۴۰ آمار نگران کننده درباره تبعات استفاده از رسانه های اجتماعی بر سلامت روان آمریکایی ها
۶ فروردین ۱۴۰۳کدام کشور ها در مسیر رسیدن به اهداف سال ۲۰۳۰ درخصوص تامین برق از منابع تجدیدپذیر هستند؟
۶ فروردین ۱۴۰۳خانه » روابط نظامی اسرائیل و ایالات متحده
روابط نظامی اسرائیل و ایالات متحده
مقدمه
روابط نظامی بین اسرائیل و ایالات متحده همیشه نزدیک بوده است، [۱] که منعکس کننده منافع مشترک امنیتی در خاورمیانه است.[۲][۳] اسرائیل به عنوان متحد اصلی غیر ناتو توسط دولت ایالات متحده تعیین شده است. رژیم صهیونیستی که خریدار و استفاده کننده عمده تجهیزات نظامی ایالات متحده است، در توسعه مشترک فن آوری نظامی نیز مشارکت دارد و به طور منظم در تمرینات نظامی مشترک با ایالات متحده و سایر نیروها شرکت می کند.[۲][۳] این رابطه در طول زمان به تدریج عمیقتر شده است، اگرچه، همانطور که آلن داوتی میگوید، «این ارتباط، یک فرآیند خطی ساده همکاری رو به رشد نبود، بلکه مجموعهای از موقعیتهای معامله گرایانه با مؤلفههای استراتژیک و سیاسی متفاوت در هر یک بود».[۴]اسرائیل بزرگترین دریافت کننده کمک های خارجی ایالات متحده است: تا فوریه ۲۰۲۲، ایالات متحده به اسرائیل ۱۵۰ میلیارد دلار (بدون تعدیل تورم) کمک دوجانبه ارائه کرده بود.[۵] در سال ۱۹۹۹، دولت ایالات متحده یادداشت تفاهمی را امضا کرد که از طریق آن متعهد شد سالانه حداقل ۲.۶۷ میلیارد دلار کمک نظامی به اسرائیل برای ده سال آینده ارائه کند. در سال ۲۰۰۹، مبلغ سالانه به ۳ میلیارد دلار افزایش یافت. و در سال ۲۰۱۹، این مبلغ مجدداً افزایش یافت و اکنون حداقل ۳.۸ میلیارد دلار است که ایالات متحده متعهد به پرداخت سالیانه این مبلغ به اسرائیل است.[۵]علاوه بر این، تنها تأسیسات نظامی خارجی در خاک اسرائیل، پایگاه های ایالات متحده است، از جمله ایستگاه راداری هشدار دهنده موشکی زودهنگام AN/TPY-2 در کوه کرن.[۶]
بررسی اجمالی
- پس از جنگ جهانی دوم، «دوران جدید پس از جنگ، برخلاف نگرش اقدام غیر مستقیم دوره قبل از جنگ، شاهد دخالت شدید ایالات متحده در امور سیاسی و اقتصادی خاورمیانه بودیم. در زمان ترومن، ایالات متحده باید با سیاستهای خود در هر سه بخش که ریشههای منافع آمریکا در منطقه را فراهم میکردند، مواجه میشد و آن را تعریف میکرد: تهدید شوروی، تولد اسرائیل، و نفت. در طول بیست سال اول پس از استقلال اسرائیل، سیاست ایالات متحده در خاورمیانه توسط دو دغدغه اصلی سیاست گذاری می شد: جلوگیری از رقابت تسلیحاتی در خاور نزدیک [۸] و جلوگیری از گسترش نفوذ شوروی. دولت ترومن اعلامیه سه جانبه سال ۱۹۵۰ را به این دلایل و همچنین برای تضمین وضعیت ارضی تعیین شده توسط توافقنامه های آتش بس ۱۹۴۹ اعلام کرد. حامی اصلی نظامی اسرائیل در آن زمان فرانسه بود که با در اختیار گذاشتن تجهیزات نظامی و فناوری پیشرفته، مانند هواپیمای جنگنده بمب افکن داسو میستر، از اسرائیل حمایت کرد. در ابتدا، دولت ایالات متحده در برابر فشار اسرائیل و کشورهای عربی در منطقه برای فروش تسلیحات پیشرفته به آنها مقاومت کرد. در پاسخ به عرضه هواپیماهای جنگنده پیشرفته توسط اتحاد جماهیر شوروی به عراق و ایالات متحده عربی، دولت ایالات متحده با فروش موشک های ضد هوایی MIM-23 Hawk به اسرائیل در سال ۱۹۶۲ موافقت کرد، که این به عنوان اقدامی خاص که برای مقابله با یک موقعیت خاص طراحی شده است که به هیچ وجه تغییری در سیاست ایالات متحده در منطقه ایجاد نمی کند. سیستم هاوک به این دلیل تایید شد که یک سلاح «صرفاً دفاعی» است.