پایانِ یک حزب: چه شد که جمهوریخواهان دیوانه شدند و دموکراتها بی مصرف، و سرِ طبقه ی متوسط کلاه رفت؟
۱۱ اسفند ۱۳۹۷
دولتِ پشتِ پرده: نظارت، جنگهای مخفیانه، و وضعیتِ امنیتِ جهانی در دنیای تک-ابرقدرتی
۱۱ اسفند ۱۳۹۷
دولتِ پنهان: افولِ قانونِ اساسی و ظهورِ دولتِ پشت پرده
(The Deep State: The Fall of the Constitution and the Rise of a Shadow Government)
افشاگریِ بی ملاحظه ی نویسنده ی محبوبِ نیویورک تایمز و خالقِ پایانِ یک حزب: چه کسانی در واشینگتن به راستی قدرت را دردست دارند؟
در آمریکا هر چهار سال یک بار، یعنی در موسمِ انتخابات، اخلاق ها محک می خورند و آتشِ نزاعهای سیاسی در زندگی های زناشویی بالا می گیرد. اما به راستی چه کسی به طرزِ فکرِ مردم اهمیت می دهد؟ آیا سیستمِ سیاسیِ پرادعای آمریکا به نمایشی بزرگ، پرهزینه، و از پیش نوشته شده تبدیل شده است؟
نویسنده که خود برای مدتی طولانی عضوِ جمهوریخواهِ کنگره بوده است در افشاگریِ قدرتمندِ خویش از خطاها و افراط کاری های حلقه ی واشینگتن، ما را به این نتیجه می رساند که کشورش، اگر نه اسماً، اما رسماً دارای سیستمِ اولیگارشی است. طبقاتِ حاکم بر آمریکا شیفته ی جنگند، بنده ی اعانه دهندگان اند، اسیرِ تئوری های بی اعتبارِ اقتصادی اند و عاری از هرگونه حسِ اخلاقی. آنها روحِ خود را به منافعِ تضمین شده فروخته اند، و این درحالی است که در این کشور پل ها در حالِ ویرانی است، درآمدها راکد است، و آب روز به روز بیشتر غیرقابلِ شرب می شود.
مایک لافگرن اولین کسی بود که اصطلاحِ «دولتِ پنهان» را، در مقاله ی خود و در مصاحبه ای اختصاصی با برنامه ی Moyers and Company، به کار برد و منظورش شبکه ای از منافعِ تضمین شده در دولتِ آمریکا و فراتر از آن (به ویژه وال استریت و سیلیکون ولی، که به تمامِ جیک و پوکِ ما در دنیای مجازی دسترسی و کنترل دارند) بود که تصمیماتِ دفاعی و سیاستهای تجاری و اولویت های آمریکا را به دولتمردان دیکته می کنند بدونِ کمترین توجهی به منافع و نیازهای مردمِ آمریکا. در این کتابِ سودمند و آگاهی بخش، لافگرن استدلالِ خود را یک گام پیشتر می برد.
وی با استفاده از دانشی که در طولِ سه دهه عضویت در کنگره (عمدتاً در کمیته ی بودجه) جمع آوری کرده، تصویری بهت آور از این باتلاقِ فاسدی که در ساحلِ رودخانه ی پتومک جاخوش کرده ارائه می دهد، و از انقلابی که برای اصلاحِ دولتِ آمریکا و بازگشتِ این کشور به مسیرِ گذشته نیاز است.
