«رائول مارک» و «ری تکیه» در این گزارش سعی می‌کنند دستاوردهای چهارساله دولت ترامپ در قبال ایران را مورد بررسی قرار دهند.

راهبرد دولت ترامپ در زمینه افزایش فشار اقتصادی برای دستیابی به توافق بهتر با شکست روبرو شد. هیچ توافق‌نامه «خوبی» با یک دولت اسلامی انقلابی امکان‌پذیر نیست. هر توافق جدید قابل‌تصور، مشابه برجام خواهد بود؛ درحالی‌که تهران با لغو تحریم‌ها و دستیابی به میلیاردها دلار، ضمن اخاذی از ایالات‌متحده موجب تقویت نظام ایران می‌شود.

آمریکا باید از سیستم راستی آزمایی استفاده کند که در آن بازرسان غربی می‌توانند بازدیدهای حضوری داشته باشند. این بازدیدها باید شامل پایگاه‌های سپاه که تحقیقات هسته‌ای یا موشک‌های بالستیک انجام می‌دهد شود.

سیاست ترامپ در قبال ایران گزینشی و نشان‌گر اولویت‌بخشی فشار اقتصادی نسبت به مهار می‌باشد. فشار بی‌وقفه اقتصادی اغلب به اعتراضات گسترده منجر و بحران مشروعیت رژیم را تشدید کرده و احتمال سرنگونی نظام را افزایش می‌دهد.

دونالد ترامپ در کنار تشدید فشار اقتصادی به ایجاد یک اتحاد سنی عرب علیه ایران شیعه اقدام کرد؛ اما این استراتژی در سپتامبر ۲۰۱۹ م فروپاشید؛ زمانی که عربستان سعودی و امارات متحده عربی باوجود داشتن برتری هوایی قاطع؛ نتوانستند به حملات رژیم آخوندی علیه نفت‌کش‌ها و تأسیسات نفتی پاسخ دهند.

جو بایدن قبل از خروج حسن روحانی از قدرت درصدد است تا با پیشنهاد اعطای میلیاردها دلار به نظام ایران؛ (آیت‌الله) خامنه‌ای را به توافق هسته‌ای راضی سازد.

با این وجود زمان کوتاه است و رهبر ایران به‌وضوح ریسک هرگونه توافق با واشنگتن را می‌داند.