واکنش ترور نوا به تصمیم ترامپ برای قطع بودجه ی حمایتی سازمان بهداشت جهانی
14 آوریل 2020
۱۰ علت اصلی مرگ و میر در ایالات متحده ی آمریکا
15 آوریل 2020
مالیات-در-آمریکا
 
آمریکا 360

آشنایی با انواع مالیات در آمریکا


نویسنده: Derek Silva
 
آمریکا 360

آشنایی با انواع مالیات در آمریکا


نویسنده: Derek Silva
مالیات-در-آمریکا

آمریکایی ها در زندگی روزانه شان انواع مختلفی از مالیات ها را پرداخت می کنند. این مالیات ها بر مبلغ چک حقوقی مان، قیمت اجناسی که می خرند، خدماتی که مورد استفاده قرار می دهند، خانه هايشان، خودروهایشان و بر هزاران چیز دیگر تاثیر می گذارند.

هنگامی که با اسامی عجیب و غریب انواع مالیات ها در آمریکا برخورد می کنیم و تشخیص آنها از یکدیگر برایمان سخت می شود، بهتر است بدانیم آمریکایی ها چه مالیاتی و چقدر دارند پرداخت می کنند.

 

انواع مالیات در آمریکا که در این مقاله به آنها می پردازیم :

  1. سه نوع  مالیات اصلی
  2. مالیات بر درآمد و دستمزد (Taxes on income and earnings)
  3. مالیات بر ارزش و قیمت کالاها (Ad valorem taxes)
  4. مالیات بر مصرف (Consumption taxes)

 

سه نوع مالیات اصلی

در حالی که انواع مختلفی از مالیات ها وجود دارد، در زیر به سه نوع از اصلی ترین و مهم ترین مالیات ها می پردازیم و روش هایی را که مالیات ها بر اشخاص و گروه های مالیات دهنده اعمال می شوند، توصیف می کنیم.

مالیات تصاعدی یا مالیات بر افزایش درآمد

(Progressive taxes)

مالیات تصاعدی به نوعی از مالیات اطلاق می شود که وقتی درآمد بیشتری داشته باشید و نرخ رشد درآمد شما صعودی می باشد، آنگاه نرخ مالیات شما نیز صعودی می شود و باید مالیات بیشتری پرداخت کنید. این نوع مالیات، بیشتر با مالیات بر درآمد (income tax)، در ارتباط است. واژه ی "تصاعدی" از آنجا ناشی می شود که با افزایش درآمد، نرخ مالیات نیز به صورت تصاعدی افزایش می یابد.

سطوح درآمدی، که مالیات اضافه بر آن ها بسته می شود و در هر ایالت با ایالت دیگر متفاوت است (federal income tax brackets)، نمونه ای از مالیات تصاعدی می باشند. دولت فدرال از نوعی مالیات با عنوان " مالیات حاشیه ای" (marginal tax) استفاده می کند که بر یک سطح درآمدی با نرخ رشد مشخص و همچنین بر سطوح درآمدی بالاتر تعلق می گیرد.

بعضی اوقات به این مالیات، "مالیات بر درآمد تصاعدی" (graduated income tax) نیز گفته می شود


مالیات های تنازلی

(Regressive taxes)

در مقابل مالیات های تصاعدی، مالیات های تنازلی قرار دارند. شیوه ی عملکرد این مالیات به این صورت است که وقتی شما درآمد بیشتری دارید و در حقیقت، نرخ رشد درآمد شما صعودی است، نرخ متوسط مالیات نزولی می شود و باید مالیات کمتری پرداخت کنید. به عنوان مثال، می توان به "مالیات تامین اجتماعی" (Social Security tax) اشاره نمود که نوعی مالیات تنازلی می باشد و در دسته ی "مالیات های بر حقوق" قرار می گیرد (در باره ی "مالیات بر حقوق" در قسمت های بعدی بیشتر صحبت خواهیم کرد)

تمام مالیات دهندگان موظف به پرداخت " مالیات تامین اجتماعی" هستند. در سال ۲۰۱۹، درآمد های بیشتر از 132،900 دلار مشمول این نوع مالیات هستند. اگر درآمد شما از این حد فراتر برود، بنا به تعریف مالیاتهای تنازلی، نرخ مالیات کمتری را پرداخت خواهید کرد.


مالیات های متناسب و ثابت

(Proportional and flat taxes)

مالیات متناسب به نوعی از مالیات اطلاق می شود که میزان مالیات پرداختی شما نسبت ثابتی از میزان درآمد شماست. در اصطلاح عامه به این نوع مالیات، مالیات ثابت (flat tax) نیز می گویند. به عنوان مثال، فرض کنید در ایالتی زندگی می کنید که نرخ مالیات ثابت در آن، 5 درصد باشد. افرادی که مالیات پرداخت می کنند باید 5 درصد از درآمدشان را بعنوان مالیات بپردازند. از آنجا که در این نوع مالیات، هر فردی نسبتی از حقوقش را بعنوان مالیات پرداخت می کند، به همین دلیل این نوع از مالیات ها، مالیات متناسب و یا نسبتی نامیده می شود.

مالیات بر درآمد و سود

سه نوع مالیاتی که در بالا ذکر شد، شالوده ی سیستم مالیاتی در آمریکا را توصیف می کنند. بقیه ی مالیات هایی که در پایین ذکر می شود، آنهایی هستند که ممکن است نیاز باشد در زندگی روزمره تان آنها را بپردازید.



مالیات بر درآمدِ ایالتی

(Federal income tax)
مالیات بر درآمد نوعی مالیات است که بر درآمد و دستمزد ها وضع می شود. دولت فدرال، هفت نرخ مالیاتی مشخص نموده و بر اساس آن ها از شهروندان مالیات حاشیه ای اخذ می کند. این مالیات ها در یک دوره ی یک ساله جمع‌آوری می‌شوند. مالیات ها اغلب در چک حقوقی مردم لحاظ شده و از آن کسر می گردد. اگر شما دارای شغل آزاد باشید و یا دورکاری می کنید باید هر سه ماه یک بار خود اظهاری مالیاتی کنید و مالیات تخمین زده شده را بپردازید.

در حالت ایده آل، شما باید مبلغ دقیق تعیین شده ی مالیات را بپردازید اما از آنجا که اکثر مردم مبالغ بیشتری پرداخت می کنند، هر ساله مبلغ اضافه به آنها استرداد می شود.

