دسترسی به آبِ پاکیزه حقِ اساسیِ هر انسانی است. با این حال، در آمریکا قبوضِ آب برای 14 میلیون خانواده، یا به عبارتی 12 درصدِ خانه ها، بسیار گران است. و هرچه که قیمتِ آب بالا برود، بر تعدادِ خانواده هایی که نمی توانند ماهانه قبضِ آبِ خود را پرداخت کنند افزوده می گردد.

بر اساسِ گزارشی که محققانِ دانشگاهِ ایالتِ میشیگان در 2017 منتشر کرده اند، برای جبرانِ هزینه ی تعویضِ زیرساختهای آبیِ فرسوده و سازگاری با تغییراتِ آب و هوایی، قیمتِ آب در پنج سالِ آینده 41درصد افزایش خواهد یافت. این بدان معناست که تا سالِ 2020 احتمالاً حدودِ 41 میلیون خانوار (یا به عبارتی یک سومِ خانواده های آمریکایی!) از تأمینِ هزینه ی آبِ آشامیدنی و شست‌وشو ناتوان خواهند گردید.

هیچ قانونی وجود ندارد که دسترسی به آب را برای آمریکایی های فقیر تضمین کند. کمکهای مالی هم اکثراً به صلاحدیدِ شعبه ی صادرکننده ی قبض است. بنابراین ممکن است مصرف کنندگانی که پرداخت شان به عقب می افتد آبشان به طورِ ناگهانی قطع شود.

در دیترویت بیش از 50000 خانواده از سالِ 2014 به خاطرِ ناتوانی در پرداختِ قبوض‌شان از خدماتِ آبرسانی محروم مانده اند. شهرِ فلینتِ میشیگان که هنوز درگیرِ بحرانِ مسمومیت با سرب است،‌ حالا در معرضِ قطعِ آبِ بیش از 8000 نفر از مردمِ خود که قبضهایشان را پرداخت نکرده اند نیز قرار دارد.

اما این فقط فقرای میشگیان نیستند که در خطرند.

محققان کشف کرده اند که در آمریکا هزاران منطقه ی دیگر نیز وجود دارد که متوسطِ درآمدها چنان پایین است که با این افزایشِ مدامِ قیمتِ آب مردم ممکن است هر آن از پرداختِ قبوضِ آبِ خود ناتوان گردند.

به توصیه ی سازمانِ حفاظت از محیطِ زیست ((Environmental Protection Agency خدماتِ آب و فاضلاب نباید بیش از 4.5 درصدِ درآمدِ خانوارها باشد. بر این مبنا، محققان مکانهایی را که در سالِ 2014 متوسطِ درآمدشان زیرِ 32000  دلار بوده است پرخطر (به رنگِ آبیِ تیره) و مناطقی را که متوسطِ درآمدشان بینِ 32000 تا 45120 دلار بوده (آبیِ روشن) درخطر محسوب کرده اند. روی هم رفته، در کشورِ آمریکا مناطقِ کثیری وجود دارد که در آنها میلیونها خانوار پرداختِ قبضِ آب برایشان مشکل است.

تا 2020 احتمالاً یک سومِ خانوارهای آمریکایی از پرداختِ قبضِ آبِ خود ناتوان باشند

بنا به اعلامِ American Water Works Association، آمریکایی ها به طورِ میانگین به ازای هر یک گالون آب کمتر از نصفِ پنی هزینه می پردازند. اما «این به آن معنا نیست که هیچ خانواده ای در پرداختِ این هزینه ها مشکلی نداشته باشد». این را Greg Kail، مدیرِ ارتباطاتِ این مؤسسه می گوید.

به گفته ی Elizabeth Mack، محققِ ساکن در میشیگان و از نویسندگانِ گزارشِ یادشده، که به صورتِ آنلاین در نشریه ی PLOS One قابلِ مشاهده است، کسانی که در ایالتهای فقیر مانندِ می‌سی‌سی‌پی، لویزیانا، آلاباما، کنتاکی و آرکانزاس زندگی می کنند بیش از سایرین در پرداختِ قبوضِ آبِ خود مشکل دارند. در می‌سی‌سی‌پی، حدودِ 75درصدِ ایالت یا پرخطر است یا درخطر. منتها این مشکل تنها محدود به مناطقِ روستایی نیست. طبقِ یافته های Mack 81 درصدِ مناطقِ پرخطر در کلان‌شهرها واقع هستند.

و اگر قیمتِ آب در پنج سالِ آینده 41 درصد افزایش بیابد (که به گمانِ Mack چنین هم خواهد شد)، تعدادِ خانوارهایی که ناتوان از پرداختِ قبضِ آبِ خود هستند حدوداً سه برابر خواهد شد و از 14 میلیون به 41 میلیون خواهد رسید.