یکی از مسائل این روزهای آمریکا پدیده ی تعطیلی مال های بزرگ است. هر چند بحران کرونا این روند را...
مطالعه
نیویورک تایمز : تلاش پمپئو برای حمله نظامی به نیروهای ایران ناکام ماند
۳ فروردین ۱۳۹۹وضعیت بیماران مبتلا به قند و نیازمند انسولین در آمریکا چگونه است؟
۳ فروردین ۱۳۹۹
اگر بتوان جوامع را بر اساسِ امنیتِ کودکانشان طبقه بندی کرد، مطمئناً آمریکا رتبه ی خوبی نخواهد گرفت.
داده های دولتی و تحقیقاتِ دانشگاهی درباره ی کودکان و خشونتهای مسلحانه نشان می دهد که متأسفانه خطرِ اصابتِ گلوله به افرادِ کم‌سن‌وسال (به دستِ کودکانِ دیگر، به دستِ والدین، توسطِ خودشان و یا افرادِ غریبه) در ایالاتِ متحده ی آمریکا بالاست.
به اذعانِ کاترین فولر (Katherine Fowler)، از محققانِ مرکزِ CDC که صدماتِ سلاحهای گرم بر کودکان را در پایگاهِ Pediatrics را موردِ تحلیل قرار داده، «این صدمات که تأثیراتی جدّی بر مرگِ زودرس و معلولیتِ کودکان و به طورِ کلی سلامتِ عمومی می گذارد، همه قابلِ پیشگیری است.»
با تأمل در آمارها این آسیبها بیشتر به چشم می آید: روزانه 19 کودک با اسلحه (گرم) کشته یا مصدوم می شوند، اسلحه هایی که دسترسی به آنها بسیار آسان است؛ 135000 دانش آموز در مدارسی تحصیل می کنند که صدای شلیکِ گلوله در آنها طنین انداز شده است؛ صدها میلیون دلار خرجِ درمان و نجاتِ جانِ این کودکان می شود.
البته از آنجا که در آمریکا تیراندازی به کودکان بسیار شایع است، این آمارها تعجبی ندارد.
این ها همه محصولِ عمومیتِ سلاحهای گرم در آمریکا (بر اساسِ دقیقترین برآوردِ موجود، 265 میلیون اسلحه در این کشور در گردش است) و سیاستهای موافق با اسلحه و بازاریابیِ صنعتِ اسلحه است که باعث می شود بزرگسالان در کنارِ پرورشِ کودکان اسلحه هم نگهداری کنند و رفتارهای خطرآفرین از آنها سر بزند.
به طورِ میانگین روزانه نزدیک به 20 کودکِ آمریکایی موردِ اصابتِ گلوله قرار می گیرند.
میانگین، سالانه 1300 کودک به خاطرِ جراحتهای ناشی از ضربِ گلوله می میرند و 5800 نفرشان تحتِ مداوا قرار می گیرند. همانطور که الیزابت ون بروکلین در پایگاهِ The Trace گفته، «ارزشِ کودکانی که روزانه تیر می خورند حداقل برابر است با ارزشِ بازیکنانِ 2 تیمِ بیسبالِ خردسالان.»
اکثرِ قربانیانِ خشونتهای مسلحانه پسربچه ها هستند، به طوری که 82 درصدِ کشته‌شدگانِ سلاحهای گرم را تشکیل می دهند. آدم‌کشی از بینِ آمریکاییانِ سیاهپوست بیش از بقیه قربانی می گیرد؛ نرخِ خودکشی هم در بینِ سفیدپوستان و بومیانِ آمریکا بالاتر است.
اسلحه در ایالاتِ متحده ی آمریکا بیش از هر کشورِ پردرآمد دیگری کودکان را می کشد
91 درصدِ کودکانِ زیرِ 15 سالی که در کشورهای صنعتی و ثروتمند کشته می شوند از آمریکا هستند. جوانانِ آمریکایی (15 تا 24 ساله) 49 برابر بیش از همسالانِ خود در کشورهای پردرآمدِ دیگر در معرضِ قتل با اسلحه قرار دارند.
یک سومِ خانواده هایی که اسلحه دارند سلاحهای خود را در خانه پر نگه می دارند.
