رای دیوان عالی آمریکا به نفع دولت ترامپ / ورود مهاجرانی که به دنبال پناهندگی در آمریکا هستند، محدود می شود
۲۱ شهریور ۱۳۹۸
سیستم خدمات درمانی در ایالات متحده آمریکا
۲۱ شهریور ۱۳۹۸
رای دیوان عالی آمریکا به نفع دولت ترامپ / ورود مهاجرانی که به دنبال پناهندگی در آمریکا هستند، محدود می شود
۲۱ شهریور ۱۳۹۸
سیستم خدمات درمانی در ایالات متحده آمریکا
۲۱ شهریور ۱۳۹۸
 
مسائل و فکت های آمریکا

آمار و واقعیت های تکان دهنده از خودکشی در آمریکا


  • در سالِ 2017، نرخِ خودکشی در هر 100000 نفر 14.0 مورد بوده است که نسبت به سالِ 1999 33درصد افزایش داشته است و بالاترین میزانِ ثبت شده از سالِ 1942 (جنگِ جهانیِ دوم) تا کنون بوده است.

    میزانِ خودکشی در دورانِ رکودِ بزرگ از این هم بالاتر بود و در سالِ 1932 به رقمِ بی‌سابقه‌ی 21.9 درصد رسید.

    بیشترین افزایش در ایالتِ داکوتای شمالی با 58درصد و کمترین افزایش در ایالتِ دلاویر با 6درصد بوده است.

  • نرخِ خودکشی در مردانِ سفیدپوستِ میانسال بالاتر از همه است.

به گزارش نشریه بلومبرگ، صرفاً در طول سال 2017 تعداد 1.4 میلیون خودکشی در کشور آمریکا ثبت شده است! از این تعداد، 44 هزار و 193 نفر جان خود را از دست داده‌اند یعنی در هر 12 دقیقه یک خودکشی در آمریکا به ثبت می‌رسد!

مسائل و فکت های آمریکا

آمار و واقعیت های تکان دهنده از خودکشی در آمریکا

  • در سالِ 2017، نرخِ خودکشی در هر 100000 نفر 14.0 مورد بوده است که نسبت به سالِ 1999 33درصد افزایش داشته است و بالاترین میزانِ ثبت شده از سالِ 1942 (جنگِ جهانیِ دوم) تا کنون بوده است

    (میزانِ خودکشی در دورانِ رکودِ بزرگ از این هم بالاتر بود و در سالِ 1932 به رقمِ بی‌سابقه‌ی 21.9 درصد رسید.)

    بیشترین افزایش در ایالتِ داکوتای شمالی با 58درصد و کمترین افزایش در ایالتِ دلاویر با 6درصد بوده است.

  • نرخِ خودکشی در مردانِ سفیدپوستِ میانسال بالاتر از همه است.
47173

نفر در سالِ 2017 در اثرِ خودکشی جان باختند

10

خودکشی دهمین عاملِ مرگ‌ومیر در آمریکاست

1400000

مورد خودکشیِ ناموفق در آمریکا در سالِ 2017

69میلیارد دلار

خودکشی‌ها و خودزنی‌ها، هزینه روی دستِ آمریکا گذاشته است

55ساله ها

بیشترین خودکشی ها در بینِ افرادِ 45 تا 64 ساله اتفاق افتاده است

50درصد

از کلِ خودکشی ها در سالِ 2017 به وسیله ی سلاحِ گرم اتفاق افتاده است

129 خودکشی

به طورِ میانگین، در هر روز 129 خودکشی اتفاق می افتد

69 درصد

مردانِ سفیدپوست 69.67 درصد از کلِ خودکشی های سالِ 2017 را به خود اختصاص دادند

 
در شهر نیویورک آمار خودکشی بیشتر از نقاط دیگر آمریکا است؛ از سال 1999 تا 2016 میزان خودکشی در این شهر 28.8 درصد افزایش یافته است؛ وزارت بهداشت آمریکا در سال 2017 آماری را منتشر کرد مبنی‌ بر اینکه در شهر نیویورک 1652 نفر دست به خودکشی زده‌اند؛ بر اساس این آمار، خودکشی در این شهر نسبت به سال قبلش 2016، سه برابر شده‌ و در سال 2016 در شهر نیویورک 525 مورد خودکشی به ثبت رسیده‌ است.

