زنان کارگر یک شرکت نساجی در روز 8مارس سال 1857 میلادی در اعتراض به وضعیت سخت کاری خود در شهر نیویورک آمریکا دست به اعتصاب زدند.
مطالعه
در بیشتر مدارس راهنمایی و دبیرستان، دستورالعمل‌هایی برای نوع پوشش وجود دارد که تعیین می‌کند دانش‌آموزان چه چیزهایی را می‌توانند بپوشند و چه چیزهایی را نمی‌توانند. طبق مرکز ملی آمار تحصیلی، حدود 15درصد از مدارس دبیرستان و چندپایه‌ای در آمریکا دستورالعمل‌های سخت‌گیرانه‌ای برای نوع پوشش دارند که پوشیدن یونیفورم را الزامی می‌کند؛ گرچه دیگر مدارس هم همچنان قاعده و قانون‌های بسیاری برای پوششِ مناسب دارند.
بسیاری از دستورالعمل‌های نوع پوشش می‌خواهند که لباس‌هایی که نوجوانان برای مدرسه می‌پوشند که در حد منطقی آراسته باشند؛ یعنی لباس‌ها به‌خوبی و به‌طور مناسب بدن را بپوشانند. راهنماهایی که دربارۀ آراستگی هستند، به‌دنبال کاستنِ علت‌های حواس‌پرتی و بهبودِ امنیت دانش‌آموزان‌اند اما اغلب جا را برای تفسیر بر اساسِ ارزش‌های شخصی، باز گذاشته‌اند.
بسیاری از مدارس، بلندیِ مناسب دامن و شلوارک را طبق «قانونِ نوکِ انگشت» توضیح می‌دهند. برای نمونه، منطقۀ مدرسه‌ایِ مستقلِ سوکورو (Socorro Independent School District) اعلام می‌کند: «بلندی دامن و دامن‌شلوارکی و شلوارک باید به‌اندازه‌ای باشد که وقتی دانش‌آموز دستانش را صاف در دوطرف بدنش می‌گذارد، لبۀ دامن یا دامن‌شلوارکی یا شلوارک پایین‌تر از نوکِ انگشتان دستانش قرار گیرد.» گرچه بسیاری از مدارس بین راهنماهای پوشش دختر و پسر تفاوتی قائل نیستند، راهنماهای برخی مناطق حتماً بخش‌هایی مجزا برای دختران و پسران دارد. البته دستورالعمل‌های شلوارک برای دختران و پسران یکی است: «شلوارک پسران و دختران...باید تا روی زانو بلند باشد و بالای باسن را نیز بپوشاند.»
لباس‌های بندی، لباس‌های دکولته، پیراهن‌های جذب، پیراهن‌های یقه‌قایقی و زیرپوش‌های رکابی در بسیاری از راهنماهای پوشش در مدارس ممنوع اعلام شده‌اند، به‌ویژه وقتی تمام شانه‌ها یا بند لباس‌زیر دختران، و سینه‌ها یا نواحی شکم پسران را در معرض دید قرار می‌دهند. مدرسۀ راهنماییِ چهالیس (Chehalis Middle School) در ایالت واشنگتن به هیچ دانش‌آموزی اجازۀ پوشیدن لباس‌هایی را نمی‌دهد که «روی شانه‌ها را به‌پهنای کمتر از دو انگشت می‌پوشانند»؛ در حالی که انجمن صنفی مدارس دولتیِ نیوکاسل (اِن‌سی‌سی‌اِس‌سی) (New Castle Community School Corporation) شرط دیگری را نیز اضافه می‌کند که پسران نباید لباس‌هایی با برش‌های شبیه به «زیرپوش‌های رکابی یا لباس‌های مخصوص ساحل» را بپوشند.
بسیاری از مدارس پوشیدنِ ساپورت‌های کشی (اسپَندکس) یا شلوارهای یوگا را زیر دامن و پیراهن‌های بلند و هر لباسی که پایین بدن و اندام تناسلی را بپوشاند، الزامی می‌دانند. مدرسۀ مرکزیِ وارِن (Warren Central School) در دستورالعمل‌های خود برای پوشش اعلام می‌کند که «جوراب‌شلواری، ساپورت یا هر نوع جوراب‌مانند دیگر باید با لباسی پوشیده شود که بلندیِ آن یا طبق قانون نوکِ انگشت باشد یا بلندتر از آن».
