پیام دموکرات‌ها پس از نخستین مناظره: فقط رای بدهید
۸ مهر ۱۳۹۹
ترامپ اگر در انتخابات شکست بخورد نتیجه را نخواهد پذیرفت!
۸ مهر ۱۳۹۹
پیام دموکرات‌ها پس از نخستین مناظره: فقط رای بدهید
۸ مهر ۱۳۹۹
ترامپ اگر در انتخابات شکست بخورد نتیجه را نخواهد پذیرفت!
۸ مهر ۱۳۹۹

تاثیر بحران کرونا بر وجهه ی آمریکا در جهان

نویسنده: جانل فترالف

تاریخ: ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۰

در یک صبحانه ی کاری در جمعِ سرانِ G7 در شهرِ کبکِ کانادا در 9 ژوئنِ 2018، آنگلا مرکل، صدر اعظمِ آلمان، نظاره‌گرِ دونالد ترامپ رئیس جمهورِ آمریکاست، در حالی که بینِ آن دو کریستین لاگارد، رئیسِ پیشینِ صندوقِ بین المللیِ پول قرار دارد.

در یک صبحانه ی کاری در جمعِ سرانِ G7 در شهرِ کبکِ کانادا در ۹ ژوئنِ ۲۰۱۸، آنگلا مرکل، صدر اعظمِ آلمان، نظاره‌گرِ دونالد ترامپ رئیس جمهورِ آمریکاست، در حالی که بینِ آن دو کریستین لاگارد، رئیسِ پیشینِ صندوقِ بین المللیِ پول قرار دارد.

از زمانی که دونالد ترامپ به ریاست جمهوری رسیده است، وجهه ی آمریکا در خیلی از نقاطِ جهان تنزل یافته است. در نظرسنجیِ جدیدِ مرکزِ تحقیقاتیِ (Pew Research Center) از ۱۳ کشورِ دنیا مشخص شد که وجهه ی آمریکا طیِ سالِ گذشته در بینِ بسیاری از متحدان و شرکای کلیدیِ آن کاهش یافته است. در چند کشور، درصدِ کسانی که دیدگاهِ مساعدی به آمریکا داشته اند به پایین ترین حدِ خود از زمانِ اولین نظرسنجیِ مرکزِ نامبرده در این خصوص رسیده است که به حدودِ دو دهه پیش باز می گردد.

برای مثال، در بریتانیا تنها ۴۱ درصد نسبت به آمریکا اظهارِ علاقه کرده اند، که پایین ترین درصدی است که در کلیه ی نظرسنجی های مرکزِ تحقیقاتیِ Pew در این خصوص به ثبت رسیده است. در فرانسه، تنها ۳۱ درصد دیدگاهِ مثبتی به آمریکا داشته اند، که با سالِ ۲۰۰۳ که اوجِ تنشهای فرانسه و آمریکا بر سرِ جنگِ عراق بود برابری می کند. آلمانی ها در این نظرسنجی نمره ی خیلی پایینی به آمریکا داده اند: فقط ۲۶ درصدِ آنها به آمریکا دیدِ مثبت داشته اند که مشابهِ ۲۵درصدی است که در نظرسنجیِ مشابه در مارسِ ۲۰۰۳ از خود برجای گذاشتند.

بخشی از این فروپاشی که طیِ یک سالِ گذشته اتفاق افتاده با نحوه ی رسیدگیِ آمریکا به همه‌گیریِ کرونا مرتبط می شود. در بینِ ۱۳ کشورِ نظرسنجی شده، به طورِ متوسط تنها ۱۵ درصد گفته اند که آمریکا در مدیریتِ این همه‌گیری عملکردِ خوبی داشته است. در مقابل، اکثراً بر این باورند که سازمانِ جهانیِ بهداشت (WHO) و اتحادیه ی اروپا عملکردِ خوبی داشته اند. تقریباً در همه ی کشورها مردم نمره ی خوبی به کشورِ خود در مقابله با این بحران داده اند (از جمله استثنائاتِ برجسته ی آن آمریکا و بریتانیا هستند). کسانی که اعتقاد دارند چین به خوبی از پسِ این همه گیری برآمده است نسبتاً قلیل هستند، هر چند باز هم نسبت به آمریکا چین نمره ی بسیار بهتری گرفته است.

نمره ای که این کشورها در طولِ دورانِ ریاست جمهوریِ دونالد ترامپ به وی داده اند همواره پایین بوده است، و این روند امسال هم ادامه داشته است. بدترین ارزیابی را بلژیکی ها از ترامپ داشته اند و تنها ۹ درصدِ آنها گفته اند که عملکردِ آمریکا در امورِ بین الملل را قبول دارند. حتی در ژاپن هم که ترامپ بالاترین نمره را گرفته، تنها یک چهارمِ مردم عملکردِ ترامپ را قبول داشته اند.