مالیات بر درآمدِ ایالتی و محلی

(State and local income taxes)

علاوه بر دولت فدرال، بسیاری از ایالت ها نیز از شهروندان، مالیات بر درآمد دریافت می کنند. تنها هفت ایالت هستند که مالیات بر درآمد دریافت نمی کنند. ایالت های:

  • آلاسکا
  • فلوریدا
  • نوادا
  • داکوتای جنوبی
  • تگزاس
  • واشینگتن
  • ویومین

نیو همپشایر و تنسی بر بسیاری از درآمدهای معمول مالیات وضع نمی کنند اما بر سود ناشی از درآمد و سود سهام، مالیات وضع می کنند. (توجه داشته باشید که ایالت تنسی بنا دارد از سال ۲۰۲۲، اخذ مالیات بر درآمد حاصل از سرمايه گذاری را متوقف کند.)

  • کلرادو
  • ایلینویز
  • ایندیانا
  • کنتاکی
  • ماساچوست
  • میشیگان
  • کارولینای شمالی
  • پنسلوانيا
  • و یوتا

مابقی ایالت ها، مالیات حاشیه ای اخذ می کنند. با این وجود، سطح درآمدی لازم برای اخذ مالیات حاشیه ای در ایالت ها با یکدیگر فرق می کند. به عنوان مثال، ایالت آلاباما بسته به درآمد شما، نرخ مالیات ۲ درصدی، ۴ درصدی وش یا ۵ درصدی را بر درآمد شما وضع می کند.

بعضی از شهرها، بخش ها و دولت های محلی نیز مالیات مختص به خودشان را دارند. در ایالت مِیسوری، شهرهای کانزاس سیتی و سنت اوئیس، از شهروندان مالیات بر درآمد اخذ می کند. در ایالت مِريلند، هر بخش مالیات اختصاصی خودش را دارد. در ایالت اوریگان و در شهرهای ناحیه ی پورتلند، مردم برای حمایت از بخش حمل و نقل عمومی مالیات بر درآمد پرداخت می کنند.


"مالیات کمک بیمه ای فدرال" و دیگر "مالیات های بر حقوق"

(FICA and other payroll taxes)

این مالیات ها بوسیله ی کارفرمایان از صورتحساب شما کسر شده و به سازمان مالیاتی مربوطه ارسال می شود. اگر شما دورکار هستید و یا شغل آزاد دارید، باید به طور فصلی مالیات های تعیین شده را پرداخت کنید.

علاوه بر مالیات بر درآمد، مالیات های نیز وجود دارند که برای تامین اعتبار مراقبت های اجتماعی (تامین اجتماعی) و مراقبت های درمانی استفاده می شوند. این دو در کنار یکدیگر، مالیات FIC (قانون کمک های بیمه ای فدرال) را تشکیل می دهند. مالیات دهندگان باید ۶/۲ درصد از درآمدشان را به مراقبت های تامین اجتماعی و ۱/۴۵ درصد را به مراقبت های درمانی اختصاص دهند. کارفرمای شما باید مالیات FIC را از طرف شما پرداخت کند.
نوعی اضافه مالیات ۰/۹ درصدی برای حمایت از مراقبت های درمانی نیز وجود دارد که به افرادی که درآمدشان از ۲۰۰۰ دلار بیشتر بوده و ازدواج نکرده اند، تعلق می گیرد. این اضافه مالیات به افراد متاهل که درآمدشان بیشتر از 250،000 دلار می باشد نیز تعلق می گیرد. این مالیات که به آن، مالیات مراقبت درمانی مضاعف گفته می شود، تنها به درآمدهای بالاتر از مقادیر ذکر شده، اختصاص می یابد.

مالیات خود اشتغالی

(Self-employment taxes)
اگر شما دارای شغل آزاد هستید باید مانند حقوق بگیران، مالیات بر درآمد و "مالیات بر حقوق" پرداخت کنید، منتها با این تفاوت که بجای مالیات FIC، مالیات خود اشتغالی پرداخت می کنید. این مالیات ۱۵/۳ درصد از درآمد شما را به خود اختصاص می دهد - بعبارت دقیق تر، ۱۲/۴ درصد به مراقبت های اجتماعی و تامین اجتماعی و ۲/۹ درصد به مراقبت های درمانی تعلق می گیرد.

خبر خوب این که شما می توانید از ۵۰ درصد معافیت مالیاتی مربوط به مالیات خود اشتغالی بهره مند شوید، البته به شرط آن که پرونده ی مالیات بر درآمد سالانه ی خود را که شامل خود اظهاری های مالیاتی و..... می باشد را تهیه و تکمیل کنید.

مالیات بر سود سرمایه

(Capital gains taxes)
وقتی شما دارایی هايتان را که نوعی سرمایه محسوب می شود می فروشید، بر سود خالص شما "مالیات بر سود سرمایه" تعلق می گیرد. از جمله دارایی های معمول می توان به سرمايه گذاری ها و اموال غیر منقول، اشاره نمود. هنگامی که کالای قابل جمع آوری و با ارزشی مانند جواهرات و یا کلکسیونی از تمبرهای کمیاب را می فروشید باید این گونه مالیات را پرداخت کنید.

نرخ سود بر سرمایه در هر ایالت، به مدت زمانی که شما آن سرمایه را در اختیار داشته اید بستگی دارد. اگر تنها یک سال و یا کمتر می باشد که آن را در اختیار دارید، آنگاه دارایی و سرمایه ی شما مشمول "نرخ سود بر سرمایه ی کوتاه مدت" (short-term capital gains rates) می شود. این نرخ ها با نرخ های مالیات بر درآمد معمول یکسان هستند.

اگر یک سال یا بیشتر است که دارایی و سرمایه تان را در اختیار دارید، باید "نرخ سود بر سرمایه ی دراز مدت" (long-term capital gains rates) را پرداخت کنید که از نرخ مالیات‌های رایج کمتر می باشد. به این نکته توجه داشته باشید که دارایی که نوعی درآمد محسوب شود، شامل مالیات سود بر سرمایه می شود.

مالیات بر دارایی

(Estate tax)
مالیات بر دارایی نوعی از مالیات است که بر پول و دارایی که پس از مرگ بر جای می گذارید، وضع می گردد. پول نقد، سرمایه گذاری ها، املاک و اموال غیر منقول و دیگر دارایی های با ارزش، مشمول این مالیات می شوند. دولت فدرال مانند "ناحیه ی کلمبیا" و 12 ایالت در آمریکا که مالیات بر دارایی های مختص به خودشان را وضع می کنند، به جمع آوری این مالیات می پردازد.