تحسینها و تمجیدها:
«لافگرن به مشکلی که در گذشته غالباً به صورتِ مبهم از آن یاد می شد نام و قالبِ مشخص داده است... نمی توان در مقابلِ منطق و پختگیِ استدلالِ او به آسانی مقاومت کرد.» – Salon
«ارزشمندترین کاری که این کتاب کرده توصیفِ واشینگتن دی.سی است.» – Financial Times
«هیچ رئیس جمهور یا حزبی از قلمِ لافگرن در امان نبوده است... گرچه دولتِ پنهان شاید چیزی شبیهِ افشای حکومتی بودنِ ترورِ جان اف کندی، یا سرپوش گذاشتن بر بشقاب پرنده ها به نظر برسد، اما واقعیت این است که ماجرا خیلی موذیانه تر و نگران کننده تر از این حرفهاست.» –Pittsburg Post-Gazette
«لاگفرن با الهام از نطقِ وداعِ دوایت دی. آیزنهاور در سالِ 1961 که درباره ی مجموعه ای صنعتی-نظامی هشدار می داد، به ما می فهماند که چه خواهد شد وقتی که دموکراسی تبدیل به حکومتِ اغنیا شود، وقتی سوءِ عملکردِ سیاسی تبدیل به مهمترین مبحث پیرامونِ دموکراسی گردد، و وقتی که جنگ با تروریسم منجر به نظامی سازیِ سیاستِ خارجه ی ما شده باشد... هرکس که به سلامت و عقلانیتِ اجتماعِ سیاسیِ ما علاقه دارد باید این کتاب را بخواند.» –Library Journal
در آمریکا هر چهار سال یک بار، یعنی در موسمِ انتخابات، اخلاق ها محک می خورند و آتشِ نزاعهای سیاسی در زندگی های زناشویی بالا می گیرد. اما به راستی چه کسی به طرزِ فکرِ مردم اهمیت می دهد؟ آیا سیستمِ سیاسیِ پرادعای آمریکا به نمایشی بزرگ، پرهزینه، و از پیش نوشته شده تبدیل شده است؟
نویسنده که خود برای مدتی طولانی عضوِ جمهوریخواهِ کنگره بوده است در افشاگریِ قدرتمندِ خویش از خطاها و افراط کاری های حلقه ی واشینگتن، ما را به این نتیجه می رساند که کشورش، اگر نه اسماً، اما رسماً دارای سیستمِ اولیگارشی است. طبقاتِ حاکم بر آمریکا شیفته ی جنگند، بنده ی اعانه دهندگان اند، اسیرِ تئوری های بی اعتبارِ اقتصادی اند و عاری از هرگونه حسِ اخلاقی. آنها روحِ خود را به منافعِ تضمین شده فروخته اند، و این درحالی است که در این کشور پل ها در حالِ ویرانی است، درآمدها راکد است، و آب روز به روز بیشتر غیرقابلِ شرب می شود.
مایک لافگرن اولین کسی بود که اصطلاحِ «دولتِ پنهان» را، در مقاله ی خود و در مصاحبه ای اختصاصی با برنامه ی Moyers and Company، به کار برد و منظورش شبکه ای از منافعِ تضمین شده در دولتِ آمریکا و فراتر از آن (به ویژه وال استریت و سیلیکون ولی، که به تمامِ جیک و پوکِ ما در دنیای مجازی دسترسی و کنترل دارند) بود که تصمیماتِ دفاعی و سیاستهای تجاری و اولویت های آمریکا را به دولتمردان دیکته می کنند بدونِ کمترین توجهی به منافع و نیازهای مردمِ آمریکا. در این کتابِ سودمند و آگاهی بخش، لافگرن استدلالِ خود را یک گام پیشتر می برد.
وی با استفاده از دانشی که در طولِ سه دهه عضویت در کنگره (عمدتاً در کمیته ی بودجه) جمع آوری کرده، تصویری بهت آور از این باتلاقِ فاسدی که در ساحلِ رودخانه ی پتومک جاخوش کرده ارائه می دهد، و از انقلابی که برای اصلاحِ دولتِ آمریکا و بازگشتِ این کشور به مسیرِ گذشته نیاز است.
تحسینها و تمجیدها:
«لافگرن به مشکلی که در گذشته غالباً به صورتِ مبهم از آن یاد می شد نام و قالبِ مشخص داده است... نمی توان در مقابلِ منطق و پختگیِ استدلالِ او به آسانی مقاومت کرد.» – Salon