دیدگاهها نسبت به ترامپ در مقایسه با دیدگاهها نسبت به سلفِ او، باراک اوباما، همواره منفی تر بوده است، به خصوص در اروپای غربی. در بریتانیا، اسپانیا، فرانسه و آلمان محبوبیتِ ترامپ با محبوبیتِ جرج بوش در اواخرِ ریاست جمهوری اش برابری می کند.

همچنین، مردمی که از آنها نظرسنجی شده دیدگاهِ منفی تری به ترامپ در مقایسه با سایرِ رهبرانِ جهان داشته اند. در بینِ شش رهبرِ جهان که در این نظرسنجی ذکر شده، آنگلا مرکل بالاترین نمره را می گیرد: در میانِ کشورهای نظرسنجی شده، به طورِ متوسط ۷۶ درصد صدرِ اعظمِ آلمان را قبول داشته اند. امانوئل مکرون، رئیس جمهورِ فرانسه نیز عموماً از مقبولیتِ بالایی برخوردار است. نمره ی بوریس جانسون نخست وزیرِ انگلیس بینابین است. نمره ی ولادیمر پوتین رئیس جمهورِ روسیه و شی جین‌پینگ رئیس جمهورِ چین شدیداً منفی است، اما باز هم به ترامپ نمی رسد.

اروپایی هایی که دیدگاهِ مثبتی به احزابِ پوپولیستیِ راست‌گرا دارند به ترامپ هم نظرِ مساعدتری دارند،‌ با این حال مقبولیتِ وی باز هم در میانِ همه ی گروهها نسبتاً پایین است. به عنوانِ مثال، حامیانِ حزبِ Vox اسپانیا بیش از سایرین به ترامپ نظرِ مثبت دارند: ۴۵ درصدِ آنها تواناییِ او در رسیدگی به مسائلِ بین الملل را قبول دارند، حال آنکه این رقم در بینِ اسپانیایی هایی که حامیِ حزبِ مذکور نیستند تنها ۷درصد است.

نمره ی آمریکا در مدیریتِ شیوعِ کرونا نیز با حمایت از احزابِ پوپولیستیِ راست‌گرا و ایدئولوژیِ سیاسیِ حاکم بر کشورها در ارتباط است. با آنکه هر دو جناح نمره ی پایینی به آن داده اند، اما کسانی که در سیاست راستگرا هستند احتمالِ اینکه عملکردِ آمریکا در این بحران را خوب ارزیابی کنند بیش از چپی هاست.

تا به حال این همه‌گیری و رکودِ جهانیِ حاصل از آن، ارزیابیِ کشورهای نظرسنجی شده از موازنه ی اقتصادِ جهانی را چندان از خود متأثر نکرده است. در این کشورها اکثراً از چین با عنوانِ ابرقدرتِ اقتصادیِ جهان در سالهای اخیر یاد کرده اند، و در سالِ ۲۰۲۰ هم همین امر صادق است. کره ی جنوبی و ژاپن البته استثناء هستند و مردمِ آنها آمریکا را قدرتِ برترِ اقتصادیِ دنیا می دانند.

اینها مهمترین یافته های نظرسنجیِ مرکزِ تحقیقاتیِ Pew است که از تاریخِ ۱۰ ژوئن تا ۳ آگوستِ ۲۰۲۰ در ۱۳ کشور (غیر از آمریکا) و از ۱۳۲۷۳ پاسخ‌دهنده صورت گرفته است.

تبعیض نژادی و وجهه ی آمریکا

در ماههای اخیر، قتلِ جرج فلوید و بقیه ی آمریکایی های سیاهپوست به دستِ پلیس منجر  به اعتراضاتِ وسیعی چه در خاکِ آمریکا و چه در سطحِ دنیا شده است. تمامِ کشورهای داخل در نظرسنجیِ تابستانِ ۲۰۲۰ مرکزِ تحقیقاتیِ Pew با عنوانِ « Global Attitudes Survey» در واکنش به این اتفاقات شاهدِ تظاهرات بوده اند. خیلی از این اعراضات در حینِ برگزاریِ این نظرسنجی و یا درست پیش از آن اتفاق افتاده اند.

مسلماً این اتفاقات بر طرزِ تفکرِ مردم نسبت به آمریکا تأثیرگذار بوده اند. در این نظرسنجیِ ما درباره ی این اعتراضات، قتلِ جرج فلوید، جنبشِ Black Lives Matter، خشونتِ پلیس و یا بی‌عدالتی های نژادی سؤالی نپرسیده بودیم. با این وجود، مرکزِ تحقیقاتیِ Pew در سالهای اخیر نظرسنجی هایی در ارتباط با این مسائل نیز انجام داده است.