در ارزیابی وزارت بهداشت آمریکا، خودکشی مردان در این کشور 2 برابر زنان آمریکایی است؛ براساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری در سال 2018، 359 مورد خودکشی در بین مردان رخ داده‌ است که نسبت به سال قبلش 26 درصد افزایش داشته‌است؛

نرخِ خودکشی به تفکیکِ سن

در 2017، بالاترین نرخِ خودکشی (20.2) مربوط به بزرگسالانِ 45 تا 54 سال بوده است. دومین نرخِ خودکشی (20.1) در بینِ افرادِ 85 ساله به بالا اتفاق افتاده است. همیشه نرخِ خودکشی در بینِ جوانترها پایینتر از افرادِ میانسال و مسن بوده است. در 2017، نرخِ خودکشی در بینِ نوجوانان و جوانانِ 15 تا 24 ساله 14.46 بوده است.

خودکشی در بینِ کودکان و نوجوانان به مشکلی نگران‌کننده بدل شده است، به طوری که نرخِ آن در بینِ دختران و پسرانِ 10 تا 14 ساله بیش از هر گروهِ سنیِ دیگری افزایش دارد. تحقیقاتِ جداگانه ای که در 18 ژوئن در JAMA منتشر شد نشان می دهد که خودکشی در بینِ افرادِ کم‌سن‌وسال، دستِ کم از سالِ 2000، به بالاترین حدِ خود رسیده است.

بر پایه ی این تحقیقات، نرخِ خودکشی در بینِ افرادِ 15-19 ساله در سالِ 2000 در هر 100000 نفر 8 مورد بوده که در سالِ 2017 این میزان به 11.8 مورد افزایش یافته است. در بینِ جوانانِ 20 تا 24 ساله این رقم در سالِ 2000 بالغ بر 12.5 مورد در هر 100000 نفر بوده که در سالِ 2017 به 17 مورد افزایش پیدا کرده است.

البته در این گزارش به عللِ افزایشِ آن تصریح نشده است، اما اورن مایرون (Oren Miron)، عضوِ محققانِ دانشکده ی پزشکیِ دانشگاهِ هاروارد دو نظریه را مطرح کرده است:

به گفته ی وی، مطالعات نشان داده که مصرفِ اوپیوئیدها رفتارهای مرتبط با خودکشی را در مصرف‌کنندگانِ موادِ مخدر و فرزندان و خانواده هایشان برمی‌انگیزد، و لذا احتمال دارد نرخِ بالای سوءِمصرف و اوردوزِ مواد در سالهای اخیر با افزایشِ نرخِ خودکشی ارتباط داشته باشد. به نظرِ مایرون، همه‌گیریِ اوپیوئیدها ممکن است به سلامتِ روانیِ همه ی گروهها آسیب بزند.

وی می گوید: «کلِ جامعه دارد درگیر می شود. آینده ی کودکان به خطر می افتد. آنها روز به روز شاهدِ مرگِ دوستانشان هستند. شاید همین یک دلیل کافی باشد تا در مصرفِ موادِ مخدر سختگیریِ بیشتری به خرج دهیم.»

نظریه ی دومِ او این است که رسانه های اجتماعی در افزایشِ نرخِ خودکشی به ویژه در بینِ افرادِ کم سن و سال دخیلند. وی می گوید: «ما می دانیم که اکنون افرادِ کم سن نیز از این شبکه ها استفاده می کنند. و نیز شاهدِ اپلیکیشن های جدیدی هستیم که امکانِ ناشناس ماندن را فراهم می کنند و به کودکان این امکان را می دهند که بدونِ اطلاعِ خانواده درباره ی خودکشی صحبت کنند.» استفاده ی بی رویه از رسانه های اجتماعی همچنین تعاملاتِ حضوریِ مفید را (که می تواند از مشکلاتِ روانی و رفتارهای مرتبط با خودکشی جلوگیری کند) کاهش می دهد و نوعی مقایسه ی ناسالم با دیگران را سبب می شود.



