اقدامات نتانیاهو علیه برجام برای فشار وارد کردن بر جو بایدن یک قمار خطرناک است
۱۷ بهمن ۱۳۹۹نامه ۴۱ دیپلمات سابق به بایدن: به سرعت به برجام بازگردید
۱۷ بهمن ۱۳۹۹دیپلماسی هستهای در دولت بایدن
تاریخ انتشار گزارش: ۶ ژانویه ۲۰۲۱
پژوهشگر «اندیشکده بلفر» در این گزارش سعی میکند اقداماتی را که دولت بایدن در زمینه منع گسترش سلاح اتمی و خلع سلاح انجام میدهد در قالب سه دسته کلی «تفکر نسبتاً آسان»، «چالشبرانگیز» و «آرمانگرایانه» مورد بررسی قرار دهد.
در حوزه کنترل تسلیحات، از دولت بایدن در زمینه منع گسترش سلاح اتمی و خلع سلاح چه انتظاری داریم؟ اقداماتی که دولت بایدن میتواند در این جبهه انجام دهد و دشواری در دستیابی به آنها به سه دسته کلی تقسیم میشود. تفکر نسبتاً آسان، چالشبرانگیز و آرمانگرایانه.
تفکر نسبتاً آسان:
اولین و بارزترین اقدام، تمدید توافقنامه استارت جدید برای پنج سال است. به زودی پس از تمدید، دولت بایدن باید برنامهریزی برای توافق را آغاز کند. توافقنامههای کنترل تسلیحات معمولاً سالها به مذاکره نیاز دارند، بنابراین برای آمادهسازی آن باید سریعتر عمل کرد.
چالشها:
در این حوزه ما با سه مسئله چالشبرانگیز روبرو هستیم که شامل: ۱) احیای برجام ۲) کاهش نقش سلاح اتمی در سیاست دفاعی آمریکا ۳) برقراری مذاکرات ثبات استراتژیک با چین
رئیسجمهور بایدن بر تداوم برنامه نوسازی هستهای ایالاتمتحده نظارت خواهد کرد، هرچند ممکن است سعی کند جنبههایی از برنامه را با هدف کاهش وابستگی آمریکا به سلاحهای اتمی محدود سازد. برای نمونه بایدن مخالف تولید و استقرار سلاحهای هستهای کم بازده جدید است که در بررسی وضعیت هستهای دولت ترامپ درخواست شده است.
آخرین چالش ترغیب چین برای آغاز مذاکرات دوجانبه ثبات استراتژیک با ایالاتمتحده است. چین همه جنبههای وضعیت نظامی خود را بهبود میبخشد و هیچ گفتگوی منظم دوجانبهای بین رهبران ایالاتمتحده و چین در مورد کاهش خطر و ثبات استراتژیک وجود ندارد. با فعالیت هر دو قدرت در دریای چین، عدم گفتگو در مورد مسائل دفاعی، غیرمسئولانه و خطرناک است.
آرمانگرایانه:
شامل نوعی توافق در حوزه کنترل تسلیحات میباشد که باعث افزایش بقای عمر رژیم منع گسترش سلاح اتمی میشود. بایدن احتمالاً برای حل مناقشه هستهای کره شمالی به صورت چندجانبه روی این موضوع کار خواهد کرد. حتی درصورت همکاری دولت بایدن با شرکای اروپایی، تصور توافقی که رژیم «کیم» از برنامه هستهای خود صرفنظر میکند دشوار است.
برای تداوم رژیم کنترل تسلیحات، قدرتهای بزرگ باید با همکاری یکدیگر؛ توافقنامههای موجود را جهانی کنند و راهی برای خلع سلاح نهایی پیدا کنند و در طولانیمدت حتی مسیر را برای ورود طرفهای غیرعضو ان.پی.تی پیدا کنند.