یکی از تحلیلهای این مرکز نشان می دهد که قتلِ جرج فلوید تا چه حد در خارج از مرزهای آمریکا بحث‌برانگیز بوده است. در این مطالعات، قانونگذارانِ چهار کشورِ عمدتاً انگلیسی-زبان موردِ بررسی قرار گرفتند و مشخص شد که خیلی از آنها درباره ی جرج فلوید توئیت زده اند و یا عبارتِ « Black lives matter» (جانِ سیاهپوستان مهم است) و هشتگِ #BlackLivesMatter را به کار برده اند؛ که از آن جمله اند: حدودِ شش دهمِ اعضای پارلمانِ بریتانیا (۵۹درصد)، ۴۴درصدِ نمایندگانِ کاناد و حدودِ یک چهارمِ (۲۶درصد) قانون‌گذارانِ استرالیا که در اثنای این تحقیقات توئیت زده بودند. همچنین، ۱۴ درصدِ قانون‌گذارانِ نیوزیلند نیز درباره ی این موضوع یا توئیت زده اند و یا عبارت و هشتگِ مذکور را به کار برده اند (نیوزیلند در نظرسنجیِ اخیر وجود ندارد).

نگرانی ها بابتِ تبعیضِ نژادی بخشی از یک الگوی گسترده‌تر است و آن اینکه باورِ دنیا به اینکه حکومتِ آمریکا برای آزادی های فردی و مردمش احترام قائل است کمرنگ شده است. برای اولین بار بینِ سالهای ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ بود که شاهدِ پایین آمدنِ این معیار بودیم، هنگامی که اخبارِ مربوط به ادوارد اسنودن و نظارتِ آژانسِ امنیتِ ملی در جهان پیچید. نمونه ی دیگرش را در سالِ ۲۰۱۵ شاهد بودیم، یعنی پس از آنکه در فرگوسنِ ایالتِ میزوری، اعتراضاتی در واکنش به قتلِ مایکل براون در آگوستِ ۲۰۱۴ اتفاق افتاد. و بارِ دیگر در سالِ ۲۰۱۸ شاهدِ پایین آمدنِ این سنجه بودیم، یعنی آخرین باری که از مردمِ دنیا در این رابطه سؤال پرسیدیم.

کشورهای کلیدی: کانادا، آلمان و کره ی جنوبی

یافته های به دست آمده از کانادا، آلمان و کره ی جنوبی الگوهایی کلیدی به دست می دهد درباره ی اینکه مردمِ کشورهای دیگر چه دیدگاهی به آمریکا و رئیس جمهورش دارند.

در کانادا: نظرِ مساعد به آمریکا و اعتماد به رئیس جمهورِ آن در پایین ترین حدِ خود قرار دارد

در سالِ ۲۰۱۷ نمره ی کانادا به آمریکا همزمان با کاهشِ اعتمادِ مردمِ آن به رئیس جمهورِ آمریکا کاهشی ناگهانی به خود دید، همانندِ سایرِ کشورهایی که در این سال از آنها نظرسنجی به عمل آمد. بیش از سه سال از به قدرت رسیدنِ ترامپ گذشته است و در طیِ این مدت، دیدگاههای جهانی تغییراتِ کوچکی کرده است، اما مهم این است که از زمانِ نخستین نظرسنجیِ مرکزِ تحقیقاتیِ Pew در کانادا، که تقریباً به دو دهه پیش بر می گردد، این پایین ترین نمره ای است که کانادا درسالِ ۲۰۲۰ به آمریکا داده است.

تنها ۳۵ درصدِ کانادیی ها دیدگاهِ مساعدی به همسایه ی جنوبیِ خود دارند، و تنها ۲۰ درصد عملکردِ ترامپ در عرصه ی بین الملل را قبول دارند و درست می دانند.

در آلمان: دیدگاه ها نسبت به آمریکا به شدت منفی است

در این نظرسنجی، یکی از پایین ترین نمره ها را آلمانی ها به آمریکا داده اند. تنها ۲۶درصدِ آنها دیدگاهِ مثبتی به آمریکا داشته اند و تنها ۱۰ درصدِ آنها عملکردِ ترامپ در عرصه ی بین الملل را قبول داشته اند. این دیدگاه زمین تا آسمان با ارزیابیِ مثبتِ آلمانی ها در زمانِ ریاست جمهوریِ باراک اوباما فرق دارد، اما با اواخرِ دوره ی جرج بوش تقریباً مشابهت دارد.

