بسیاری از مردمِ پورتوریکو و چندین نقطه ی دیگرِ آمریکا از دسترسی به سرویسهای بهداشتی و آبِ آشامیدنیِ سالم محرومند.

بیش از دو میلیون آمریکایی از آبِ لوله‌کشی و سیستمِ فاضلاب محروم هستند. این را گزارشِ جدیدی می گوید که مؤسسه های غیرِ انتفاعیِ DigDeep و .S. Water Alliance منتشر کرده اند. درآمد و نژاد دو عاملِ مهمی هستند که تعیین می کنند چه کسی دسترسی به آب و بهداشت داشته باشد.

بر اساسِ این گزارش، بومیانِ آمریکا 19 برابرِ هموطنانِ سفیدپوستِ خود در معرضِ محرومیت از لوله‌کشیِ خانگی قرار دارند و بدترین وضعیت را در بینِ کلیه ی گروههای جمعیتیِ آمریکا دارا هستند. سیاهپوستانِ آمریکایی و لاتینی ها نیز تقریباً دو برابرِ خانواده های سفیدپوستِ این کشور از لوله‌کشیِ خانگی محرومند.

نویسندگانِ این گزارش می نویسند: «آمریکا خاستگاهِ بعضی از بهترین سیستمهای فاضلاب و آب در جهان است. اما در واقع، میلیونها نفر از آسیب‌پذیرترین گروههای این کشور (اقشارِ کم‌درآمدِ روستانشین، افرادِ رنگین‌پوست، جوامعِ قبیله ای، مهاجران) از این امکانات بی بهره اند.»

این نویسندگان می افزایند: بدونِ دسترسی به آبِ سالم و بهداشت، امرارِ معاش و ادامه تحصیل و اداره ی خانواده سخت است.

در تحلیلی که در این گزارش آمده از اطلاعاتِ نظرسنجیِ American Community متعلق به اداره ی آمارِ آمریکا استفاده شده است. با توجه به محدودیتهای این نظرسنجی (عدمِ پرسش از خدماتِ فاضلاب یا تواناییِ مالیِ استفاده از خدماتِ آبی و یا رضایت از این خدمات)، محققان در چند ناحیه ی آمریکا (جامعه ی ناواهو، دره ی مرکزیِ کالیفرنیا، مستعمراتِ تگزاس، آپالاشیا، پورتو ریکو و روستاهای جنوبیِ کشور) که مشکلِ آبِ کافی و دسترسی به بهداشت دارند نیز تحقیقاتی را صورت داده اند.

محققان می گویند: «لوله‌کشی، شیرِ آب، دستشویی، حمام و سیستمِ خروجی و تصفیه ی فاضلاب چیزهایی است که با وجودِ محرومیت از آنها حفظِ سلامتی، امرارِ معاش، ادامه ی تحصیل و تشکیلِ‌ زندگی مشکل می شود.»

بر اساسِ یافته های محققان، نژاد مهمترین عاملی است که تعیین می کند کدام خانواده ها دسترسی به آب و بهداشت داشته باشند. برای نمونه، 5.8درصدِ بومیانِ آمریکا و 0.5درصدِ سیاهپوستان و لاتینی های این کشور فاقدِ‌ لوله‌کشیِ کامل در منازلِ خود هستند، در حالی که این میزان برای خانوارهای سفیدپوست تنها حدودِ 0.3درصد است.

شکافِ نژادیِ بینِ خانوارهای سیاهپوست و لاتینی از حیثِ‌ جغرافیایی کاملاً برجسته است. به طوری که در بخشهایی از جنوب، سیاهپوستان بیش از همه از نداشتنِ لوله‌کشیِ کامل در رنج اند و در کالیفرنیا و تگزاس، لاتینی‌ها.