[۸] بعدها، زمانی که اردن تهدید کرد که برای تسلیحات به اتحاد جماهیر شوروی روی خواهد آورد، ایالات متحده با فروش تانک و هواپیماهای جت به اردن به منظور جلوگیری از گسترش نفوذ شوروی موافقت کرد و در مقابل، با فروش سامانه های مشابه به اسرائیل نیز موافقت کرد.[۹]
- در اوایل دهه ۱۹۶۰، دولت ایالات متحده به دنبال ایجاد یک توافقنامه منطقه ای محدودیت تسلیحاتی در خاورمیانه بود. ابتکار عمل در اوایل سال ۱۹۶۵ پس از اینکه فاش شد که ایالات متحده از سال ۱۹۶۲ به طور غیرمستقیم از طریق آلمان غربی به اسرائیل تسلیحات میفرستد. بر این اساس قرارداد محرمانه ۱۹۶۰ مبنی بر تامین تسلیحات ۸۰ میلیون دلاری اسرائیل، از بین رفت. باقیمانده این قرارداد بهطور علنی و پس از افشای آن توسط ایالات متحده، با اسرائیل انجام شد که محمولههایی از تانکهای M48 پاتون در سال ۱۹۶۵ و هواپیماهای تهاجمی A-4E Skyhawk در سال ۱۹۶۸ دریافت کرد.[۱۰]
- سیاست ایالات متحده پس از جنگ شش روزه ۱۹۶۷، در پاسخ به این تصور که بسیاری از کشورهای عربی (به ویژه مصر) دائماً به سمت اتحاد جماهیر شوروی حرکت کرده اند، به طور قابل توجهی تغییر کرد. در سال ۱۹۶۸، با حمایت قوی کنگره، رئیس جمهور ایالات متحده، لیندون بی. جانسون، فروش جنگنده های F-4 Phantom II به اسرائیل را تایید کرد، که پشتوانه ای قوی برای برتری کیفی نظامی اسرائیل نسبت به همسایگانش ایجاد شد. با این حال، ایالات متحده به تامین تسلیحات برای همسایگان اسرائیل، به ویژه لبنان، اردن و عربستان سعودی ادامه می دهد تا با فروش تسلیحات شوروی و نفوذ در منطقه مقابله کند.
- در طول جنگ یوم کیپور در سال ۱۹۷۳، ایالات متحده یک هواپیمای بزرگ با نام رمز عملیات نیکل گرس را برای تحویل تسلیحات و تدارکات به اسرائیل فرستاد. بیش از ۲۲۰۰۰ تانک، توپخانه، مهمات و سایر مواد برای کمک به ارتش اسرائیل در پاسخ به تلاشهای بزرگ شوروی برای تامین مجدد کشورهای عربی تحویل داده شد. این عملیات موازی با یک حمل دریایی در مقیاس بزرگ از حدود ۳۳۰۰۰ تن مواد و انتقال ۴۰ فروند F-4 فانتوم، ۳۶ A-4 Skyhawks و دوازده هواپیمای C-130 غول پیکر برای جایگزینی خسارات جنگی اسرائیل بود.[۱۱]
- همکاری نظامی دوجانبه در دولت رونالد ریگان در دهه ۱۹۸۰ تعمیق یافت. در سال ۱۹۸۱، کاسپار واینبرگر، وزیر دفاع ایالات متحده و آریل شارون، وزیر دفاع اسرائیل، توافقنامه همکاری راهبردی را امضا و چارچوبی را برای مشورت و همکاری مستمر برای ارتقای امنیت ملی هر دو کشور ایجاد کردند. در نوامبر ۱۹۸۳، دو طرف یک گروه نظامی سیاسی مشترک را تشکیل دادند که هنوز دو بار در سال تشکیل جلسه می دهد تا اکثر مفاد قرارداد را اجرا کند.[۱۲] تمرینات نظامی مشترک هوایی و دریایی در ژوئن ۱۹۸۴ آغاز شد و ایالات متحده تأسیساتی را برای ذخیره تجهیزات نظامی در اسرائیل ایجاد کرده است.
