فکت هایی که نشان می دهد که حکومت آمریکا فاسد است
۹ تیر ۱۳۹۹
آمریکا فقط یک کشور شکست خورده نیست، یک تجربه ی شکست خورده است
۹ تیر ۱۳۹۹
فکت هایی که نشان می دهد که حکومت آمریکا فاسد است
۹ تیر ۱۳۹۹
آمریکا فقط یک کشور شکست خورده نیست، یک تجربه ی شکست خورده است
۹ تیر ۱۳۹۹
 
آمریکا 360

توزیع فقر به تفکیک ایالت ها در آمریکا

چرا بعضی از ایالت ها فقیرند و بعضی پولدار ؟

 
آمریکا 360

توزیع فقر به تفکیک ایالت ها در آمریکا

چرا بعضی از ایالت ها فقیرند و بعضی پولدار ؟

 

در ایالات متحده، شدت فقر بر اساس آستانه ی فقری (خط فقر) که دولت فدرال تعیین کرده سنجیده می شود. هر ساله دیوان سرشماری ایالات متحده این آستانه را محاسبه می کند تا گزارش دهد چند آمریکایی در فقر زندگی می کنند. نقشه ی زیر نرخ فقر هر کدام از ایالات این کشور را نمایش می دهد.

نرخ فقر هر کدام از ایالات آمریکا

شش ایالت از ده ایالت آمریکا که بیشترین شدت فقر را تجربه می کنند در جنوب واقع شده اند. اقتصاد این ایالات برای مدت طولانی به کشاورزی و صنعت نساجی وابسته بوده و حال که هر دو این صنایع کارآمدی خود را به عنوان فرصت شغلی و منابع درآمد از دست داده اند، نرخ درآمد خانوار نیز کاهش یافته است.

فقر در آمریکا

بر اساس گزارشات دیوان سرشماری آمریکا، نرخ فقر در این کشور در سال 2017، 3/12 درصد بوده است. به عبارت دیگر 7/39 میلیون آمریکایی در فقر زندگی می کنند که بیش از نیمی از آنها (56 درصد) و متاسفانه 32 درصد از آنها کودک هستند. این رقم به منزله ی 8/12 میلیون کودک زیر 18 سال است. 12 درصد دیگر این افراد (7/4 میلیون نفر) 65 سال یا بیشتر سن دارند و 9 درصد از تعداد کل این افراد را معلولین تشکیل می دهند.

دوم سوم این افراد (67 درصد) سفیدپوست هستند. 42 درصد آنها در جنوب، 23 درصد در غرب و 19 درصدشان در غرب میانه ی آمریکا زندگی می کنند. تقریبا همه ی این افراد (83 درصد) در آمریکا متولد شده اند و تنها 11 درصد آنها شهروند آمریکا محسوب نمی شوند.

این فقر گسترده حتی دامن کسانی که شاغل و صاحب درآمد هستند را نیز گرفته است. شش درصد از کسانی که در فقر زندگی می کنند شغل تمام وقت و دائم دارند؛ 14 درصد از آنها شغل نیمه وقت دائم دارند و 35 درصد باقیمانده به مشاغل فصلی و موقت مشغول هستند.

علیرغم موفقیت های به دست آمده در طرح اجرایی جنگ علیه فقر، تعداد افراد کم درآمدی که تحت پوشش کمک های دولتی قرار گرفته اند زیاد نیست. TANF یا طرح کمک رسانی موقت به خانواده های نیازمند در دسامبر سال 2017، 3/3 میلیون نفر را تحت پوشش خود گرفت؛ اما این رقم کمتر از ده درصد کسانی که در فقر زندگی می کنند را شامل می شود. در میان این افراد 5/2 میلیون کودک وجود داشت که این تعداد نیز کمتر از 20 درصد از کودکان نیازمند آمریکا را شامل می شود.

نرخ فقر هر کدام از ایالات آمریکا

دیوان سرشماری آمریکا نرخ فقر هر کدام از ایالات این کشور را به صورت میانگین دو سالانه محاسبه و تدوین نموده است. فهرست ذیل درصد شهروندان فقیر هر ایالت در دو سال 2016 و 2017 را نشان می دهد:

