آنچه از داده‌های CDC (مرکزِ مبارزه با بیماری) بر می‌آید حاکی از آن است که نابرابریِ اقتصادی در مشروب خوارگی نیز موثر است. در بینِ آمریکایی هایی که درآمدِ سالانه شان ۷۵۰۰۰ است، از هر پنج نفر یک نفر اذعان به مشروبخوارگی کرده است، حال آنکه این نسبت در میانِ کسانی که درآمدشان کمتر از ۲۵۰۰۰ دلار در سال است تنها ۱۶.۲ درصد بوده است. البته نکته ی قابلِ توجه این است که  نوشندگانِ اقشارِ کم درآمد وعده های نوشیدنشان و در مجموع، مصرفِ الکلشان بیشتر است. در گروهِ اخیر (زیرِ ۲۵۰۰۰ دلار درآمد) تعدادِ وعده ها در هر مجلس به طورِ متوسط ۵ وعده و چیزی در حدودِ ۸.۵ پیک است، حال آنکه این میزان در گروهِ اول (بالای ۷۵۰۰۰ دلار درآمد) ۳.۷ وعده و در حدودِ ۷.۲ پیک بوده است.