- در سال ۱۹۸۷، ایالات متحده به اسرائیل موقعیت متحد اصلی غیر ناتو را اعطا کرد و این امکان را به اسرائیل داد تا به طور مساوی با ناتو و سایر متحدان ایالات متحده برای قراردادها و خرید سیستم های تسلیحاتی پیشرفته ایالات متحده رقابت کند. اسرائیل بزرگترین دریافت کننده کمک های نظامی ایالات متحده در جهان شد.[۳] در سال ۱۹۸۸، ریگان و اسحاق شامیر، نخست وزیر اسرائیل، یادداشت تفاهمی را برای رسمیت بخشیدن و تداوم کار گروه های نظامی، امنیتی و اقتصادی دوجانبه آمریکا و اسرائیل امضا کردند.[۱۲]
- در تلاش برای جلوگیری از تلافی اسرائیل در برابر حملات موشکی SS-1 اسکاد عراق در طول جنگ خلیج فارس در سال ۱۹۹۱ و در نتیجه شکستن ائتلاف آمریکایی-عربی، ایالات متحده سامانه های موشک زمین به هوا MIM-104 پاتریوت را به اسرائیل اعزام کرد. . این تلاش با موفقیت بسیار محدودی روبرو شد و عملکرد کمتر از ده درصدی داشت و هیچ یک از اسکادهای شلیک شده علیه اسرائیل با موفقیت رهگیری نشد.[۱۳]
- در زمان دولت بیل کلینتون در دهه ۱۹۹۰، دولت ایالات متحده تلاش هایی را برای تقویت برتری نظامی دولت اسرائیل با اجازه خرید ۷۰۰ میلیون دلار از جدیدترین تجهیزات نظامی ایالات متحده، از جمله جنگنده های پیشرفته، هلیکوپترهای تهاجمی و سیستم مهمات حمله مستقیم مشترک انجام داد. مجموعهای از پروژههای مشترک توسعه فناوری نظامی نیز آغاز شد.[۲]
- همکاری نظامی گسترده دیگری در دولت جورج دبلیو بوش صورت گرفت و اسرائیل سفارشات عمده ای برای جنگنده های چند منظوره F-16I داد. در طول جنگ لبنان در سال ۲۰۰۶، ایالات متحده منبع عمده ای از سوخت جت و مهمات هدایت شونده دقیق را برای پر کردن ذخایر خالی شده اسرائیل فراهم کرد.[۲]
فعالیت نظامی مشترک
- ایالات متحده و اسرائیل در برخی از زمینه های فعالیت نظامی همکاری نزدیک دارند. ایالات متحده برخی از تحقیقات و توسعه تسلیحات اسرائیل را برعهده دارد و مبالغ قابل توجهی را به پروژه های دفاعی اسرائیل مانند تانک مرکاوا و هواپیمای حمله زمینی لاوی IAI کمک کرده است. اسرائیل یکی از شرکتکنندگان در برنامه توسعه جنگنده F-35 Lightning II است و به برنامه F-22 Raptor ورود پیدا کرد، اگرچه به دلیل هزینههای زیاد این موضوع را رد کرد.[۳]
- ایالات متحده و اسرائیل همچنین به طور مشترک در تعدادی از برنامه های توسعه فناوری، به ویژه سیستم موشکی Arrow و لیزر تاکتیکی انرژی بالا (همچنین به عنوان Nautilus شناخته می شود) همکاری می کنند.[۳] دو کشور تمرینهای منظمی را با هدف آزمایش قابلیت همکاری بین دو ارتش از جمله تمرینهای دوسالانه با نام رمز Juniper Cobra را با هم انجام میدهند. علاوه بر این، بندر حیفا اسرائیل، بندر اصلی ناوگان ششم ایالات متحده در شرق دریای مدیترانه است و اسرائیل سایر پشتیبانی های لجستیکی و تعمیراتی را برای نیروهای آمریکایی در منطقه ارائه می کند.[۲] دو کشور همچنین اطلاعات مشترکی دارند و یک گروه کاری مشترک ضد تروریستی را اداره می کنند [۳] و در آوریل ۲۰۰۷ نیروهای هوایی آنها متعهد شدند که اطلاعات مربوط به خریدهای متقابل مرتبط را به اشتراک بگذارند.[۱۴]
- ایالات متحده از اوایل دهه ۱۹۹۰ تجهیزات نظامی را در اسرائیل ذخیره کرده است و ممکن است در هنگام خروج از عراق تجهیزات اضافی را نیز در اسرائیل تخلیه کند.[۱۵]
- در حال حاضر تنها تاسیسات نظامی خارجی فعال در خاک اسرائیل، از جمله ایستگاه راداری هشدار دهنده موشکی اولیه AN/TPY-2 فقط پایگاه های آمریکایی هستند.[۶]
