هر شخصی که ۳۴۰۰۰ دلار درآمد داشته باشد، در محدوده درآمدی “پایین” قرار می گیرد، و هر کس که بیش تر از ۱۰۳۲۰۰ دلار درآمد داشته باشد در محدوده درآمدی “بالا” طبقه بندی می شود. در واقع اینکه در کدام ایالت زندگی می کنید و چه میزان بدهی و قسط پرداخت می کنید در اینکه در کدام طبقه و محدوده درآمدی قرار می گیرید، نقش بسزایی دارد.  آیا یک فارغ التحصیل دانشگاهی که درآمد چند صد هزار دلاری دارد اما در یک شهر بزرگ با ۱۰۰۰۰۰ دلار وام دانشجویی زندگی می کند، می تواند خود را در طبقه بالای درآمدی در نظر بگیرد؟ در این صورت یک مجرد ساکن در ویرجینیای غربی که هزینه های زندگی در آنجا پایین می باشد و ۹۰۰۰۰ دلار درآمد دارد، در کدام طبقه قرار می گیرد؟ آیا در “طبقه درآمدی بالا” قرار می گیرد؟ همه اینها به طور خاصی به این مطلب بستگی دارند که در کدام منطقه از لحاظ هزینه های روزمره زندگی می کنید.

ازدواج کردن و همچنین بچه دار شدن، شاخص نمودار را برای “سطح درآمدی متوسط”  به آستانه ۴۳۶۹۳ افزایش می دهد. برای یک خانواده ۳ نفره این میزان به ۵۰۶۹۷ دلار افزایش می یابد. و برای خانواده ای که پدر و مادر هر دو شاغل بوده و صاحب دو فرزند می باشند، این میزان حتی تا ۶۰۴۹۹ دلار نیز بالا می رود. به عبارت دیگر، داشتن فرزند دوم مستلزم داشتن درآمد ۱۰۰۰۰ دلاری و حتی کمی بیشتر می باشد تا بتوان در همان سطح اقتصادی قبل از تولد فرزند دوم باقی ماند.