«صائب صادقی» در این گزارش بر این تأکید دارد رئیس‌جمهور برگزیده ایالات‌متحده اعلام کرده که قصد دارد از یک راهبرد گام به گام در مورد ایران بهره ببرد. به این ترتیب که در مرحله اول با بازگشت به برجام زمینه‌ها را برای گفتگوهای بیشتر پیرامون مسئله موشکی و نفوذ منطقه‌ای هموار کند.

یک اتفاق‌نظر گسترده در درون ساختار ایران وجود دارد که ایران با توجه به قدرت بازدارندگی و راهبرد دفاعی‌اش هیچ امتیازی نخواهد داد. ایران در سال‌های اخیر از راهبرد بازدارندگی و تقویت قدرت دفاعی استفاده کرده است. این راهبرد دو شاخه دارد:

الف) تقویت و پشتیبانی از متحدان منطقه‌ای در لبنان، عراق، سوریه و یمن

ب) افزایش توانمندی‌های موشکی، ساخت و آزمایش موشک‌های کوتاه، متوسط و دوربرد و همچنین موشک‌های بالستیک

به رغم توافق عمومی بر سر راهبرد بازدارندگی، رویکرد ایران به درخواست دولت بایدن برای گفتگوهای فراگیر را می‌توان به دو اردوگاه تقسیم کرد:

الف) گروه اول محافظه‌کارانی هستند که اخیراً در انتخابات مجلس شمار بیشتری از صندلی‌ها را به دست آوردند و انتظار می‌رود که در انتخابات ریاست جمهوری آتی نیز پیروز شوند. آن‌ها هرگونه گفتگو با ایالات‌متحده پیرامون موضوعات غیرهسته‌ای را به‌شدت رد می‌کنند. جایگاه آن‌ها نیز با ترور (شهید سردار) قاسم سلیمانی و محسن فخری زاده بیش‌ازپیش تقویت‌شده است.

ازنظر آن‌ها، ترورها نقشه دشمن برای فلج کردن قدرت بازدارندگی ایران است و حالا زمان آن رسیده که به‌جای گفتگو این بازدارندگی تقویت شود.

ب) گروه دیگر عمل‌گرایان و میانه‌روها هستند. به رغم پافشاری برافزایش قدرت بازدارندگی، آن‌ها گفتگوهای غیرهسته‌ای را تهدیدی برای منافع ملی ایران نمی‌دانند. بااین‌حال، آن‌ها نمی‌پذیرند که اجرای توافق هسته‌ای باید منوط به گفتگوهای منطقه‌ای و موشکی باشد.

در نظر آن‌ها، اگر تیم سیاست خارجه بایدن به‌جای اینکه بر مقابله با نفوذ منطقه‌ای و محدود کردن برنامه موشکی ایران بر امنیت خاورمیانه و کنترل تسلیحاتی تمرکز نماید، رسیدن به توافق با غرب در همکاری با کشورهای منطقه امکان‌پذیر خواهد بود.

میانه‌روها در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۱ شکست خواهند خورد مگر اینکه توافق تازه‌ای شکل بگیرد و تحریم‌ها برداشته شوند.

به این ترتیب ایالات‌متحده باید در صورت پیروزی تندروها گفتگو با ایران را فراموش کند

عمل‌گرایان بر این باورند که سیاست موشکی ایران سرشتی بازدارنده و دفاعی دارد. اگر ایران در گفتگوهای بالقوه آینده منطقه‌ای تحت‌فشار باشد، به‌درستی می‌تواند مسائل موشکی عربستان، کلاهک‌های هسته‌ای اسرائیل و خرید سلاح‌های مدرن توسط کشورهای منطقه را پیش بکشد.

این گزارش در پایان بر این تأکید دارد که در چنین شرایطی، ایالات‌متحده و بازیگران منطقه‌ای باید تصمیم بگیرند که یا به سمت فرایند کنترل گسترده تسلیحاتی در خاورمیانه حرکت کنند یا حق ایران برای داشتن توانمندی‌های موشکی را به رسمیت بشناسند. با این‌حال، راه‌بندهای جدی پیش روی توافق موشکی و منطقه‌ای وجود دارد. فضای بی‌اعتمادی بین ایران و ایالات‌متحده با ترور (شهید سپهبد) قاسم سلیمانی و محسن فخری زاده تشدید شده است. کوتاه بودن طول عمر دولت روحانی نیز چالش دیگری است.