شاید شما هم تا بحال از مبارزه و زدوخوردِ و بی رحمانه که در سیاست جاری است متعجب شده باشید.

نویسنده ی کتابِ پرفروشِ طفره (Stonewalled) اینبار پرده هایی را از دنیای مرموزِ تخریبِ سیاسی کنار می زند و حقه های کثیفی را افشا می کند که صاحبانِ قدرت برای تاثیرگذاری بر افکارِ شما به آنها متوسل می شوند.

در پشتِ همه ی اخبارها و گزارشاتِ سیاسی الگویی واحد وجود دارد: استفاده از متخصصانِ تخریب (تخریبچی ها)، متخصصانِ تبلیغ (تبلیغاتچی ها)، و سرگرمی های عمومی به منظورِ تخریبِ یک تصور یا فرد.

فنی که آنها استفاده می کنند «افترا پراکنی» نام دارد. مردمِ آمریکا هر روز از این افتراها و تهمتها متاثر می شوند، بدونِ آنکه خود بدانند. این گونه تلاشها تقریباً عاملِ شکل گیریِ همه ی انگاره هایی هستند که به ذهنِ شما خطور می کند. ممکن است جایی بخوانید که دونالد ترامپ نژادپرستی زن ستیز است، یا در اخبار ببینید که شخصی کمپینِ برنی سندرز را تمسخر می کند. شگردِ افترا «واقع نمایی»ِ آن است، یعنی غالباً در بردارنده ی بخشی از حقیقت است اما اتفاقاً با هدفِ غبارآلود کردنِ حقیقت در نظرِ عموم طراحی می شود.

موفقیتِ افترا پراکنی منوط به پنهان ماندنِ تواناییِ افترازنان است، تا چنین به نظر بیاید که هیچ طراحیِ قبلی و حساب شده ای در کار نبوده است. به عبارتِ دیگر، باید دقیقاً آن گونه که «نیست» به نظر برسد.

شاریل اتیکسون، روزنامه نگارِ کهنه کار، خود از نزدیک شاهدِ این پدیده بوده است. وی بعد از سالها سر و کار داشتن با تخریب ها و تمجیدهای ژورنالیستی، اکنون در تشخیصِ شایعات و افترائات خبره شده است. این گزارشگرِ کنجکاو و سختکوش با در میان گذاشتنِ دانشِ مکتومِ خود، به افشای نحوه ی افترا پراکنی و عاملانِ این پدیده (از جمله سیدنی بلومنتال [Sidney Blumenthal]، معاونِ بیل کلینتون، و از همه مهمتر، دیوید بروک [David Brock]، فعالِ سیاسی، راستگرای سابق و چپگرای کنونی، و گروهِ وی موسوم به Media Matters for America) دست زده است.

اتیکسون در کتابِ خویش، شگردهای کثیفِ متخصصانِ افتراپراکنی و سوءِاستفاده ی رسانه ای و سیاسیِ آنان از شخصیتهای مشهور را بر ملا می سازد و نشان می دهد که این دست های پنهان موجبِ فسادِ عالمِ سیاست بوده و از حضورِ فراگیرِ شهروندان در دموکراسیِ کشور جلوگیری می کنند.