در خصوصِ تعدادِ خانواده های دارای اسلحه در آمریکا آمارِ رسمی وجود ندارد، اما نظرسنجیِ مرکزِ تحقیقاتیِ Pew در سالِ 2014 برآوردی از مجاورتِ کودکانِ آمریکایی با اسلحه در اختیار می گذارد. طبقِ این نظرسنجی، 35 درصدِ خانواده های دارای کودکِ زیرِ 18 ساله در خانه اسلحه نگه می دارند.
به علاوه، بر اساسِ یک نظرسنجیِ جدیدتر از همین مرکز، خیلی از خانواده های دارای اسلحه جوری از اسلحه های خود نگه داری می کنند که بچه ها به آسانی می توانند به آن دسترسی داشته باشند. بر پایه ی این نظرسنجی، 30 درصدِ کسانی که هم اسلحه دارند و هم کودک، می گویند در خانه اسلحه ای دارند که «هم پر است و هم دسترسی به آن هر وقت خودشان در خانه حضور دارند آسان است.»
حدودِ 40درصدِ والدین به اشتباه خیال می کنند کودکانشان جای نگهداریِ اسلحه را نمی دانند
تحقیقات گویای آن است که بعضی از والدین در نگهداریِ اسلحه طرزِ تفکرِ «بابانوئلی» دارند. به خیالِ خود اسلحه را جایی پنهان می کنند که کودکان نتوانند آن را پیدا کنند. اما درست همانندِ هدایای کریسمس، کودکان غالباً از محلِ پنهان‌سازیِ اسلحه نیز باخبرند.
دو محقق، یکی از دانشگاهِ هاروارد و دیگری از بیمارستانِ عمومیِ سن فرانسیسکو، از والدینِ آلابامایی سؤالاتی در خصوصِ نگهداریِ اسلحه در خانه پرسیدند، از جمله این سؤال که آیا کودکانشان می دانند اسلحه کجا نگهداری می شود؟ پس از آن به سراغِ کودکان رفتند و از آنها پرسیدند که آیا از جای اسلحه در خانه خبر دارند؟ و آیا تا به حال با آن بازی کرده اند؟
نتیجه این شد که 39 درصدِ والدین به اشتباه گمان می کرده اند که کودکانشان جای نگهداریِ اسلحه را نمی دانند، و 22 درصدِ والدین از اینکه اسلحه بازیچه ی کودکانشان بوده است بی‌خبر بوده اند.
اگر کودکان اسلحه ای پیدا کنند به احتمالِ زیاد با آن بازی خواهند کرد
رویکردِ انجمنِ ملیِ سلاح (National Rifle Association) به مسأله ی اسلحه و کودک در قالبِ پرنده ای انیمیشنی به اسمِ ادی ایگل (Eddie Eagle) ارائه شده است که به کودکان از سنینِ پیش‌دبستانی تا کلاسِ چهارم آموزش می دهد که اگر اسلحه پیدا کردند چه بکنند: «دست نگه دارید! به آن دست نزنید. از آنجا دور شوید و به بزرگترها خبر دهید.»
با این حال، همانطور که پایگاهِ The Trace پیش‌تر گزارش داده است، در دو تحقیقِ جداگانه ثابت شده است که تأثیرِ برنامه ی ادی ایگل روی رفتارهای کودکان دائمی نیست، به خصوص وقتی که کودکان سلاحِ گرم پیدا کنند. در یکی از آزمایشها، از بینِ بیش از 10 کودکِ موردِ آزمایش، تنها دو کودک بعد از «یافتنِ» اسلحه ای که محققان در اتاق جاسازی کرده بودند، از آن فاصله گرفتند.
تنها 14 ایالت مقرراتشان بزرگسالان را ملزم می کند تا اسلحه را در مکانهایی نگه دارند که کودکان نتوانند به آن دست پیدا کنند
در گزارشی که پارسال مایک اسپایس برای پایگاهِ The Trace نوشته، آمده است: 14 ایالتِ آمریکا قوانینی دارند که بزرگسالان را ملزم می کنند اقداماتِ احتیاطی را برای نگاه داشتنِ اسلحه خارج از دسترسِ کودکان رعایت کنند. اما این قوانین به ندرت اجرا می شوند، حتی وقتی کودکان کشته می شوند. دو پایگاهِ خبرگزاریِ USA Today و Associated Press تحلیلی را روی 152 مورد مرگِ غیرعمدِ کودکان با اسلحه انجام دادندکه مشخص کرد تنها برای نیمی از آنها کیفرخواست صادر شده است.
