مدارس برای برقراریِ امنیتِ دانش‌آموزان، معلمان و سایرِ پرسنل اقداماتِ متعددی را انجام می دهند. برخی اقدامات نظیرِ قفل کردنِ درها و ورودی ها یا رصدِ آنها برای آن است که دسترسی به محوطه ی مدرسه را محدود یا کنترل کنند. اما برخی دیگر نظیرِ استفاده از فلزیابها و دوربینهای امنیتی برای آن است که رفتارِ دانش آموزان و مراجعه‌کنندگان را در محوطه نظارت یا محدود کنند.

در سالِ تحصیلیِ ۲۰۱۶-۲۰۱۵، ۹۴ درصد از مدارسِ دولتی با استفاده از قفل کردن یا رصدِ درها در حینِ ساعاتِ تحصیلی، ورود به ساختمانِ مدارس را کنترل کرده اند. دیگر اقداماتِ امنیتی که توسطِ مدارسِ دولتی انجام می گیرد عبارتند از استفاده از دوربینهای امنیتی برای رصدِ مدرسه (۸۱درصد)، ملزم کردنِ معلمان و کادرِ مدرسه به نصبِ آرم یا کارتهای شناسایی بر روی لباس (۶۸درصد)، و اعمالِ آیین نامه های صریح در خصوصِ پوشش (۵۳ درصد). به علاوه، ۲۵ درصد از مدارسِ دولتی برای کشفِ موادِ مخدر به صورتِ سرزده از سگهای موادیاب استفاده کرده اند، ۲۱ درصدِ مدارس دانش آموزان را ملزم به پوشیدنِ لباس فرم کرده اند،‌۷ درصددانش آموزان را ملزم به نصبِ آرم یا کارتهای شناسایی روی لباس کرده اند، و ۴ درصد هم به طورِ سرزده از دستگاههای فلزیاب استفاده کرده اند.

استفاده از اقداماتِ امنیتی در سالِ ۲۰۱۶-۲۰۱۵ در مقاطعِ مختلف متفاوت بوده است. برای مثال، در مدارسِ ابتدایی و متوسطه کنترلِ ورود به ساختمانِ مدرسه و الزامِ معلمین و کادر به نصبِ آرم و کارتِ شناسایی بیش از دبیرستانهاست. به علاوه، الزامِ دانش آموزان به پوشیدنِ لباس فرم در مدارسِ ابتدایی بیش از مدارسِ متوسطه است (۲۵درصد در مقایسه با ۲۰ درصد)، و در هر دوی اینها الزام به پوشیدنِ لباسِ فرم بیش از دبیرستانها (۱۲درصد) است. درصدِ مدارسِ متوسطه که دارای آیین نامه های صریح در خصوصِ پوشش هستند (۷۰ درصد) بیش از دبیرستانها (۵۵درصد) و مدارسِ ابتدایی (۴۶درصد) است. درصدِ دبیرستانهایی که از دوربینهای امنیتی برای رصدِ مدرسه استفاده می کنند (۹۴درصد) بیش از مدارسِ متوسطه (۸۹درصد) و مدارسِ ابتدایی (۷۳درصد) است. همین الگو را در استفاده ی گاه و بیگاه از سگهای موادیاب و دستگاههای فلزیاب نیز می توان مشاهده کرد. الزامِ دانش آموزان به نصبِ آرم یا کارتِ شناسایی نیز بیش از همه در دبیرستانها (۱۶درصد)، سپس در مدارسِ متوسطه (۱۳درصد) و از همه کمتر در مدارسِ ابتدایی (۳درصد) شایع است.

پاسخهای فوق یا از جانبِ مدیرِ مدرسه بوده و یا از سوی اشخاصی که بیش از سایرین درباره ی امنیت و جرم در مدرسه اطلاعات داشته اند. مدارسِ ابتدایی شاملِ مدارسی می شوند که پایینترین پایه ی آنها بالاتر از سوم و بالاترین پایه ی آنها بالاتر از هشتم نباشد. مدارسِ متوسطه مدارسی هستند که پایینترین پایه ی آنها از چهارم پایینتر و بالاترین پایه ی آنها از نهم بالاتر نباشد. دبیرستانها شاملِ مدارسی هستند که پایینترین پایه ی آنها از نهم کمتر و بالاترین پایه ی آنها از دوازدهم بیشتر نباشد.