- امروز در یک رستوران تایلندی مهمان یکی از دانشجویان دوره ارشد بودم. میخواهد فرزند دومش را در امریکا بدنیا بیاورد و فرزند نخست پنج ساله اش هم سه چهار سالی بیشتر در اینجا بماند تا بدین سان، زبان انگلیسی را کامل یاد بگیرد. پس مرا دعوت کرده بود که راه و چاه اپلای در دوره ی دکتری را بپرسد.

- فرد مذکور در قوه قضاییه ی کشورش مدیر کلی داشته، مطمئن نیستم دقیقا در کدام بخشش.

- به شدت نگران وضعیت کشورش بود و مدام پیش بینی تکرار شرایط دهه نود میلادی را میکرد که دلار در کره جنوبی پیدا نمی شد و اقتصادشان تا مرز فروپاشی پیش رفت.

- می گفت که دولتش در جبهه ی چین است و مخالف آمریکا و همین مساله، ترامپ را به ستوه آورده تا آنجا که چندین مرتبه تهدیدشان کرده که قوای نظامی اش را از کره خارج می کند.

- خروج قوای نظامی آمریکا را مساوی با خروج سرمایه گذاران خارجی می دانست و با توجه به ضعف نظامی شان در مقابل کره شمالی (صاحب سلاح شیمیایی) آن را مترادف با تقدیم کره جنوبی به کره شمالی و به تبع آن چین میدانست.

- از نگرانی بسیار زیاد مردم کشورش می گفت و همزمان وضعیت امنیتی پیش آمده در آنجا.

- همین چند دقیقه ی قبل هم دوستان چینی ام را جلوی درب دانشکده دیدم که با دیدن من، با نشان دادن شیب نزولی ارزش پولشان درصدد دلداری دادن به بنده بر آمدند.

-هندیها هم که بندگان خدا شده اند یک لیست بلند بالا در صف وام دانشجویی. روپیه شان در همین چند وقت اخیر نزول بی سابقه ای را در برابر دلار تجربه کرده و دارد بدتر هم می شود.

- دارم دنبال یک کشور درست و حسابی میگردم که با ترامپ هنوز به مشکل بر نخورده باشد! (البته که اسراییل و عربستان صرفا در زمره ی «خود درست و حسابی پندار ها» به شمار می روند)