کیم ورثی (Kym Worthy)، دادستانِ شهرِ وینِ ایالتِ میشیگان (که سیستمِ قضاییِ آن یکی از سختگیرانه ترین مجازاتها را برای بزرگسالانی که در نگهداریِ اسلحه سهل انگاری می کنند در نظر گرفته است)، قوانینِ دیگری را برای به زندان انداختنِ والدینی که کودکانشان با اسلحه شلیک می کنند اعمال کرده است. وی به پایگاهِ The Trace اینگونه می گوید: «با اینکه می دانید در خانه ی شما بچه هست باز هم برای جاسازیِ درستِ یک اسلحه ی مرگبار وقتِ کافی نمی گذارید؟ با عقل جور در نمی آید.»
ورثی عقیده دارد الزامِ بزرگسالان به نگهداریِ اسلحه در مکانِ امن آنان را مجاب می کند تا سلاحهای گرمشان را از دسترسِ کودکان خارج کنند و کمتر نیازی به مداخله ی او و همکارانش باشد.
روزانه بیش از یک کودک با سلاحِ گرم خود را می کشد
خودکشی عاملِ مرگِ 38درصدِ افرادِ کم‌سن‌وسالی است که با اسلحه کشته می شوند. به گزارشِ CDC، به طورِ میانگین سالانه حدودِ 500 کودکِ زیرِ 18 سال خود را می کشند. خودکشی با اسلحه در بینِ نوجوانان از سالِ 2007 تا 2014 بالغ بر 60 درصد افزایش یافته است.
روانشناسان و دانشمندانِ سلامتِ جمعی بر این باورند که خیلی از خودکشی های مسلحانه در میانِ کودکان و نوجوانان حاصلِ تصمیمی آنی است که در واکنش به مرارتهای عاطفیِ مزمن می گیرند؛ مرکزِ کنترل و پیشگیریِ بیماریها (CDC) گزارش کرده است که مشکلاتِ ارتباطی موجبِ تسریعِ 71 درصدِ خودکشی ها می شود.
در هر 48 ساعت، یک کودک با شلیک غیرِعمدی شخصی دیگر را می کشد یا مجروح می کند
Trace با تحلیلِ داده های مربوط به خشونتهای مسلحانه از سپتامبرِ 2014 تا سپتامبرِ 2016، دریافت که در این برهه دستِ کم 295 کودکِ زیرِ 13 سال با اسلحه کسی را کشته یا مجروح کرده اند. لااقل در 113 مورد، این کودکان 3 سال یا کمتر سن داشته اند.
مرکزِ CDC در جریانِ تحقیقاتی که در 2017 در ارتباط با کودکان و خشونتهای مسلحانه انجام داد دریافت که اکثرِ شلیکهای ناخواسته به دستِ کودکان زمانی اتفاق می افتد که کودکان مشغولِ بازی با اسلحه ای هستند که پیدا کرده اند.
در 16 درصدِ مواردی که کودکانِ زیرِ 13سال با شلیکِ غیرعمدِ گلوله کشته شده اند، کودکان اسلحه را با اسباب‌بازی اشتباه گرفته اند.
در خشونتهای خانوادگی، خیلی وقتها کودکان هدف گلوله قرار می گیرند.
در هفت‌تیرکشی های خانوادگی فقط همسر یا شریکِ زندگی هدف قرار نمی گیرد، بلکه خیلی اوقات کودکان هم «قربانیِ ثانویِ» مهلکه می شوند. گرچه برای این دسته ی خاص از قربانیان (به مانندِ خیلی از دسته های دیگر) داده های دولتی موجود نیست، اما تحلیلِ ده ساله ی CDC بر روی 17 ایالتِ آمریکا، از جمله کلرادو، جرجیا، و ماساچوست، سرنخی از شمای کلیِ این قتلها در سطحِ ملی به دست می دهد.در این تحلیل مشخص شد که از سالِ 2003 تا 2013، مجموعاً 179 کودکِ زیرِ 18 سال در خشونتهای خانوادگی به ضربِ گلوله کشته شده اند که نیمی از آنها زیرِ 13 سال سن داشته اند.
