نویسنده در این مقاله با اشاره به انتخابات ریاست جمهوری ایران در ماه ژوئن، بر این نظر است که هر چه میزان مشارکت مردم کمتر باشد احتمال پیروزی یک نامزد محافظه‌کار شاید حتی تندرو بیشتر خواهد شد و این مسئله برنامه‌های دولت بایدن را برای احیای مجدد برجام و عضویت مجدد به توافق هسته‌ای ایران را پیچیده خواهد کرد.

اهم نکات و گزاره‌های کلیدی مطرح شده در مقاله

• بزرگ‌ترین موفقیت برجام افزایش بازه زمانی گریز هسته‌ای (زمان دستیابی به سلاح اتمی) از چند ماه به یک سال بود؛ اما ازآنجایی‌که ایران احتمالاً به‌زودی تحت کنترل یک دولت محافظه‌کار تندرو درخواهد آمد و از مدتی پیش هم غنی‌سازی ۲۰ درصدی اورانیوم را آغاز کرده، می‌توان باز هم متصور شد که ایران کمتر از یک سال به توانایی ساخت سلاح اتمی دست پیدا می‌کند.
• نویسنده در بخش دیگر مقاله بر ارجحیت امنیت ملی بر مسائل اقتصادی توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تأکید می‌کند. وی معتقد است از آنجایی که سپاه بر بخش قابل توجهی از اقتصاد ایران کنترل دارد کمتر از مردم عادی از تحریم‌ها آسیب می‌بیند. همه این موارد سبب می‌شود که ایران در شرایط نامطلوب با هر گونه مذاکره مخالفت می‌کند. این بیانگر آن است که رسیدگی به فعالیت‌های منطقه‌ای ایران، توسعه موشکی این کشور و بندهای مربوط به غروب توافق برای دولت بایدن میسر نخواهد بود.

چگونه ورود مجدد آمریکا به توافق هسته‌ای ایران می‌تواند به احیای ائتلاف‌سازی آمریکا کمک کند

جون ولفستال: مشاور ارشد گلوبال زرو/ دستیار ویژه رئیس‌جمهور سابق باراک اوباما / مدیر ارشد سابق کنترل و منع گسترش تسلیحات در شورای امنیت ملی / معاون مدیر مرکز مطالعات منع گسترش در انستیتوی مطالعات بین‌المللی مونتری

نویسنده مقاله بر این نظر است که احیای برجام نه‌تنها جلوی اتمی‌شدن ایران را می‌گیرد بلکه این اقدام نیز بخشی از مؤلفه و اولویت‌های اساسی رئیس‌جمهور بایدن برای ترمیم اتحاد و اعتبار ایالات‌متحده آمریکا می‌باشد. ایالات‌متحده آمریکا به جای دستیابی به آرزوی غیرقابل دستیابی «توافق بهتر» باید ایران را برای بازگشت به تعهدات برجامی تحت‌فشار قرار دهد.