یکی از نگران کننده ترین پدیده‌ها، ناهمگونیِ شدیدِ نرخِ مرگ و میرهای ناشی از بیماری‌های قلبی در مناطقِ مختلفِ آمریکاست. از ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۴، همه ی پنجاه ایالتِ آمریکا به نوعی کاهشِ نرخِ این مرگ و میرها را به خود دیده اند. اما این روندِ مثبت یکسان توزیع نشده است. ایالت‌هایی مثلِ مینه‌سوتا و ماساچوست پایین‌ترین نرخِ مرگِ ناشی از بیماری‌های قلبی و عروقی در کشور را دارا بوده اند (حدودِ ۲۰۰ مورد از هر ۱۰۰ هزار مرگ)، در حالی که در ایالت‌هایی نظیرِ آرکانزاس و اوکلاهاما از هر ۱۰۰ هزار مرگ و میر بیش از ۳۰۰ موردش به سببِ این بیماری ها بوده است. گویا مشکلاتِ قلبی بیشتر گرداگردِ رودخانه ی می سی سی پی به ویژه غربِ آن می چرخند.

من حیث المجموع، بهبود در این روند نیز مدتی است متوقف شده است. نرخِ مرگ و میرهای قلبی پس از اینکه در ۱۹۸۵ به اوجِ خود رسید، به ناگاه کاهش یافت. اما بعد از ۲۰۱۰ شاهدِ نوعی افزایش هستیم که می‌توان آن را در این بخش از نشریه‌ی JAMA ملاحظه کرد. این افزایش با افزایشِ نرخِ چاقی و دیابت در آمریکا طیِ‌ چند دهه ی اخیر مرتبط است (به گزارشِ CDC، حدودِ ۴۰ درصد از بزرگسالانِ آمریکایی چاق هستند، که این میزان در اوایلِ دهه‌ی ۱۹۷۰ تنها ۱۵ درصد بوده است. بینِ ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۴، تعدادِ افرادِ مبتلا به دیابت در آمریکا حدوداً چهاربرابر شده است.)