ایالاتِ متحده ی آمریکا بی تردید در سراشیبیِ تندِ افول قرار گرفته است. بسیاری از مردمِ دنیا (و حتی مردمِ آمریکا) این را رد می کنند، اما من نه. من برای کشوری که در آن متولد شده ام و هنوز عاشقِ آنم به سوگ می نشینم.

آری، جمهوریِ آمریکا هیچگاه بی‌نقص نبوده،‌ اما کشوری بوده که به لطفِ بنیانگذارانِ نخستینش، طیِ قرونِ اخیر به واقع چراغِ راهِ دنیا در بسیاری جهات بوده است. متأسفانه، بنیانهای این کشور بدجوری فرسوده شده و عن قریب است که گرداگردِ ما فرو بریزد. بسیاری از آمریکایی ها به این گمان دل خوش می کنند که آمریکا امروز بزرگتر از گذشته است،

اما حقیقت این است که این کشور همچون بیماری است که به سرطانِ مرحله ۴ مبتلا شده باشد و به همه جای بدنِ او سرایت کرده باشد.کشورِ ما از هزاران جهتِ مختلف در حالِ تخریب است، و هر روز اخبارِ نگران‌کننده ی جدیدی به گوش می رسد. این مقاله مشخصاً روی افولِ اقتصادیِ آمریکا متمرکز است، اما در خصوصِ افولِ اجتماعی، سیاسی، اخلاقی و معنویِ ما هم سخن بسیار است.

ما آن کشوری نیستیم که در گذشته بوده ایم. آمریکایی ها مغرور، خودخواه، حریص،‌ متکبر، ناسپاس، خائن و معتاد به خوشگذرانی و عیاشی شده اند. کشورِ ما به معنای واقعیِ کلمه در حالِ فروپاشی است، اما اکثرِ ما آمریکایی ها آنچنان غرقِ عیاشی های خود شده ایم که حتی به خود زحمتِ دیدنِ ماوقع را نمی دهیم، گویی تصور کرده ایم الی الابد در ناز و نعمت خواهیم ماند، که با کمالِ تأسف باید بگویم تصور باطلی است.

ما میراث‌دارِ بزرگترین ماشینِ اقتصادی هستیم که دنیا به خود دیده است و به دستِ خود آن را خراب کرده ایم، و حالا روزِ سختِ مکافات نزدیک شده است. منتها اکثرِ مردم متوجه نمی شوند مگر زمانی که دیگر خیلی دیر است.

در زیر ۳۴ نشانه از افولِ آمریکا را مرور می کنیم:

