سال گذشته بود که دونالد ترامپ از نانسی پلوسی رئیس مجلس نمایندگان به عنوان «فردی کثیف، کینه توز و وحشتناک» یاد کرد. در واقع پلوسی این گونه نیست، اما ترامپ هست.

زمان انتخابات که نزدیک می شود، کینه توزی ترامپ به مایه نگرانی تبدیل شده است. وی به تازگی گفته است اگر بازنده انتخابات باشد، مساله ای که احتمال آن بسیار قوی است اما قطعی نیست، نتایج آن را نخواهد پدیرفت. هیچ کس نمی داند اگر انتخابات در مسیر مورد نظر او پیش نرود، ترامپ ممکن است چه اوضاع آشفته و احتمالا خشونت هایی را رقم بزند.

جدای از این نگرانی، یک ترامپ شکست خورده در انتخابات، تا دو ماه و نیم دیگر نیز رئیس جمهور خواهد بود. آیا او در آن مدت عملکردی مخربانه خواهد داشت، و عملا از امریکایی ها به خاطر آن که صلاحیت او را نپذیرفته اند، انتقام خواهد گرفت؟

ما حدس زده ایم که ریاست جمهوری برای ترامپِ بی قدرت در روز سه شنبه (روز برگزاری انتخابات) چگونه خواهد بود. ترامپ هنوز بازنده نشده، اما وی ناگهان مذاکره درباره بسته حمایت اقتصادی را که میلیون ها آمریکا شدیدا به آن نیازمند هستند، رها می کند (گرچه تا روز پنج شنبه وی ظاهرا نظر خود را عوض کرده است) و به نظر می رسد انگیزه اش تنها کینه توزی باشد.

ما چرا به حمایت های اقتصادی نیاز داریم؟ با وجود چندین ماه عواید گسترده اشتغال زایی، آمریکا تنها به صورت جزیی، از تبعات کاهش وحشتناک مشاغل در ماه های اولیه شیوع کرونا، بهبود یافته است- و از شدت بهبود نیز کاسته شده است. تمام علایم حاکی است اقتصاد تا ماه ها و شاید حتی سال های فراوان، ضعیف خواهد بود.

با توجه به این واقعیت تلخ، دولت فدرال همچنان باید بسته حمایتی را که در ماه های نخست بحران ارائه کرده بود، در اختیار مردم قرار دهد: کمک فراوان به افراد بی کار، و پرداخت وام که کمک کند بخش های کوچک تجاری سرپا نگه داشته شوند. در غیر این صورت به زودی شاهد خواهیم بود که میلیون ها خانواده قادر نخواهند بود اجاره بهای خود را بپردازند و صدها هزار مرکز تجاری نیز ورشکست خواهند شد.

علاوه بر آن، دولت های محلی و ایالتی – که برخلاف دولت فدرال عموما باید بودجه های خود را متوازن کنند – در تنگناهای شدید مالی قرار دارند زیرا ضربات ناشی از شیوع کرونا، درآمدهای آنها را به میزانی چشمگیر کاهش داده است. آنها به زودی به کمک فراوان نیاز خواهند داشت، و یا این که مجبور خواهند شد میزان خدمات و همچنین موارد استخدام را شدیدا کاهش دهند.  ما تا همین جا هم حدود ۹۰۰ هزار شغل را در بخش آموزش و پرورش محلی و ایالتی از دست داده ایم.

لذا برای افزایش عمده هزینه های رفاهی، مساله ای کاملا انسانی وجود دارد: مگر آن که دولت فدرال دخالت کند که در این صورت مصایب فراوان غیرضروری رُخ خواهد داد. یک مورد در سطح اقتصاد کلان نیز وجود دارد: اگر خانواده ها مجبور شوند میزان مصرف را کاهش دهند، اگر بخش های تجاری بالاجبار تعطیل شوند و اگر دولت های ایالتی و فدرال مجبور به کاهش شدید هزینه ها شوند، رشد اقتصاد کاهش یافته و احتمالا حتی بار دیگر وارد  رکود خواهیم شد.

می دانم، می دانم که مظنونینِ همیشگی خواهند گفت که در خواست برای رفاه اقتصادی به معنای، آزاد سازی بیشتر دولتی است. ولی هشدارها درباره خطرات ناتوانی در ارائه رفاه بیشتر صرفا از جانب دمکرات های ترقی خواه مطرح نمی شود، تحلیل گران وال استریت، و “جروم پاول” رئیس بانک مرکزی نیز چنین هشدارهایی را مطرح می کنند.

با این وجود مذاکرات درباره اقدامات رفاهی از چندین ماه گذشته تاکنون متوقف شده است، حتی در شرایطی که زمان ارائه کمک های ویژه به بیکاران و بخش های کوچک تجاری، پایان یافته است. خودداری قاطعانه جمهوری خواهان سنا برای بررسی ارائه کمک به دولت های محلی و ایالتی، مهم ترین مانع در این زمینه است. دمکرات ها احتمالا توافقی را می پذیرفتند که شامل کمک چشمگیر باشد، حتی اگر این مساله به معنای حمایت سیاسی از ترامپ باشد.

اما جمهوری خواهان به اشتباه اصرار می کنند که هدف از این طرح صرفا نجات دادن ایالت های طرفدار دمکرات ها است که  بَد اداره شده اند. و ترامپ هم این تصور اشتباه را روز سه شنبه منعکس کرد یعنی زمانی که مقابل این طرح ایستاد و مدعی شد پیشنهادات پلوسی صرفا وام برای مقابله با « جنایات گسترده، مدیریت ضعیف و ایالت های طرفدار دمکرات ها است.»

سوال این است که ترامپ چرا حتی ترجیح داد احتمال توافق در کمتر از یک ماه مانده به انتخابات منتفی شود؟ بله، زمان دیرتر از آن است که قانونی وضع شود تا اوضاع اقتصادی را در روز سوم نوامبر (انتخابات ریاست جمهوری) چندان متحول کند، گرچه این توافق می توانست مانع از اخراج گسترده کارکنان جمعی شود. اما قطعا از نظر سیاسی به نفع ترامپ بود تا به گونه ای به نظر برسد که برای کمک به آمریکایی ها تلاش می کند. پس چرا ترجیح داد این سیاست اقتصادی را ویران کند؟ … تنها کینه توزی. نمی دانم که آیا ترامپ منتظر است در انتخابات شکست بخورد. اما تاکنون مانند  یک ورشکسته عمل کرده است و به مردم – همه مردم- یورش می برد چون فکر می کند آنها با او رفتار منصفانه نداشته اند.

نهایی کردن توافق کمک های اقتصادی مستلزم آن بود که با نانسی پلوسی، همین «زن کثیف»   مصالحه صورت گیرد، اما به نظر می رسد ترامپ ترجیح می دهد اقتصاد در آتش بسوزد( تا با وی مصالحه کند.) مساله مهم این است، در شرایطی که ترامپ هنوز شانس پیروزی دارد  و این گونه رفتار می کند، اگر شکست بخورد چه خواهد کرد؟

مهم ترین نگرانی آن است که او نتایج انتخابات را نخواهد پذیرفت. ولی باید نگران این هم باشیم که اگر او مجبور شود به خواسته مردم تن دهد، بعد چه چیزی رخ خواهد داد زیرا ترامپ تا دو ماه و نیم دیگر رئیس جمهور خواهد بود. ترامپ همواره کینه توز بوده است؛ اگر در شرایطی قرار گیرد که چیزی جز کینه توزی برایش باقی نمانده باشد، چه خواهد کرد؟