وضعیتِ اقتصادی نیز مؤثر است. بر پایه ی این گزارش، دسترسی به لوله‌کشیِ کامل با درآمدِ خانوارها، نرخِ بیکاری و میزانِ تحصیلات مرتبط است. به عنوانِ مثال، هرچه میزانِ درآمد و تحصیلاتِ خانواده های سیاهپوست و لاتینی بالاتر باشد، دسترسی به لوله‌کشیِ کامل نیز محتمل تر است. (منظور از لوله کشیِ کامل آبِ‌ لوله‌کشی، دوش یا حمام، شیرِ آب و دستشوییِ سیفون‌دار است، گرچه مرکزِ آمار در نظرسنجیِ سالِ 2016 خود، سؤالاتِ مربوط به دستشویی را حذف کرده است.)

بنا بر یافته های محققان، عدمِ دسترسی به لوله‌کشیِ کامل در تمامِ اقلیت ها (که اغلب هم در مناطقِ خاصی متمرکز هستند)  به چشم می خورد. در مناطقی نظیرِ آلاسکا، مین و داکوتا، و نیز نواحی‌یی که محققان در آنها تحقیقاتِ میدانی صورت دادند، شکاف بیشتر است. در عینِ حال، اقشارِ کم‌برخوردارتر که از آب و بهداشت محروم هستند بعضاً در شهرهایی اقامت دارند که عموماً دسترسیِ بهتری به این امکانات دارند.

به گفته ی این نویسندگان، دسترسیِ نابرابر به آب نتیجه ی انتخابِ افراد نیست؛ بلکه معلولِ «عواملِ تاریخی و جغرافیایی‌یی است که موجبِ محرومیتِ برخی گروهها از خدماتِ کافی شده است.» این گزارش یادآور می شود که بودجه ی دولتِ فدرال برای زیرساختهای آبی طیِ دهه های اخیر تحلیل رفته است، و گروههایی که دولت سرمایه ی ویژه ای به آنها اختصاص نداده است بیشتر از این امر متضرر می شوند.

این نویسندگان می گویند: «گروههای آسیب‌پذیر به طرزی ناعادلانه از آب و سرویسهای بهداشتی محروم هستند که بخشی از آن نتیجه ی تبعیض هایی است که در گذشته در تأسیسِ زیرساختهای آبی صورت گرفته است.»

نویسندگانِ یک تحقیقِ دیگر نیز چنین می گویند: «زندگی در یک خانواده ی سرخپوست، سیاهپوست و یا هیسپانیک احتمالِ محرومیت از لوله‌کشی را افزایش می دهد، حال آنکه این گروهها بخشِ لاینفکی از جامعه ی ما هستند».

تحقیقاتِ دیگری که اوایلِ امسال در Annals of the American Association of Geographers منتشر شد نیز نشان از اقشارِ آسیب‌پذیری دارد که در آمریکا از نابرابریِ نژادی و جغرافیایی در دسترسی به آبِ سالم در رنج اند. به نوشته ی نویسندگانِ این تحقیقات، نداشتنِ لوله‌کشیِ کامل در نواحیِ خاصی از آمریکا متمرکز است و «به وضوح از نژاد متأثر».

این نویسندگان می گویند: «زندگی در یک خانواده ی سرخپوست، سیاهپوست و یا هیسپانیک احتمالِ محرومیت از لوله‌کشی را افزایش می دهد، حال آنکه این گروهها بخشِ لاینفکی از جامعه ی ما هستند».

تحلیلی که در 2017 در نشریه ی PLOS One منتشر شد نشان داد که طیِ پنج سالِ آینده احتمالاً درصدِ خانوارهای آمریکایی‌یی که ناتوان از پرداختِ قبوضِ آبِ خود هستند از 12درصد به حدودِ 36درصد افزایش خواهد یافت. برپایه ی این تحقیق، عواملی مثلِ مرمتِ زیرساختها، تغییراتِ آب‌وهوایی، کیفیت و بهداشتِ آب همگی در این افزایشِ قیمتِ آب مؤثر خواهند بود.