مطالبات ۵ گانه ایران در مذاکرات هستهای و پیامدهای آن
۲۱ دی ۱۴۰۰چهار نکته که قبل از گفتگوهای وین درباره توافق هستهای ایران باید بدانید
۲۱ دی ۱۴۰۰مذاکرات هستهای ایران دوباره شروع میشود، اما بیمعنی است: بایدن به یک استراتژی دوحزبی نیاز دارد
تاریخ انتشار گزارش: ۲۲ نوامبر ۲۰۲۱
نویسنده: Anthony Ruggiero
آنتونی روجیرو: کارشناس ارشد مسائل هستهای ایران از بنیاد دفاع از دموکراسی
بر اساس گزارشات آژانس بینالمللی، ایران اورانیوم غنیشده با خلوص ۶۰ درصد تولید کرده است که فاصله کمی با ۹۰ درصد موردنیاز برای سلاحهای هستهای دارد. این کشور همچنین در حال تولید فلز اورانیوم است که گامی مهم در توسعه تسلیحات هستهای میباشد. در فوریه، تهران اعلام کرد که دیگر به پروتکل الحاقی که به آژانس بینالمللی انرژی اتمی اجازه میدهد بازرسیهای کوتاهمدت از سایت هستهای را انجام دهد، پایبند نیست. همچنین دسترسی آژانس به نظارت و سایر دادههای الکترونیکی جمعآوریشده در سایتهای هستهای اعلامشده خود را متوقف کرد. در همین حال، تحقیقات آژانس بینالمللی انرژی اتمی درباره فعالیتهای هستهای اعلامنشدهاش را با مشکل مواجه میکند. در این راستا اندیشکده آمریکایی بنیاد دفاع از دموکراسیها در تحلیلی به قلم «آنتونی روجیرو» به تبیین و بررسی مذاکرات وین و آینده توافق هستهای پرداخته است که در بخش ذیل به نکات و گزارههای اصلی این یادداشت اشاره خواهیم کرد
- سیاست پرزیدنت جو بایدن در قبال ایران در حال شکست است و مذاکرات غیرمستقیم وین در ۲۹ نوامبر به پیروزی نخواهد رسید. دولت بایدن تصور میکرد که اقدامات مبتنی بر حسن نیت و اعطای امتیازات تهران را پای میز مذاکره میآورد؛ اما در مقابل، ایران صبورانه به سمت سلاح هستهای یا حداقل دستیابی به آستانهی هستهای در حال حرکت است که فضای تصمیمگیری را برای ایالاتمتحده محدود میکند. درحالیکه تهران نشان میدهد که در حال آماده شدن برای تولید بمب اتم است، دولت بایدن باید سریعاً یک تیم قدرتمند و دوحزبی متشکل از مشاوران خارجی تشکیل دهد تا سیاست جدیدی را طراحی کند که میتواند واشنگتن را متحد کند.
نویسنده در بخش پایانی یادداشت مینویسد: «اگر تهران فقط به دنبال یک راه نجات مالی برای امتیازات محدود هستهای است، پس توافق “طولانیتر و قویتر” که بایدن در ابتدا از آن حمایت کرد، امکانپذیر نیست. حذف تمام اهرمها برای یک معامله در حال انقضا به نفع آمریکا نیست. برخی از کارشناسان میگویند که زمانی برای چنین بررسی وجود ندارد؛ اما بایدن در حال حاضر ۹ ماه را در انتظار تبدیلشدن ایران به یک شریک مذاکرهکننده صبر کرده است. او میتواند ۳۰ تا ۶۰ روز را برای درست کردن رویکردش وقت بگذارد. اگر این کار را نکند، تهران مسیر پیونگیانگ را برای دستیابی به سلاح هستهای دنبال خواهد کرد.»