1. بنا به گفته ی بانکِ جهانی، در سالِ ۲۰۰۱ تولیدِ ناخالصِ داخلیِ آمریکا ۳۱.۸ درصدِ کلِ فعالیتهای اقتصادیِ جهان را به خود اختصاص داده بود. این رقم در ۲۰۱۱ به ۲۱.۶درصد تنزل پیدا کرد. نامِ این افول نیست،‌ نامش سقوط‌آزاد است. کافی است به نمودارِ این مقاله نگاهی بیندازید.
2. به گزارشِ نشریه ی The Economist، آمریکا در سالِ ۱۹۸۸ بهترین کشور برای متولد شدن بوده است. امروز اما در بینِ کشورهای مختلف جایگاهِ ۱۶م را دارد.
3. طبقِ بررسی های انجمنِ اقتصادِ جهانی (World Economic Forum ) آمریکا در رقابت با اقتصادِ جهانی برای چهارمین سالِ متوالی سقوط کرده است.
4. به گزارشِ وال استریت ژورنال،‌ از میانِ ۴۰ سرمایه‌گذارِ برتر در شرکتهای دولتی، نیمی از آنها قصد دارند در ماههای آینده از میزانِ سرمایه‌گذاری های خود بکاهند.
5. تعدادِ خانه های نوسازی که در سالِ‌ ۲۰۰۵ در آمریکا فروخته شده بیش از سه برابرِ تعدادِ خانه های نوسازی است که در ۲۰۱۲ در آمریکا فروخته خواهد شد.
6. در گذشته بزرگترین شهرهای تولیدیِ دنیا متعلق به آمریکا بود. اکنون بسیاری از این شهرهای سابقاً بزرگ و صنعتی به مخروبه‌هایی متعفّن تبدیل شده اند. برای مثال،‌ شهرِ دیترویت در آستانه ی فروپاشیِ‌ اقتصادی است، و یکی از قانون‌گذارانِ ایالتی گفته است «منحل شدنِ دیترویت» را باید یکی از گزینه ها دانست.
7. در سالِ ۲۰۰۷، نرخِ بیکاریِ گروهِ سنیِ ۲۰ تا ۲۹ سال حدوداً ۶.۵درصد بوده است. امروز، نرخِ بیکاری برای همین گروهِ سنی چیزی حدودِ ۱۳ درصد است.
8. در ۱۹۵۰ بیش از ۸۰درصدِ‌ همه ی مردانِ ایالاتِ متحده دارای شغل بوده اند. امروز، کمتر از ۶۵درصدِ کلِ مردانِ ایالاتِ متحده شغل دارند.
9. شاید باور نکنید که تقریباً از هر چهار شاغلِ آمریکایی یک نفر ساعتی ۱۰ دلار یا کمتر درآمد دارد.
10. جای تأسف است که ۶۰درصدِ مشاغلی که در اثنای رکودِ اخیر از دست رفته اند شغلهای میان‌درآمد، اما ۵۸درصدِ شغلهایی که پس از آن ایجاد شده اند شغلهای کم‌درآمد بوده اند.
11. متوسطِ درآمدِ خانوار در آمریکا برای چهارمین سالِ متوالی کاهش یافته است که مجموعِ این کاهش بیش از ۴۰۰۰ دلار می شود.
12. عقب‌ماندگیِ تجاریِ آمریکا از چین در سالِ ۲۰۱۱ نسبت به بیست سالِ قبلش ۲۸ برابر شده است.
13. بیش از ۵۶۰۰۰ مرکزِ تولید پس از سالِ ۲۰۰۱ در آمریکا به تعطیلی کشیده شده است. در سالِ ۲۰۱۰، به طورِ میانگین هر روز ۲۳ مرکزِ تولیدی تعطیل شده است. چطور می شود گفت «اوضاع رو بهبود است» وقتی که زیرساختهای اقتصادیِ کشورمان دارد تماماً به فنا می رود؟
14. در سالِ ۲۰۰۵، میانگینِ قیمتِ یک گالون بنزین کمتر از ۲ دلار بوده است. در سالِ ۲۰۱۲، میانگینِ هر گالون بنزین به ۳.۶۳ دلار رسیده است.
15. در سالِ ۱۹۹۹، ۶۴.۱ درصدِ کلِ آمریکایی ها تحتِ پوششِ بیمه ی درمانیِ شغلی بوده اند. امروز تنها ۵۵.۱ درصد تحتِ پوششِ بیمه ی درمانیِ شغلی هستند.
16. همچنان که پیشتر نوشته ام، بنا به اعلامِ مرکزِ تحقیقاتیِ Pew 61 درصدِ کلِ مردمِ آمریکا در سالِ ۱۹۷۱ دارای «درآمدِ متوسط» بوده اند. امروز فقط ۵۱درصدِ مردمِ آمریکا دارای «درآمدِ متوسط» هستند.
17. هم اکنون ۲۰.۲ میلیون آمریکایی بیش از نیمی از درآمدِ خود را صرفِ مسکن می کنند که این تعداد نسبت به سالِ ۲۰۰۱ بالغ بر ۴۶درصد افزایش نشان می دهد.
