به باورِ کسانی که کپیتال هیل را آزاد کردند، این فهرستِ مطالبه‌ها نه مختصر است و نه سطحی. این تقاضا که وحشی‌گری پلیس پایان یابد، اصلاً ساده نیست. ما خواستاریم که شورای شهر و شهردار، هر شخصی که باشد، این تغییراتِ سیاستی را به‌خاطر پیشرفتِ فرهنگی و تاریخ‌سازِ شهر سیاتل اجرایی کند و مبارزۀ مردمان شهرش را آسان نماید. این سند برای رساندنِ صدای سیاه‌پوست‌هایی است که در پیروزی در بالای خیابانِ دوازدهم و خیابان پاین صحبت کردند؛ همان کسانی که برای 9 روز، با وجودِ حملاتِ شبانۀ بی‌وقفۀ ادارۀ پلیس سیاتل، همچنان تظاهراتِ صلح‌آمیز داشتند. بخش‌هایی که در ادامه می‌آید، گفته‌هایی است که در همان شب یعنی 8ژوئن2020 بیان شد.

به کپیتال هیل خوش آمدید (ارسال ‌شده در 6/8/2020)

برای آسان‌شدنِ درک موضوعات، مطالبات خود را به چهار دسته‌بندی تقسیم کرده‌ایم: نظام قضایی، سلامت و خدمات انسانی، اقتصاد و آموزش.

به‌خاطر برهۀ تاریخی‌ای که در آن هستیم، مطالباتمان را با موارد مربوط به نظام قضایی آغاز می‌کنیم.