پسران نوجوان سیاهپوست بیش از سایرین در معرض قتلهای مسلحانه قرار دارند
دومین عاملِ مرگِ پسربچه های سیاهپوستِ 10 تا 14 ساله ی آمریکایی «آدم‌کشی» است که سهمِ آن 11 درصد است. این نسبت برای گروهِ سنیِ بعدی یعنی پسرانِ نوجوانِ سیاهپوستِ آمریکاییِ 15 تا 19 ساله چهار برابر می شود، به این معنا که عاملِ 49 درصدِ مرگ‌ومیرهای آنان آدم‌کشی است (که از مجموعِ سهمِ 9 عاملِ مرگ‌ومیرِ بعدی هم بیشتر است). در مقابل، تنها 8 درصد از مرگ‌ومیرهای همسالانِ سفیدپوستِ گروهِ اخیر از راهِ آدم‌کشی اتفاق می افتد.
در حدودِ 70 درصدِ کلِ آدم‌کشی های سالِ 2014 مسلحانه (با سلاحِ گرم) بوده است، این یعنی تقریباً 34 درصدِ پسرانِ سیاهپوستِ آمریکایی که در سنینِ 15 تا 19 سالگی از دنیا رفته اند با اسلحه به قتل رسیده اند.
در شهرهایی مثلِ شیکاگو، که خشونتهای مسلحانه در سالهای اخیر بالا گرفته است، نرخِ قتلِ صغار به وسیله ی اسلحه از این هم بالاتر است. برپایه ی دادگانِ روزنامه ی Chicago Tribune، سالِ گذشته 36 کودکِ زیرِ 17 سال به ضربِ گلوله به قتل رسیده اند.
ترایوان مارتین (Trayvon Martin) در یک عکسِ خانوادگی. (Associated Press)
پنج درصد دانش‌آموزان دبیرستانی بیرون از منزل با خود اسلحه حمل می کنند
CDC در نظرسنجیِ خود با عنوانِ Youth Risk Behavior Surveillance (نظارت بر رفتارهای خطرآفرینِ جوانان) به دنبالِ این است تا دریابد جوانان و نوجوانان بیشتر به سراغِ کدام رفتارهای مضر و پرخطر، اعم از استعمالِ‌دخانیات، مصرفِ مواد، رژیمِ غذاییِ کم‌ارزش، و حملِ اسلحه، می روند.
در پرسشنامه ی سالِ 2015 که در سطحِ ملی توزیع شد، مشخص گردید که تقریباً از هر 20 دانش‌آموزِ دبیرستانی یک نفر، به عبارتی از هر کلاس یک نفر، بیرون از منزل اسلحه حمل می کند. این نظرسنجی همچنین معلوم کرد که در کلِ آمریکا، 5.6 درصدِ دانش آموزان اظهار کرده اند که حد اقل یک روز از بیمِ جانشان از مدرسه غایب شده اند.
بیش از 135000 کودک تیراندازی در مدرسه را تجربه کرده اند
این رقم را از پروژه ی درحالِ اجرای واشینگتن پست گرفته ایم که هدفش شناساییِ کودکانی است که در معرضِ خشونتهای مسلحانه قرار گرفته اند، و مربوط است به حوادثی که در بینِ سالهای 1999 تا 2017 در مهدِ کودکها، دبستانها و دبیرستانها اتفاق افتاده است. (این رقم کودکانی که صرفاً شاهدِ خشونتهای مسلحانه بوده یا در خارج از مدرسه موردِ هدف قرار گرفته اند را در بر نمی گیرد.) دستِ کم 164 مدرسه در کلِ آمریکا به ثبت رسیده است که طیِ دو دهه ی اخیر تیراندازی در محوطه ی آنها اتفاق افتاده است.
پیامهای نوجوانانِ سرتاسرِ ایالاتِ متحده در قالبِ یادبودی برای قربانیانِ تیراندازیِ دبستانِ سندی هوک (Sandy Hook) واقع در شهرِ نیوتاون، ایالتِ کنتیکت، 18 دسامبرِ 2012. REUTERS/Joshua Lott/File Photo
درمان جراحات ناشی از گلوله در بدن اطفال بیش از 330 میلیون دلار هزینه در بر دارد
در مقاله ای که در نشریه ی Pediatrics به چاپ رسید، نویسندگان دست به محاسبه ی صورتحسابِ بیمارستانیِ اشخاصِ 21 ساله به پایینی زدند که تیر خورده بودند. در این محاسبات، هزینه ی معالجاتِ اولیه ی بیمارانی که در اتاقهای اورژانس درمان شده بودند به علاوه ی آنهایی که از شدتِ جراحت جان باخته بودند حساب شده بود. رقمِ نهایی، همانطور که در بالا نشان داده شده، حیرت‌آور است.
