چند وقت پیش در اوایل ماه مارس باران‌های سیل‌آسایی می‌آمد. چند روز و چند هفته پشت سر هم. انگار آسمان نمی‌خواست دست از باریدن بر دارد و نکته‌ی جالب ماجرا اینکه در South Bay چندین رودخانه از وسط شهرها عبور می‌کنند...
یک شب در خبرهای محلی پر شد که بارش امشب سیل آساست و سطح رودخانه‌ها بالا خواهد آمد و باعث سیل خواهد شد. در مناطقی که احتمال داشت زیر سیل برود، از شب قبل نوارهای زردی کشیدند و پیشنهاد خالی کردن خانه‌ها را دادند.
حتی هنگامی که آن شب خانه می‌آمدم مسیرم از حدود یکی از این مناطق رد میشد و ناگهان هشداری بر روی موبایلم ظاهر شد (از جنس Alert نه از جنس sms) که شما در منطقه‌ی سیل قرار دارید. برای اطلاعات بیشتر هم یک لینک گذاشته بود. بالاخره آن شب ظاهرا آب هی بالاتر و بالاتر آمد تا اینکه صبح حدود ساعت ۵ پلیس با در زدن خانه به خانه از ساکنین درخواست تخلیه کرده بود.
البته آن شب سیلی نیامد و حدود ساعت ۸ صبح آب شروع به پایین رفتن کرده بود. شاید اگر آب یک فوت دیگر بالا می‌آمد سیل سرازیر میشد. اما مساله این است که اینجا هم خانه‌هایی هستند که در مسیر سیل‌های موسمی قرار دارند. اما چندین نکته هم برایم جالب است. یکی اینکه تمام شهرهای Bay Area یا حداقل South Bay که خودم دیدم نقشه‌های سیل دارند. یعنی دقیقا مشخص است که برای هر خانه اگر آب تا چه ارتفاعی بیاید این خانه در زیر آب می‌رود.
نکته‌ی بعد اینکه به هنگام خرید و فروش خانه‌ها، zoning آن‌ها مشخص می‌کند که آیا این خانه در منطقه‌ی flood zone قرار دارد یا نه. و اگر دارد بر اساس مقدار سیل و نوع سیل (سونامی،‌ رانش زمین، سیل باران و رودخانه) چه بیمه‌هایی لازم دارد. حتی برای ساختن یا بازسازی خانه‌ها کرسی خانه‌ها از حد ارتفاع سیلی که این خانه را ممکن است فرا گیرد باید بالاتر باشد. یعنی مثلا اگر یک خانه در منطقه‌ی سیل با حداکثر ارتفاع ۱۸ اینچ است باید کرسی خانه حداقل ۱۸ اینچ ساخته شود. بعضی از شهرها مثل Alviso که در مسیر سونامی و سیل‌های بیشتری قرار دارند طبقه اول‌شان کلا قابل سکونت نیست.
مساله‌ی بعدی هم بیمه اجباری برای خانه‌هایی است که در flood zone قرار دارند. یعنی شهرها (از دیدگاه ایران می‌شود شهرداری‌ها) بیمه‌های اجباری برای سیل می‌خواهند. البته صاحب‌خانه هر شرکت، بیمه‌ای که دوست داشته باشد را می‌تواند انتخاب کند و قیمت بیمه‌ها هم مثل بازار شام است. ولی در نهایت داشتن بیمه اجباری است تا مشابه همین داستان‌هایی که در تلگرام می چرخد که خیلی‌ها بعد از سیل بیچاره شدند اتفاق نیافتد. البته هنوز هم در خیلی از موارد دیگر مانند آتش یا زلزله بیمه‌های اجباری نیست و مشابه داستان شهر پارادایز اتفاق می‌افتد که با یک آتش‌سوزی دار و ندار افراد به باد هوایی تبدیل می‌شود.
نکته‌ی آخر هم اینکه شهرها با ایجاد کانال و سد و غیره سعی می‌کنند منطقه‌های سیل‌خیز را از شهرشان حذف کنند. یعنی مثلا الان یک سری از خانه‌ها به واسطه‌ی یک مسیر رودخانه در ناحیه‌ی سیل هستند ولی شهر برنامه‌ای دارد برای اینکه ارتفاع دور مسیل آب را مثلا ۱۰ متر بالا بیاورد. حتی در شهر سن‌حوزه یکی از این بالاآوردن‌ها را به زیبایی به مسیر پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری تبدیل کرده‌اند که مسیر بسیار زیبایی برای ورزش روزانه است.