اگر به دنبال شادترین شهر در آمریکا هستید، آن را پیدا نخواهید کرد. مهاجرت مردم به یک شهر الزاما به دلیل خود آن شهر نیست و ممکن است آن ها به دلایل متعددی دیگری – شخصی، مالی و غیره –  به یک شهر مهاجرت کنند. گرایش های مردم در حال پدیدار شدن هستند و بعضی از شهرها مانند آهنربا جمعیت را به طرف خود جذب می کنند در حالی که بعضی دیگر مردم را از خود دور می کنند. در اینجا نگاهی خواهیم انداخت به پانزده منطقه کلان شهری که دارای بیشترین کاهش جمعیت هستند. فراموش نکنید که در بسیاری از این مناطق و شهرها بر خلاف هزاران نفر از مردم (و یا حتی صدها هزار نفر در مورد شماره 1) که با ترک کردن شهر به امید یافتن جای بهتر، جمعیت آن را با کاهش روبرو کرده اند، نرخ بالای تولد در این شهرها و مناطق باعث شده جمعیت در سال های اخیر با رشد مناسبی همراه شود.

منطقه کلان شهری "برونسویل - هارلینگن"، ایالت تگزاس

اگر تا حالا اسم شهر برونسویل را شنیده باشید، احتمالا متوجه شده اید که این شهر با داشتن شهروندانی که بیش از یک سوم آن ها در سال 2013 زیر خط فقر زندگی کرده اند، فقیرترین شهر در ایالات متحده محسوب می شود. بنابراین با وجود چنین فقر شدیدی – و همچنین دیگر مشکلات موجود- فهمیدن دلیل اصلی مهاجرت مردم از این شهر که درجنوب ایالت تگزاس و در کنار خط ساحلی جنوبی واقع شده است، کار مشکلی نیست.

منطقه کلان شهری همپتون رودز

منطقه کلان شهری همپتون رودز از سه شهر ویرجینا بیچ، نُرفُلک و نیوپورت نیوز تشکیل شده و چندین منطقه باستانی مهم کشور از جمله کلونیا ویلیام اِسبورگ در آن واقع شده است. این منطقه که زمانی تفنگ های فیتیله ای و توپ های جنگی تولید می کرد امروزه بسیار پیشرفت کرده و به عنوان یک منطقه پیشرو در تولید تجهیزات صنایع دفاعی در کشور شناخته می شود. همپتون رودز وابستگی شدیدی به بودجه فدرالی دارد و اقتصاد (و جمعیت) آن پس از کاهش بودجه در سال 2013، با مشکل مواجه شده اند.

شهر سیراکیوس، ایالت نیویورک

یکی از گرایش های مهم مردم در ایالات متحده نقل مکان از شهرهای سردسیر به شهرهایی با آب و هوای معتدل تر می باشد که در این مورد، شهر سیراکیوس واقع در شمال ایالت نیویورک، مثال خوبی می باشد. این شهر یکی از پربرف ترین شهرهای جهان است، و با پیشرفت شرایط اقتصادی کشور و افزایش امکانات حمل و نقل شخصی و عمومی، روز به روز بر تعداد مردمی که وسایلی مانند دستکش، کلاه ، شال گردن، چکمه، بیلچه و لاستیک های برفی خود را با لباس های شنا معاوضه می کنند و به سمت جنوب مهاجرت می کنند، افزوده می شود.

شهر تُلِدو، ایالت اوهایو

تُلِدو اولین شهر در منطقه "راست بِلت" در ایالات متحده است که بیشترین مهاجرت را به خود اختصاص داده است اما قطعا آخرین آن ها نیز نخواهد بود. این شهر نقش عمده ای در صنعت خودروسازی ایفا می کند و با جایگزین کردن سیستم های اتوماتیک مانند ربات ها، بسیاری از شغل ها را به ورطه نابود کشانده است. در حالی که بعضی از شهرها سعی می کنند بین استفاده از نیروی انسانی و سیستمهای جایگزین تعادل برقرار کنند بعضی دیگر از شهرها مانند تلدو هنوز با این مشکل دست و پنجه نرم می کنند و این باعث شده تا بسیاری از ساکنان این شهر به امید یافتن فرصت های شغلی بهتر به دیگر شهرها مهاجرت کنند.

