چرا پلیس های آمریکا شبیه سربازان میدان جنگ هستند ؟
۱۸ تیر ۱۳۹۹
دیوان عالی آمریکا: دادستانی می‌تواند به اسناد مالیاتی ترامپ دسترسی داشته باشد
۱۸ تیر ۱۳۹۹
چرا پلیس های آمریکا شبیه سربازان میدان جنگ هستند ؟
۱۸ تیر ۱۳۹۹
دیوان عالی آمریکا: دادستانی می‌تواند به اسناد مالیاتی ترامپ دسترسی داشته باشد
۱۸ تیر ۱۳۹۹
 
مسائل و فکت های آمریکا

مدیکید، بیمه ی درمانی طبقه ی ضعیف آمریکا چگونه کار می کند؟



منبع: رسانه وکس

نویسندگان: لیام بروکس (Liam Brooks)، لیز اسکلتنز(Liz Scheltens)، و مالوری برانگان (Mallory Brangan)

بیمه ی درمانیِ مدیکید، که از هر پنج آمریکایی یک نفر را پوشش می دهد، بسته به اینکه در کجای آمریکا زندگی کنید، می تواند کاملاً متفاوت به نظر برسد.

این بدان خاطر است که مدیکید یک طرح نیست، 50 طرح است. مدیکید، برخلافِ مدیکر (بیمه ی درمانیِ سالمندان) که همه ی آمریکایی های 65 ساله و بالاتر را پوشش می دهد، در سطحِ ایالتی اجرا می شود. هر ایالت در تعیینِ افرادِ واجدِ شرایط و نوعِ خدماتی که باید به آنها ارائه بشود از خود اختیاراتِ گسترده ای دارد. درست است که دولتِ فدرال بعضی از شروط را مشخص کرده است، اما هر ایالت قدرتِ تصمیم‌گیریِ زیادی دارد که باعث می شود مریض شدن در بعضی ایالتها سخت تر از بعضی دیگر باشد.

برای مثال، در کالیفرنیا شخصی با 10000 دلار درآمد در سال مشمولِ مدیکید در این ایالت می شود، اما اگر همان شخص در تگزاس زندگی کند، خیر. بعضی از ایالتها عینکِ طبی، سمعک و بستریِ بیمارانِ لاعلاج را مشمولِ بیمه کرده اند، برخی دیگر خیر.

این تفاوتِ ایالت با ایالت، برای بعضی از مشمولانِ مدیکید داستانِ مرگ و زندگی است، نه تنها از نظرِ شرایطِ اورژانسی، بلکه از حیثِ خدماتِ درمانیِ بلند مدتی که باید به موقع به بیمار ارائه شود  نیز همین است.

تلاشهای اخیرِ جمهوریخواهان برای الغای قانونِ Affordable Care Act موسوم به اوباماکر، از زوایای متعددی مدیکید را تهدید می کند. برای مثال، شمول در آن را از قبل هم محدودتر می کند یا نحوه ی بازپرداختِ دولتِ فدرال به ایالتها را تغییر می دهد.

در همین حال، مدیکید احتمالاً خود علتِ شکستِ این دست تلاشها بوده است. و حالا که جمهوریخواهان از پیشبردِ اهدافِ خود بازمانده اند، احتمالِ تأمینِ خدماتِ درمانی برای میلیونها فردِ دیگر هم روی میزِ فرماندارانِ ایالتها (و نه سناتورها) است.

کوتاه سخن اینکه مدیکید طرحی کارآمد است، حتی اگر در برخی ایالتها کارآمدتر از برخی دیگر باشد. اما چگونه شد که ما به یک چنین سیستمِ پیچیده ای رسیدیم؟ بسیاری از کشورهای دنیا خدماتِ درمانیِ تک‌پرداز ارائه می دهند (که در آن تنها یک نهادِ دولتی هزینه ی خدماتِ درمانیِ اساسی را برای تمامِ شهروندان بر عهده می گیرد و دیگر خبری از بیمه‌گرانِ متعددِ خصوصی و دولتی نیست) یا اینکه نظارتهای سختگیرانه ای روی بیمه‌گران اعمال می کنند تا هر کسی بتواند به آنچه نیاز دارد در قالبِ بیمه دسترسی پیدا کند. پس چرا در آمریکا چنین سیستمی را پیاده نکرده ایم؟ ویدیوی بالا را ببینید تا دلیلش را بفهمید.

