در جریان جنگ سرد و قبل از آن سی.آی.ای ماموران خویش را جهت کسب اطلاعات و ویرانکاری به کشورهای مختلف جهان می‌فرستاد که در بیشتر موارد آنان شناسایی شدند و کار پیشبرد اهداف «سیا» برای شان دشوار می‌شد. بخاطر تسهیل کار و پوشش ماموران سازمان استخباراتی، امریکا «بنیاد ملی دموکراسی» را ساخت که بودجه آن مستقماً توسط وزارت خارجه آن کشور به عنوان بخشی از بودجه «یوایس‌اید» پرداخته می‌شود. این بودجه در شروع ۵۰ میلیون دالر بود ولی در سال ۲۰۱۰ بخاطر تشدید فعالیت‌های ضدانسانی‌اش به یک میلیارد دالر رسید. طرح راه‌اندازی این نهاد از قبل مطرح بود ولی در سال ۱۹۸۳ وجود آن رسماً از سوی ریگان، رییس جمهور وقت امریکا اعلان شد. اما جورج شولتز وزیر امور خارجه امریکا را می­توان به عنوان بنیان گذار چنین موسسه ­ای دانست. هدف اصلی جورج شولتز مقابله با گروه ­های رادیکال نیروهای ضد آمریکایی در کشورهای مختلف جهان می­ باشد. جورج شولتز استراتژی جنگ کم شدت علیه چنین گروه­ هایی را سازماندهی کرد. بنیاد ملی دموکراسی در راستای تحقق چنین هدفی نقش تعیین کننده و موثری داشته است. ایران در بنیاد ملی دموکراسی آمریکا و جایگاه ویژه­ای در سال های بعد از جنگ سرد پیدا کرده است.

در ایالات متحده آمریکا بسیاری از نهادهای مدنی فعالیت می­ نمایند که بخش قابل توجهی از هزینه­ های اجرایی آنان مربوط به نهادهای دولتی می ­باشد. از جمله این گونه مراکز و نهادها می­توان به «بنیاد ملی دموکراسی» اشاره داشت اما در پشت پرده، «بنیاد ملی دموکراسی» توسط چهار بنیاد دیگر رهبری می‌شود.

بنیاد ملی دموکراسی دارای چهار موسسه مهم است که بازوهای اصلی این بنیاد را تشکیل می دهند:

1.  «مرکز امریکایی اتحاد بین‌المللی کارگران» که این نهاد توسط جان جی سوینی (John J. Sweeney) اداره می‌شود و در عینحال رییس اتحادیه تجارتی نیز هست.
2. «مرکز بین‌المللی اقتصاد آزاد» تحت رهبری توماس جی دونهو (Thomas J. Donohue)، ریاست اتاق‌های تجارت امریکا را هم عهده دارد.
3. «بنیاد بین‌المللی جمهوری‌خواهان» که سناتور جان مک‌کین در رهبری آن قرار دارد.
4.  «بنیاد ملی دموکراتیک در امور بین‌الملل» مادلین آلبرایت وزیر خارجه سابق امریکا، ریاست آن را عهده‌دار است.

«بنیاد ملی دموکراسی» در کنار اینکه بودجه هنگفت از وزارت خارجه امریکا دریافت می‌کند از سه نهاد دیگر نیز پول می‌گیرد تا وانمود سازد که یک نهاد خصوصی و مستقل است. سه نهاد تمویل‌کننده این.ای.دی «بنیاد اسمیت ریچاردسون»، «بنیاد جان ام‌اولین» و «بنیاد لیند و هری برادلی» هستند.

بنیاد ملی دموکراسی از زمان شکل گیری خود به دنبال پیگیری منافع ملی ایالات متحده آمریکا در سراسر جهان بوده است. این بنیاد ترویج دموکراسی در کشورهای دیگر را به عنوان هدف اصلی خود معرفی می‌نماید.