شهر راکفُرد، ایالت ایلینویز

یکی دیگر از شهرهای منطقه "راست بلت" شهر راکفرد می باشد که با مشکلات مشابه پیشرفت تکنولوژی و بیکار شدن عده ای از کارگران مواجه است. متاسفانه مانند هر جای دیگری، در این شهر معضلات اقتصادی ارتباط تنگاتنگی با آمار بالای خشونت و ارزش پایین املاک دارد و این مساله باعث شده که شهر راکفرد برای دوسال پیاپی در میان 50 شهری که بدترین شرایط برای زندگی را دارند در رتبه 16 ام قرار بگیرد و در لیستی که هم اکنون در حال مطالعه آن هستید، این شهر با شش پله سقوط در رتبه 11 ام قرار گرفته است.  

شهر نیویورک، ایالت نیویورک/ نیوارک، ایالت نیوجرسی / جرسی سیتی، منطقه کلان شهری پنسیلوانیا

اگرچه کاهش جمعیت در منطقه کلان شهری نیویورک ممکن است مانند دیگر مناطق تهدید جدی محسوب نشود اما باز هم نباید از سیل جمعیت که در حال سرازیر شدن به دیگر شهرها می باشند غفلت کرد. واضح است که متهم اصلی مساله کاهش جمعیت در مورد شهری مانند نیویورک سیتی، مشکلات مالی است. هزینه های زندگی مخصوصا هزینه های مسکن آنچنان بالاست که ساکنان آن را به فکر مهاجرت می اندازد و کسانی که احتمالا قصد مهاجرت به این شهر را دارند نیز نمی توانند از عهده این هزینه ها برآیند. زمستان های سرد و پربرف شمال شرق آمریکا در این شهر نیز مزید بر علت است.

شهر اِل پاسو، ایالت تگزاس

در طی یک دهه اخیر، شهر اِل پاسو کمترین رشد جمعیت را پس از رکود بزرگ اقتصادی تجربه کرده است. این شهر یکی دیگر از شهرهای مرزی جنوبی می باشد که از فقر شدید و فرصت های اقتصادی بسیار کم رنج می برد و ساکنان آن به شهرها و مناطق حومه ای که در شمال ایالت و کشور واقع شده اند و دارای درآمد بیشتر و شرایط زندگی بهتر هستند مهاجرت می کنند.

شهر فلینت، ایالت میشیگان

سومین شهر موجود در این لیست که در منطقه "راست بِلت" واقع شده است، شهر فلینت می باشد که مانند دیگر شهرها شاهد از دست دادن فرصت های شغلی بوده است و علاوه بر آن، خود این شهر نیز با یک مشکل جدی روبرو می باشد. بحران آب در فلینت در سال 2014 و از زمانی آغاز شد که تغییراتی در منابع آبی این شهر بجهت صرفه جویی در هزینه ها بوجود آمد و در نتیجه آن مقادیر زیادی فلز سرب و دیگر مواد شیمیایی در آن پدیدار شد. گرچه مقامات ایالت بیان می کنند که وضعیت آب هم اکنون در شرایط مطلوب و بی خطری قرار دارد اما شهروندان بسیار محتاط هستند، و جمعیت شهر باید دوباره افزایش یابد.

منطقه کلان شهری میلواکی- واکیشا-وست آلیس، ایالت وینسکانسین

اگرچه شهر میلواکی برخلاف تصور عامه نه بخاطر خودروهایش بلکه بدلیل آبجوهایش معروف است، اما سرنوشت این شهر که بزرگ ترین منطقه کلان شهری ایالت وینسکانسین محسوب می شود بسیاربه دیگر شهرهای نیمه غربی کشور شباهت دارد. در بعضی موارد، ساکنان به شهرهای خیلی دور مهاجرت نکرده اند. برخلاف شهر میلواکی، ایالت وینسکانسین در بعضی از شهرهای نزدیک مانند مادیسون شاهد رشد اقتصادی و بهبود شرایط زندگی بوده است.

شهر مِمفیس، ایالت تنسی

شهر ممفیس که بیش تر بخاطر صنعت موسیقی و جنبش های حقوق شهروندی مشهور می باشد، تنها شهر جنوبی موجود در این لیست است که در خارج از ایالت تگزاس قرار گرفته است. مانند دیگر موارد ذکر شده، دلیل اصلی کاهش جمعیت، فقر می باشد. شهر ممفیس بعنوان فقیرترین منطقه کلان شهری در ایالات متحده (با جمعیتی بیش از 500.000 نفر) شناخته شده است. سیسشتم حمل ونقل عمومی و سیستم آموزشی به دلیل بودجه کمی که به آن اختصاص داده شده است، ضعیف بوده و زندگی همه مردم اعم از فقیر و برخوردار را تحت تاثیر خود قرار داده است.

