در حال حاضر مساله ی هزینه های مسکن یکی از نقاط جوش بحث ها و مسائل سیاسی محسوب می شود. مدت هاست که فعالان اجتماعی در زمینه ی مسکن مساله ی عدم وجود مسکن قابل پرداخت در شهرهای بزرگ و پیشرفته مثل سان فرانسیسکو را مطرح کرده اند، اما درباره ی باقی نقاط کشور اوضاع به چه منوال است؟ برای پی بردن به این موضوع، ما نقشه ی جدیدی را طراحی کرده ایم که نشان می دهد درآمد موردنیاز یک کارگر متوسط برای اجاره ی یک خانه ی دو خوابه ی معمولی در هر ایالت چقدر است.

ما اطلاعات لازم برای تصویرسازی فوق را از اتحادیه ملی اسکان افراد کم درآمد (NLIHC) به دست آورده ایم؛ موسسه ای که تمرکز خود را بر ایجاد سیاست گزاری های اجتماعی قرار داده که به آمریکایی های فقیر کمک می کند از پس هزینه های مسکن مناسب خود بربیایند. این موسسه با در نظر گرفتن این نکته که در حالت مطلوب افراد نباید بیش از ۳۰ درصد درآمد خود را صرف هزینه های مربوط به مسکن کنند، به بررسی دستمزد یک کارگر معمولی و بررسی قیمت خانه در ایالات مختلف پرداخته تا به این نتیجه برسد که در کدام ایالات مشکلات مربوط به مسکن وخیم تر است.

با استفاده از این اطلاعات، ما نقشه ی فوق که با رنگ های مختلف کدگزاری شده و به راحتی قابل فهم است را طراحی کرده ایم که نشان می دهد شما برای آنکه از پس اجاره ی یک خانه ی دوخوابه در هر ایالت بربیایید به چه میزان درآمد احتیاج دارید و ایالاتی که بیشترین مشکلات مربوط به هزینه های مسکن را به خود اختصاص داده اند کدام اند.

اولین و واضح ترین پیام این نقشه این است که برای اجاره ی یک خانه دوخوابه معمولی در تمام ایالات آمریکا، درآمدی بیش از حداقل دستمزد تعیین شده توسط دولت فدرال لازم است. حتی در پایین ترین و ارزان ترین قسمت این نقشه یعنی پورتو ریکو، درآمد مورد نیاز ۶۸/۹ دلار در ساعت است. در گوشه ی دیگر این نقشه یعنی در هاوایی، افراد باید مبلغ باورنکردنی ۲۰/۳۵ دلار در ساعت را به خانه بیاورند تا از پس هزینه های مذکور بربیایند. اکثر ایالات دیگر کشور هم تقریبا مابین این دو ایالت قرار گرفته اند و و میزان درآمد موردنیاز در آنها بین ۱۴ تا ۱۸ دلار در ساعت است.

حداقل دستمزد تعیین شده توسط دولت فدرال ۲۵/۷ دلار در ساعت است؛ و این یعنی حتی اگر شما جزو خانوارهای DINC (خانوارهایی با دو منبع درآمد و بدون فرزند) باشید باز هم در بیشتر ایالات کشور توان پرداخت بهای یک خانه ی دوخوابه را نخواهید داشت.

نکته ی جالب توجه دیگری که از این نقشه دستگیرمان می شود یک مساله ی جغرافیایی است. به طرز واضحی مجموعه ای از ایالات صورتی و قرمز (مسکن گران تر) در شمال شرق کشور واقع شده اند که به سمت جنوب تا ویرجینیا کشیده شده اند. این یعنی اهالی این ایالات باید حدودا سه برابر بیشتر از حداقل حقوق تعیین شده توسط دولت فدرال پول دربیاورند تا از پس اجاره خانه بربیایند. البته این نکته را در ذهن داشته باشید که همه ی افراد متعلق به قشر کم درآمد مطابق با حداقل حقوق تعیین شده توسط دولت فدرال حقوق نمی گیرند و در واقع بسیاری از شهرها و استان ها خودشان این مبلغ را تعیین می کنند که به مراتب بیشتر از مبلغ تعیین شده توسط دولت فدرال است.

برای مثال در نیویورک سیتی هر ساله میزان حداقل حقوق با رشد مناسبی بالا می رود تا در سال ۲۰۲۱ به ۱۵ دلار برسد. با این وجود باز هم افرادی که در مشاغل کم درآمد مشغول به کار هستند به طرز ناامیدکننده ای کمتر از حد کفایت درآمد دارند (در حال حاضر شما باید ساعتی ۰۸/۲۸ دلار درآمد داشته باشید تا بتوانید یک خانه ی دوخوابه در نیویورک اجاره کنید؛ ضمن اینکه اوضاع در شهر نیویورک به مراتب بدتر از سایر نقاط ایالت نیویورک است. فرض کنید سه سال دیگر باید چقدر درآمد داشته باشید تا از پس چنین هزینه ای بربیایید!).

ده ایالت با بیشترین میزان درآمد ساعتی موردنیاز برای تامین اجاره یک خانه دوخوابه:

هاوایی: ۲۰/۳۵ دلار در ساعت

واشنگتن دی سی: ۵۸/۳۳ دلار در ساعت

کالیفرنیا: ۹۲/۳۰ دلار در ساعت

مریلند: ۲۷/۲۸ دلار در ساعت

نیویورک: ۰۸/۲۸ دلار در ساعت

ماساچوست: ۳۹/۲۷ دلار در ساعت

نیوجرسی: ۳۱/۲۷ دلار در ساعت

کنتیکت: ۷۲/۲۴ دلار در ساعت

آلاسکا: ۱۶/۲۴ دلار در ساعت

واشنگتن: ۶۴/۲۳ دلار در ساعت

در حال حاضر تمرکز مباحثی که پیرامون مساله ی مسکن مطرح می شود بیش از حد لزوم صرف شهرهای بزرگ (که با کمبود مسکن مواجه هستند) می شود؛ شهرهایی که به دلیل وجود تکنولوژی های عظیم و پیشرفته به سرعت در حال رشد هستند اما چالش های متعددی که اکثر آمریکایی ها هرروز پیش روی خود می بینند در آنها منعکس نمی شود.

اگر سیاستمداران عاقل باشند، توجه بسیار بیشتری صرف قشر کم درآمد جامعه که در سایر نقاط کشور دست و پا می زنند تا دخل شان با خرج شان جور دربیاید خواهند کرد.