آلاباما: 6/15

آلاسکا: 5/13

آریزونا: 7/14

آرکانزاس: 4/15

کالیفرنیا: 2/13

کلرادو: 1/8

کنتیکت: 4/10

بخش کلمبیا: 9/14

فلوریدا: 3/13

جرجیا: 3/14

هاوایی: 8/9

آیداهو: 4/11

ایلینویس: 5/11

ایندیانا: 6/11

آیوا: 4/9

کانزاس: 9/12

کنتاکی: 8/14

لوئیزیانا: 8/20

مین: 3/12

مریلند: 5/7

ماساچوست: 1/10

میشیگان: 9/11

مینوستا: 0/9

می سی سی پی: 7/19

میزوری: 0/12

مونتانا: 7/10

نبراسکا: 0/10

نوادا: 9/11

نیوهمپشایر: 5/6

نیوجرسی: 0/9

نیومکزیکو: 2/18

نیویورک: 6/12

داکوتای شمالی: 2/11

اوهایو: 2/13

اکلاهما: 6/13

اورگن: 0/11

پنسیلوانیا: 2/11

رود آیلند: 8/11

کارولینای جنوبی: 8/14

داکوتای جنوبی: 4/12

تنسی: 2/13

تگزاس: 6/13

یوتا: 6/8

ورمونت: 9/9

ویرجیانا: 8/10

واشنگتن: 4/10

ویرجینیای غربی: 7/17

ویسکانسین: 1/10

وایومینگ: 6/11

چرا برخی ایالات تا این اندازه فقیراند؟

شش ایالت از ده ایالتی که با بیشترین میزان فقر درگیر هستند، در جنوب واقع شده اند. فهرست ذیل نرخ فقر ده ایالت مذکور در سال 2017 است:

لوئیزیانا: 8/20

می سی سی پی: 7/19

نیومکزیکو: 2/18

ویرجینیای غربی: 7/17

آلاباما: 6/15

آرکانزاس: 4/15

بخش کلمبیا: 9/14

کنتاکی: 8/14

کارولینای جنوبی: 8/14

آریزونا: 7/14

جای تعجب ندارد که این ایالات کمترین میزان درآمد را نسبت به سایر ایالات آمریکا دارا هستند. یکی از علل این امر وابستگی طولانی مدت اقتصاد این منطقه به کشاورزی است. این منطقه نقطه ی تمرکز کارخانجات تولید پارچه و پوشاک در نزدیکی مزارع پنبه بود. اما به مرور زمان کشورهای دیگر این قابلیت را به دست آوردند که همین محصولات را با قیمت ارزانتری تولید کنند. تولید این محصولات برای آنها آنقدر ارزان تمام می شد که هزینه ی مازادی که می بایست بابت صادر کردن آن پرداخت می کردند چندان به چشم نمی آمد. نتیجه ی این امر تبدیل شدن چین و هند به قطب تولید این محصولات پردرآمد با حقوق و دستمزد بیشتر برای کارگران کارخانجات مربوطه بود.

امتیاز زندگی در این ایالات ارزان بودن هزینه های زندگی در آنهاست. آرکانزاس، می سی سی پی، آلاباما، کنتاکی و ویرجینیای غربی ارزانترین ایالات آمریکا از لحاظ نرخ هزینه های زندگی هستند.

در برخی شهرها، ایالات و شهرهای دانشگاهی که هزینه های زندگی در آنها نسبتا ارزان است، زندگی محدود به مناطق روستایی و بافت قدیمی شهر است. معمولا این شهرها از استانداردهای پایینی در زمینه ی سطح زندگی برخورداراند.

با مراجعه به این سایت از وضعیت نابرابری در درآمد و دستمزد در سرتاسر کشور مطلع شوید.

چرا برخی از ایالات سهم کمی از پدیده ی فقر دارند؟

ایالاتی که هزینه های زندگی در آنها بالاست، از سطح کمتری از فقر رنج می برند. خط فقر شاخصه ای است که نوعی میانگین ملی محسوب می شود و کسانی که درآمدشان کمتر از این شاخصه باشد قادر به زندگی در این ایالات نخواهند بود.

ایالاتی که بوی چندانی از فقر نبرده اند در شمال شرقی آمریکا واقع شده اند. 6 ایالت از 10 ایالت ثروتمند آمریکا در مجاورت شهرهای اصلی ساحل شرقی آمریکا قرار دارند. این شهرها از مزیت داشتن دانشگاه های تحقیقاتی که در سطح جهان زبانزد هستند برخورداراند؛ در نتیجه سطح سواد در میان مردمان آنها بسیار بالاست. لازم به ذکر است که رابطه ی متقابل بسیار قوی میان سطح تحصیلات و میزان درآمد وجود دارد.

فهرست ذیل اسامی 10 کشور آمریکا با کمترین نرخ فقر را نشان می دهد:

نیوهمپشایر: 5/6

مریلند: 5/7

کلرادو: 1/8

یوتا: 6/8

مینوستا: 0/9

نیوجرسی: 0/9

آیوا: 4/9

هاوایی: 8/9

ورمونت: 9/9

نبراسکا: 0/10

در میان این ایالات، چهار ایالت (نیوهمپشایر، مریلند، نیوجرسی و هاوایی) علاوه بر سایر عوامل دخیل در پایین بودن نرخ فقر، از بهترین سیستم اقتصادی کشور نیز برخورداراند و چهار ایالت بیشترین سرعت رشد اقتصادی را تجربه می کنند (مینوستا، هاوایی، آیوا و نیوهمپشایر). پیشرفت اقتصادی از عواملی است که می تواند به کاهش فقر کمک کند. در این میان سه ایالت (نیوهمپشایر، مریلند و نیوجرسی) به شهرهای اصلی ساحل شرقی آمریکا نزدیک هستند و همانطور که پیش تر گفتیم، از مزیت داشتن بهترین دانشگاه های تحقیقاتی جهان برخوردارند که این ویژگی در ارتقاء سطح سواد مردم و در نتیجه افزایش درآمد نقش بسزایی دارد.