1. ادارۀ پلیس سیاتل و سیستم دادگاه‌های وابسته به آن، به چیزی فراتر از اصلاحات نیاز دارند. ما خواستارِ اصلاحات نیستیم، ما نیازمندِ لغو این سیستم هستیم. ما می‌خواهیم که شورای شهر و شهردار، بودجۀ ادارۀ پلیس سیاتل و سازمان عدالت کیفریِ مرتبط با آن را قطع کرده و فعالیت آن‌ها را لغو کنند. منظور ما 100درصدِ بودجه است که شامل حقوق بازنشستگی موجود برای پلیس سیاتل نیز می‌شود. تقاضا داریم که مقاماتِ شهری، عملیات‌های سازمان اعمال مهاجرت و گمرک ایالات متحده در شهر سیاتل را غیرمجاز اعلام کنند. ‌اولویت این مطالبه با اولویتِ لغو فعالیت پلیس، برابر است.
2. از حالا تا تخلیۀ کامل ادارۀ پلیس سیاتل، خواستاریم که استفاده از نیروهای مسلح کاملاً ممنوع شود. استفاده از هر نوع اسلحه، باتوم، سپر ضدشورش و سلاح‌های شیمیایی ممنوع باشد، به‌ویژه علیه کسانی که بر اساسِ حقی تظاهرات می‌کنند که متمم اول قانون اساسی به آن‌ها داده است.
3. مطالبۀ ما این است که به‌زندان‌افتادن شاگردان به‌خاطر درخواست مدرسه بسته شده و امکانِ زندانی‌کردنِ نوجوانان لغو شود. بچه‌ها را از زندان بیرون بیاورید، پلیس‌ها را از مدرسه‌ها بیرون بیاورید. به‌علاوه، تقاضامندیم زندان جدیدی که در حال حاضر در سیاتل ویژۀ جوانان ساخته شده است، تغییر کاربری داده شود.
4. تقاضا داریم که نه دولت محلی و نه دولت ایالتی، بلکه دولت فدرال، پرونده‌های گذشته و فعلیِ وحشی‌گریِ پلیس در سیاتل و واشنگتن را به‌طور تمام‌عیار بررسی کند و علاوه بر این، تمام پرونده‌های مختومه‌ای را دوباره مفتوحه کند که به دفتر پاسخگوییِ پلیس گزارش شدند. علی‌الخصوص خواستاریم که آن پرونده‌های خاصی از سیاتل و واشنگتن دوباره مفتوحه شوند که در آن‌ها عدالت به‌هیچ‌وجه رعایت نشده بود، برای نمونه پرونده‌های مربوط به ایوسیا فالِتوگو، داماریوس باتس، اشعیا اوبِت، تامی لو، شان فوهر و چارلینا لیلز.
5. ما خواستار جبرانِ خسارت‌های وارده به قربانیان وحشی‌گریِ پلیس هستیم. نحوۀ این جبران خسارت، تعیین خواهد شد.
6. مطالبۀ ما این است که شهر سیاتل نام افسرانی را که در وحشی‌گری پلیس مشارکت داشتند، به‌عنوان پرونده‌های عمومی منتشر کند. گمنامی در خدمات عمومی حتی نباید امتیاز تلقی شود.
7. تقاضا داریم که برای تمام رنگین‌پوستانی که الان در زندان در حالِ گذراندنِ دوران محکومیت خود به‌علت جرائم خشونت‌بار هستند، دوباره دادگاهی برگزار شود و هیئت ژوری آن متشکل از افرادی باشد که جامعۀ رنگین‌پوستان، آن‌ها را با متهمانِ این دادگاه‌ها برابر می‌داند.
8. خواستاریم که عملِ تظاهرات‌کردن جُرم‌زدایی شود و به‌طور کلی، تظاهرات‌کنندگان عفو شوند و به‌طور خاص، کسانی عفو شوند که در تظاهرات‌های تحت عنوانِ «شورش‌های جورج فلوید» مشارکت داشتند؛ این تظاهرات‌ها علیه واحد تروریستی‌ای برگزار شده بود که قبلاً این منطقه را اشغال کرده بود و با عنوانِ ادارۀ پلیس سیاتل شناخته می‌شد. این عفو، شاملِ آزادیِ فوریِ تمام تظاهرات‌کنندگانی است که شنبه‌شب برابر با هفتم ژوئن و صبح یکشنبه برابر با هشتم ژوئن در خیابان یازدهم و خیابان پاین دستگیر شدند و اکنون در زندان هستند و تمام تظاهرات‌کنندگانی که طیِ قیامِ دو هفتۀ گذشته دستگیر شدند؛ به‌طور خاص، نام ایوان هِره را به یاد داریم که از پلیس سیاتل در حال پاشیدنِ اسپری فلفل به یک دختربچه‌ فیلم گرفت و حالا در زندان است.
9. تقاضامندیم که دولتِ شهر سیاتل و دولتِ فدرال تمام زندانی‌هایی را که به‌علت تخلفات مرتبط با ماریجوانا زندانی هستند، آزاد کرده و محکومیت‌های مرتبط را پاک کند.
10. خواستاریم که دولتِ شهر سیاتل و دولتِ فدرال تمام زندانی‌هایی را آزاد کند که فقط به‌علت مقاومت در هنگامِ دستگیری، زندانی هستند و هیچ محکومیت مرتبط دیگری ندارند. علاوه بر این، آن محکومیت‌های مرتبط باید پاک شوند.
11. مطالبۀ ما این است که به زندانیانی که اکنون در حال گذراندنِ دورۀ محکومیتشان هستند، حق رای کامل و بدون محدودیت داده شود. ایالت واشنگتن نیز قوانین خاصی را تصویب کند که آن قانون فدرالی را لغو کند که به تبهکاران اجازه نمی‌دهد در انتخابات‌ها شرکت کنند.
12. اکنون افسرانِ پلیس از شکایت مصون هستند. ما، تا فروپاشیِ ادارۀ پلیس سیاتل و سیستم قضاییِ موجود، خواستارِ پایان‌دادن به این مصونیت هستیم.
13. تقاضای کلی ما این است که زندانی‌کردن لغو شود؛ اما تقاضایِ ویژۀ ما این است که هم زندان‌های نوجوانان و هم زندان‌های خصوصی و با هدفِ سوددِهی لغو شوند.
14. ما به‌جای سیستم عدالتِ کیفریِ فعلی، خواستارِ ایجادِ برنامه‌های عدالت ترمیمی/ تبدیلی هستیم که در آن‌ها به‌جای زندانی‌کردن، به مجرم اجازۀ جبران در آن جامعه داده می‌شود.
15. مطالبۀ ما این است که به مردم اجازۀ خودمختارشدن داده شود تا سیستم‌های محلیِ ضدجرم را بنیان نهند.
16. خواستاریم که ادارۀ پلیس سیاتل، تا زمانِ لغو آن در آیندۀ نزدیک، بخش «اشیای گمشده» را خالی کند و این دارایی‌های متعلق به مردم را به آن‌ها پس بدهد.
17. ما تقاضای برقراری عدالت برای کسانی را داریم که در ایالت واشنگتن، موردِ آزار یا سوءاستفادۀ جنسیِ ادارۀ پلیس سیاتل یا نگهبانانِ زندان قرار گرفته‌اند.
18. خواستاریم که تا لغو فعالیتِ ادارۀ پلیس سیاتل، تمام افسران پلیس ادارۀ پلیس سیاتل دوربین‌های متصل به لباسشان را روشن کنند. به‌علاوه، فیلم این دوربین‌های همۀ پلیس‌های سیاتل باید جزء پرونده‌های عمومی‌ای باشد که به‌آسانی در دسترس قرار می‌گیرند.
19. خواستۀ ما این است که بودجه‌ای که پیش از این برای پلیس سیاتل استفاده می‌شد، برای این موارد تخصیص یابد:
    • بهداشت و درمان همگانی برای شهر سیاتل؛
    • مسکن عمومیِ رایگان، زیرا مسکن حق است نه امتیاز؛
    • آموزش عمومی، برای کاهش جمعیت هر کلاس در مدارس شهری و افزایشِ حقوق معلمان؛
    • خدماتِ اعطای تابعیت به مهاجران ایالات متحده که در اینجا بدونِ مدارکِ قانونی، زندگی می‌کنند (ما خواستاریم که آن‌ها را «افرادِ بدونِ مدارک قانونی» خطاب کنید زیرا هیچ شخصی غیرقانونی نیست)؛
    • توسعۀ امکاناتِ کلی جامعه همچون پارک‌ها و... .