«ارزشمندترین کاری که این کتاب کرده توصیفِ واشینگتن دی.سی است.» – Financial Times
«هیچ رئیس جمهور یا حزبی از قلمِ لافگرن در امان نبوده است... گرچه دولتِ پنهان شاید چیزی شبیهِ افشای حکومتی بودنِ ترورِ جان اف کندی، یا سرپوش گذاشتن بر بشقاب پرنده ها به نظر برسد، اما واقعیت این است که ماجرا خیلی موذیانه تر و نگران کننده تر از این حرفهاست.» –Pittsburg Post-Gazette
«لاگفرن با الهام از نطقِ وداعِ دوایت دی. آیزنهاور در سالِ 1961 که درباره ی مجموعه ای صنعتی-نظامی هشدار می داد، به ما می فهماند که چه خواهد شد وقتی که دموکراسی تبدیل به حکومتِ اغنیا شود، وقتی سوءِ عملکردِ سیاسی تبدیل به مهمترین مبحث پیرامونِ دموکراسی گردد، و وقتی که جنگ با تروریسم منجر به نظامی سازیِ سیاستِ خارجه ی ما شده باشد... هرکس که به سلامت و عقلانیتِ اجتماعِ سیاسیِ ما علاقه دارد باید این کتاب را بخواند.» –Library Journal
دولتِ پنهان: افولِ قانونِ اساسی و ظهورِ دولتِ پشت پرده
(The Deep State: The Fall of the Constitution and the Rise of a Shadow Government)
افشاگریِ بی ملاحظه ی نویسنده ی محبوبِ نیویورک تایمز و خالقِ پایانِ یک حزب: چه کسانی در واشینگتن به راستی قدرت را دردست دارند؟
در آمریکا هر چهار سال یک بار، یعنی در موسمِ انتخابات، اخلاق ها محک می خورند و آتشِ نزاعهای سیاسی در زندگی های زناشویی بالا می گیرد. اما به راستی چه کسی به طرزِ فکرِ مردم اهمیت می دهد؟ آیا سیستمِ سیاسیِ پرادعای آمریکا به نمایشی بزرگ، پرهزینه، و از پیش نوشته شده تبدیل شده است؟
نویسنده که خود برای مدتی طولانی عضوِ جمهوریخواهِ کنگره بوده است در افشاگریِ قدرتمندِ خویش از خطاها و افراط کاری های حلقه ی واشینگتن، ما را به این نتیجه می رساند که کشورش، اگر نه اسماً، اما رسماً دارای سیستمِ اولیگارشی است. طبقاتِ حاکم بر آمریکا شیفته ی جنگند، بنده ی اعانه دهندگان اند، اسیرِ تئوری های بی اعتبارِ اقتصادی اند و عاری از هرگونه حسِ اخلاقی. آنها روحِ خود را به منافعِ تضمین شده فروخته اند، و این درحالی است که در این کشور پل ها در حالِ ویرانی است، درآمدها راکد است، و آب روز به روز بیشتر غیرقابلِ شرب می شود.
مایک لافگرن اولین کسی بود که اصطلاحِ «دولتِ پنهان» را، در مقاله ی خود و در مصاحبه ای اختصاصی با برنامه ی Moyers and Company، به کار برد و منظورش شبکه ای از منافعِ تضمین شده در دولتِ آمریکا و فراتر از آن (به ویژه وال استریت و سیلیکون ولی، که به تمامِ جیک و پوکِ ما در دنیای مجازی دسترسی و کنترل دارند) بود که تصمیماتِ دفاعی و سیاستهای تجاری و اولویت های آمریکا را به دولتمردان دیکته می کنند بدونِ کمترین توجهی به منافع و نیازهای مردمِ آمریکا. در این کتابِ سودمند و آگاهی بخش، لافگرن استدلالِ خود را یک گام پیشتر می برد.
وی با استفاده از دانشی که در طولِ سه دهه عضویت در کنگره (عمدتاً در کمیته ی بودجه) جمع آوری کرده، تصویری بهت آور از این باتلاقِ فاسدی که در ساحلِ رودخانه ی پتومک جاخوش کرده ارائه می دهد، و از انقلابی که برای اصلاحِ دولتِ آمریکا و بازگشتِ این کشور به مسیرِ گذشته نیاز است.