- War Reserves Stock Allies-Israel همچنین به نام War Reserve Stockpile Ammunition-Israel (آماده به آتش متفقین اسرائیل) یا به سادگی WRSA-I در دهه ۱۹۹۰ تأسیس شد و توسط فرماندهی منطقه اروپای ایالات متحده اداره می شود.[۱۶] این یکی از بزرگترین نیروهای ذخیره جنگی ایالات متحده است که در داخل اسرائیل واقع شده است.[۱۷] در ابتدا سهام WRSA-I دارای ۱۰۰ میلیون دلار بودجه بود؛ [۱۸] با این حال، قبل از عملیات دیواره محافظ، WRSA-I نزدیک به ۱ میلیارد دلار بودجه داشت [۱۹] که مجوز افزایش این مقدار به ۱.۲ میلیارد دلار نیز صادر شد.[۲۰] در سال ۲۰۱۴ با تصویب قانون مشارکت استراتژیک ایالات متحده و اسرائیل در سال ۲۰۱۴، ایالات متحده موافقت کرد که سهام را به ۱.۸ میلیارد دلار افزایش دهد.[۲۱]
- این ذخیره شامل مهمات، بمب های هوشمند، موشک، خودروهای نظامی و یک بیمارستان نظامی با ۵۰۰ تخت است. این تدارکات در شش مکان مختلف در سراسر اسرائیل قرار دارد.[۲۲] در صورت نیاز، اسرائیل میتواند درخواست دسترسی به سهام WRSA-I کند، اما باید توسط کنگره ایالات متحده تأیید شود.[۲۳] در طول عملیات دیواره محافظ، ایالات متحده به اسرائیل اجازه دسترسی به گلوله های خمپاره ۱۲۰ میلی متری و مهمات نارنجک انداز ۴۰ میلی متری را داد.[۱۷] این مهمات بخشی از مجموعه ای از اقلام قدیمی در انبار بود و قرار بود به زودی جایگزین شوند.[۲۴]
- در اکتبر ۲۰۱۲، ایالات متحده و اسرائیل بزرگترین رزمایش مشترک دفاع هوایی و موشکی خود را آغاز کردند که به عنوان Austere Challenge 12 شناخته می شود که شامل حدود ۳۵۰۰ نیروی آمریکایی در منطقه به همراه ۱۰۰۰ پرسنل ارتش اسرائیل بود.[۲۵] آلمان و بریتانیا نیز در این رزمایش شرکت کردند.[۲۶]
جنجال ها
- روابط نزدیک نظامی بین ایالات متحده و رژیم اشغال گر قدس در طول سال ها باعث ایجاد اختلافات زیادی شده است. عملیات نیکل گراس – تلاش ایالات متحده برای تامین مجدد در طول جنگ یوم کیپور – به انتقام از سوی کشورهای عربی منجر شد، زیرا اعضای اوپک تحریم کامل نفت آمریکا را اعلام کردند و بحران نفتی ۱۹۷۳ را در برداشت.
- ایالات متحده ادعا می کند که تجهیزات نظامی ایالات متحده که از طریق برنامه FMS (فروش تسلیحات نظامی) ارائه می شود فقط برای امنیت داخلی یا اهداف دفاعی قابل استفاده است. در نتیجه، پس از طرح ادعاهایی مبنی بر استفاده اسرائیل از بمب های خوشه ای برای اهداف تهاجمی در طول جنگ لبنان در سال ۱۹۸۲، ایالات متحده حمل و ارسال بمب های خوشه ای به اسرائیل را به حالت تعلیق درآورد.[۲۷] موارد مشابهی در مورد استفاده اسرائیل از تسلیحات ارائه شده توسط ایالات متحده در جریان جنگ لبنان در سال ۲۰۰۶ و انتفاضه فلسطین مطرح شد.[۲۸]
- استفاده آمریکا از کمک های نظامی خود برای فشار سیاسی بر اسرائیل و همچنین محدودیت های اقتصادی و استراتژیک مرتبط با آن، برخی از اسرائیلی ها را وادار کرده است که ارزش کمک های نظامی آمریکا را زیر سوال ببرند. کارولین گلیک، مقاله نویس اسرائیلی، استدلال کرده است که منافع اسرائیل ممکن است با پایان دادن به کمک های نظامی به بهترین شکل تامین شود و از دولت خود خواست تا گفت وگویی را درباره کاهش بسته کمکی آغاز کند.[۲۹] موشه آرنس، وزیر دفاع سابق اسرائیل نیز با ادامه کمک های آمریکا مخالف است و استدلال می کند که اسرائیل دیگر به آن نیاز ندارد. چندین حزب سیاسی اسرائیل، از جمله اتحادیه ملی، با این کمک ها مخالف هستند و کاهش تدریجی وابستگی به آن را پیشنهاد می کنند.
