یافته های تحقیق جدید با عنوان “Pew Research Center” بیان می دارند احتمالا شما گمان می کنید که در این دسته درآمدی قرار دارید؛ اما الزاما این گونه نیست. بنا به نتایج این تحقیق، اندازه خانوار مهم ترین عامل تعیین کننده قرار داشتن در دسته پایین، متوسط و بالای اقتصادی و درآمدی محسوب می شود.

ما اندازه خانواده را در مقابل محدوده میزان درآمدی که می تواند پایین، متوسط و بالا باشد قرار داده ایم و این امکان را برای شما فراهم ساخته ایم تا متوجه شوید مردم به چه میزان درآمد نیازمند هستند تا در آن سوی طیف درآمدی قرار بگیرند. در واقع، اندازه خانواده شما ارتباط تنگاتنگی با این موضوع دارد که شما به چه میزان درآمد برای حفظ موقعیت اقتصادی تان نیاز دارید.

اوضاع برای خانواده های شاغل که فرزندی ندارند، آن چنان پیچیده نیست. هر شخصی که ۳۴۰۰۰ دلار درآمد داشته باشد، در محدوده درآمدی “پایین” قرار می گیرد، و هر کس که بیش تر از ۱۰۳۲۰۰ دلار درآمد داشته باشد در محدوده درآمدی “بالا” طبقه بندی می شود. در واقع اینکه در کدام ایالت زندگی می کنید و چه میزان بدهی و قسط پرداخت می کنید در اینکه در کدام طبقه و محدوده درآمدی قرار می گیرید، نقش بسزایی دارد.  آیا یک فارغ التحصیل دانشگاهی که درآمد چند صد هزار دلاری دارد اما در یک شهر بزرگ با ۱۰۰۰۰۰ دلار وام دانشجویی زندگی می کند، می تواند خود را در طبقه بالای درآمدی در نظر بگیرد؟ در این صورت یک مجرد ساکن در ویرجینیای غربی که هزینه های زندگی در آنجا پایین می باشد و ۹۰۰۰۰ دلار درآمد دارد، در کدام طبقه قرار می گیرد؟ آیا در “طبقه درآمدی بالا” قرار می گیرد؟ همه اینها به طور خاصی به این مطلب بستگی دارند که در کدام منطقه از لحاظ هزینه های روزمره زندگی می کنید.

با این وجود، نقشه نشان می دهد که افزودن اعضای بیشتر به یک خانواده، میزان درآمد لازم برای بهره مندی از سطح زندگی استاندارد را افزایش می دهد. ازدواج کردن و همچنین بچه دار شدن، شاخص نمودار را برای “سطح درآمدی متوسط”  به آستانه ۴۳۶۹۳ افزایش می دهد. برای یک خانواده ۳ نفره این میزان به ۵۰۶۹۷ دلار افزایش می یابد. و برای خانواده ای که پدر و مادر هر دو شاغل بوده و صاحب دو فرزند می باشند، این میزان حتی تا ۶۰۴۹۹ دلار نیز بالا می رود. به عبارت دیگر، داشتن فرزند دوم مستلزم داشتن درآمد ۱۰۰۰۰ دلاری و حتی کمی بیشتر می باشد تا بتوان در همان سطح اقتصادی قبل از تولد فرزند دوم باقی ماند.

در طیف درآمدی مخالف نیز اتفاقات مشابهی رخ می دهد. شکاف بین خانوارها با سطح درآمدی متوسط و بالا با بیشتر شدن تعداد اعضای خانواده افزایش می یابد. یک شخص مجرد که ظاهرا که در دسته درآمدهای بالا قرار داشته اما کمترین میزان درآمد دراین دسته را دریافت کرده (۱۰۳۲۰۰ دلار)  و قصد تشکیل یک خانواده ۲ نفره دارد، باید حداقل ۱۳۱۰۷۸ دلار درآمد داشته باشد تا بتواند در همان سطح درآمدی قبل از ازدواج باقی بماند. این میزان برای یک خانواده سه نفره برابر ۲۱۰۰۰ الی ۱۵۲۰۹۲ دلار و برای یک خانواده ۴ نفره برابر ۱۸۱۴۹۶ دلار می باشد. این بدین معناست که شرایط برای افراد خوش شانسی که تعداد اعضای خانواده شان افزایش می یابد و می خواهند از همان سطح استاندارد زندگی برخوردار باشند، به مراتب سخت تر خواهد بود زیرا داشتن فرزندان بیشتر هزینه های بیشتری نیز بر زندگی متحمل خواهد نمود.

تمام مطالب ذکر شده نشان دهنده نوعی خطر “چشم و هم چشمی” می باشد. اگر شما در دسته درآمدی بالا قرار دارید و شما و همسرتان تمایل دارید فرزند دومی داشته باشید، نباید تنها به صرف اینکه در همان سطح درآمد باقی بمانید، باز هم کار کنید و ۲۹۰۰۰ دلار دیگر درآمد کسب کنید. در این صورت شما به آسانی به “طبقه درآمدی متوسط” تنزل پیدا خواهید کرد.