میزان پولی که به عنوان مالیات بر دارایی باید پرداخته شود، به ارزش دارایی شما وابسته است. تنها دارایی هایی مشمول این نوع مالیات هستند که ارزششان از یک حدّ مشخص بیشتر باشد. به این مقدار مشخص، "آستانه ی معافیت" (exemption or exclusion amount) می گویند.

در سال 2020، دارایی هایی که ارزشی برابر با 58/11 میلیون دلار داشته باشند، مشمول آستانه ی معافیت می شوند. این مقدار هر ساله متناسب با تورم اندکی افزایش می یابد. (در سال 2019، آستانه ی معافیت برابر با 4/11 میلیون دلار بود.) حدود 12 ایالت، مالیات بر درآمد و آستانه ی معافیت مخصوص به خودشان را دارند که از هر ایالت به ایالت دیگر تغییر می کند. در بعضی از این ایالت ها، میزان آستانه ی معافیت با مقدار آن در دولت فدرال برابر است. ایالت ماسچوست یکی از کمترین آستانه های معافیت یعنی 1 میلیون دلار را دارا می باشد.

بسیاری از اموالی که جزء دارایی های شما محسوب می شوند، در هنگام محاسبه ی ارزش دارایی ها و اموالتان، ارزش گذاری خواهند شد اما دقت داشته باشید "مستمری فوت" (death benefit) که مربوط به بیمه ی عمر می باشد، شامل این دارایی ها نمی باشد.

مالیات بر ارث

(Inheritance tax)
مانند مالیات بر دارایی، مالیات بر ارث نیز بر اموالی تعلق می گیرد که شخص پس از مرگش، بر جای می گذارد. با این وجود، این نوع مالیات تا زمان حیات فرد، بر اموالش تعلق نمی گیرد و بر آنها اعمال نمی شود اما پس از مرگ او، کسی که اموالش را به ارث می برد، باید نسبت به پرداخت مالیات بر ارث اقدام کند.

جالب است بدانید که قانون مالیات بر ارث در کل کشور اجرا نمی شود و فقط شش ایالت هستند که این نوع از مالیات را از شهروندانشان اخذ می کنند. (مریلند هر دو مالیات بر دارایی و مالیات بر ارث را اخذ می کند.) نرخ این مالیات به مقدار اموال به ارث برده شده و رابطه ی شما با شخص متوفی بستگی دارد.

مالیات بر سرمایه

(Wealth tax)
مالیات بر سرمایه نوعی مالیات است که بر کل ثروت خالص شخص، وضع می شود. ثروت خالص شما عبارت است از مجموع درآمد سالانه، پس انداز های شخصی، حساب های سرمایه گذاری، اموال، املاک و دیگر دارایی ها مانند جواهرات و عتیقه جات.

مالیات بر ارزش کالاها و خدمات

(Ad valorem tax)

مالیات بر ارزش کالاها و خدمات مستقیما بر ارزش کالاها، خدمات یا دارایی ها استوار است. یکی از رایج ترین نوع از این مالیات ها در ایالات متحده، مالیات بر املاک و مستغلات می باشد.

مالیات بر دارایی

(Property tax)
هنگامی که شما خانه ای را خریداری می کنید، علاوه بر "بیمه ی وثیقه ی رهن" (mortgage insurance) و "بیمه ی مالک" (homeowners insurance)، موظف به پرداخت مالیاتی با عنوان "مالیات بر دارایی" نیز هستید. این مالیات در واقع نوعی مالیات بر ارزش کالا می باشد که در اینجا کالای شما همان ارزشِ ملک شماست. معمولا دولت محلی در یک شهر و یا بخش می تواند این مالیات را اخذ کند. بعضی از نواحی نیز مالیات ها را بر معیار بخش آموزش و پرورشی که ملک در آن قرار دارد و یا دیگر بخش های محلی، وضع می کنند.

میزان مالیاتی که پرداخت می کنید به مکانی که در آنجا زندگی می کنید، بستگی دارد. مالیات بر املاک و مستغلات همیشه بر کل ارزش خانه ی شما تعلق نمی گیرد. به عنوان مثال شما می توانید در جایی زندگی کنید که فقط از 40 درصد از ارزش خانه ی تان مالیات اخذ شود.

این مسأله که چطور محل قرار گیری منزل شما باعث تعیین ارزش آن می شود، از یک مکان به مکان دیگر متغیر است.

مالیات بر مصرف

(Consumption taxes)

مالیات بر مصرف، بر کالاهایی که آنها را خریداری می کنید و خدماتی که از آن ها استفاده می کنید، تعلق می گیرد. این مالیات در دسته ی مالیات های غیر مستقیم قرار می گیرد زیرا با این که دولت این مالیات را از عرضه کنندگان نهایی و یا همان خرده فروشان و مغازه دارها دریافت می کند، اما خریدار باید آن را بپردازد. بعبارت ساده تر، در واقع فروشنده، میزان مالیات را در قیمت کالا لحاظ می کند و آن را به قیمت کل کالا اضافه می کند و خریدار بطور غیر مستقیم آن را پرداخت می کند. (مالیات مستقیم بر کالاها و یا تراکنش ها تعلق نمی گیرد بلکه به درآمدها، سودها و دارایی های شخص تعلق می گیرد. مالیات بر درآمد و مالیات بر املاک و مستغلات، مالیات های مستقیم محسوب می شوند.)

دو مورد از مالیات های بر مصرف رایج عبارت اند از مالیات بر فروش و مالیات بر ارزش افزوده.

مالیات بر فروش

(Sales tax)
مالیات بر فروش، بر کالاهای خریداری شده و خدمات ارائه شده، تعلق می گیرد. این نوع از مالیات ها باید در هنگام فروش پرداخت گردد. مالیات ها در سطح فدرالی و کشوری وضع نمی شوند یعنی یک قانون واحد برای کل کشور که شهروندان تمام ایالت ها را مکلف به پرداخت آنها کند، وجود ندارد بلکه ممکن است فقط در بعضی ایالت ها آن هم به شیوه ای متفاوت از یکدیگر اخذ شوند. بعنوان مثال هر ایالت، شهر و یا ناحیه ی محلی ممکن است مالیات مختص به خودش را داشته باشد.

همان طور که گفته شد مالیات بر فروش در کل کشور اخذ نمی شود و هر ناحیه ای بر اساس نوع کالایی که در آنجا خریداری می کنید، نرخ مالیاتی متفاوتی برای آن کالا وضع می کند. به عنوان مثال، در یک ایالت ممکن است 2 درصد مالیات فروش بر خوار وبار تعلق گیرد اما بر بقیه ی کالاها 4 درصد مالیات اعمال شود.