در بینِ کشورهای اروپاییِ حاضر در این نظرسنجی، حمایت از احزابِ پوپولیستِ جناحِ راست با نمره ی آنها به آمریکا همسویی دارد. در آلمان، کسانی که دیدگاهِ مثبتی به حزبِ راستگرای Alternative for Germany (AfD) داشته اند بیش  از آنهایی که به این حزب نظرِ منفی داشته اند به آمریکا با نگاهِ مثبت می نگرند (۴۳درصدِ حامیانِ این حزب در مقابلِ ۲۲درصدِ مخالفانِ آن) یا به رویکردِ ترامپ به امورِ بین الملل اعتماد دارند (۳۴ درصد در مقابلِ ۵درصد). آنان همچنین بیش از سایرین اعتقاد دارند که آمریکا واکنشِ مناسبی به شیوعِ کرونا نشان داده است (۲۵درصد در مقابلِ ۶درصد).

در کره ی جنوبی: اعتماد به ترامپ کاهش ناگهانی داشته است

دیدگاهِ کره ی جنوبی به آمریکا از سالِ گذشته کاهشِ پرشیبی را تجربه کرده است، اما این کشور تنها کشورِ حاضر در این نظرسنجی است که اکثریتِ آن همچنان دیدگاهِ مثبتی به آمریکا دارند. هم زمان، اعتماد به رئیس جمهورِ آمریکا هم به میزانِ قابلِ توجهی کاهش یافته است.

اعتمادِ کره ی جنوبی ها به ترامپ از سالِ ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۸ بیش از دو برابر گردید و در سالِ ۲۰۱۹ هم در همین سطح ماند. در این سال، ۷۸ درصدِ کره ای ها سیاستِ ترامپ در مذاکره با کیم جونگ اون، رهبرِ کره ی شمالی، برسرِ برنامه ی تسلیحاتِ هسته ایِ این کشور را تأیید کرده بودند. اما حالا این میزان به سطحِ قبل از سالِ ۲۰۱۷ تنزل کرده است و تنها ۱۷ درصد اعتقاد دارند ترامپ در عرصه ی جهانی عملکردِ مناسبی در پیش گرفته است.

با این وجود، کره ی جنوبی به خاطرِ دیدگاهِ مردمش به آمریکا به عنوانِ رهبرِ اقتصادیِ جهان متمایز است. تقریباً در باقیِ کشورهای نظرسنجی شده، از چین به عنوانِ رهبرِ اقتصادیِ دنیا یاد شده است، با این حال ۷۷ درصدِ مردمِ کره ی جنوبی باور دارند که این جایگاه از آنِ آمریکاست.

تقریباً در همه ی کشورهای نظرسنجی شده، دیدگاه اکثریت نسبت به آمریکا منفی است

نظرسنجی های مرکزِ تحقیقاتیِ Pew معلوم کرده است که دیدگاهِ مردمِ کانادا و اروپای غربی به آمریکا از سالِ ۲۰۱۷ و از آغازِ به کارِ دولتِ ترامپ یا بینابین بوده است یا نسبتاً منفی. در نظرسنجیِ اخیر، دیدگاهها نسبت به آمریکا بیش از پیش منفی شده است، یعنی در کشورهای نظرسنجی شده، به طورِ متوسط تنها ۳۴ درصدِ مردم به آمریکا اظهارِ علاقه کرده اند.

تقریباً یک سومِ کانادایی ها (۳۵درصد) دیدِ مثبتی به همسایه ی جنوبیِ خود دارند. در اروپا نیز درصدِ مشابهی همین دیدگاه را به آمریکا دارند (۳۳ درصد به طورِ متوسط)، با این حال، میزانِ دیدگاههای مساعد به آمریکا از یک چهارم در بلژیک (۲۴درصد) و آلمان (۲۶درصد) شروع می شود تا حدودِ چهار دهم یا بیشتر در بریتانیا (۴۱درصد) و ایتالیا (۴۵درصد).

خیلی ها در استرالیا و ژاپن دیدگاهِ نامساعدی به آمریکادارند، در حالی که کره ی جنوبی به عنوانِ تنها کشورِ داخل در نظرسنجی که اکثریتِ جمعیتش (۵۹درصد) با نظرِ مثبت به آمریکا نگاه می کنند متمایز از بقیه شده است.

نظرسنجیِ اخیرِ ما نشان از افتِ شدیدِ جایگاهِ آمریکا پس از سالِ ۲۰۱۹ دارد. در ژاپن این افت شدیدتر بوده است، به طوری که تنها ۴۱درصدِ ژاپنی ها در سالِ ۲۰۲۰ دیدگاهِ مثبتی به آمریکا داشته اند، در حالی که این میزان در سالِ ۲۰۱۹ ۶۸درصد بوده است. تمامِ کشورهای دیگری هم که در نظرسنجیِ این دو سال شرکت کرده اند در مقایسه با سالِ قبل از ۱۲ تا ۱۸ درصد کاهش نشان داده اند.

