باید این نکته را مد نظر داشته باشید که محققان میزان تورم در هر دوره را در این آمار و ارقام لحاظ کرده اند. این نکته باعث خواهد شد که مقایسه منصفانه ای به عنوان مثال در مورد ارزش خانه ها در چند دهه متفاوت داشته باشیم. جالب است بدانیم نسل هزاره در سال ۲۰۱۶ به طور میانگین و در مقایسه با متولدین بعد از جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۸۹ و البته اندکی کمتر از نسل ایکس در سال ۲۰۰۱، سهم بیشتری در دارا بودن خانه داشته اند. به عبارت دیگر، صرف نظر از این موضوع که متولدین نسل هزاره با چه میزان تاخیر بعد از افزایش قیمت مسکن توانسته اند خانه بخرند، سهم بیشتری نسبت به دو نسل دیگر در سال های یاد شده در تملک مسکن داشته اند.

اوضاع زمانی جالب تر می شود که بدانیم در دیگر گروه های دارایی نیز، متولدین هزاره بهتر از نسل های قبل عمل کرده و میزان پس انداز آنها در بانک ها با میانگین ۱۸۸۰۰ دلار در مقایسه با نسل ایکس با میزان دارایی میانگین ۱۶۸۰۰ دلار و همچنین نسل بعد از جنگ جهانی دوم با ۶۶۰۰ دلار، عملکرد بهتری از خود به نمایش گذاشته اند. این مطلب تا اندازه ای به این پرسش که چرا نسل قبلی یعنی نسل هزاره به افزایش درآمد در فرم کسب و کار های کوچک تمایل داشته است، پاسخ می دهد. بنا به گزارشات “دفتر مدیریت کسب و کارهای خُرد“، جوانان هزاره به مراتب کمتر به فکر ایجاد کسب و کار شخصی خود در مقایسه با نسل های دیگر می باشند. دلیل این امر را می توان در “رکود بزرگ” جستجو نمود که باعث شد بسیاری از آنها کمتر به فکر ریسک کردن باشند و با پول هایشان محتاطانه تر برخورد کنند.