به سمت جنوب پیاده می‌رویم. هوا معتدل و پاییزی و سرمای کم و نشاط‌بخش، درخت‌های سبزی که قد کشیده‌اند و باعث می‌شوند پیاده‌روی دل‌چسب شود. این بوستان به مراتب خلوت‌تر از بوستان مرکزی است و البته پیچیدگی خاصی هم ندارد و گم شدن با این مسیر مستقیم نشدنی است. جلوتر که می‌رویم زمین‌های بازی پایین مسیر پیاده‌رو و نزدیک بزرگراه هم به چشم می‌آیند. بالاخره به خیابان نود و پنجم که می‌رسیم مسیر پیاده‌رویی به سمت بوستان دیده می‌شود. بالاخره خودمان را به رودخانهٔ هادسن رساندیم. کنار رودخانه مه‌آلوده است و هوا کمی سردتر.

سمت جنوب اسکله‌ای به چشم می‌خورد. تصمیم می‌گیریم به سمت اسکله‌ها برویم. در مسیر پسر جوانی پشت میزی پر از برگه‌های تبلیغاتی ما را با نگاهش صدا می‌زند. به سمتش می‌رویم. توضیح می‌دهد که اگر ما در طرح سبز برق و انرژی شرکت کنیم نه تنها به محیط زیست کمک کرده‌ایم بلکه هزینهٔ کمتری برای ماهیانهٔ برق خواهیم پرداخت. پشتکارش برای توضیح مزایا و معایب هر کدام از طرح‌های سبز و غیرسبز برایم جالب است. آدم کم می‌آورد و دلش نمی‌آید به او نه بگوید. از او تشکر می‌کنم و می‌گویم نیاز به فکر کردن دارم. او هم با خوش‌رویی برگه‌های تبلیغاتی‌اش را به من می‌دهد و اشاره می‌کند به قسمتی برگه که نشانی صفحهٔ وب‌شان است. توضیح می‌دهد که اگر بخواهم می‌توانم از طریق آن صفحه اطلاعات لازم برای ثبت‌نام در طرح را به دست آورم.