این محققین با در نظرداشت حضور جو بایدن در کاخ سفید و آغاز فعالیت‌های مشترک اروپا و آمریکا برای احیای برجام توصیه­های زیر را در زمینه­های هسته­ای، منطقه­ای و نیز داخل ایران مطرح کرده­اند.

پرونده هسته­ای:

• اولین کاری که اروپا باید انجام دهد زنده نگه‌داشتن برجام تا زمان حضور جو بایدن در کاخ سفید است.
• پس از روز تحلیف، نمایندگان اروپایی باید به طور مشترک به واشینگتن سفر کرده تا موافقت آمریکا را برای توافق موقتی که گام­های ایران و آمریکا را با هم هماهنگ می­کند، جلب کنند. دولت بایدن باید از این فرصت استفاده و به طور رسمی قصد خود را برای ورود مجدد به برجام به کمیسیون مشترک ارائه کند.
• هنگامی که توسعه برنامه هسته­ای ایران قابل کنترل شد، اتحادیه اروپا و مخصوصاً سه شریک اروپایی برجام باید به سرعت با تهران و واشینگتن بر سر یک جدول زمانی کار کنند تا ایران تغییرات عملیاتی انجام شده در برنامه هسته­ای خود را معکوس کند و به محدوده برجام بازگردد و آمریکا نیز تعهد خود برای لغو تحریم­های را با اروپا هماهنگ کند. اروپا باید به دنبال شفا‌ف‌سازی در مورد طرح­های آمریکا برای رفع تحریم­ها باشد. باید هردو طرف ایرانی و آمریکایی تحت فشار قرار گیرند تا موافقت کنند که پیش از انتخابات ایران به همکاری کامل برسند. پس از آن فضای سیاسی در تهران تا شروع انتخابات ریاست جمهوری محدود می­شود.
• مانند سال ۲۰۱۶ بسیار محتمل است که بانک­های جهانی حتی اگر تحریم­های آمریکا کاهش پیدا کند درباره تجارت با ایران محتاطانه رفتار کنند. سه شریک اروپایی برجام همراه ایالات‌متحده باید کارگروه تحریم­های کمیسیون مشترک را فعال کنند و با هماهنگی وزارتخانه­های خارجه و خزانه­داری آمریکا و بانک­های اروپایی، یک طرح گسترده ارائه دهند تا نگرانی­های مربوط به وضع تحریم­ها و اجرای تحریم­های آمریکا کاهش یابد. کمک­های توسعه­ای باید در جهت تقویت بخش خصوصی ایران و افزایش شفافیت مؤسسات مالی ایران از طریق پیوند دادن چنین حمایتی به پیشرفت ایران در زمینه برآورده کردن یا پاسخگویی این کشور به الزامات کارگروه ویژه اقدام مالی (FATF) باشد.

• یکی از دغدغه­های اصلی در پس زمینه این مذاکرات این است که آمریکا چگونه کاهش تحریم­ها را همراه با گام­های ایران برای معکوس کردن گسترش هسته­ای خود هماهنگ کند. اروپا می­تواند با ایران در زمینه اعتمادسازی در این زمینه همکاری کند. به طور مثال آن دسته از دولت­های اروپایی که در اینستکس ذینفع هستند باید رهبران آن کشورها را تشویق کنند تا برای کمک­رسانی به وارد کنندگان آسیب­دیده از تحریم­ها دیدارهای بیشتری از تهران داشته باشند. دولت بایدن باید به تسهیل چنین فعالیت­هایی کمک کند و دامنه تجارت بشردوستانه را تحت هدایت دفتر کنترل دارایی­های خارجی (OFAC) گسترش دهد. دولت­های اروپایی می­توانند وام­های بانک جهانی و صندوق بین­المللی پول برای تسهیل مدیریت بیماری کرونا را از طریق اینستکس و با موافقت ضمنی آمریکا به ایران ارائه کنند.
• دولت­های اروپایی و آمریکا باید راه­هایی برای افزایش پروژه­هایی در زمینه همکاری هسته­ای صلح‌آمیز با ایران، بیابند. یک فرستاده اتحادیه اروپا می­تواند با ایران و شورای همکاری خلیج‌فارس در مورد امنیت هسته­ای، ایمنی و مقررات پادمان که ممکن است به توالی پذیرفته شوند، گفتگو کند.
• وقتی آمریکا و ایران به برجام بازگشتند، همه شرکت­کنندگان باید در راستای شناسایی عناصری اقدام کنند که می­تواند به پیگیری مذاکرات در چارچوب مذاکرات “بیشتر برای بیشتر” بیانجامد. از سوی آمریکا و اتحادیه اروپا این چارچوب شامل تمدید بندهای غروب و فعالیت­های هسته­ای است که ایران از سال ۲۰۲۳ علاقه‌مند به سپری کردن آن است. برای اینکه ایران چنین مذاکراتی را بپذیرد آمریکا و شرکای اروپایی برجام باید کمک­های اقتصادی خلاقانه­تری مانند کاهش محدودیت­های دسترسی ایران به دلار آمریکا را پیشنهاد کنند. بعید است این مذاکرات در زمان ریاست جمهوری کنونی ایران اتفاق افتد و باید آمریکا و شرکای اروپایی آن، خود را برای گفتگو با جانشین وی آماده کنند.

توصیه­های این محققین در مورد تنش­زدایی منطقه­ای:

• اتحادیه اروپا باید نماینده ویژه­ای تعیین کند تا در همکاری با ایران، عراق، کشورهای عضو شورای خلیج‌فارس و همچنین سازمان ملل متحد، روی مسیرهای دیپلماتیک برای کاهش تنش­ها در خاورمیانه فعالیت کنند.
• حوزه دریایی نیز یکی دیگر از حوزه­هایی است که اعتمادسازی در آن شدیداً مورد نیاز است. یک راه دستیابی به منشوری در خلیج‌فارس می­تواند اصول قانون دریاها باشد. این منشور می­تواند مسائلی چون هشدار زود هنگام، اطلاع­رسانی در مورد رزمایش­ها و مدیریت بحران حوادث هسته­ای باشد. دولت­های مشارکت­کننده در مأموریت اروپایی آگاهی دریایی در تنگه هرمز (EMASOH) که در واکنش به تحرکات نظامی در منطقه از سوی فرانسه راه‌اندازی شد، باید مسیر سیاسی این روند را برای نزدیک کردن ایران و کشورهای شورای همکاری خلیج‌فارس جهت گفتگو در مورد نگرانی­های مشترک در امنیت دریایی هموار کنند.
• اگر آمریکا و اروپا بدون بحث گسترده­تر در مورد توازن قدرت نظامی منطقه‌ای، تنها بر توانایی‌های موشکی ایران تمرکز کنند، این تلاش­ها به احتمال زیاد پیشرفت چندانی نخواهد داشت.
• آمریکا و اروپا باید اقدامات اعتمادسازی برای کاهش تنش­ها و حمایت بیشتر از توافقی با میانجیگری سازمان ملل متحد در یمن انجام دهند. کاهش خشونت­ها در یمن می­تواند به بهبود روابط عربستان سعودی و ایران کمک کند.