- لایحه کرک-منندز-شومر برای اولین بار ایالات متحده را متعهد به ارائه حمایت «دیپلماتیک، نظامی و اقتصادی» از اقدامات تهاجمی اسرائیل می کند.[۳۰]
- در ژانویه ۲۰۱۴، گزارش شد که اسرائیل و ایالات متحده بی سر و صدا در مورد چشم انداز پایان دادن به کمک های ایالات متحده گفتگو کرده اند و نمایندگان هر دو کشور در نشست های دوجانبه توافق کردند که اسرائیل دیگر نیازی به کمک های نظامی ایالات متحده ندارد. به گفته دانیل سی کورتزر، سفیر سابق ایالات متحده در اسرائیل، “ما ممکن است به نقطه ای برسیم که پس از بحث در مورد چگونگی اطمینان از همکاری امنیتی و اطلاعاتی، در واقع می توانیم کمک های امنیتی را به تدریج حذف کنیم”.[۳۱]
- پس از درگیری اسرائیل و غزه در سال ۲۰۱۴، زمانی که ایالات متحده به طور موقت ارسال تسلیحات به اسرائیل را به حالت تعلیق درآورد، بنا به گزارش ها، اسرائیل دیدگاه خود را در مورد کمک های ایالات متحده، به ویژه در مورد این دیدگاه که همیشه می تواند به تامین مجدد ایالات متحده در زمان جنگ وابسته باشد، مورد ارزیابی مجدد قرار داد و پروژه های تسلیحاتی جدیدی را آغاز کرد و وابستگی خود را به تسلیحات آمریکایی به نفع تسلیحات داخلی کاهش دهد.[۳۲]
کمک های نظامی و تدارکات
- از نظر کل پول دریافتی، اسرائیل بزرگترین دریافت کننده مجموع کمک نظامی از ایالات متحده از زمان جنگ جهانی دوم است، [۳۴] و پس از آن ویتنام، مصر، افغانستان و ترکیه قرار دارند. این کمک ها برای خرید تجهیزات نظامی از شرکت های آمریکایی و بقیه صرف تجهیزات داخلی می شود.[۳۶][۳۷]
- از سال ۱۹۸۷، ایالات متحده به طور متوسط سالانه ۱.۸ میلیارد دلار برای حمایت از تحقیق و توسعه در قالب فروش تسلیحات نظامی (FMS)، تامین مالی تسلیحات نظامی(FMF) بودجه تعیین کرده است.[۲] یادداشت تفاهم دوجانبه ای در ژانویه ۲۰۰۱ در پایان دولت کلینتون امضا شد که بر اساس آن کمک های دفاعی از ۱.۸ میلیارد دلار به ۲.۴ میلیارد دلار در سال افزایش یافت، در حالی که ۱.۲ میلیارد دلار کمک اقتصادی غیر نظامی حذف می شد. این موضوع بر اساس افزایش کمک های دفاعی به میزان ۶۰ میلیون دلار در سال تا رسیدن به مقدار کامل در سال ۲۰۰۸ پیش بینی شد. در حالی که کمک های اقتصادی تا زمان حذف کامل، ۱۲۰ میلیون دلار در سال کاهش می یافت.[۳][۳۸]
- در سال ۲۰۰۷، ایالات متحده کمک های نظامی خود به اسرائیل را بیش از ۲۵ درصد افزایش داد و به طور متوسط سالانه ۳ میلیارد دلار برای دوره ده ساله بعدی (از ۲.۵۵۰ میلیارد دلار برای سال ۲۰۰۸ شروع شد و هر سال ۱۵۰ میلیون دلار افزایش یافت)اختصاص داد.[۳۹] ] این بسته زمانی که کمک های منظم به اقتصاد اسرائیل پایان یافت در اکتبر ۲۰۰۸ آغاز شد.[۴۰] مقامات اصرار داشته اند که این کمک ها به هم مرتبط نیست و قرار است برنامه های همزمان آمریکا برای فروش ۲۰ میلیارد دلار تسلیحات پیچیده به متحدان عرب خود در منطقه، از جمله مصر و عربستان سعودی، را متعادل کند.[۴۰] جورج دبلیو بوش، رئیس جمهور سابق ایالات متحده، به ایهود اولمرت، نخست وزیر اسرائیل اطمینان داد که ایالات متحده به حفظ “مزیت کیفی” اسرائیل نسبت به سایر کشورهای منطقه کمک خواهد کرد.[۳۹]
- ایالات متحده بزرگترین تامین کننده تجهیزات نظامی به اسرائیل است. بر اساس گزارش سرویس تحقیقات کنگره ایالات متحده، بین سال های ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۵، ایالات متحده اکثریت قریب به اتفاق توافقنامه های انتقال تسلیحات اسرائیل را به خود اختصاص داده است که ۹.۱ میلیارد دلار از ۹.۵ میلیارد دلار ارزش قراردادها را شامل می شود.[۴۱] اسرائیل برای اکثر خریدهای نظامی خود از ایالات متحده مستقیماً با شرکت های آمریکایی معامله می کند، اگرچه برای خریدهای خاص نیاز به مجوز از دولت ایالات متحده دارد. به عنوان مثال، در مارس ۲۰۰۰ مشخص شد که دولت اسرائیل اجازه خرید موشک های BGM-109 Tomahawk را رد کرده است.[۳]