برای درک بهتر این موضوع ویدئوی زیر را مشاهده کنید :


 
مسائل و فکت های آمریکا

مدیکید، بیمه ی درمانی طبقه ی ضعیف آمریکا چگونه کار می کند؟



منبع: NAMI


نویسندگان: لیام بروکس (Liam Brooks)، لیز اسکلتنز(Liz Scheltens)، و مالوری برانگان (Mallory Brangan)

بیمه ی درمانیِ مدیکید، که از هر پنج آمریکایی یک نفر را پوشش می دهد، بسته به اینکه در کجای آمریکا زندگی کنید، می تواند کاملاً متفاوت به نظر برسد.

این بدان خاطر است که مدیکید یک طرح نیست، 50 طرح است. مدیکید، برخلافِ مدیکر (بیمه ی درمانیِ سالمندان) که همه ی آمریکایی های 65 ساله و بالاتر را پوشش می دهد، در سطحِ ایالتی اجرا می شود. هر ایالت در تعیینِ افرادِ واجدِ شرایط و نوعِ خدماتی که باید به آنها ارائه بشود از خود اختیاراتِ گسترده ای دارد. درست است که دولتِ فدرال بعضی از شروط را مشخص کرده است، اما هر ایالت قدرتِ تصمیم‌گیریِ زیادی دارد که باعث می شود مریض شدن در بعضی ایالتها سخت تر از بعضی دیگر باشد.

برای مثال، در کالیفرنیا شخصی با 10000 دلار درآمد در سال مشمولِ مدیکید در این ایالت می شود، اما اگر همان شخص در تگزاس زندگی کند، خیر. بعضی از ایالتها عینکِ طبی، سمعک و بستریِ بیمارانِ لاعلاج را مشمولِ بیمه کرده اند، برخی دیگر خیر.

این تفاوتِ ایالت با ایالت، برای بعضی از مشمولانِ مدیکید داستانِ مرگ و زندگی است، نه تنها از نظرِ شرایطِ اورژانسی، بلکه از حیثِ خدماتِ درمانیِ بلند مدتی که باید به موقع به بیمار ارائه شود  نیز همین است.

تلاشهای اخیرِ جمهوریخواهان برای الغای قانونِ Affordable Care Act موسوم به اوباماکر، از زوایای متعددی مدیکید را تهدید می کند. برای مثال، شمول در آن را از قبل هم محدودتر می کند یا نحوه ی بازپرداختِ دولتِ فدرال به ایالتها را تغییر می دهد.

در همین حال، مدیکید احتمالاً خود علتِ شکستِ این دست تلاشها بوده است. و حالا که جمهوریخواهان از پیشبردِ اهدافِ خود بازمانده اند، احتمالِ تأمینِ خدماتِ درمانی برای میلیونها فردِ دیگر هم روی میزِ فرماندارانِ ایالتها (و نه سناتورها) است.

کوتاه سخن اینکه مدیکید طرحی کارآمد است، حتی اگر در برخی ایالتها کارآمدتر از برخی دیگر باشد. اما چگونه شد که ما به یک چنین سیستمِ پیچیده ای رسیدیم؟ بسیاری از کشورهای دنیا خدماتِ درمانیِ تک‌پرداز ارائه می دهند (که در آن تنها یک نهادِ دولتی هزینه ی خدماتِ درمانیِ اساسی را برای تمامِ شهروندان بر عهده می گیرد و دیگر خبری از بیمه‌گرانِ متعددِ خصوصی و دولتی نیست) یا اینکه نظارتهای سختگیرانه ای روی بیمه‌گران اعمال می کنند تا هر کسی بتواند به آنچه نیاز دارد در قالبِ بیمه دسترسی پیدا کند. پس چرا در آمریکا چنین سیستمی را پیاده نکرده ایم؟ ویدیوی بالا را ببینید تا دلیلش را بفهمید.

برای درک بهتر این موضوع ویدئوی زیر را مشاهده کنید :