بالاترین نرخ حداقلی دستمزد ساعتی متعلق به منطقه ی کلمبیا با ساعتی حداقل 25/13 دلار است. این شهر چهارمین شهر ثروتمند آمریکا نیز به شمار می رود. ایالاتی که هزینه ی های زندگی در آنها بالاست، نرخ فقر کمتری را تجربه می کنند. همانطور که پیش تر گفته شد، آستانه یا نرخ فقر یک میانگین ملی است و کسانی که درآمدشان زیر خط فقر است قادر به زندگی در این ایالات نخواهند بود.

تعداد کمی از ایالات هم هستند که درآمد مشخصی را برای همه ی شهروندان خود تضمین می کنند و همین مساله اجازه نمی دهد که نرخ فقر در آنها افزایش بیابد. آلاسکا از سال 1982 تا به حال طرح تضمین درآمد شهروندانش را اجرایی کرده است. صندوق دائمی آلاسکا سالانه به هرکدام از شهروندان این ایالت به طور میانگین 1200 دلار پرداخت می کند که این پول از محل فروش ذخایر نفتی تامین می شود. تقریبا سه چهارم دریافت کنندگان، این پول را برای مواقع ضروری پس انداز می کنند.

در سال 2017، قوه ی مقننه ی ایالت هاوایی لایحه ای را تصویب کرد که به موجب آن هر کس باید از اصول حداقلی امنیت مالی برخوردار گردد. این لایحه با مخاطب قرار دادن دولت، لزوم یافتن راهی برای تحقق هدف مذکور را مطرح کرد که ممکن است طرح درآمد تضمینی بخشی از آن باشد.

در اکلند کالیفرنیا، موسسه ای تحت عنوان وای کامبینیتر (Y Combinator) که نوعی شتاب دهنده ی ایده به شمار می رود و مجری برگزاری استارت آپ های بسیار زیادی است که زمینه ی ایجاد فرصت های شغلی را فراهم می کنند، ماهانه به 100 خانوار بین 1000 تا 2000 دلار کمک می کند. استاکتون کالیفرنیا نیز در حال برنامه ریزی یک برنامه ی آزمایشی دو ساله است که اجرای آن از پاییز 2018 آغاز می شود. به موجب این طرح هر ماه به 100 خانواده ی محلی، 500 دلار پول پرداخت می شود؛ با این امید که خانواده ها به پرداخت کنندگان وام های روزپرداخت، بنگاه ها و موسسات رهنی و گروه های رباخوار و خلافکار احتیاج پیدا نکنند و اعضاء خانواده بتوانند در کنار یکدیگر بمانند.

بسیاری بر این عقیده اند که یک دستمزد حداقلی، دستمزدی است که کفاف هزینه های یک زندگی معمولی را بدهد یا به عبارت دیگر برای تهیه ی خوراک، پوشاک و یافتن سرپناه مکفی باشد. بر اساس استانداردهای معمول بودجه بندی، شما حداکثر باید 30 درصد از درآمد خود را صرف مسکن کنید؛ نه بیشتر. بر اساس خط فقر مشخص شده توسط دولت فدرال، حداقل دستمزد یعنی کمترین دستمزدی که کارفرمایان اجازه دارند به عنوان کف حقوق به کارمندان خود پرداخت نمایند. در حال حاضر حداقل دستمزد در ایالات متحده، ساعتی 25/7 دلار است که با در نظر گرفتن داشتن یک شغل تمام وقت برابر است با سالی 15080 دلار.

تصویب و تثبیت حداقل حقوق و دستمزد توسط کنگره، با هدف جلوگیری از استثمار کارگران بی نوا توسط کارفرمایان انجام گرفت. در سال 2016، مرکز تحقیقاتی Pew دریافت که 7/2 درصد نیروی کار آمریکا تنها به اندازه ی حداقل حقوق و یا حتی کمتر دستمزد دریافت می کنند. بیش از نیمی از این افراد بین 16 تا 24 سال سن دارند و اکثر آنها در هتل ها و رستوران ها مشغول به کار هستند. در سال 2018، میانگین درآمد در 29 ایالت آمریکا به اضافه ی بخش کلمبیا بالاتر از خط فقر بود و این یعنی اگر شما ساکن این ایالات باشید، از سطح زندگی بالاتری برخوردار خواهید بود.

 

مطالب مرتبط