وب‌سایت HowMuch اخیرا با گزارشی مواجه شده است که نشان می دهد دسترسی به اینترنت باندپهن در نیم کره جنوبی گران تر از نیم کره شمالی است. همچنین این گزارش نشان می دهد هزینه ی اینترنت در برخی کشورها سرسام آور است و اتفاقا ارزان ترین دسترسی ها به اینترنت متعلق به کشورهایی است که فکرش را هم نمی کنید. (ارزان ترین نرخ دسترسی به اینترنت متعلق به اکراین و ایران است!)

آمریکای شمالی

در آمریکای شمالی وضعیت تقریبا در همه جا یکسان است. شما می توانید از قسمتی به قسمت دیگر بروید بدون آنکه هزینه ی اینترنت مصرفی تان تغییر چندانی کند. در میان کشورهای عضو قرارداد تجارت آزاد آمریکای شمالی (NAFTA) مکزیک ارزان ترین کشور از لحاظ هزینه ی دسترسی به اینترنت است. میانگین هزینه ی دسترسی به اینترنت باندپهن در آنجا تنها ۲۶ دلار در ماه است. ما در تصویرسازی که انجام داده ایم، سواحل کارائیب به جز باهاماس و برمودا را جزو آمریکای شمالی حساب کرده ایم. هزینه ی ماهیانه ی اینترنت در باهاماس (۷۷ دلار) ۱۱دلار از هزینه ی ماهیانه ی اینترنت در ایالات متحده (۶۶ دلار) بیشتر است. در برمودا هم میانگین هزینه ی دسترسی به اینترنت بیش از ۱۲۶ دلار در ماه است.

آمریکای جنوبی

این نقشه ۴۴ کشور و محدوده را شامل می شود و به طور کل باید گفت هزینه ی اینترنت در این بخش، معقول و قابل پرداخت است. در بیشتر قسمت های آمریکای جنوبی هزینه ی دسترسی به اینترنت به طور میانگین تنها ماهی ۵۰ دلار است، اما در جزایری که در این بخش واقع شده اند قیمت ها تفاوت چشمگیری با یکدیگر دارند و بعضا ممکن است قیمت اینترنت در یک منطقه دو تا سه برابر منطقه ی همسایه باشد. برای مثال در قسمتی از سن مارتن که مربوط به هلند است، بهای ماهیانه ی مصرف اینترنت به طور میانگین ۷۳ دلار است؛ در حالی که در بخش دیگر این جزیره که در دست فرانسوی هاست این رقم تنها ۲۰ دلار است.

آسیا

هزینه ی دسترسی به اینترنت در بزرگ ترین قاره جهان در کل بسیار معقول و قابل پرداخت به نظر می رسد. به طور خاص؛ چین و هند در ازای ماهیانه کمتر از ۴۰ دلار (میانگین) برای ۷/۲ میلیارد جمعیتی که روی هم دارند، اینترنت باندپهن تامین می کنند. در تعداد اندکی از کشورهای آسیایی مثل برونئی و لائوس هزینه ی دسترسی به اینترنت سر به فلک می کشد و گاها حتی به ۲۵۰ دلار در ماه هم می رسد، اما این کشورها استثناء هستند و نمی توان این گرانی را یک قاعده کلی درمورد آسیا دانست. در سایر قسمت های این قاره، هزینه دسترسی به اینترنت تقریبا با آمریکای جنوبی و شمالی مشابه است و ارزان ترین قیمت اینترنت هم متعلق است به روسیه (۱۰ دلار)، سوریه (۱۲ دلار)، قراقستان (۱۳ دلار) و ایران (۵.۴ دلار). این مساله تلنگر خوبی است که بدانیم آوازه ی پیشرفت تکنولوژی در کشورهای مختلف همیشه به معنای وجود اینترنت قابل پرداخت و دسترسی در آن کشورها نیست.

آفریقا

به طور کل قاره آفریقا بدترین جا برای دسترسی به اینترنت است. درباره ی بسیاری از کشورهای این قاره اساسا اطلاعاتی برای بررسی در دسترس نیست، اما در گزارش اصلی گفته شده که: همه ی ۳۱ کشوری که در جنوب صحرای آفریقا واقع شده اند جزو نیمی از گران ترین کشورهای جهان و از میان ۱۶ کشور جزو یک چهارم نهایی گران ترین کشورهای جهان در زمینه ی دسترسی به اینترنت قرار دارند. درمیان کشورهای این قاره بعضا تفاوت های فاحشی در قیمت ها نیز به چشم می خورد. در مصر اینترنت باندپهن کمتر از ۱۵ دلار در ماه هزینه دارد، در حالی که در نامیبیا این عدد به بیش از ۴۵۰ دلار می رسد. در بورکینافاسو که گران ترین کشور به شمار می رود، هزینه ی دسترسی به اینترنت رقم باورنکردنی ۹۶۳ دلار در ماه است! جالب است که بدانید اجاره یک آپارتمان بزرگ در این کشور تنها ماهی ۴۶۰ دلار است.

اقیانوسیه

همه ی کشورهای این قاره در نیمه پایینی فهرست کشورهای دارای اینترنت قابل پرداخت قرار گرفته اند. هزینه دسترسی به اینترنت در استرالیا (۶۰ دلار) و نیوزیلند (۶۵ دلار) با هزینه اینترنت در بیشتر کشورهای غرب اروپا برابری می کند، اما جالب ترین کشور این قاره پاپوآ گینه نو است که استفاده از اینترنت در آن ماهیانه ۵۹۰ دلار آب می خورد. چند سال پیش هزینه دسترسی به اینترنت با ۲۲۵ درصد از درآمد سالیانه افراد برابری می کرد و در حال حاضر هم قیمت ها همان مقدار بالا به نظر می رسد. (برای آنکه بدانید چرا، این مقاله تحقیقاتی فوق العاده را بخوانید)