در طول زندگی در ایالات متحده آمریکا متوجه مساله ای شدیم که حتی برای خودمان هم خیلی قابل باور نبود! به خاطر همین هم از روایت آن همانند خیلی دیگر از مسایل دیگر به خاطر سختی توضیح و تاویل و اثبات و اما و اگرهای فراوان خودداری می کردیم. اما چند روز پیش آسوشیتد_پرس (Associated Press) یک نظرسنجی جدید را که به کمک یک موسسه تحقیقاتی انجام داده را منتشر کرد که اثبات صحت این خاطره و ادعای پشت آن را بسیار راحت می کند. ابتدا روایت ماجرای خودمان و بعد نتایج  نظرسنجی:

ویزای ما برای حضور در آمریکا تاریخ از قبل معلوم شده ای داشت. ولی از اول گفته بودند اگر می خواهید تمدید کنید مشکلی نیست؛ فقط به ما اطلاع دهید.

تاریخ پایان ویزای ما نزدیک بود و قصد نداشتیم بیشتر هم بمانیم (حتی بلیط برگشت را هم برای همان تاریخ گرفته بودیم). اما به دلایلی مجبور شدیم زمان برگشت مان را چند ماهی عقب بیاندازیم. طبقق قرار اولیه تغییر تصمیم را اطلاع دادیم تا تاریخ ویزاهایمان را تمدید کنند. جواب دادند که مشکلی نیست فقط یک گزارش از حساب بانکی تان ارایه بدهید تا ما مطمئن شویم توان پرداخت هزینه های زندگی در این مدتی که می خواهید بیشتر بمانید را دارید یا خیر!؟

در آن زمان میزان پول لازم که مد نظر آنها بود در حساب مان نداشتیم. مساله را با چند دوست در میان گذاشتیم. گفتند مشکلی نیست؛ ما پول مورد نیاز را به شما قرض می دهیم تا بتوانید گزارش مالیی مورد را از بانک بگیرید.
پس از واریز پول، گزارش حساب را از بانک درخواست کردیم. در گزارش تنها چیزی که اشاره شده بود مانده حساب بود. در #ایران چنین گزارش هایی را دیده بودم؛ معمولا علاوه بر مانده، گردش حساب وو معدل مانده حساب را نیز ذکر می کنند. علت هم این است ملت می روند از یک نفر قرض می گیرند، گزارش را می گیرند و بعد هم پول طرف را پس می دهند (دقیقا شبیه کاری که ما در آمریکا کردیم).

الغرض گزارش مانده حساب را بردیم گفتند خیلی هم خوب مشکلی نیست؛ ویزاها تمدید شد. بعد از تمدید ویزا پول دوستان را عودت دادیم. آنجا بود که یک سوال بزرگ برای مان ایجاد شد!؟ چطور اینن آمریکایی ها که مو را از ماست می کشند و مقررات شان در تمام زمینه ها جای فرار حداقل برای مردم عادی نمی گذارد، چگونه چنین مساله ای را پیش بینی نکرده اند و از بانک گزارش مالی کامل تری نخواستند!؟

خودمان اول فکر کردیم علت این است که فکرش را نمی کنند که کسی پیدا شود به دیگری همین طوری بی حساب کتاب پول قرض بدهد. بعد از مطرح کردن این مساله با دیگر دوستان با تجربه ساکنن آمریکا فهمیدیم که علاوه بر این نکته، در اینجا مردم پولی برای پس انداز ندارند که بخواهند به دیگری قرض بدهند! به خاطر وجود کارت_اعتباری که زندگی مردم بر آنها بنا شده است اکثریت شان خیلی بیشتر از میزان درآمدشان خرج کرده اند و همیشه خدا بدهکار سیستم هستند؛ و درآمدهای بعدی را جلو جلو خرج کرده اند.

حالا همان طور که در ابتدا عرض شد آسوشیتد پرس در نظرسنجی جدیدی که منتشر کرده نشان داده است دو_سوم مردم آمریکا 1000 دلار پول نقد فوری در حساب پس انداز یا دم دست شان ندارند تا اگرر اتفاق از پیش تعیین نشده ای افتاد روی آن حساب کنند.

این نظرسنجی نشان می دهد در درآمدهای کمتر از 50 هزار دلار در سال (که پس از کسر مالیات بر درآمد تقریبا می شود سالی 38 هزار دلار) 75 درصد مردم اصلا چنین امکانی را ندارند.

67 درصد مردم با درآمدهای بین 50 هزار تا 100 هزار دلار در سال، 1000 دلار پس انداز ندارند و وقتی درآمد بالای 100 هزار دلار می رود 38 درصد مردم گفته اند که اگر بخواهیم پول را جور کنیم به سختیی می توانیم. قابل توجه که در آمریکا تنها یک_پنجم مردم  درآمد بالای 100 هزار دلار در سال دارند.

آسوشیتد پرس می گوید یافته هایش با نتیجه های یک تحقیق مشابه که #بانک_مرکزی آمریکا در سال 2015 انجام داده هماهنگ است که نشان می دهد 47 درصد آمریکایی ها اگر مورد اورژانسی پیشش بیاید نمی توانند 400 دلار نقد حاضر کنند و یا باید پول قرض کنند یا یک چیزی بفروشند.