در مجموع وجهه ی آمریکا نیز همسو با اعتماد به رئیس جمهورِ این کشور دستخوشِ تغییر شده است. دیدگاههای مساعد به آمریکا در سالِ ۲۰۱۷ یعنی در نخستین سال از دولتِ ترامپ ریزشی ناگهانی داشت و در همه ی کشورهای نظرسنجی شده به استثناءِ اسپانیا نیز در سالِ ۲۰۲۰ کاهشِ مجددی نسبت به سالِ ۲۰۱۷ به خود دید. درصدِ اسپانیایی هایی که در سالِ ۲۰۲۰ دیدگاهِ مثبتی به آمریکا داشته اند (۴۰ درصد) بیش از آنهایی است که در ۲۰۱۷ این دیدگاه را داشته اند (۳۱درصد)، با این وجود باز هم نسبت به دوره ی اوباما کمتر است.

دیدگاهِ مساعد به آمریکا در بسیاری از کشورهایی که اطلاعاتِ آنها را در اختیار داریم تقریباً یا تحقیقاً به پایین ترین حدِ خود رسیده است. البته، اسپانیا و ایتالیا پیش از شروعِ جنگِ عراق در مارسِ ۲۰۰۳ دیدگاهِ منفی تری نسبت به آمریکا در مقایسه با زمانِ حاضر داشتند. در کره ی جنوبی نیز در همین سال دیدگاههای مثبت پایین تر بوده است.

در همه ی کشورهای نظرسنجی شده، مردان ارزیابیِ مثبت تری به آمریکا در مقایسه با زنان داشته اند. این شکافِ جنسیتی در دانمارک از همه بیشتر بوده است و ۴۲ درصدِ مردان آمریکا را مثبت ارزیابی کرده اند، که برای زنان تنها ۲۶ درصد بوده است. در اسپانیا نیز یک چنین شکافِ بزرگی را شاهد هستیم (۴۸درصدِ مردان در مقایسه با ۳۳درصدِ زنان) و این در حالی است که در سایرِ کشورهای نظرسنجی‌شده، شکافِ جنسیتیِ موردِ نظر حدوداً ۱۰ درصد بوده است.

در همه ی کشورهای اروپایی که در این نظرسنجی حاضر بوده اند، دیدگاهها نسبت به آمریکا در بینِ کسانی که حامیِ احزابِ پوپولیستِ راستگرای کشورِ خود هستند به میزانِ قابلِ ملاحظه ای مثبت تر بوده است. برای مثال، ۷۳ درصدِ اسپانیایی هایی که حامیِ حزبِ Vox اسپانیا بوده اند به آمریکا نیز دیدِ مثبتی داشته اند، که این میزان در بینِ آنهایی که مخالفِ این حزب بوده اند تنها ۲۹ درصد بوده است.

بر همین مبنا، کلاً کسانی که خود را در سمتِ راستِ طیفِ ایدئولوژی می دانند دیدگاهِ مثبت تری نسبت به آمریکا دارند تا آنهایی که در جناحِ چپ هستند. این اختلافِ ایدئولوژیکی به ویژه در اسپانیا و کره ی جنوبی شدید است، به طوری که حدوداً ۳۰ درصد شکاف بینِ این دو گروه برقرار است.

این الگو مؤیدِ یافته های نظرسنجیِ قبلیِ ماست که در آن، افرادِ راستگرا من حیث المجموع در مقایسه با چپی ها دیدِ مثبت‌تری به آمریکا داشته اند، حتی در دوره ی ریاستِ باراک اوباما. در سالِ ۲۰۱۹، ارزیابی های مثبت از آمریکا در برخی کشورها روندِ افزایشی به خود گرفت، که بخشی از آن مدیونِ تغییرِ بزرگی است که در ارزیابیِ راستگرایان پدید آمد.

اکثریت قریب به اتفاق مردم واکنش آمریکا به کروناویروس را بد ارزیابی می کنند

روی هم رفته، کمتر کسی واکنشِ آمریکابه شیوعِ کرونا را مثبت ارزیابی کرده است. در هیچ یک از کشورهای نظرسنجی‌شده، تعدادِ کسانی که عقیده دارند آمریکا این بیماری را دستِ کم تا حدودی خوب مدیریت کرده است بیش از یک پنجم نبوده است. به طورِ متوسط، تنها ۱۵ درصد‌ِ مردمِ این ۱۳ کشور عملکردِ آمریکا در مقابلِ این ویروس را ثمربخش دانسته اند.

ارزیابیِ مثبت از واکنشِ آمریکا در مقابلِ شیوعِ این بیماری در مجموع نادر است، اما در برخی کشورها حتی این مثبت‌نگران تک‌رقمی شده اند: در کره ی جنوبی تنها ۶ درصد، در دانمارک ۷ درصد و در آلمان ۹ درصد عقیده دارند که آمریکا به خوبی با این ویروس مقابله کرده است. اسپانیایی ها مثبت ترین تلقی را از عملکردِ آمریکا در این خصوص داشته اند، اما حتی در آنجا نیز تنها یک پنجم گمان می کنند که آمریکا به خوبی از پسِ این همه‌گیری برآمده است.