- اسرائیل بزرگترین ناوگان F-16 جهان را خارج از نیروی هوایی ایالات متحده در اختیار دارد. با تحویل ۱۰۲ فروند F-16I، که تا سال ۲۰۰۸ برنامه ریزی شده است، نیروی هوایی اسرائیل مجموع موجودی ۳۶۲ فروند F-16 ، علاوه بر ۱۰۶ فروند F-15 را در اختیار دارد.[۴۲]
- در دسامبر ۲۰۱۶، ایالات متحده برای اولین بار دو هواپیمای جنگنده رادارگریز F-35 “Adir” را که نسخه ای از لاکهید مارتین F-35 Lightning II بود، به اسرائیل تحویل داد که در نوع خود اولین در خاورمیانه بود. در آوریل ۲۰۱۷، ایالات متحده سه فروند از مجموع پنج جنگنده رادارگریز F-35 را تحویل داد که اکنون در نیروی هوایی اسرائیل خدمت می کنند [۴۳] اسرائیل اولین کشور خارج از ایالات متحده بود که F-35 را دریافت کرد و در لیست انتظار دریافت آن قرار دارد. در مجموع دریافت ۵۰ اسکادران در سال های آینده ودستیابی به دو اسکادران کامل تا سال ۲۰۲۲ برای اسرائیل فراهم است. این تحویل به دلیل مشارکت قوی دو کشور در ساخت جت جنگنده است. شرکتهای فنآوری، هوافضا و دفاعی اسرائیل نقشی محوری در نوآوری و فنآوری ایفا کردند که به هواپیما هایی با قابلیتهای بیشمار را اضافه کرده است. در نهایت، اسرائیل امیدوار است که نیروی هوایی خود را با F-35B STOVL بیشتر تطبیق دهد. حملات اخیر تاماهاوک ایالات متحده به سوریه نشان می دهد که فرودگاه های ثابت می توانند به راحتی نابود شوند یا به طور موقت از دسترس خارج شوند. مدل F35B هم قابلیت برخاستن کوتاه و هم قابلیت فرود عمودی را دارد که آن را به تهدیدی قوی در چنین منطقه کوچکی با جنگ مداوم تبدیل می کند.[۴۴]
- در سال ۲۰۲۳، وزارت امور خارجه با فروش ۳۲۰ میلیون دلار تجهیزات بمب هدایت شونده به اسرائیل موافقت کرد.[۴۵][۴۶] در اکتبر ۲۰۲۳، رئیس جمهور جو بایدن از کنگره خواست ۱۴.۳ میلیارد دلار کمک نظامی اضطراری به اسرائیل در جنگ با حماس تصویب کند.[۴۷]
فروش تسلیحات نظامی خارجی
- کمک نظامی مستقیم : FMF – Foreign Military Financing (direct military aid)
- کمک های پولی بدون پایان که می تواند برای جبران هزینه های نظامی و خرید تسلیحات و همچنین برای اهداف غیر نظامی استفاده شود : ESF – Economic Support Fund
- کمک های بلاعوض ویژه یک بار به عنوان مکمل کمک هایی که قبلاً تخصیص یافته است : Supplementals
- منع اشاعه، مبارزه با تروریسم، مین زدایی و برنامه های مرتبط : NADR-ATA
منبع: “Congressional Budget Justification for Foreign Operations,” Fiscal Years 2001–۲۰۰۷.[۴۸]
تجهیزات نظامی ایالات متحده در خدمت اسرائیل
جدول زیر یک لیست جامع نیست. علاوه بر تجهیزات نظامی بومی توسعه یافته، اسرائیل در سال های اخیر تعدادی خرید از ایالات متحده انجام داده است، از جمله سیستم هایی که مستقیماً از سازندگان آمریکایی و تجهیزات نیروهای سابق آمریکایی تهیه شده است. نیروهای دفاعی اسرائیل همچنین از سیستم های نظامی ایالات متحده استفاده می کند که لزوماً مستقیماً از ایالات متحده تهیه نشده است. فهرست زیر شامل سیستمهای تسلیحاتی ساخت ایالات متحده است که از طریق بودجه ارائه شده توسط ایالات متحده، و بودجه داخلی اسرائیل به تنهایی یا ترکیبی از بودجه هر دو کشور پرداخت شده است. تمام داده ها از Jane’s Sentinel Eastern Mediterranean 2007 [3]استخراج شده است مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد.
تجهیزات نظامی اسرائیل در حال استفاده ایالات متحده
آمار کمی در مورد فروش تسلیحات اسراییل به آمریکا وجود دارد. سلاح های زیر توسط ارتش آمریکا مورد استفاده قرار می گیرند.
- ADM-141 TALD(Improved Tactical Air Launched Decoy) – device used to protect U.S. warplanes from enemy fire.