18. بر پایه ی گزارشِ مرکزِ آمار، نرخِ فقر در کودکانِ ساکنِ ایالاتِ‌ متحده ی آمریکا حدودِ ۲۲درصد است.
19. در سالِ ۱۹۸۳، ۹۵ درصدِ پایینیِ هرمِ درآمدیِ آمریکا به ازای هر یک دلار درآمدشان ۶۲ سنت بدهی داشتند. در سالِ ۲۰۰۷، به ازای هر یک دلار درآمد میزانِ بدهی ها ۱.۴۸دلار شده است.
20. مجموعِ بدهی های وامهای مسکن در آمریکا اکنون حدوداً ۵ برابرِ ۲۰ سال پیش است.
21. مجموعِ بدهیِ کارتهای اعتباری (کارتهای نسیه) در آمریکا اکنون نسبت به سی سالِ پیش بیش از ۸ برابر شده است.
22. ارزشِ دلارِ آمریکا از زمانِ تأسیسِ اولیه ی بانکِ مرکزی (فدرال رزرو) بیش از ۹۶درصد کاهش داشته است.
23. بر اساسِ یک نظرسنجی، ۲۹درصدِ کلِ آمریکایی های ۲۵ تا ۳۴ ساله هنوز با والدینِ خود زندگی می کنند.
24. در سالِ ۱۹۵۰، ۷۸درصدِ کلِ خانواده های آمریکا شاملِ یک زوجِ مزدوج بوده اند. امروز، این تعداد به ۴۸ درصد کاهش پیدا کرده است.
25. بنا بر اعلامِ مرکزِ آمار، ۴۹درصدِ کلِ آمریکایی ها در خانه هایی زندگی می کنند که مستقیماً تسهیلاتِ پولیِ دولتِ‌ فدرال را دریافت می کنند. در سالِ ۱۹۸۳ کمتر از یک سومِ کلِ آمریکایی ها در خانه هایی زندگی می کردند که مستقیماً از تسهیلاتِ پولیِ دولتِ فدرال برخوردار بودند.
26. در ۱۹۸۰، پرداختهای انتقالیِ‌ دولت (government transfer payments) بالغ بر ۱۱.۷درصدِ کلِ درآمدها بوده است. اکنون پرداختهای انتقالیِ‌ دولت بیش از ۱۸درصدِ کلِ درآمدهاست.
27. در نوامبرِ ۲۰۰۸، ۳۰.۸ میلیون آمریکایی بنِ غذایی دریافت می کرده اند. امروز این تعداد به ۴۷.۱ میلیون نفر رسیده است.
28. هم اکنون از هر چهار کودکِ آمریکایی یک نفر بنِ غذایی دریافت می کند.
29. همچنان که در جای دیگری یادآور شده ام، برپایه ی یکی از محاسبات، تعدادِ آمریکایی هایی که بنِ غذا دریافت می کنند اکنون از مجموعِ جمعیتِ ایالاتِ «آلاسکا، آرکانزاس، کنتیکت، دلاویر، واشینگتن دی.سی، هاوایی، آیداهو، آیوا، کانزاس، مین، می سی سی پی، مانتانا، نبراسکا، نوادا، نیو همپشیر، نیو مکزیکو، داکوتای شمالی، اوکلاهاما، اوریگان، رود آیلند، داکوتای جنوبی، یوتا، ورمونت، ویرجینیای غربی و وایومینگ» بیشتر است.
30. در سالِ ۱۹۶۵، از هر ۵۰ آمریکایی تنها یک نفر تحتِ پوششِ مدیکید (بیمه ی درمانیِ کم‌بضاعتها) بوده است. امروزه، از هر ۶ نفر یک نفر مشمولِ مدیکید است و این وضعیت می رود که بسی بدتر هم بشود. پیش بینی می شود که اوباماکر ۱۶ میلیون آمریکاییِ دیگر را به لیستِ مدیکیدی ها اضافه کند.
31. در سالِ ۲۰۰۱، بدهیِ ملیِ آمریکا زیرِ ۶ تریلیون دلار بود. امروز، میزانِ آن به بالای ۱۶ تریلیون دلار رسیده و هر ساعت بیش از ۱۰۰ میلیون دلار به آن افزوده می گردد.
32. بدهیِ ملیِ آمریکا اکنون بیش از ۲۳ برابرِ زمانِ ریاست جمهوریِ جیمی کارتر است.
33. بر پایه ی گزارشِ PBS از اوایلِ امسال، خانوارهای آمریکا که درآمدِ سالانه شان ۱۳۰۰۰ دلار یا کمتر است ۹درصدِ درآمدِ خود را صرفِ بلیطهای بخت‌آزمایی می کنند. آیا چنین چیزی می تواند درست باشد؟ یعنی مردم اینقدر احمق هستند؟
34. با سقوطِ اقتصادِ‌ آمریکا، مردمِ آمریکا بیش از هر زمانِ دیگری به مصرفِ داروهای ضدِافسردگی و سایرِ داروهای تجویزشده روی آورده اند. مردمِ آمریکا در سالِ ۲۰۱۰ ۶۰ میلیارد دلار بیش از سالِ ۲۰۰۵ صرفِ داروهای تجویزشده کرده اند.