وتنکا در این مقاله با انتقاد از خوش­بینی بایدن درباره ایران، به بررسی نیات ایران می­پردازد. پیش از آغاز بحث، وی به این موضوع اشاره می­کند که وضعیتی که بایدن با آن مواجه است، به طور کلی با وضعیتی که اوباما با آن مواجه بود، فرق دارد. این تفاوت وضعیت باعث شده تا ایران نیات متفاوتی از تعامل با آمریکا داشته باشد. شاخص­های این تفاوت عبارت‌اند از:

ناآرامی­ها در ایران:

تحریم­های اقتصادی آمریکا از یکسو و فساد و سوء مدیریت حکومت از سوی دیگر باعث به وجود آمدن مکرر ناآرامی­ها در ایران شده است. در سال­های اخیر حکومت ایران این ناآرامی‌ها را به طور خشونت باری سرکوب کرده است. نگرانی از این است که پس از پایان همه­گیری کرونا، معترضان مجدداً به خیابان­ها برگردند. مذاکره با دولت ایران و هم‌زمان محکومیت رفتار حکومت ایران در برخورد با معترضان، کار را برای بایدن سخت خواهد کرد.

گسترش قدرت سپاه:

تاکنون سیاست‌گذاران غربی سپاه پاسداران را بخشی از دولت عمیق ایران می­دانستند اما گسترش قدرت سپاه که در تسخیر و مجلس و هم‌اکنون ریاست جمهوری تبلور یافته هرگونه مذاکره با ایران را سخت می­کند زیرا سپاه خود ارتش ایدئولوژیک انقلاب ایران و عامل مسائل منطقه‌ای است. این بحرانی است که اوباما با آن درگیر نبود.

جانشینی نسل جدید رهبران در ایران:

رهبر ایران در حال آماده‌سازی پایه­های جمهوری اسلامی پس از خود است. وی در مرحله دوم انقلاب، از جوانان حزب‌اللهی خواسته تا برای تصدی مسئولیت­ها آماده شوند. این جوانان انقلابی در ضدیت داشتن با آمریکا، متفاوت نبودن دموکرات­ها و جمهوری‌خواهان در آمریکا و علاقه به ارتباط با روسیه و چین، با رهبر ایران هم‌راستا هستند. مذاکره با این نسل، برای آمریکا سودمند نیست.