- AGM-142 Have Nap“Popeye” – a standoff air-to-surface missile with precision guidance
- M120 mortar– A 120 mm mortar developed by Soltam Systems.
- B-300/ Shoulder-launched Multipurpose Assault Weapon (SMAW) – An anti-tank or bunker buster recoilless rifle developed by Israel Military Industries. The SMAW is based on the Israeli B-300.
- Cardom– A 120 mm “recoil mortar system” using modern electronic navigation, self-positioning, and target acquisition.
- Gabriel (missile)– A sea skimming anti-ship missile.[citation needed]
- SIMON breach grenade– A rifle grenade designed to breach through doors. A variant is currently in service with the United States army.
- LITENING targeting pod– A precision targeting pod designed to increase combat effectiveness of aircraft.
- International MaxxPro– An MRAP armored fighting vehicle.
- Samson Remote Controlled Weapon Station– A remote weapon system.
- IAI Kfir– An all-weather multirole combat aircraft formerly used by the US Navy for training purposes.
- DASH III helmet-mounted display– The first modern Western HMD, upon which the JHMCS was based.
- Uzisubmachine gun – compact submachine gun primarily used by the Zim Integrated Shipping Services merchant marine and formerly the United States Secret Service.
منابع:
- Gregory S. Mahler, Israel After Begin, p. 45. SUNY Press, 1990. ISBN ۰-۷۹۱۴-۰۳۶۷-X
- Jump up to:a b c d e f United States: External Affairs”, in Jane’s Sentinel: North America 2007. Jane’s Information Group, 2007.
- Jump up to:a b c d e f g h i “Israel: External Affairs”, in Jane’s Sentinel: Eastern Mediterranean 2007. Jane’s Information Group, 2007.
- Prof. Alan Dowty, foreword in Abraham Ben-Zvi, Lyndon B. Johnson and the Politics of Arms Sales to Israel: in the shadow of the hawk, p. vii. Routledge, 2004. ISBN ۰-۷۱۴۶-۵۵۸۰-۵
- Jump up to:a b US Foreign Aid to Israel. Updated February 18, 2022
- Jump up to:a b “How a U.S. Radar Station in the Negev Affects a Potential Israel-Iran Clash.” Time Magazine, ۳۰ May 2012.
- Lenczowski, George (۱۹۹۰). American Presidents and the Middle East. Duke University Press. p. ۶. ISBN ۰-۸۲۲۳-۰۹۷۲-۶.
- Jump up to:a b “U.S. Willing To Sell Hawk Missile System to Israel (September 1962)”. Jewish Virtual Library. 1962-09-14. Retrieved ۲۰۱۶-۰۹-۱۸.
- “U.S. Promises Arms Sale To Israel That Balances Sale to Jordan (March 1965)”. Jewish Virtual Library. 1965-03-11. Retrieved ۲۰۱۶-۰۹-۱۸.
- Mitchell Geoffrey Bard, The Water’s Edge and Beyond: defining the limits to domestic influence on U.S. Middle East policy. Transaction Publishers, 1991. ISBN ۰-۸۸۷۳۸-۲۸۶-X
- Simon Dunstan, The Yom Kippur War 1973: The Sinai, p. 67. Osprey Publishing, 2003. ISBN ۱-۸۴۱۷۶-۲۲۱-۰
- Jump up to:a b Leon T. Hadar, Quagmire: America in the Middle East, p. 75. Cato Institute, 1992. ISBN ۰-۹۳۲۷۹۰-۹۴-۱
- “The Patriot Missile. Performance in the Gulf War Reviewed”. Archived from the original on 2007-05-09. Retrieved ۲۰۰۷-۰۵-۰۸.
- Yaakov Katz (June 22, 2007). “IAF, USAF greatly upgrade cooperation”. The Jerusalem Post. Archived from the original on July 9, 2012.
- Yaakov, By. “US may give Israel Iraq ammo – Israel – Jerusalem Post”. The Jerusalem Post | Jpost.com. Retrieved ۲۰۱۶-۰۹-۱۸.
- “Israel Hasn’t Asked for Access to US Arsenal Stored in Israel”. ABC News.
- Jump up to:a b Palmer, Ewan (31 July 2014). “US Confirms it Resupplied Israel with Weapons During Gaza Conflict”.
- “U.S. Foreign Aid to Israel” (PDF). Congressional Research Service. March 12, 2012.
- “Israel Military Ordered To Continue Operation In Gaza; U.S. Approves Weapons Transfer”. International Business Times. ۳۰ July 2014.
- “Archived copy” (PDF). Archived from the original (PDF) on 2014-08-25. Retrieved ۲۰۲۰-۰۵-۰۴.