منطقه کلان شهری کلیولند-اِلیریا، ایالت اوهایو

جمعیت منطقه کلان شهری کلیولند که در سال 1950 به اوج خود رسیده بود، از آن زمان تا به امروز رو به کاهش بوده که این امر نشان می دهد این منطقه نسبت به کمبودها و کاستی های ناحیه "راست بِلت"، مشکلات حادتری را تجربه می کند. اگرچه آمار کاهش جمعیت در چند سال اخیر اندکی کمتر شده است اما هنوز این منطقه در میان پنج ناحیه ای که در این لیست بیشترین کاهش جمعیت را به خود اختصاص داده اند، جا خوش کرده است و پایین تراز بعضی دیگر شهرهای ایالت اوهایو مانند کلمبوس و سینسیناتی که در مدت مشابهی با رشد جمعیت مواجه بوده اند، قرار گرفته است.

شهر سنت لوئیس، ایالت میسوری

شهر سنت لوئیس که زمانی دروازه ورود به غرب بشمار می آمد امروزه مرکز کاردینال های ایالات متحده بشمار می رود وعلاوه بر این، بلندترین طاق ساخته دست بشرنیز در این شهر قرار گرفته است. از سال 1960 به بعد جمعیت این شهر شروع به کاهش یافتن کرد. با توجه به این که از سال 2014 این شهر بالاترین آمار قتل را در کشور به خود اختصاص داده است، مهاجرت از شهر آن چنان هم غیر منطقی بنظر نمی رسد.

منطقه کلان شهری دیترویت-وارن-داربُن، ایالت میشیگان

منطقه کلان شهری دیترویت در لیست شهرهایی که در ناحیه "راست بلت" قرار گرفته اند و بیشترین کاهش جمعیت را تجربه کرده اند در مقام اول قرار گرفته است که البته این مساله چندان هم غیرمنتظره نیست. با این همه، آیا می توان شهری را یافت که بیشتر از دیترویت وابسته به صنعت خودرو سازی باشد و با حرکت به سمت مکانیزه شدن، فرصت های شغلی زیادی را از دست نداده باشد؟ البته شاید بتوان امیدوار بود که بعد از اعلام ورشکستگی در سال 2013 این شهر مجددا بتواند با جذب نیروی کار دوباره به رشد جمعیت و پیشرفت مورد انتظار برسد.

منطقه کلان شهری لس آنجلس- لانگ بیچ- آناهیم، ایالت کالیفرنیا

شاید قرارگرفتن منطقه کلان شهری لس آنجلس در این لیست عجیب بنظر برسد زیرا این منطقه نه در ناحیه "راست بِلت" واقع شده است و نه گرفتار زمستان ها و سرمای سخت می باشد. به چه دلیل این شهر با داشتن لیست بلند و بالایی از جاذبه ها مانند آفتاب معتدل، امکانات موج سواری در دریا و صنعت سینمایی هالیوود در قلب خود، باید شاهد مهاجرت شهروندانش به دیگر شهرها باشد؟ مانند شهر نیویورک، هزینه های بالای مسکن در این شهر ساکنان را به فکر نقل مکان به دیگر مناطق ایالت کالیفرنیا مانند "آیلند اِمپایِر" که هزینه های زندگی و مسکن منطقی تر و مناسب تر هستند، می اندازد.

شهر شیکاگو، ایالت ایلینویز

شیکاگو بهمراه نیویورک و لس آنجلس، سه شهر از بزرگ ترین و پرجمعیت ترین شهرهای ایالات متحده محسوب می شوند که در چند سال اخیر شاهد مهاجرت ساکنانشان بوده اند. آن چه که در کاهش جمعیت این شهر نقش اساسی ایفا می کند بر خلاف تصور عامه حومه نشینی  نیست بلکه شهروندان این شهر را به دلیل شگفت انگیزتری یعنی شرایط بد اقتصادی ترک می کنند. پس از رکود بزرگ اقتصادی آمریکا، شیکاگو نتوانست مانند بعضی دیگر از شهرهای میانه غربی، با همان سرعت به احیای خود بپردازد و در نتیجه ساکنان زیادی به شهرهای دیگر مانند "مینیا پولیس" که گمان می کردند فرصت های شغلی و زندگی بهتری در آنجا وجود دارد، مهاجرت کردند.