مالیات بر فروش نوعی مالیات بر ارزش کالاها و خدمات می باشد؛ و میزان مالیاتی که پرداختید می کنید مستقیما به ارزش کالا و یا خدمتی که از آن استفاده می کنید، بستگی دارد.

مالیات بر ارزش افزوده

(Value-added tax)
مالیات بر ارزش افزوده بر کالاهایی که خریداری می شود، تعلق می گیرد. از یک منظر، این مالیات شبیه به مالیات بر فروش است، اما با آن یکسان نیست زیرا مالیات بر ارزش افزوده تنها بر قیمت نهایی یک کالا اعمال نمی شود. در واقع این مالیات در هر مرحله از پروسه ی تولید کالا و بر حسب ارزشی که آن مرحله دارد، به قیمت کالا اضافه و اعمال می گردد.

از آنجا که این مالیات در مرحله ی تولید کالا بر آن وضع می شود، مالیات بر ارزش افزوده در قیمتی که شما در فروشگاه بر روی کالا می بینید، لحاظ شده است. این مالیات جدا از مالیات بر فروشی می باشد که فروشنده آن را به قیمت کالای خود اضافه می کند.

در ایالات متحده مالیات بر ارزش افزوده اخذ نمی شود اما این مالیات در کشور های دیگر علی الخصوص کشورهای اروپایی ستانده می شود. مانند مالیات بر فروش، این نوع مالیات نیز نوعی مالیات بر ارزش کالا و خدمات محسوب می شود.

مالیات های داخلی

(Excise taxes)
مالیات های داخلی بر کالاها، خدمات و فعالیت های خاص تعلق می گیرد. این نوع از مالیات ها با مالیات بر فروش متفاوت است زیرا تنها بر برخی از کالاها و خدمات خاص تعلق می گیرد.

مالیات های داخلی معمولا در قیمت یک کالا لحاظ می شوند. بعضی از آنها در واقع نوعی مالیات بر ارزش کالا و خدمات محسوب می شوند؛ بعنوان مثال هنگامی که شما یک بلیت هواپیما می خرید، مالیات داخلی 5/7 درصدی در قیمت بلیت لحاظ شده است.

مالیات های داخلی معمولا در هر ناحیه مستقل از ارزش کالا بوده و همه جا یکسان می باشد. به عنوان مثال، دولت مرکزی مالیات 4/18 سنتی بر هر گالن گازوئیل معمولی وضع کرده است. فارغ از این که یک شرکت ممکن است هر گالن گازوئیل را 2 دلار و یا 3 دلار به شما عرضه کند، نرخ مالیات داخلی تعلق گرفته بر گازوئیل همچنان هر گالن 4/18 سنت خواهد بود.

قابل ذکر است که در مورد گازوئیل، هر ایالت نرخ مالیات داخلی مختص به خود را دارد.

مالیات های داخلی یکی از روش های محبوب دولت های محلی و ایالتی جهت افزایش درآمد به حساب می آید. بنا به آمار مرکز Urn-rookings Tx Policy Center، عواید حاصل از مالیات های داخلی در سال 2017 برابر با 83 میلیون دلار بوده است.

مالیات‌های داخلی رایج که معمولاً شما آنها را در ایالت ها و یا در سطح فدرالی مشاهده می کنید عبارتند از مالیات بر مشروبات الکلی، تنباکو، سوخت، مسافرت های هوایی و خدمات ارتباطی.

مالیات هایی نیز وجود دارند که به منظور حفظ و ارتقای سلامت جامعه تدوین شده اند، به عنوان مثال می توان به اخذ اجباری بیمه ی سلامت (individual mandate) که در "قانون سلامت مقرون به صرفه" (Affordable Care Act) به آن اشاره شده است، اشاره نمود. همچنین در این زمینه می توان به "مالیات های محیطی" که بر آلاینده ها و انتشار گازهای سمی اعمال شده است، اشاره نمود.

با اینکه ممکن است این نوع مالیات دیگر منسوخ شده باشد، اما شما می توانید "مالیات گناه" (sin tax) را نیز به فهرست مالیات های این مقاله اضافه کنید. این مالیات ها بر کالاها یا فعالیت هایی که بر اشخاص جامعه یا به کل جامعه آسیب برسانند اعمال می شود. به عنوان مثال، نوشیدنی های قندی، قمار بازی و برنزه سازی هایی که جهت زیبایی و به صورت غیر رسمی انجام می شوند، مشمول مالیات گناه می شوند.

دیگر انواع مالیات ها


اضافه مالیات

(Surtax)

اضافه مالیات معمولا بر چیزی تعلق می‌گیرد که قبلاً مالیات بر آن اعمال شده باشد. اضافه مالیات ها معمولاً تنها بر افرادی وضع می شود که درآمدی بالاتر از یک حد مشخص داشته باشند. به عنوان مثال تمام مالیات دهندگان از طریق پرداخت مالیات مراقبتهای درمانی، به مراقبتهای درمانی و سلامتی کمک می نمایند. اما مالیات دهندگان مجرد که درآمدی افزون بر ۲۰۰ هزار دلار در ماه داشته باشند، مکلف هستند که اضافه مالیاتی معادل ۹ درصد (مالیات مراقبتهای درمانی اضافه) بر تمامی درآمدهایی که فراتر از ۲۰۰ هزار دلار باشد، بپردازند.

مالیات بر کسب و کار و مالیات بر شرکت

(Business and corporate tax)
"مالیات بر درآمد"، مالیاتی است که بر درآمد تنها یک شخص، تعلق می گیرد. مالیات بر شرکت، در حقیقت بر سود یک شرکت (که از تفاضل مخارج از درآمد به دست می آید)، اعمال می شود.

نرخ های مالیات بر شرکت، عموماً با نرخ های مالیات هایی که تنها بر یک فرد وضع می شود، متفاوت است. برخلاف هفت نرخی که برای مالیات‌های حاشیه‌ای در نظر گرفته شده است، نرخ مالیات بر شرکت فدرالی تنها 21 درصد و ثابت است. بسیاری از ایالت ها نیز دارای نرخ های مالیات بر شرکتی هستند که با میزان نرخ های مالیات بر درآمد معمول در آنها متفاوت است.

به عنوان مثال، مالیات بر درآمدی که در ایالت مِین برای افراد در نظر گرفته شده از 8/5 درصد شروع شده و بر حسب سه محدوده ی درآمدی تا 15/7 درصد افزایش می یابد. نرخ مالیات بر شرکت ها در این ایالت، برای چهار محدوده ی درآمدی از 5/3 درصد شروع شده و تا 9/8 درصد افزایش می یابد.
 