ما مطالباتِ اقتصادی‌ای نیز داریم که باید به آن‌ها توجه کنید.

1. تقاضامندیم سیاتل، اعیان‌نشینی‌زدایی هستیم که این کار با کنترل اجاره‌بها آغاز می‌شود.
2. خواستار استرداد بودجۀ اختصاص‌یافتۀ شهر به هنر‌ها و فرهنگ‌ها هستیم تا هویت فرهنگیِ محلیِ سیاتل که روزی بسیار غنی بود، بازسازی شود.
3. از آنجایی که تحصیلات، تاثیری چشمگیر بر موفقیت اقتصادی دارد و فقر، تاثیر متناسبِ چشمگیری بر رنگین‌پوستان دارد، مطالبۀ ما رایگان‌شدنِ تحصیل در مقطع کالج برای ساکنانِ ایالت واشنگتن است. این کار به‌عنوان نوعی جبران خسارت برای رفتاری است که در این ایالت و در این کشور با سیاه‌پوستان می‌شده است.
4. درخواست داریم که تا لغو فعالیتِ ادارۀ پلیس سیاتل، پلیس سیاتل از اجرای طرح «جمع‌آوری بی‌خانمان‌ها» منع شود؛ زیرا این طرح باعث آوارگی و مزاحمت برای همسایه‌های بی‌خانمانِ ماست. به‌علاوه برای برابریِ حقوق، خواستاریم که دیگر هیچ نوع حکم تخلیه‌ای صادر نشود.
5. ما خواستار تمرکززدایی از فرآیندِ انتخابات هستیم تا ما شهروندان سیاتل بهتر بتوانیم کاندیداهای منصب‌های دولتی را انتخاب کنیم و مجبور نباشیم در رای‌گیری‌ها بینِ دو گزینۀ به‌یک‌اندازه نامطلوب انتخاب کنیم. چندین سیستم و سیاست‌گذاری روی کار هستند که در بهترین حالت، کاندیدشدنِ طبقۀ کارگر برای انتخابات منصب‌های دولتی را غیرعملی می‌کند که همۀ این سیستم‌ها و سیاست‌گذاری‌ها باید برچیده شود. این تغییر با حذف همۀ هزینه‌های مربوط به کاندیدشدن برای منصب‌های دولتی آغاز می‌شود.

در رابطه با مطالباتِ اقتصادی نیز درخواست‌هایی داریم که به آنچه ما «خدمات سلامت و انسانی» می‌نامیم، مرتبطند.

1. خواستۀ ما از بیمارستان‌ها و مراکز مراقبتیِ سیاتل این است که پزشکان و پرستارانِ سیاه‌پوست را، به‌ویژه برای کمک در مراقبت از بیمارانِ سیاه‌پوست، استخدام کند.
2. تقاضای ما از مردم سیاتل این است که کسب‌وکارهای سیاه‌پوستان را پیدا کنند و با افتخار از آن‌ها حمایت کنند. پولِ شما باعث می‌شود تا ما قدرت بگیریم و به مسیرمان ادامه دهیم.
3. خواستاریم که شهر، سیستمِ کاملاً مجزایی را بنیان‌گذاری کند که کارمندانِ آن، متخصصان سلامت روان باشند تا وقتی کسی به‌علت بحران‌های سلامت روان با اورژانس 911 تماس می‌گیرد، به او پاسخ دهند. علاوه بر این، تاکید می‌کنیم که تمام کسانی که در این برنامه‌ها مشغولند، آموزش‌های دقیق و همه‌جانبه‌ای دربارۀ روش‌های کاهش تنش ببینند.

در پایان، مطالبه‌هایمان در رابطه با سیستم آموزشی شهر سیاتل و ایالت واشنگتن را ارائه می‌کنیم.

1. تقاضا داریم که در برنامۀ درسی تحصیلیِ ایالت واشنگتن بر تاریخ سیاه‌پوستان و بومیان آمریکا تمرکزِ بسیار بیشتر و چشمگیرتری شود.
2. خواستاریم که آموزشِ همه‌جانبۀ مقابله با تبعیض، از ملزوماتِ قانونیِ اشتغال در سیستم آموزشی و نظام درمانی و در رسانه‌های جریان اصلی شود.
3. خواستۀ ما از شهر سیاتل و ایالت واشنگتن این است که تمامِ یادمان‌هایی را جمع کند که برای بزرگداشتِ شخصیت‌های تاریخی است که در جنگ‌های داخلیِ اتحاد ایالت‌های جنوبی حضور داشتند. تلاش‌های خیانت‌آمیز این افراد برای ساختِ آمریکایی که برده‌داری بخش ثابت و جدانشدنیِ آن باشد، اهانت به نژاد بشر است.