نرخِ خودکشی به تفکیکِ نژاد و قومیت

در 2017، بالاترین نرخِ خودکشی از آنِ سفیدپوستان (15.85) و دومین نرخ مربوط به بومیانِ آمریکا و آلاسکا (13.42) بوده است. این نرخ در بینِ سیاهپوستانِ آمریکا (6.61) و آسیایی ها و مردمِ جزایرِ پاسیفیک (6.59) بسیار پایینتر و تقریباً با هم برابر بوده است.


خودکشی در مردان و زنان

هرچند نرخِ خودکشی در جنسِ مذکر در 2017 بیش از سه برابرِ نرخِ خودکشی در جنسِ مؤنث بوده است، اما نرخِ خودکشی در اناث با سرعتِ بیشتری رو به افزایش است، به طوری که پس از سالِ 1999 53درصد افزایش یافته است که در ذکور این افزایش 26درصد بوده است.

این افزایشِ چشمگیر در بینِ اناثِ کلیه ی گروهای نژادی و قومی صادق است، مگر در نژادِ آسیایی و مردمِ جزایرِ پاسیفیک. همچنین بیشترین نمودِ آن در بینِ دختران و زنانِ بومیِ آمریکا و آلاسکا بوده است با 139درصد افزایش.

در بینِ مردان و پسران نیز نرخِ خودکشی در همه ی گروههای نژادی و قومیتی به جز در آسیایی ها و مردمانِ جزایرِ پاسیفیک افزایشِ چشمگیری داشته است که بیشترین افزایش در بینِ بومیانِ آمریکا و آلاسکا با 71درصد افزایش بوده است.



روش‌های خودکشی

در سالِ 2017، خودکشی با سلاحِ گرم شایعترین شیوه ی خودکشی بوده است و اندکی بیش از نصفِ کلِ خودکشی ها (50.57) را سبب شده است. شیوه های شایعِ بعدی عبارت بوده اند از خفگی (شاملِ حلق‌آویز کردن) با 27.72درصد و مسمومیت با 13.89درصد.


خودکشی های ناموفق

خودکشی های منجر به مرگ و خودکشی های ناموفق، بر اساسِ ویژگی‌های جمعیت‌شناختی نظیرِ سن، جنسیت، قومیت و نژاد، نرخهای متفاوتی را به خود اختصاص داده اند. با این وجود، خودکشی در بینِ همه ی گروههای جمعیتی اتفاق می افتد.

در آمریکا اطلاعاتِ کاملی از خودکشی های ناموفق در دست نیست. اما مرکزِ کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) با جمع‌آوریِ داده های بیمارستانها از خودزنیهای غیرِمرگبار و نیز با استفاده از داده های نظرسنجی ها برآوردی را انجام می دهد.

در سالِ 2015، (آخرین سالی که اطلاعاتِ آن در دست است)، تقریباً 575000 نفر به خاطرِ آسیبهای ناشی از خودزنی به بیمارستان مراجعه کرده اند.

بر مبنای نظرسنجیِ موسوم به National Survey of Drug Use and Mental Health در سالِ 2017، حدودِ 0.6درصدِ بزرگسالانِ 18 سال به بالا، معادلِ 1.4 میلیون نفر، دستِ کم یک بار خودکشیِ ناموفق داشته اند. زنانِ بزرگسال 1.4 برابرِ مردان خودکشیِ نافرجام داشته اند. اطلاعاتِ بیشتری درموردِ شکافِ جنسیتی و نژادی در دست نیست.

برپایه ی نظرسنجیِ دیگری به نامِ Youth Risk Behaviors Survey، 7.4 درصدِ کودکانِ 9 تا 12 ساله اظهار کرده اند که طیِ 12 ماهِ گذشته دستِ کم یک بار دست به خودکشی زده اند. محصلانِ زن تقریباً دو برابرِ محصلانِ مرد (9.3درصد در برابرِ 5.1درصد) خودکشیِ ناموفق داشته اند.

