امروز روز جهانی آموزش و پرورش بود، در سالن کنفرانس شماره چهار سازمان ملل، برخی از دیپلماتها و مدیران سازمانهای خصوصی و دولتی جمع شده بودند تا به میزبانی بزرگتربن حامی مالی تحصیل در جهان «قطر»، از یکی از دردناک ترین موارد تبعیض، چند آمار بیان کنند.

از فقری که ایشان، منبعثِ از عدم دسترسی به امکانات آموزشی میدانستنش. از یک نفری که در هر چهار نفر حتی نمیتواند سواد خواندن و نوشتن بیاموزد، از کشورهای آسیای شرقی تا آفریقا و حتی اروپا و ‌امریکا! از ششصد میلیون دختر دانش آموزی که بزرگترین خواسته شان دسترسی به امکانات بهداشتی مختص به جنسیت خودشان در محیط مدرسه ی نیمه مخروبه شان است تا از تجاوزها در امان باشند.

از نهضت سواد آموزی در افغانستان برای صد و شصت هزار خانم دور مانده از تحصیل به همت عربستان صعودی در سال گذشته.

امروز نام نویسی هم میکردند، از آنها که میخواهند بروند و رایگان سواد زندگی به کودکان کشورهای فقر زده و جنگ زده یاد بدهند، نام نوشتم، خدا را چه دیدید شاید در همین صفحه از جزایر قحطی زده ی یونان یا مناطق فقیر آفریقا برایتان خاطره نوشتم البته اینبار با لبخندی جمعی با چند کودک در انتهای ویدیویش.