برای تمایزِ پاسخ دهندگان، مرکزِ Pew رأی دهندگانِ فعال در سیاست را به هشت دسته تقسیم کرده است. در بینِ جمهوریخواهان، «محافظه کارانِ اصلی»‌ (یعنی رأی دهندگانِی که جزءِ جمهوریخواهانِ سنتی هستند) بزرگترین و فعال ترین گروه است. «محافظه کارانِ میهن‌پرست» که شاید بتوان آنها را طرفدارانِ ضدِ مهاجرتِ ترامپ دانست، نسبتاً گروهِ کوچکتری را تشکیل می دهند. پس از آن، دو گروهِ متمایل به جمهوریخواهان قرار دارند که معمولاً کارشناسان کمتر به آنها توجه می کنند: جمهوریخواهانِ بدبین به بازار که نگرانی بابتِ سیستمِ اقتصادیِ مطلوبِ قدرتمندان مشخصه ی اصلی شان است، و کارآفرینانِ عصرِ جدید (که نسبت به مسائلِ اجتماعی میانه‌رو اما نسبت به اقتصاد محافظه کارند).

اما درموردِ دموکراتها، هسته ی اصلیِ آنها را «لیبرالهای خالص» تشکیل می دهد. دسته‌های دیگری که Pew قائل شده است عبارت اند از: «دموکراتهای فرصت» هستند (که کمتر دغدغه ی تبعیضِ نژادی دارند و معمولاً دیدگاهِ خوش بینانه تری نسبت به تبدیلِ تلاش به ثروت دارند)، «دموکراتهای ناراضی» (که اعتقاد دارند رؤیای آمریکایی دور از دسترس است و نسبت به نظامِ موجود بدبین اند)، و «صدیقان و سایرین» (که نوعی آشِ شله‌قلمکار متشکل از رأی دهندگانِ متمایل به دموکرات است که نسبت به این یا آن مسأله محافظه کار ترند). دستِ آخر، گروهِ «تماشاچیان» قرار دارد که در فرایندِ سیاسیِ کشور هیچگونه فعالیت یا دخالتی ندارند.