محصلانِ سیاهپوست بالاترین میزانِ خودکشی های ناموفق (9.8درصد) را به خود اختصاص داده اند که این میزان در بینِ محصلانِ سفیدپوست 6.1 درصد بوده است. تقریباً 2.4درصدِ همه ی محصلان گزارش داده اند که دستِ کم یک بار اقدام به خودکشی هایی کرده اند که نیاز به درمانِ پزشک یا پرستار داشته است. این اظهار در بینِ محصلانِ سیاهپوست شایعتر از سایرین بوده است (3.4درصد).


نرخِ خودکشی در آمریکا به بالاترین حدِ خود پس از جنگِ جهانیِ دوم رسیده است

بر اساسِ داده های دولتِ فدرال، نرخِ خودکشی به بالاترین میزانِ خود پس از جنگِ جهانیِ دوم رسیده است. بحرانِ مسکن‌های تخدیری، استفاده ی فراگیر از شبکه های اجتماعی و میزانِ بالای استرس از عواملِ احتمالیِ این امر است.

جیل هارکاوی-فریدمن (Jill Harkavy-Friedman)، معاونِ تحقیقاتیِ بنیادِ پیشگیری از خودکشی در آمریکا (American Foundation for Suicide Prevention)، می گوید: «بعید می دانم یک دلیلِ واحد بشود برای آن در نظر گرفت» چرا که عواملِ خودکشی یکی و دوتا نیستند. «گرچه نمی‌توان روی یک علتِ واحد انگشت گذاشت، اما می توان دوره‌های پراسترسِ زندگی و نداشتنِ حسِ امنیت را در خودکشی دخیل دانست».

هارکاوی-فریدمن می گوید از آنجا که این پدیده در بینِ گروههای مختلفِ جمعیتی اتفاق می افتد، حتی تعیینِ اینکه کدام عوامل سببِ این افزایشِ کم‌سابقه شده اند کارِ مشکلی است.

احتمالِ دیگری که هارواکی-فریدمن مطرح می کند این است که امروزه به دلیلِ توجهِ بیشترِ مردم به مشکلاتِ روانی، خودکشی ها بیش از گذشته گزارش و تشخیص داده می شوند، و شاید همین امر علتِ بالا رفتنِ آمارِ خودکشی باشد.

ناداین کاسلو (Nadine Kaslow)، استادِ روانشناسی و علومِ رفتاری در دانشکده ی پزشکیِ دانشگاهِ Emory  نیز یافتنِ علتِ این افزایش را یکی از موضوعاتِ موردِ علاقه ی کارشناسان معرفی می کند.



بر خلافِ آمریکا، خودکشی در دیگر کشورها رو به کاهش است

هرچند تعدادِ خودکشی ها در یک بازه‌ی مشخص افزایش داشته، اما نرخِ جهانیِ خودکشی حدوداً یک سوم کاهش یافته است.

بر اساسِ‌ گزارشاتِ اخیر، نرخِ خودکشی در دنیا نسبت به سالِ 1990 یک سوم کاهش داشته، و این بر خلافِ نرخِ بالای خودکشی و افزایشِ آن در چند کشور از جمله ایالاتِ متحده ی آمریکاست.

محسنِ نقوی، استادِ دانشگاهِ واشینگتن، بر اساسِ داده هایی که از سوی Global Burden of Disease Study در 2016 منتشر شده، دست به برآوردِ نرخِ خودکشی در 195 کشور و منطقه ی دنیا بینِ سالهای 1990 تا 2016 بر اساسِ سن، جنسیت، و مکان زده است.

وی دریافته که هرچند تعدادِ خودکشی ها در این بازه ی زمانی مجموعاً در جهان افزایش یافته، اما نرخِ خودکشی ها در مجموع 32.7 درصد کاهش پیدا کرده است، به طوری که در سالِ 1990 از هر 100000 نفر در دنیا 16.6 نفر خودکشی می کردند که این میزان در سالِ 2016 به 11.2 نفر رسیده است.

