در این قسمت جان گرین به شما خواهد گفت که سیاستمداران آمریکایی از کجا پیدایشان شد.
در ابتدا، درست بعد از تصویب قانون اساسی چیزی به اسم سیاست اساسا وجود نداشت.
جرج واشنگتن بدون هیچ مخالفتی به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد، همه چیز جدید و مهیج بود و همه خودشان را با شرایط وفق می دادند.
چند ماه اوضاع به همین منوال بود. بعد بحث طبع و اساس وجودی ایالات متحده آغاز شد که تا امروز هم ادامه یافته است. واشنگتن و دستیارش الکساندر همیلتون برنامه ی نخبه گرایانه ی فدرالیست را در ذهن داشتند.
آنها تلاش کردند یک دولت مرکزی قوی و یک دولت ملی-ایالتی قوی بسازند که بخش کمتر مسئولیتش با دولت های ایالتی باشد. آنها می خواستند توانایی قرض دادن و قرض گرفتن داشته باشند، تولید را تقویت کنند و به معنای واقعی این کشور جدید را مدرنیزه کنند. در مقابل آنها آنتی فدرالیست ها قرار داشتند که می خواستند نوعی بهشت ملکی (وابسته به زمین داری) بسازند که در آن هر مرد "سفیدپوست" بتواند مزرعه ی خودش را داشته باشد و ازاد و مستقل زندگی کند. پدر بنیان گزاری که این بینش را مطرح کرده بود توماس جفرسون بود.
وقتی آدامز برای منصب ریاست جمهوری برگزیده شد، آنتی فدرالیست ها که در راس آنها جفرسون قرار داشت، دریافتند که این نام تا چه اندازه می تواند آنها را به غریبه هایی برای دولت تبدیل کند. این نکته را در ذهن داشته باشید که اگر حزب شما حزبی باشد که بتوانید با چیزی جز آنچه که با آن مخالفید تعریفش کنید، آنوقت افراد بیشتری به شما رای خواهند داد.
به هر حال جفرسون و پیروانش نامشان را به حزب دموکراتیک-جمهوری خواه تغییر دادند؛ حزبی که اصول بسیاری داشت و تقریبا به تمام اقدامات آدامز معترض بود.
در این قسمت در مورد قیام ویسکی، جنگ مشابه، احساسات ضد فرانسوی، برخی معاهدات ضد و نقیض، و چیزی تحت عنوان تلاش های ایکس، وای و زد که به نظر بسیار جالب هستند نیز مطالبی خواهید آموخت.