تنها 13درصد از والدین راجع به اسلحه با پزشک اطفال گفت‌وگو کرده اند
خیلی از کارشناسانِ سلامتِ جمعی عقیده دارند که پزشکان می توانند نقشِ مهمی در پیشگیری از قتلِ مسلحانه ی کودکان ایفا کنند، از جمله: ارائه ی توصیه هایی در خصوصِ نحوه ی نگهداریِ اسلحه در جایی امن، هشدار به والدین درباره ی وجودِ احتمالِ صدمات و تلفات، و تشخیصِ علایمِ هشداری که از احتمالِ خودکشی خبر می دهند. آکادمیِ پزشکیِ اطفالِ آمریکا (American Academy of Pediatrics) به پزشکان توصیه می کند تا درباره ی نگهداریِ اسلحه با والدین حرف بزنند و بروشورهایی را به پزشکان پیشنهاد داده اند که درصورتی که صحبت کردن راجع به چنین موضوعِ حساسی برایشان سخت است بتوانند آنها را به والدین نشان دهند.
نظرسنجی ئی از بیش از 1200 والدینِ دارای کودک نشان داد اکثرِ والدین خواهانِ چنین گفت‌وگوهایی هستند. در واقع، 71 درصدِ آنهایی که اسلحه داشتند گفته بودند که پزشکان باید در خصوصِ نگهداریِ امنِ اسلحه مردم را راهنمایی کنند. هفتاد و هشت درصدِ کسانی که اسلحه نداشتند هم با این کار موافق بودند. علیرغمِ این موافقتها، تنها 12.8 درصدِ والدین گفته اند که با پزشکشان راجع به اسلحه صحبت کرده اند.
تحقیقاتی در سالِ 2014 نشان داد که اکثریتِ قریب به اتفاقِ پزشکان (85درصد) معتقدند که جراحاتِ اسلحه به معضلی در سلامتِ جمعی مبدل شده است، با این حال بیشترِ پزشکان از اینکه درباره ی اسلحه از مراجعینِ خود سؤالی بکنند خودداری کرده بودند. دکتر گارن وینترمیوت (Dr. Garen Wintemute)، از اساتیدِ دانشگاهِ کالیفرنیا/ دانشکده ی پزشکیِ دیویس (Davis)، که در این زمینه مطالعاتی داشته، به پایگاهِ The Trace گفته است که پزشکان با خود می اندیشیند که مجاز به پرسش از مراجعینِ خود درباره ی اسلحه نیستند، یا اینکه اساساً از پیش کشیدنِ چنین موضوعِ حساسی بیم دارند.
انجمنِ ملی سلاح (NRA) یکی از نهادهایی است که گفت‌وگو درباره ی اسلحه را بینِ مراجعین و پزشکان منکوب می کند. حتی پا را از این هم فراتر گذاشته و سعی دارد آن را غیرقانونی کند. در فلوریدا، قانونی وجود دارد که پزشکان را از پرسیدن درباره ی اسلحه منع کرده است. موافقانِ این قوانین حرفشان این است که پرسیدن از والدین درباره ی اینکه سلاح دارند یا خیر، نقضِ حقوقی است که متممِ دومِ قانونِ اساسی برایشان تعریف کرده است و پزشکانِ متخلف ممکن است تا 10000 دلار جریمه شوند یا حتی جوازشان به دلیلِ تخطی از این قانون باطل شود.
در فوریه ی 2017 ، یکی از دادگاههای استنینافِ فدرال بخشی از این قانون را ملغی اعلام کرد.
مطالب مرتبط
دونالد ترامپ : ما ملتی در حال افول هستیم
۱۹ مرداد ۱۴۰۱
دونالد ترامپ رئیس جمهور سابق آمریکا این ویدئو را امروز در صفحه اش در شبکه های اجتماعی تروث و تلگرام...
مطالعه