برپایه ی این گزارش، که در نشریه ی پزشکیِ BMJ منتشر شده، در سالِ 2016 بالغ بر 817000 نفر در دنیا بر اثرِ خودکشی جانِ خود را از دست داده اند.

در این گزارش آمده است: «خودکشی جزءِ 10 عاملِ نخستِ مرگ‌ومیر در اروپای شرقی، آسیا-اقیانوسیه، استرالیا و آمریکای شمالی است. اینکه آیا کاهشِ نرخِ مرگ‌ومیرهای ناشی از خودکشی به خاطرِ اقداماتِ پیشگیرانه از خودکشی بوده یا به سببِ پیشرفتهای کلی در سلامتِ جمعی، نیاز به تحقیقاتِ بیشتر دارد.»

پایین آمدنِ نرخِ خودکشی در جهان در بازه ی 1990 تا 2016، بالا و رو به افزایش بودنِ این نرخ در چند کشورِ معدود را تحت الشعاع قرار می دهد. بر اساسِ این گزارش، زیمبابوه، جامائیکا، پاراگوئه و برزیل در این بازه ی زمانی جملگی با افزایشِ مرگ‌ومیرهای ناشی از خودکشی مواجه بوده اند،

و لسوتو (39 مورد از هر 100هزار نفر)، لیتوانی (31)، روسیه (30.6) و زیمبابوه (27.8) بالاترین نرخِ خودکشی را در بینِ کشورهای دارای بیش از یک میلیون نفر جمعیت تجربه کرده اند. به علاوه، نرخِ خودکشی در آمریکا، که در سالِ 2017 عبارت از 14.0 مورد از هر 100000 نفر بوده، از سالِ 1999 یک سوم افزایش داشته است، که این افزایش بیشتر در مناطقِ روستایی اتفاق افتاده است.

در همین حال، در چین و هند، که پرجمعیت ترین کشورهای دنیا هستند و 44.2 درصدِ مرگ‌ومیرهای ناشی از خودکشی در جهان را در سالِ 2016 به خود اختصاص داده اند. نرخِ خودکشی به ترتیب 64.1 درصد و 15.2 درصد کاهش داشته است، که کاهشِ قابلِ توجهی محسوب می شود.

در این تحقیقات آمده است: «بخشِ زیادی از این کاهشِ نرخ مدیونِ کاهشِ نرخِ خودکشی در چین است، و البته کاهشِ خودکشی در هندوستان هم در آن تأثیرِ به سزایی داشته است.

با این همه، حتی اگر رویه ی فعلی ادامه یابد، تنها 3 درصد از 118 کشورِ دنیا خواهند توانست به مقصدِ ذکر شده در اهدافِ توسعه ی پایدار که عبارت است از کاهشِ مرگ‌ومیرهای ناشی از خودکشی به میزانِ یک سوم از سالِ 2015 تا سالِ 2030، دست یابند.

بنا بر این گزارش، کاهشِ خودکشی در سطحِ جهانی اگرچه نشان از پیشرفت در دهه های اخیر دارد، اما خودکشی همچنان از مشکلاتِ قابلِ پیشگیریِ سلامتِ جمعی در دنیا محسوب می شود. به گفته ی سازمانِ سلامتِ جهانی، خودکشی سالانه 800000 مورد مرگ و میر در دنیا را موجب می شود.

نرخِ خودکشی در میانِ مردان، جوانان و افرادِ مسن بالاتر از زنان و افرادِ میانسال است. فقط در محدوده ی سنیِ 15 تا 19 سال بوده است که نرخِ خودکشیِ زنان بر مردان پیشی گرفته است.

با این حال، محققان اذعان دارند که تحقیقاتشان از عواملِ فرهنگی و اجتماعی متأثر می شود و باعث می شود نرخِ خودکشی در کشورهایی که این پدیده از لحاظِ فرهنگی و اجتماعی در آنها مذموم است کمتر از آن چیزی باشد که گزارش می شود.