از طرفِ دیگر، در همه ی کشورهای موردِ نظرسنجی، حدوداً هشت دهم یا بیشتر عقیده دارند که آمریکا عملکردِ بدی در مقابلِ این ویروس داشته است. و در یازده تا از این سیزده کشور، نصف یا بیش از نصفِ مردم می گویند عملکردِ آمریکا در برابرِ شیوعِ کروناویروس بسیار بد بوده است.

وقتی که به ارزیابیِ عمومی از عملکردِ دیگر کشورها و سازمانها در برابرِ این همه‌گیری نگاه می کنیم، می بینیم که این آمار خیلی پایین تر است. درصدِ کسانی که معتقدند آمریکا پاسخی درخور به این ویروس داده است کراراً از کسانی که همین عقیده را در موردِ چین، اتحادیه ی اروپا، سازمانِ جهانیِ بهداشت و کشورِ خودشان داشته اند بیشتر بوده است. فقط در ژاپن مقایسه ی بینِ آمریکا و چین نزدیک به هم بوده است، به طوری که ۱۵ درصدِ مردم معتقد بوده اند که آمریکا عملکردِ خوبی در برابرِ شیوعِ کرونا داشته است و ۱۶ درصد هم همین عقیده را در موردِ چین داشته اند.

در اکثرِ کشورها، دستِ کم نیمی از مردم بر این باورند که کشورشان عملکردِ خوبی در مقابله با این ویروس داشته است. با این وجود، آمریکا و بریتانیا در این میان جزءِ استثنائات اند و به ترتیب ۴۷ درصد و ۴۶ درصد از مردمشان معتقدند که کشورشان در مدیریتِ این بیماری دستِ کم تا حدودی عملکردِ خوبی داشته است.

نگرشها نسبت به احزابِ سیاسی نیز بر ارزیابیِ مردم از عملکردِ آمریکا در برابرِ این ویروس تأثیرگذار بوده است. کسانی که دیدگاهِ مثبتی به احزابِ پوپولیستیِ جناحِ راست دارند بیش از کسانی که به این احزاب دیدگاهِ مثبتی ندارند عملکردِ آمریکا در مقابله با این ویروس را قابلِ قبول می دانند. اختلاف بینِ حامیان و ناحامیان دراین مسأله چشمگیر است: از بینِ ۱۱ حزبِ راستگرایی که موردِ نظرسنجی قرار گرفتند، یک اختلافِ دیدگاهِ دو رقمی بر سرِ واکنشِ آمریکا به این همه‌گیری وجود دارد.

تقریباً در نیمی از کشورهای نظرسنجی‌شده، ایدئولوژیِ سیاسی نیز بر ارزیابیِ مردم از عملکردِ آمریکا در برابرِ این ویروس تأثیرگذار بوده است. در اسپانیا، آلمان، کانادا، ایتالیا، بریتانیا، فرانسه و بلژیک، کسانی که خود را متعلق به جناحِ راستِ طیفِ ایدئولوژی می دانند بسیار بیش از کسانی که خود را در سمتِ چپِ این طیف می دانند تلاشهای آمریکا برای مقابله با این ویروس را مثبت ارزیابی کرده اند.

در اروپا کمتر کسی از آمریکا به عنوانِ قدرتِ برترِ اقتصادیِ دنیا نام می برد، در صورتی که در کره ی جنوبی و ژاپن اکثراً چنین می اندیشند

به طورِ متوسط، ۳۴ درصدِ مردمِ ۱۳ کشورِ نظرسنجی‌شده معتقدند که آمریکا ابرقدرتِ اقتصادیِ دنیاست، و حدودِ نیمی از آنها (۴۸درصد) چین را حائزِ این جایگاه می دانند.

کره ی جنوبی و ژاپن (دو کشوری که به لحاظِ جغرافیایی نسبت به دیگر کشورهای داخل در این نظرسنجی به چین نزدیک ترند) تنها کشورهایی بوده اند که گزینه ی نخستِ آنها برای قدرتِ برترِ اقتصادی آمریکا بوده است. در استرالیا، کانادا و کشورهای اروپاییِ سهیم در این نظرسنجی چین گزینه ی نخست بوده است.

در مجموع، تعدادِ کسانی که فکر می کنند قدرتِ برترِ اقتصادی در دستِ کشورهای اتحادیه ی اروپاست خیلی کم هستند، هرچند در آلمان ۱۸درصد و در دانمارک ۱۶درصد چنین عقیده ای دارند.

