«جیمز فیلیپس» در این گزارش بر این تأکید دارد که بازگشت آمریکا به برجام ضمن تضعیف اهرم چانه‌زنی ایجادشده از سوی دولت ترامپ، شانس مذاکره برای دستیابی به یک توافق‌نامه قابل‌قبول برای پر کردن شکاف‌های خطرناک در برجام را کاهش می‌دهد.

تعهد بایدن مبنی بر بازگشت آمریکا به برجام بیشتر به یک دیکتاتور وحشی پاداش می‌دهد این در حالی است که هیچ‌گونه تعدیلی در سیاست خارجی تهاجمی خود انجام نداده و بارها قوانین بین‌المللی را نقض و به باج‌گیری هسته‌ای خود ادامه می‌دهد.

ایالات‌متحده آمریکا به‌جای بازگشت به برجام، ضمن حفظ تحریم‌ها باید ایران را مجبور سازد تا با توافق‌نامه جدید که محدودیت‌های بیشتری در حوزه هسته‌ای، موشکی و سیاست‌های منطقه‌ای ایجاد می‌کند موافقت نماید. توافق‌نامه جدید در کنار حفظ منافع اسرائیل و شرکای عرب باید مورد تأیید و حمایت سنا باشد.

رویکرد «بازگشت آمریکا به برجام و سپس مذاکره در مورد برنامه موشکی و سیاست منطقه‌ای» با مشکلاتی همراه است:

• توافق هسته‌ای موسوم به برجام هرگز نتوانست مسیر دستیابی ایران به سلاح اتمی را مسدود سازد. محدودیت‌های اصلی برجام به خصوص بند غروب آفتاب پس از ۱۰ سال برداشته می‌شود و به تهران این اجازه را می‌دهد تا فعالیت‌های غنی‌سازی اورانیوم را در مقیاس صنعتی گسترش دهد.
• توافق هسته‌ای (برجام) از همان ابتدا بر اساس فریب ایرانی بنا شده است. این توافق شامل مقررات نظارت و بازرسی ناکافی بود که به ایران اجازه می‌داد تا جلوی نظارت بازرسان بین‌المللی در برخی از سایت‌های هسته‌ای اعلام نشده را بگیرد.
• اگر واشنگتن تحریم‌های هسته‌ای را لغو و به برجام بازگردد؛ هرگونه امکان دستیابی به نتیجه قابل‌قبول در زمینه موضوعات هسته‌ای و غیرهسته‌ای را از دست می‌دهد.

ایران علی‌رغم نیاز فوری به کاهش و لغو تحریم‌ها، با اصرار بر توافق قبلی یا عدم توافق اساساً به باج‌گیری هسته‌ای متوسل شده است. اگر واشنگتن به برجام بازگردد با همان مشکلات گذشته‌ یعنی بندهای غروب آفتاب، ارائه منابع مالی لازم برای توسعه فعالیت‌های تروریستی و حمایت از گروه‌های نیابتی روبرو خواهد شد.

برای پایان دائمی بلندپروازی‌های تسلیحات هسته‌ای ایران، ترتیبی جدید و بسیار محدودتر لازم است. دولت بایدن باید به اهداف طولانی‌مدت منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای ایالات‌متحده بازگردد. امروز نقطه شروع مذاکرات با ایران برای ایالات‌متحده بسیار بهتر از سال ۲۰۱۳ است. رژیم ایران از استراتژی فشار تحریمی رئیس‌جمهور دونالد ترامپ، اختلافات داخلی و اعتراضات ضد دولتی مزمن رنج می‌برد؛ بنابراین آنچه لازم است دستیابی به یک توافق هسته‌ای قوی‌تر است.

برای انعقاد توافق هسته‌ای که ایالات‌متحده و متحدانش را ایمن‌تر می‌کند باید:

1. بر یک توافق جدید و اعلام اینکه در غیر این صورت هیچ‌گونه توافقی وجود نخواهد داشت، تاکید شود.
2. تحریم‌ها علیه ایرانحفظ شود.
3. از تهران خواسته شود از تلاش‌های هسته‌ای گذشته‌ی خود صرفنظر کند.
4. مشورت و رایزنی با متحدان منطقه‌ای در مسیر مذاکرات انجام شود.
5. توافق هسته‌ای جدید به یک معاهده تبدیل شود.

سر تعظیم در برابر اخاذی هسته‌ای تهران و عجله در بازگشت به برجام ناقص، اهرم فشار و چانه‌زنی ایالات‌متحده را تضعیف می‌کند.