آمریکایی ها در زندگی روزانه شان انواع مختلفی از مالیات ها را پرداخت می کنند. این مالیات ها بر مبلغ چک حقوقی مان، قیمت اجناسی که می خرند، خدماتی که مورد استفاده قرار می دهند، خانه هايشان، خودروهایشان و بر هزاران چیز دیگر تاثیر می گذارند.

هنگامی که با اسامی عجیب و غریب انواع مالیات ها در آمریکا برخورد می کنیم و تشخیص آنها از یکدیگر برایمان سخت می شود، بهتر است بدانیم آمریکایی ها چه مالیاتی و چقدر دارند پرداخت می کنند.

 

انواع مالیات در آمریکا که در این مقاله به آنها می پردازیم :

  1. سه نوع  مالیات اصلی
  2. مالیات بر درآمد و دستمزد (Taxes on income and earnings)
  3. مالیات بر ارزش و قیمت کالاها (Ad valorem taxes)
  4. مالیات بر مصرف (Consumption taxes)

سه نوع مالیات اصلی

در حالی که انواع مختلفی از مالیات ها وجود دارد، در زیر به سه نوع از اصلی ترین و مهم ترین مالیات ها می پردازیم و روش هایی را که مالیات ها بر اشخاص و گروه های مالیات دهنده اعمال می شوند، توصیف می کنیم.

مالیات تصاعدی یا مالیات بر افزایش درآمد

(Progressive taxes)

مالیات تصاعدی به نوعی از مالیات اطلاق می شود که وقتی درآمد بیشتری داشته باشید و نرخ رشد درآمد شما صعودی می باشد، آنگاه نرخ مالیات شما نیز صعودی می شود و باید مالیات بیشتری پرداخت کنید. این نوع مالیات، بیشتر با مالیات بر درآمد (income tax)، در ارتباط است. واژه ی "تصاعدی" از آنجا ناشی می شود که با افزایش درآمد، نرخ مالیات نیز به صورت تصاعدی افزایش می یابد.

سطوح درآمدی، که مالیات اضافه بر آن ها بسته می شود و در هر ایالت با ایالت دیگر متفاوت است (federal income tax brackets)، نمونه ای از مالیات تصاعدی می باشند. دولت فدرال از نوعی مالیات با عنوان " مالیات حاشیه ای" (marginal tax) استفاده می کند که بر یک سطح درآمدی با نرخ رشد مشخص و همچنین بر سطوح درآمدی بالاتر تعلق می گیرد.

بعضی اوقات به این مالیات، "مالیات بر درآمد تصاعدی" (graduated income tax) نیز گفته می شود

 
 

مالیات های تنازلی

(Regressive taxes)

در مقابل مالیات های تصاعدی، مالیات های تنازلی قرار دارند. شیوه ی عملکرد این مالیات به این صورت است که وقتی شما درآمد بیشتری دارید و در حقیقت، نرخ رشد درآمد شما صعودی است، نرخ متوسط مالیات نزولی می شود و باید مالیات کمتری پرداخت کنید. به عنوان مثال، می توان به "مالیات تامین اجتماعی" (Social Security tax) اشاره نمود که نوعی مالیات تنازلی می باشد و در دسته ی "مالیات های بر حقوق" قرار می گیرد (در باره ی "مالیات بر حقوق" در قسمت های بعدی بیشتر صحبت خواهیم کرد)

تمام مالیات دهندگان موظف به پرداخت " مالیات تامین اجتماعی" هستند. در سال ۲۰۱۹، درآمد های بیشتر از 132،900 دلار مشمول این نوع مالیات هستند. اگر درآمد شما از این حد فراتر برود، بنا به تعریف مالیاتهای تنازلی، نرخ مالیات کمتری را پرداخت خواهید کرد.


مالیات های متناسب و ثابت

(Proportional and flat taxes)

مالیات متناسب به نوعی از مالیات اطلاق می شود که میزان مالیات پرداختی شما نسبت ثابتی از میزان درآمد شماست. در اصطلاح عامه به این نوع مالیات، مالیات ثابت (flat tax) نیز می گویند. به عنوان مثال، فرض کنید در ایالتی زندگی می کنید که نرخ مالیات ثابت در آن، 5 درصد باشد. افرادی که مالیات پرداخت می کنند باید 5 درصد از درآمدشان را بعنوان مالیات بپردازند. از آنجا که در این نوع مالیات، هر فردی نسبتی از حقوقش را بعنوان مالیات پرداخت می کند، به همین دلیل این نوع از مالیات ها، مالیات متناسب و یا نسبتی نامیده می شود.

مالیات بر درآمد و سود

سه نوع مالیاتی که در بالا ذکر شد، شالوده ی سیستم مالیاتی در آمریکا را توصیف می کنند. بقیه ی مالیات هایی که در پایین ذکر می شود، آنهایی هستند که ممکن است نیاز باشد در زندگی روزمره تان آنها را بپردازید.



مالیات بر درآمدِ ایالتی

(Federal income tax)
مالیات بر درآمد نوعی مالیات است که بر درآمد و دستمزد ها وضع می شود. دولت فدرال، هفت نرخ مالیاتی مشخص نموده و بر اساس آن ها از شهروندان مالیات حاشیه ای اخذ می کند. این مالیات ها در یک دوره ی یک ساله جمع‌آوری می‌شوند. مالیات ها اغلب در چک حقوقی مردم لحاظ شده و از آن کسر می گردد. اگر شما دارای شغل آزاد باشید و یا دورکاری می کنید باید هر سه ماه یک بار خود اظهاری مالیاتی کنید و مالیات تخمین زده شده را بپردازید.

در حالت ایده آل، شما باید مبلغ دقیق تعیین شده ی مالیات را بپردازید اما از آنجا که اکثر مردم مبالغ بیشتری پرداخت می کنند، هر ساله مبلغ اضافه به آنها استرداد می شود.

مالیات بر درآمدِ ایالتی و محلی

(State and local income taxes)

علاوه بر دولت فدرال، بسیاری از ایالت ها نیز از شهروندان، مالیات بر درآمد دریافت می کنند. تنها هفت ایالت هستند که مالیات بر درآمد دریافت نمی کنند. ایالت های:

  • آلاسکا
  • فلوریدا
  • نوادا
  • داکوتای جنوبی
  • تگزاس
  • واشینگتن
  • ویومین

نیو همپشایر و تنسی بر بسیاری از درآمدهای معمول مالیات وضع نمی کنند اما بر سود ناشی از درآمد و سود سهام، مالیات وضع می کنند. (توجه داشته باشید که ایالت تنسی بنا دارد از سال ۲۰۲۲، اخذ مالیات بر درآمد حاصل از سرمايه گذاری را متوقف کند.)