- Congress OKs watered-down bill on US-Israel ties – Retrieved 11 December 2014
- ^ “If War Comes, Will US Open Its Military Depots In Israel?”. ۲۱ August 2012.
- ^ Article title
- “US supplies Israel with bombs amid Gaza blitz”. www.aljazeera.com.
- US and Israel launch joint military drill, Al Jazeera October 21, 2012
- “U.S.-Israeli Military Exercise Sending Message to Iran – Businessweek”. Archived from the original on 2014-08-17. Retrieved ۲۰۱۴-۱۰-۲۱.
- Clyde R. Mark, Foreign Affairs Defense and Trade Division (26 April 2005). “Israel:US Foreign Assistance” (PDF). Congressional Research Service, The Library of Congress.
- “Archived copy” (PDF). Archived from the original (PDF) on 2015-07-31. Retrieved ۲۰۱۵-۰۷-۲۳.
- Avoiding an American Ambush Archived ۲۰۱۲-۰۷-۳۱ at archive.today Carolineglick.com, July 6, 2009. Originally published in the Jerusalem Post.
- Gusterson, Hugh (15 January 2014). “The war bill”. thebulletin.org. Bulletin of the Atomic Scientists. Archived from the original on 16 January 2014. Retrieved ۱۶ January ۲۰۱۴.
- “Arens argues U.S. Military aid no longer serves Israel’s interests | World Tribune”. Archived from the original on 2014-02-14. Retrieved ۲۰۱۴-۰۲-۲۰.
- “Israel to reduce arms production in U.S. After Obama’s weapons suspension during Gaza War – World Tribune | World Tribune”. Archived from the original on 2015-07-29. Retrieved ۲۰۱۵-۰۸-۱۶.
- Jump up to:a b How much aid does the US give to Israel? USAFacts. Updated on October 12, 2023.
- U.S. Foreign Aid to Israel Archived ۲۰۱۵-۰۷-۳۱ at the Wayback Machine. April 11, 2014. By Jeremy M. Sharp. Congressional Research Service. See appendix tables for yearly aid totals and breakdowns.
- “India biggest recipient of US economic assistance over 66-year period: USAID – Pakistan”. Dawn.Com. 14 July 2015. Retrieved ۲۰۱۶-۰۹-۱۷.
- “CRS Report for Congress: U.S Foreign Aid to Israel” (PDF). Congressional Research Service. Retrieved ۱۵ June ۲۰۱۶.
- “U.S. Foreign Aid to Israel – FAS Project on Government” (PDF).
- Jeremy M. Sharp (2006-01-05). “U.S. Foreign Aid to Israel – Report to Congress January 5, 200F6” (PDF). Congressional Research Service.
- Jump up to:a b Forbes (July 29, 2007).[۱]“Israeli PM announces 30 billion US dollar US defence aid” at the Wayback Machine (archived October 22, 2007). Retrieved August 3, 2007.
- Jump up to:a b New York Times, August 17, 2007 “US and Israel sign Military deal”. Retrieved Aug 17, 2007.
- Conventional Arms Transfers to Developing Nations, 1998–۲۰۰۵, p. 62. Congressional Research Service, October 23, 2006.
- “More than 50 Lockheed Martin F-16s planned for Israel, more than $2 billion value”[permanent dead link]. Lockheed Martin press release. June 19, 2001.
- “THREE F-35 STEALTH FIGHTER JETS TO ARRIVE IN ISRAEL ON SUNDAY (2017)”.
- “‘Lockheed VP: There’s a part of Israel in every F-35’ (۲۰۱۷)”[dead link].
- The State Department Approves $320 Million Sale of Guided Bomb Equipment to Israel
- US plans precision bombs transfer to Israel -source
- Shear, Michael D.; Demirjian, Karoun (20 October 2023). “Biden Requests $105 Billion Aid Package for Israel, Ukraine and Other Crises”. The New York Times.
- Jump up to:a b Berrigan, Frida; William D. Hartung (2006-07-20). “U.S. Military Assistance and Arms Transfers to Israel: U.S. Aid, Companies Fuel Israeli Military” (PDF). Arms Trade Resource Center Reports. World Policy Institute. Archived from the original (PDF) on 2006-08-14. Retrieved ۲۰۰۶-۰۸-۱۳.
- “Congressional Budget Justification : Volume 2” (PDF). State.gov. Retrieved ۲۰۱۶-۰۹-۱۸.
- As a part of EDA programm. IAF site, see “The service at the Israeli Air force – 25 new planes equip the IAF” section
- As a part of EDA programm. IAF site, see “The service at the Israeli Air force – A squadron is born” section
- As a part of EDA programm. IAF site, see “The service at the Israeli Air force – The IAF receives US Army surplus Cobras” section
- “Israeli Air Force”, globalsecurity.org. Retrieved 2007-05-13.