تحسینها و تمجیدها:
«لافگرن به مشکلی که در گذشته غالباً به صورتِ مبهم از آن یاد می شد نام و قالبِ مشخص داده است... نمی توان در مقابلِ منطق و پختگیِ استدلالِ او به آسانی مقاومت کرد.» – Salon
«ارزشمندترین کاری که این کتاب کرده توصیفِ واشینگتن دی.سی است.» – Financial Times
«هیچ رئیس جمهور یا حزبی از قلمِ لافگرن در امان نبوده است... گرچه دولتِ پنهان شاید چیزی شبیهِ افشای حکومتی بودنِ ترورِ جان اف کندی، یا سرپوش گذاشتن بر بشقاب پرنده ها به نظر برسد، اما واقعیت این است که ماجرا خیلی موذیانه تر و نگران کننده تر از این حرفهاست.» –Pittsburg Post-Gazette
«لاگفرن با الهام از نطقِ وداعِ دوایت دی. آیزنهاور در سالِ 1961 که درباره ی مجموعه ای صنعتی-نظامی هشدار می داد، به ما می فهماند که چه خواهد شد وقتی که دموکراسی تبدیل به حکومتِ اغنیا شود، وقتی سوءِ عملکردِ سیاسی تبدیل به مهمترین مبحث پیرامونِ دموکراسی گردد، و وقتی که جنگ با تروریسم منجر به نظامی سازیِ سیاستِ خارجه ی ما شده باشد... هرکس که به سلامت و عقلانیتِ اجتماعِ سیاسیِ ما علاقه دارد باید این کتاب را بخواند.» –Library Journal
در آمریکا هر چهار سال یک بار، یعنی در موسمِ انتخابات، اخلاق ها محک می خورند و آتشِ نزاعهای سیاسی در زندگی های زناشویی بالا می گیرد. اما به راستی چه کسی به طرزِ فکرِ مردم اهمیت می دهد؟ آیا سیستمِ سیاسیِ پرادعای آمریکا به نمایشی بزرگ، پرهزینه، و از پیش نوشته شده تبدیل شده است؟
نویسنده که خود برای مدتی طولانی عضوِ جمهوریخواهِ کنگره بوده است در افشاگریِ قدرتمندِ خویش از خطاها و افراط کاری های حلقه ی واشینگتن، ما را به این نتیجه می رساند که کشورش، اگر نه اسماً، اما رسماً دارای سیستمِ اولیگارشی است. طبقاتِ حاکم بر آمریکا شیفته ی جنگند، بنده ی اعانه دهندگان اند، اسیرِ تئوری های بی اعتبارِ اقتصادی اند و عاری از هرگونه حسِ اخلاقی. آنها روحِ خود را به منافعِ تضمین شده فروخته اند، و این درحالی است که در این کشور پل ها در حالِ ویرانی است، درآمدها راکد است، و آب روز به روز بیشتر غیرقابلِ شرب می شود.
مایک لافگرن اولین کسی بود که اصطلاحِ «دولتِ پنهان» را، در مقاله ی خود و در مصاحبه ای اختصاصی با برنامه ی Moyers and Company، به کار برد و منظورش شبکه ای از منافعِ تضمین شده در دولتِ آمریکا و فراتر از آن (به ویژه وال استریت و سیلیکون ولی، که به تمامِ جیک و پوکِ ما در دنیای مجازی دسترسی و کنترل دارند) بود که تصمیماتِ دفاعی و سیاستهای تجاری و اولویت های آمریکا را به دولتمردان دیکته می کنند بدونِ کمترین توجهی به منافع و نیازهای مردمِ آمریکا. در این کتابِ سودمند و آگاهی بخش، لافگرن استدلالِ خود را یک گام پیشتر می برد.
وی با استفاده از دانشی که در طولِ سه دهه عضویت در کنگره (عمدتاً در کمیته ی بودجه) جمع آوری کرده، تصویری بهت آور از این باتلاقِ فاسدی که در ساحلِ رودخانه ی پتومک جاخوش کرده ارائه می دهد، و از انقلابی که برای اصلاحِ دولتِ آمریکا و بازگشتِ این کشور به مسیرِ گذشته نیاز است.
تحسینها و تمجیدها:
«لافگرن به مشکلی که در گذشته غالباً به صورتِ مبهم از آن یاد می شد نام و قالبِ مشخص داده است... نمی توان در مقابلِ منطق و پختگیِ استدلالِ او به آسانی مقاومت کرد.» – Salon
«ارزشمندترین کاری که این کتاب کرده توصیفِ واشینگتن دی.سی است.» – Financial Times
«هیچ رئیس جمهور یا حزبی از قلمِ لافگرن در امان نبوده است... گرچه دولتِ پنهان شاید چیزی شبیهِ افشای حکومتی بودنِ ترورِ جان اف کندی، یا سرپوش گذاشتن بر بشقاب پرنده ها به نظر برسد، اما واقعیت این است که ماجرا خیلی موذیانه تر و نگران کننده تر از این حرفهاست.» –Pittsburg Post-Gazette
«لاگفرن با الهام از نطقِ وداعِ دوایت دی. آیزنهاور در سالِ 1961 که درباره ی مجموعه ای صنعتی-نظامی هشدار می داد، به ما می فهماند که چه خواهد شد وقتی که دموکراسی تبدیل به حکومتِ اغنیا شود، وقتی سوءِ عملکردِ سیاسی تبدیل به مهمترین مبحث پیرامونِ دموکراسی گردد، و وقتی که جنگ با تروریسم منجر به نظامی سازیِ سیاستِ خارجه ی ما شده باشد... هرکس که به سلامت و عقلانیتِ اجتماعِ سیاسیِ ما علاقه دارد باید این کتاب را بخواند.» –Library Journal
