به توصیه ی سازمانِ حفاظت از محیطِ زیست ((Environmental Protection Agency خدماتِ آب و فاضلاب نباید بیش از ۴.۵ درصدِ درآمدِ خانوارها باشد. بر این مبنا، محققان مکانهایی را که در سالِ ۲۰۱۴ متوسطِ درآمدشان زیرِ ۳۲۰۰۰  دلار بوده است پرخطر (به رنگِ آبیِ تیره) و مناطقی را که متوسطِ درآمدشان بینِ ۳۲۰۰۰ تا ۴۵۱۲۰ دلار بوده (آبیِ روشن) درخطر محسوب کرده اند. روی هم رفته، در کشورِ آمریکا مناطقِ کثیری وجود دارد که در آنها میلیونها خانوار پرداختِ قبضِ آب برایشان مشکل است.

تا ۲۰۲۰ احتمالاً یک سومِ خانوارهای آمریکایی از پرداختِ قبضِ آبِ خود ناتوان باشند

بنا به اعلامِ American Water Works Association، آمریکایی ها به طورِ میانگین به ازای هر یک گالون آب کمتر از نصفِ پنی هزینه می پردازند. اما «این به آن معنا نیست که هیچ خانواده ای در پرداختِ این هزینه ها مشکلی نداشته باشد». این را Greg Kail، مدیرِ ارتباطاتِ این مؤسسه می گوید.

به گفته ی Elizabeth Mack، محققِ ساکن در میشیگان و از نویسندگانِ گزارشِ یادشده، که به صورتِ آنلاین در نشریه ی PLOS One قابلِ مشاهده است، کسانی که در ایالتهای فقیر مانندِ می‌سی‌سی‌پی، لویزیانا، آلاباما، کنتاکی و آرکانزاس زندگی می کنند بیش از سایرین در پرداختِ قبوضِ آبِ خود مشکل دارند. در می‌سی‌سی‌پی، حدودِ ۷۵درصدِ ایالت یا پرخطر است یا درخطر. منتها این مشکل تنها محدود به مناطقِ روستایی نیست. طبقِ یافته های Mack 81 درصدِ مناطقِ پرخطر در کلان‌شهرها واقع هستند.

و اگر قیمتِ آب در پنج سالِ آینده ۴۱ درصد افزایش بیابد (که به گمانِ Mack چنین هم خواهد شد)، تعدادِ خانوارهایی که ناتوان از پرداختِ قبضِ آبِ خود هستند حدوداً سه برابر خواهد شد و از ۱۴ میلیون به ۴۱ میلیون خواهد رسید.