  • کلرادو
  • ایلینویز
  • ایندیانا
  • کنتاکی
  • ماساچوست
  • میشیگان
  • کارولینای شمالی
  • پنسلوانيا
  • و یوتا

مابقی ایالت ها، مالیات حاشیه ای اخذ می کنند. با این وجود، سطح درآمدی لازم برای اخذ مالیات حاشیه ای در ایالت ها با یکدیگر فرق می کند. به عنوان مثال، ایالت آلاباما بسته به درآمد شما، نرخ مالیات ۲ درصدی، ۴ درصدی وش یا ۵ درصدی را بر درآمد شما وضع می کند.

بعضی از شهرها، بخش ها و دولت های محلی نیز مالیات مختص به خودشان را دارند. در ایالت مِیسوری، شهرهای کانزاس سیتی و سنت اوئیس، از شهروندان مالیات بر درآمد اخذ می کند. در ایالت مِريلند، هر بخش مالیات اختصاصی خودش را دارد. در ایالت اوریگان و در شهرهای ناحیه ی پورتلند، مردم برای حمایت از بخش حمل و نقل عمومی مالیات بر درآمد پرداخت می کنند.


"مالیات کمک بیمه ای فدرال" و دیگر "مالیات های بر حقوق"

(FICA and other payroll taxes)

این مالیات ها بوسیله ی کارفرمایان از صورتحساب شما کسر شده و به سازمان مالیاتی مربوطه ارسال می شود. اگر شما دورکار هستید و یا شغل آزاد دارید، باید به طور فصلی مالیات های تعیین شده را پرداخت کنید.

علاوه بر مالیات بر درآمد، مالیات های نیز وجود دارند که برای تامین اعتبار مراقبت های اجتماعی (تامین اجتماعی) و مراقبت های درمانی استفاده می شوند. این دو در کنار یکدیگر، مالیات FIC (قانون کمک های بیمه ای فدرال) را تشکیل می دهند. مالیات دهندگان باید ۶/۲ درصد از درآمدشان را به مراقبت های تامین اجتماعی و ۱/۴۵ درصد را به مراقبت های درمانی اختصاص دهند. کارفرمای شما باید مالیات FIC را از طرف شما پرداخت کند.
نوعی اضافه مالیات ۰/۹ درصدی برای حمایت از مراقبت های درمانی نیز وجود دارد که به افرادی که درآمدشان از ۲۰۰۰ دلار بیشتر بوده و ازدواج نکرده اند، تعلق می گیرد. این اضافه مالیات به افراد متاهل که درآمدشان بیشتر از 250،000 دلار می باشد نیز تعلق می گیرد. این مالیات که به آن، مالیات مراقبت درمانی مضاعف گفته می شود، تنها به درآمدهای بالاتر از مقادیر ذکر شده، اختصاص می یابد.

مالیات خود اشتغالی

(Self-employment taxes)
اگر شما دارای شغل آزاد هستید باید مانند حقوق بگیران، مالیات بر درآمد و "مالیات بر حقوق" پرداخت کنید، منتها با این تفاوت که بجای مالیات FIC، مالیات خود اشتغالی پرداخت می کنید. این مالیات ۱۵/۳ درصد از درآمد شما را به خود اختصاص می دهد - بعبارت دقیق تر، ۱۲/۴ درصد به مراقبت های اجتماعی و تامین اجتماعی و ۲/۹ درصد به مراقبت های درمانی تعلق می گیرد.

خبر خوب این که شما می توانید از ۵۰ درصد معافیت مالیاتی مربوط به مالیات خود اشتغالی بهره مند شوید، البته به شرط آن که پرونده ی مالیات بر درآمد سالانه ی خود را که شامل خود اظهاری های مالیاتی و..... می باشد را تهیه و تکمیل کنید.

مالیات بر سود سرمایه

(Capital gains taxes)
وقتی شما دارایی هايتان را که نوعی سرمایه محسوب می شود می فروشید، بر سود خالص شما "مالیات بر سود سرمایه" تعلق می گیرد. از جمله دارایی های معمول می توان به سرمايه گذاری ها و اموال غیر منقول، اشاره نمود. هنگامی که کالای قابل جمع آوری و با ارزشی مانند جواهرات و یا کلکسیونی از تمبرهای کمیاب را می فروشید باید این گونه مالیات را پرداخت کنید.

نرخ سود بر سرمایه در هر ایالت، به مدت زمانی که شما آن سرمایه را در اختیار داشته اید بستگی دارد. اگر تنها یک سال و یا کمتر می باشد که آن را در اختیار دارید، آنگاه دارایی و سرمایه ی شما مشمول "نرخ سود بر سرمایه ی کوتاه مدت" (short-term capital gains rates) می شود. این نرخ ها با نرخ های مالیات بر درآمد معمول یکسان هستند.

اگر یک سال یا بیشتر است که دارایی و سرمایه تان را در اختیار دارید، باید "نرخ سود بر سرمایه ی دراز مدت" (long-term capital gains rates) را پرداخت کنید که از نرخ مالیات‌های رایج کمتر می باشد. به این نکته توجه داشته باشید که دارایی که نوعی درآمد محسوب شود، شامل مالیات سود بر سرمایه می شود.

مالیات بر دارایی

(Estate tax)
مالیات بر دارایی نوعی از مالیات است که بر پول و دارایی که پس از مرگ بر جای می گذارید، وضع می گردد. پول نقد، سرمایه گذاری ها، املاک و اموال غیر منقول و دیگر دارایی های با ارزش، مشمول این مالیات می شوند. دولت فدرال مانند "ناحیه ی کلمبیا" و 12 ایالت در آمریکا که مالیات بر دارایی های مختص به خودشان را وضع می کنند، به جمع آوری این مالیات می پردازد.

میزان پولی که به عنوان مالیات بر دارایی باید پرداخته شود، به ارزش دارایی شما وابسته است. تنها دارایی هایی مشمول این نوع مالیات هستند که ارزششان از یک حدّ مشخص بیشتر باشد. به این مقدار مشخص، "آستانه ی معافیت" (exemption or exclusion amount) می گویند.