چنین نهادهایی فعالیت خود را در شرایطی به انجام می­ رساند که امکان گسترش هنجارهای آمریکایی وجود داشته باشد. به عبارت دیگر، یکی از کارویژه­ های اصلی بنیاد ملی دموکراسی را باید جذب گروه ­های اپوزیسیون در قالب پژوهشگران موضوعات راهبردی و یا توسعه دانست.

کرملین در سال ۲۰۰۶ میلادی با فعالیت های فزاینده انجمن های خارجی در روسیه مخالفت کرد و افزود برخی از این انجمن ها در طرحی مخفی برای بی ثباتی کشور مشارکت دارند که بنیاد ملی دموکراسی آمریکا سازماندهی این فعالیت ها را برعهده دارد.

نقش بنیاد ملی دموکراسی برای ایجاد آشوب و بلوا در کشورهای هدف:

دولت آمریکا می گوید کنگره می تواند به بنیاد ملی دموکراسی کمک کند و این سازمان نیز به نوبه خود و در کمال استقلال می تواند بطور مستقیم یا غیرمستقیم به انجمن های احزاب سیاسی و یا اتحادیه های کارگری در سراسر جهان کمک کند. این سازمانهای موسوم به غیردولتی می توانند به فعالیتهای سیاسی در این کشورها بپردازند در حالی که سفارت خانه ها بدون نقض حاکمیت این کشورها نمی توانند دست به این اقدامات بزنند.

آمریکایی ها عقیده دارند کشورشان یک دموکراسی نمونه است و آنها وظیفه ای مسیحایی دارند تا آن را در سراسر جهان ترویج دهند. آنها اساس این فعالیت خود را بر تغییر رژیم های مخالفشان در کشورهای جهان قرار دارند. با چنین برداشتی آمریکا سیاست خارجی دولت خود را فعالیتی امپریالیستی قلمداد نمی کند و عقیده دارد براندازی هر دولتی که با این الگو سازگار نیست کاملا مشروع است. بنابراین آمریکایی ها مطمئن هستند که براساس این ماموریت آنها می توانند با اعمال زور دموکراسی را در کشورهایی که به اشغال خود درآورده اند برقرار کنند.

در خصوص کشورهای اسلامی، بنیاد ملی دموکراسی این کشورها را رژیمهای مستبد معرفی نموده و به دنبال حمایت از اصلاح طلبان داخل حزب حاکم و احزاب مخالف می‌باشد. بنابر آخرین سند راهبردی این بنیاد، دو سیاست در راس برنامه های بنیاد ملی دموکراسی در کشورهای اسلامی قرار دارد: گسترش ارزشها و معیارهای لیبرال در مقابل ارزشها و معیارهای اسلامی – که حتی شامل ارائه تفاسیر جدید از قوانین اسلامی نیز می‌شود؛ و تلاش برای جذب حمایت عمومی از طریق هدف گیری زندگی روزمره شهروندان. در این راستا، سازمانهای مردم نهاد از جمله بازیگران اصلی اهداف بنیاد ملی دموکراسی هستند که توسط نهادهای وابسته به بنیاد در کشورهای اسلامی مورد حمایت قرار می‌گیرند.

این بنیاد ارتباط تنگاتنگی با سیا دارد و اغلب افراد مشهوری که در فعالیتهای مخفی سیا مشارکت داشته اند عضو شورای اجرایی و یا هیئت مدیره بنیاد ملی دموکراسی آمریکا نیز بوده اند. از جمله این افراد می توان به «اوتو رایش جان نگروپونته»، «هنری سینسنروس» و «الیوت آبرامز» اشاره کرد.
به بیان ساده تر بنیاد ملی دموکراسی آمریکا استمرار فعالیتهای سری سیا است. در حقیقت به همین دلیل است که انگلیس و استرالیا نیز در توافقنامه ای که روابط بین سرویس های سری نظامی آنها را تعیین می کند خود را در فعالیت های بنیاد ملی دموکراسی شریک کرده اند.