نظرسنجی های پیشین نشان داده است که در آمریکای لاتین، آفریقا و خاورمیانه نیز معمولاً آمریکا گزینه ی نخست بوده است. اما در کانادا، اروپا و بخشهایی از آسیا، اقیانوسیه، اکثراً چین را گزینه ی نخست دانسته اند (که با الگویی که از یافته های نظرسنجیِ اخیر به دست آمده همخوانی دارد.) روی هم رفته، از سالِ ۲۰۱۹ به این سو، ارزیابی ها تفاوتِ چندانی نکرده است، علیرغمِ همه ی چالشهای اقتصادیِ شدیدی که کرونا ویروس ایجاد کرده.

اعتماد به ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، پایین است، درست مثل نخستین سال ریاست جمهوری او

به انتخاباتِ ریاست جمهوریِ آمریکا نزدیک می شویم و شمارِ کسانی که در کانادا، اروپا یا آسیا-اقیانوسیه به عملکردِ بین المللیِ ترامپ اعتماد دارند بسیار اندک است. در بینِ ۱۳ کشورِ نظرسنجی شده، به طورِ متوسط ۱۶ درصد به رئیس جمهورِ آمریکا اعتماد دارند.

اعتماد به رئیس جمهورِ آمریکا در بینِ اکثرِ گروههای جمعیتی پایین است، با این حال اعتماد به عملکردِ بین المللیِ ترامپ در بینِ مردها، افرادِ کم‌سواد و کسانی که گرایشاتِ ایدئولوژیکیِ راست دارند بیش از سایرین است.

در ۱۰ تا از سیزده کشوری که نظرسنجی کردیم، شکافِ جنسیتی در اعتماد به ترامپ چشمگیر است. این شکاف در ژاپن از همه عمیقتر است، به طوری که ۳۱ درصدِ مردانِ ژاپنی به وی اعتماد دارند، در مقابلِ ۱۹ درصدِ زنان. شکافِ تحصیلاتی نسبتاً کوچک است، اما در هفت کشور هم چشمگیر است. در استرالیا، بریتانیا، ایتالیا، کانادا، سوئد، هلند و فرانسه، کسانی که تحصیلاتشان زیرِ مقطعِ متوسطه است در مقایسه با افرادِ تحصیل‌کرده‌تر اعتمادِ بیشتری به ترامپ دارند.

تفاوتهای ایدئولوژیکی نسبت به اختلافاتِ جنسیتی و تحصیلاتی نقشِ بیشتری در میزانِ اعتماد به ترامپ ایفا می کنند. بزرگترین شکافِ ایدئولوژیکی در استرالیاست که تقریباً چهار دهمِ کسانی که ایدئولوژیِ راستگرایانه دارند به عملکردِ ترامپ در حوزه ی بین الملل اعتماد داشته اند، که این میزان در بینِ استرالیایی هایی که سمت‌وسوی چپ داشته اند تنها حدودِ یک دهم بوده است. در سایرِ کشورها به جز فرانسه نیز نظیرِ همین الگو را می توان دید.

به تناسبِ این شکافِ ایدئولوژیک، در اروپا نیز کسانی که نظرِ مثبتی به احزابِ پوپولیستیِ راستگرا دارند اعتمادِ بیشتری به رئیس جمهورِ آمریکا دارند تا آنهایی که به این احزاب دیدگاهِ مثبت ندارند. در اسپانیا، حامیانِ حزبِ راستگرای Vox (45درصد) بیش از شش برابرِ ناحامیانِ این حزب (۷درصد) به ترامپ ابرازِ اعتماد کرده اند. طرفدارانِ حزبِ AFD در آلمان تقریباً هفت برابرِ غیرطرفدارانِ این حزب به عملکردِ ترامپ در عرصه ی بین الملل ابرازِ اعتماد کرده اند (۳۴ درصد در مقابلِ ۵ درصد).

اعتماد به سران دنیا

در این نظرسنجی درباره ی اعتماد به رهبرانِ پنج کشورِ دیگر نیز پرسیده ایم: آنگلا مرکل صدرِ اعظمِ آلمان، امانوئل مکرون رئیس جمهورِ فرانسه، بوریس جانسون نخست وزیرِ بریتانیا، ولادیمر پوتین رئیس جمهورِ روسیه و شی جین پینگ رئیس جمهورِ چین. ترامپ غیرقابلِ اعتماد ترین رهبر در این بین بود.

شی جین پینگ نیز این وسط نمره ی نسبتاً پایینی گرفت. اعتماد به رئیس جمهورِ چین به خصوص در ژاپن (۹درصد) پایین است، به طوری که ژاپنی ها به ترامپ بیش از شی اعتماد دارند. در حدودِ سه دهمِ هلندی ها به شی اعتماد دارند، که بالاترین میزانِ اعتمادِ به او در بینِ کشورهای موردِ نظرسنجی است. اعتماد به شی طیِ یک سالِ گذشته در ده کشور کاهش یافته است.