در سال 2020، دارایی هایی که ارزشی برابر با 58/11 میلیون دلار داشته باشند، مشمول آستانه ی معافیت می شوند. این مقدار هر ساله متناسب با تورم اندکی افزایش می یابد. (در سال 2019، آستانه ی معافیت برابر با 4/11 میلیون دلار بود.) حدود 12 ایالت، مالیات بر درآمد و آستانه ی معافیت مخصوص به خودشان را دارند که از هر ایالت به ایالت دیگر تغییر می کند. در بعضی از این ایالت ها، میزان آستانه ی معافیت با مقدار آن در دولت فدرال برابر است. ایالت ماسچوست یکی از کمترین آستانه های معافیت یعنی 1 میلیون دلار را دارا می باشد.

بسیاری از اموالی که جزء دارایی های شما محسوب می شوند، در هنگام محاسبه ی ارزش دارایی ها و اموالتان، ارزش گذاری خواهند شد اما دقت داشته باشید "مستمری فوت" (death benefit) که مربوط به بیمه ی عمر می باشد، شامل این دارایی ها نمی باشد.

مالیات بر ارث

(Inheritance tax)
مانند مالیات بر دارایی، مالیات بر ارث نیز بر اموالی تعلق می گیرد که شخص پس از مرگش، بر جای می گذارد. با این وجود، این نوع مالیات تا زمان حیات فرد، بر اموالش تعلق نمی گیرد و بر آنها اعمال نمی شود اما پس از مرگ او، کسی که اموالش را به ارث می برد، باید نسبت به پرداخت مالیات بر ارث اقدام کند.

جالب است بدانید که قانون مالیات بر ارث در کل کشور اجرا نمی شود و فقط شش ایالت هستند که این نوع از مالیات را از شهروندانشان اخذ می کنند. (مریلند هر دو مالیات بر دارایی و مالیات بر ارث را اخذ می کند.) نرخ این مالیات به مقدار اموال به ارث برده شده و رابطه ی شما با شخص متوفی بستگی دارد.

مالیات بر سرمایه

(Wealth tax)
مالیات بر سرمایه نوعی مالیات است که بر کل ثروت خالص شخص، وضع می شود. ثروت خالص شما عبارت است از مجموع درآمد سالانه، پس انداز های شخصی، حساب های سرمایه گذاری، اموال، املاک و دیگر دارایی ها مانند جواهرات و عتیقه جات.

مالیات بر ارزش کالاها و خدمات

(Ad valorem tax)

مالیات بر ارزش کالاها و خدمات مستقیما بر ارزش کالاها، خدمات یا دارایی ها استوار است. یکی از رایج ترین نوع از این مالیات ها در ایالات متحده، مالیات بر املاک و مستغلات می باشد.

مالیات بر دارایی

(Property tax)
هنگامی که شما خانه ای را خریداری می کنید، علاوه بر "بیمه ی وثیقه ی رهن" (mortgage insurance) و "بیمه ی مالک" (homeowners insurance)، موظف به پرداخت مالیاتی با عنوان "مالیات بر دارایی" نیز هستید. این مالیات در واقع نوعی مالیات بر ارزش کالا می باشد که در اینجا کالای شما همان ارزشِ ملک شماست. معمولا دولت محلی در یک شهر و یا بخش می تواند این مالیات را اخذ کند. بعضی از نواحی نیز مالیات ها را بر معیار بخش آموزش و پرورشی که ملک در آن قرار دارد و یا دیگر بخش های محلی، وضع می کنند.

میزان مالیاتی که پرداخت می کنید به مکانی که در آنجا زندگی می کنید، بستگی دارد. مالیات بر املاک و مستغلات همیشه بر کل ارزش خانه ی شما تعلق نمی گیرد. به عنوان مثال شما می توانید در جایی زندگی کنید که فقط از 40 درصد از ارزش خانه ی تان مالیات اخذ شود.

این مسأله که چطور محل قرار گیری منزل شما باعث تعیین ارزش آن می شود، از یک مکان به مکان دیگر متغیر است.

مالیات بر مصرف

(Consumption taxes)

مالیات بر مصرف، بر کالاهایی که آنها را خریداری می کنید و خدماتی که از آن ها استفاده می کنید، تعلق می گیرد. این مالیات در دسته ی مالیات های غیر مستقیم قرار می گیرد زیرا با این که دولت این مالیات را از عرضه کنندگان نهایی و یا همان خرده فروشان و مغازه دارها دریافت می کند، اما خریدار باید آن را بپردازد. بعبارت ساده تر، در واقع فروشنده، میزان مالیات را در قیمت کالا لحاظ می کند و آن را به قیمت کل کالا اضافه می کند و خریدار بطور غیر مستقیم آن را پرداخت می کند. (مالیات مستقیم بر کالاها و یا تراکنش ها تعلق نمی گیرد بلکه به درآمدها، سودها و دارایی های شخص تعلق می گیرد. مالیات بر درآمد و مالیات بر املاک و مستغلات، مالیات های مستقیم محسوب می شوند.)

دو مورد از مالیات های بر مصرف رایج عبارت اند از مالیات بر فروش و مالیات بر ارزش افزوده.

مالیات بر فروش

(Sales tax)
مالیات بر فروش، بر کالاهای خریداری شده و خدمات ارائه شده، تعلق می گیرد. این نوع از مالیات ها باید در هنگام فروش پرداخت گردد. مالیات ها در سطح فدرالی و کشوری وضع نمی شوند یعنی یک قانون واحد برای کل کشور که شهروندان تمام ایالت ها را مکلف به پرداخت آنها کند، وجود ندارد بلکه ممکن است فقط در بعضی ایالت ها آن هم به شیوه ای متفاوت از یکدیگر اخذ شوند. بعنوان مثال هر ایالت، شهر و یا ناحیه ی محلی ممکن است مالیات مختص به خودش را داشته باشد.

همان طور که گفته شد مالیات بر فروش در کل کشور اخذ نمی شود و هر ناحیه ای بر اساس نوع کالایی که در آنجا خریداری می کنید، نرخ مالیاتی متفاوتی برای آن کالا وضع می کند. به عنوان مثال، در یک ایالت ممکن است 2 درصد مالیات فروش بر خوار وبار تعلق گیرد اما بر بقیه ی کالاها 4 درصد مالیات اعمال شود.

مالیات بر فروش نوعی مالیات بر ارزش کالاها و خدمات می باشد؛ و میزان مالیاتی که پرداختید می کنید مستقیما به ارزش کالا و یا خدمتی که از آن استفاده می کنید، بستگی دارد.

مالیات بر ارزش افزوده

(Value-added tax)
مالیات بر ارزش افزوده بر کالاهایی که خریداری می شود، تعلق می گیرد. از یک منظر، این مالیات شبیه به مالیات بر فروش است، اما با آن یکسان نیست زیرا مالیات بر ارزش افزوده تنها بر قیمت نهایی یک کالا اعمال نمی شود. در واقع این مالیات در هر مرحله از پروسه ی تولید کالا و بر حسب ارزشی که آن مرحله دارد، به قیمت کالا اضافه و اعمال می گردد.

