گزینههای هستهای ایران و گزینههای ما
۴ دی ۱۴۰۰مسیری بهتر برای مدیریت ایران
۴ دی ۱۴۰۰بایدن نمیتواند اجازه دهد پیگیری توافق هستهای ایران به “لحظه مونیخ” منجر شود
تاریخ انتشار گزارش: ۱۹ نوامبر ۲۰۲۱
نویسنده: MARVIN HIER AND ABRAHAM COOPER
مارتین هیر: مؤسس و رئیس مرکز سیمون ویزنتال
آبراهام کوپر: معاون رئیس مرکز و مدیر اقدام اجتماعی جهانی
پایگاه خبری هیل در تحلیلی به قلم «مارتین هیر و آبراهام کوپر» به تبیین و بررسی رویکرد دولت بایدن در قبال توافق هستهای ایران و ضرورت تغییر آن پرداخته است که در بخش ذیل به نکات و گزارههای اصلی این یادداشت اشاره خواهیم کرد
- پس از خروج آمریکا از برجام، دولت ترامپ تحریمهای گستردهای را علیه ایران اعمال کرد که بهطورجدی به برنامه بازی نظام ایران آسیب و خسارات گسترده وارد کرد، بهگونهای که تا سال ۲۰۱۹ م صادرات نفت ایران به میزان ۹۰ درصد کاهش یافت. بااینحال، پرزیدنت بایدن انتخاب کرده است که مشابه باراک اوباما رفتار کند و درصدد است تا ایران را به سمت میانهروی و مواضع سازشکارانه سوق دهد؛ اما درواقع…
الف) حملات ایران و گروههای نیابتی همسو با آن به مواضع و اهداف ایالاتمتحده و متحدانش افزایشیافته است.
ب) بدون کسب امتیازی، ایالاتمتحده با اجازه خرید نفت ایران توسط چین موافقت کرده است.
ج) بدتر از همه، ایران با سرپیچی از تعهدات برجامی، برنامه هستهای خود را بهصورت قابلتوجهی گسترش داده است.
نویسندگان در بخش دیگر یادداشت بر این نظرند که ایران همچنان خلیجفارس و خاورمیانه را بیثبات میکند. بازیگران منطقه با یک تهدید وجودی از سوی تسلیحات هستهای بالقوه ایران مواجه اند. تهدیدات ایران باعث خواهد شد تا دشمنان قدیمی اختلافات خود را کنار بگذارند و برای یک جنگ احتمالی آماده شوند.
نویسندگان در بخش پایانی یادداشت مینویسند: « ما فقط میتوانیم امیدوار باشیم که ایالاتمتحده بار دیگر در کنار شرکای خود در خلیجفارس و اسرائیل در مقابل تهدیدات مخرب ایران بایستند. اگر پرزیدنت بایدن به مسیر مماشات ادامه دهد، میتواند «لحظه مونیخ» را خلق کند؛ اما برخلاف سال ۱۹۳۸، زمانی که نویل چمبرلین، نخستوزیر بریتانیا، اعلام کرد که توافق مونیخ با هیتلر به «صلح برای زمان ما» منجر میشود، مماشات بایدن به صلح منجر نمیشود، بلکه در عوض، به یک درگیری غیرقابل وصف ختم میگردد.»