به طورِ متوسط ۲۳ درصد به رویکردِ پوتین در قبالِ مسائلِ خارجی اعتماد دارند. در دانمارک، سوئد و هلند به ندرت این اعتماد وجود دارد، حال آنکه ایتالیایی ها بیشترین اعتماد را به رئیس جمهورِ روسیه دارند.

در کانادا و اروپای غربی، حداکثر یک پنجمِ مردم عملکردِ ترامپ را قبول دارند. در بلژیک، دانمارک، آلمان و فرانسه، این میزان تقریباً یک دهم است.

کشورهای شرکت‌کننده در نظرسنجی که بالاترین میزانِ اعتماد به ترامپ را داشته اند در منطقه ی آسیا-اقیانوسیه واقع شده اند، و با این حال ارزیابیِ این کشورها هم از وی بسیار پایین است. حدوداً یک چهارمِ مردمِ استرالیا و ژاپن بر این باورند که رئیس جمهورِ فعلیِ آمریکا در مسائلِ بین الملل به درستی عمل خواهد کرد.

در سالهای قبل، در برخی از کشورها نظیرِ هندوستان، فلسطینِ اشغالی، کنیا، نیجریه و فیلیپین، اعتماد به ترامپ نسبتاً بالاتر بوده است، اما به سببِ شیوعِ کروناویروس، در حالِ حاضر امکانِ نظرسنجی از مردمِ این کشورها، که نوعاً با آنها مصاحبه ی چهره‌به‌چهره می کنیم، وجود ندارد.

طیِ چند سالِ اخیر، در میزانِ اعتماد به ترامپ فراز و نشیب هایی وجود داشته است، اما من حیث المجموع، ارزیابیهای فعلی با آنچه در آغازِ ریاست جمهوریِ او در سالِ ۲۰۱۷ مشاهده کردیم مشابهت دارد. ایتالیا (۹ درصد کاهش) و استرالیا (۶- درصد) تنها کشورهایی هستند که اعتمادشان به ترامپ از ابتدای روی کار آمدنِ او روندِ کاهشی داشته است. در مقابل، اسپانیایی ها که در آغاز پایین ترین سطحِ اعتماد را در نظرسنجی ها داشتند، هم‌اینک (۱۶درصد) بیش از چهار سالِ پیش (۷درصد) به ترامپ اعتماد دارند.

درباره ی جانسون مردم تقریباً بینابین فکر می کنند؛ از بینِ این سیزده کشور، به طورِ متوسط ۴۸ درصد به عملکردِ جهانیِ رهبرِ بریتانیا اعتماد دارند و ۴۶ درصد هم اعتماد ندارند. بریتانیایی ها نیز درباره ی نخست وزیرِ کشورِ خود پنجاه‌-پنجاه فکر می کنند. در سوئد، کانادا، استرالیا و هلند اکثریت به جانسون اعتماد دارند، حال آنکه در اسپانیا و ایتالیا به ندرت کسی به وی اعتماد کرده است.

در ۱۲ کشور از ۱۳ کشورِ داخل در نظرسنجی، دستِ کم نیمی از مردم خیالشان از عملکردِ ماکرون در عرصه ی بین الملل آسوده است. تنها کشورِ استثنا ایتالیاست که فقط ۳۵ درصدِ مردمش به رئیس جمهورِ فرانسه اعتماد داشته اند. ماکرون در کشورِ خود نیز توانسته است اعتمادِ ۵۲ درصد را جلب کند.

در بینِ سرانی که در این نظرسنجی نامشان آمده، مرکل قابلِ اعتمادترین بوده است و این جایگاه را از سالِ ۲۰۱۷ حفظ کرده است، یعنی زمانی که ترامپ جانشینِ اوباما شد. حداقل نیمی از مردمِ هریک از کشورهای نظرسنجی شده به صدرِ اعظمِ آلمان در خصوصِ عملکردِ بین المللی اش اعتماد دارند. در هلند، سوئد و دانمارک نزدیک به ۹۰درصدِ مردم گفته اند به مرکل اعتماد دارند، که این میزان در بینِ خودِ آلمانی ها ۸۱ درصد بوده است.

همانطور که در موردِ مقبولیتِ رئیس جمهورِ آمریکا هم دیدیم، در اروپا نیز کسانی که از احزابِ پوپولیستیِ راستگرا حمایت می کنند بیش از کسانی که از این احزاب حمایت نمی کنند به پوتین و جانسون اعتماد دارند. درموردِ مرکل و ماکرون این الگو برعکس است؛ حامیانِ احزابِ پوپولیستی در اروپا معمولاً اعتمادِ کمتری به این دو رهبرِ آلمان و فرانسه دارند.