از آنجا که این مالیات در مرحله ی تولید کالا بر آن وضع می شود، مالیات بر ارزش افزوده در قیمتی که شما در فروشگاه بر روی کالا می بینید، لحاظ شده است. این مالیات جدا از مالیات بر فروشی می باشد که فروشنده آن را به قیمت کالای خود اضافه می کند.

در ایالات متحده مالیات بر ارزش افزوده اخذ نمی شود اما این مالیات در کشور های دیگر علی الخصوص کشورهای اروپایی ستانده می شود. مانند مالیات بر فروش، این نوع مالیات نیز نوعی مالیات بر ارزش کالا و خدمات محسوب می شود.

مالیات های داخلی

(Excise taxes)
مالیات های داخلی بر کالاها، خدمات و فعالیت های خاص تعلق می گیرد. این نوع از مالیات ها با مالیات بر فروش متفاوت است زیرا تنها بر برخی از کالاها و خدمات خاص تعلق می گیرد.

مالیات های داخلی معمولا در قیمت یک کالا لحاظ می شوند. بعضی از آنها در واقع نوعی مالیات بر ارزش کالا و خدمات محسوب می شوند؛ بعنوان مثال هنگامی که شما یک بلیت هواپیما می خرید، مالیات داخلی 5/7 درصدی در قیمت بلیت لحاظ شده است.

مالیات های داخلی معمولا در هر ناحیه مستقل از ارزش کالا بوده و همه جا یکسان می باشد. به عنوان مثال، دولت مرکزی مالیات 4/18 سنتی بر هر گالن گازوئیل معمولی وضع کرده است. فارغ از این که یک شرکت ممکن است هر گالن گازوئیل را 2 دلار و یا 3 دلار به شما عرضه کند، نرخ مالیات داخلی تعلق گرفته بر گازوئیل همچنان هر گالن 4/18 سنت خواهد بود.

قابل ذکر است که در مورد گازوئیل، هر ایالت نرخ مالیات داخلی مختص به خود را دارد.

مالیات های داخلی یکی از روش های محبوب دولت های محلی و ایالتی جهت افزایش درآمد به حساب می آید. بنا به آمار مرکز Urn-rookings Tx Policy Center، عواید حاصل از مالیات های داخلی در سال 2017 برابر با 83 میلیون دلار بوده است.

مالیات‌های داخلی رایج که معمولاً شما آنها را در ایالت ها و یا در سطح فدرالی مشاهده می کنید عبارتند از مالیات بر مشروبات الکلی، تنباکو، سوخت، مسافرت های هوایی و خدمات ارتباطی.

مالیات هایی نیز وجود دارند که به منظور حفظ و ارتقای سلامت جامعه تدوین شده اند، به عنوان مثال می توان به اخذ اجباری بیمه ی سلامت (individual mandate) که در "قانون سلامت مقرون به صرفه" (Affordable Care Act) به آن اشاره شده است، اشاره نمود. همچنین در این زمینه می توان به "مالیات های محیطی" که بر آلاینده ها و انتشار گازهای سمی اعمال شده است، اشاره نمود.

با اینکه ممکن است این نوع مالیات دیگر منسوخ شده باشد، اما شما می توانید "مالیات گناه" (sin tax) را نیز به فهرست مالیات های این مقاله اضافه کنید. این مالیات ها بر کالاها یا فعالیت هایی که بر اشخاص جامعه یا به کل جامعه آسیب برسانند اعمال می شود. به عنوان مثال، نوشیدنی های قندی، قمار بازی و برنزه سازی هایی که جهت زیبایی و به صورت غیر رسمی انجام می شوند، مشمول مالیات گناه می شوند.

دیگر انواع مالیات ها


اضافه مالیات

(Surtax)

اضافه مالیات معمولا بر چیزی تعلق می‌گیرد که قبلاً مالیات بر آن اعمال شده باشد. اضافه مالیات ها معمولاً تنها بر افرادی وضع می شود که درآمدی بالاتر از یک حد مشخص داشته باشند. به عنوان مثال تمام مالیات دهندگان از طریق پرداخت مالیات مراقبتهای درمانی، به مراقبتهای درمانی و سلامتی کمک می نمایند. اما مالیات دهندگان مجرد که درآمدی افزون بر ۲۰۰ هزار دلار در ماه داشته باشند، مکلف هستند که اضافه مالیاتی معادل ۹ درصد (مالیات مراقبتهای درمانی اضافه) بر تمامی درآمدهایی که فراتر از ۲۰۰ هزار دلار باشد، بپردازند.

مالیات بر کسب و کار و مالیات بر شرکت

(Business and corporate tax)
"مالیات بر درآمد"، مالیاتی است که بر درآمد تنها یک شخص، تعلق می گیرد. مالیات بر شرکت، در حقیقت بر سود یک شرکت (که از تفاضل مخارج از درآمد به دست می آید)، اعمال می شود.

نرخ های مالیات بر شرکت، عموماً با نرخ های مالیات هایی که تنها بر یک فرد وضع می شود، متفاوت است. برخلاف هفت نرخی که برای مالیات‌های حاشیه‌ای در نظر گرفته شده است، نرخ مالیات بر شرکت فدرالی تنها 21 درصد و ثابت است. بسیاری از ایالت ها نیز دارای نرخ های مالیات بر شرکتی هستند که با میزان نرخ های مالیات بر درآمد معمول در آنها متفاوت است.

به عنوان مثال، مالیات بر درآمدی که در ایالت مِین برای افراد در نظر گرفته شده از 8/5 درصد شروع شده و بر حسب سه محدوده ی درآمدی تا 15/7 درصد افزایش می یابد. نرخ مالیات بر شرکت ها در این ایالت، برای چهار محدوده ی درآمدی از 5/3 درصد شروع شده و تا 9/8 درصد افزایش می یابد.
 

مطالب مرتبط

Post Image

تاریخ، مفاهیم و نحوه عملکرد بورس و بازار سهام آمریکا

20 ژانویه 2021
بازار بورس چیست ، از کجا آمده و چگونه کار می کند ؟ 🔻مستند کوتاهی از Netfix را مشاهده می...
مطالعه
Post Image

متمم بیست و پنجم قانون اساسی ایالات متحده امریکا به اجرا در آمده در سال ۱۹۶۷

19 ژانویه 2021
مطالعه
Post Image

میشل فلورنوی کیست؟

18 ژانویه 2021
مطالعه