پوشیدنِ پیژامه اغلب برای هفتۀ جشن در مدارس مجاز است اما در مواقع دیگر از آن چندان استقبالی نمی‌شود زیرا با دیگر دستورالعمل‌های نوع پوشش، همچون نپوشیدنِ لباس‌های گشاد یا زیرپوش‌های رکابی، در تناقض است. دبیرستان سادِرن (Southern High School) بین پیژامه و دیگر انواع پوشش‌های پایین‌تنه که به‌علت جنس پارچه‌شان ممکن است بدن‌نما باشند، تفاوتی قائل نمی‌شود و همه را از دستۀ تن‌پوش‌های مجاز حذف می‌کند. دبیرستان ساحل (Coast High School) پیژامه را در فهرست لباس‌های تحریک‌آمیز می‌آورد.
به‌طور کلی، مدارس اجازۀ چاپِ جملات یا طرح‌های گرافیکیِ حاویِ حرف‌های رکیک یا وقیحانه را روی لباس نمی‌دهند. دبیرستان ادیسونِ کالیفرنیا طرح رکیک روی لباس را طرحی می‌داند که «عبارت‌ها یا رفتارهایی را نشان دهد که یادآور موضوعات جنسی، دشنام به مقدسات، وقاحت، موادمخدر، الکل یا دخانیات است یا شرافتِ گروه‌هایی خاص را کم‌ارزش جلوه می‌دهد».
اغلب، ممنوعیتِ برهنگیِ شکم برای پسران در پوشیدنِ لباس‌هایی است که از دو طرف چاک دارند و برای دختران در پوشیدن لباس‌های نیم‌تنه است. دبیرستان سالیناس (Salinas High School) می‌گوید: «همۀ بخش‌های شکم و کمر باید به‌طور کامل پوشانده شوند بدون اینکه نیاز به کشیدن یا کش‌آوردنِ لباس باشد.»
بند لباس‌زیر زنانه زیرِ زیرپوش‌های رکابی، لباس‌زیر زیر شلوارهای گشاد، یا حتی لباس‌زیرهایی که از پارگی‌ها یا سوراخ‌های لباس دیده می‌شوند، ممنوع‌اند. دستورالعمل پوشش دانش‌آموز نمونۀ اورگان نَو (Oregon NOW Model Student Dress Code) با این هدف است که مدرن و جامع باشد؛ لباس‌زیرهای در معرض دید را ممنوع می‌کند، اما با این استثنا که بند کمرِ لباس‌زیر و بندهایی که [به‌طور عادی] دیده می‌شوند، ممنوعیتی ندارند.
یقۀ لباس باید محجوبانه باشد. بسیاری از مدارس، یقه‌هایی را ممنوع می‌کنند که ممکن است شکاف بین دو سینه را در معرض دید قرار دهد یا بخش بسیار زیادی از قفسۀ سینه را نشان دهد. برای نمونه، مدرسۀ کارلایل (Carlisle School) هر نوع بالاپوشی که شکاف بین دو سینه را در هر زمانی در محوطۀ مدرسه در معرض دید قرار دهد، ممنوع می‌کند.
این اقلام ممکن است رنگ‌های خاص، پوشش‌های سر همچون سربندهای دورَگ (do-rag)، زیورآلات، نمادها، یا هر نوع شعارنوشته را شامل شود. دبیرستان جیمز لوگان (James Logan High School) پوشیدنِ هر نوع لباس مرتبط با گروه‌های اراذل و اوباش را در املاک مدرسه یا در رویدادهای تحت حمایتِ مدرسه، ممنوع می‌کند. از آنجایی که هویت گروه‌های اراذل و اوباش منطقه‌به‌منطقه متفاوت است، دستورالعمل‌های خاص، بسته به فعالیتِ گروه‌های اراذل و اوباش در آن منطقه متفاوت خواهد بود.
این موضوع ممکن است شامل کت‌های سنگین، پالتوبارانی‌ها، یا هر نوع لباس گشاد شود و به این هدف است که به مدارس کمک کند که دانش‌آموزان را از پنهان‌کردنِ سلاح بازدارد. مدرسۀ راهنمایی تامسون (Thompson Middle School) می‌گوید دانش‌آموزان نمی‌توانند لباس‌های «فوق‌العاده گشاد» بپوشند و باید در تمامِ ساعات مدرسه همۀ لباس‌های رویی شامل کت و سویشرت‌های زیپ‌دار را در کمدشان در مدرسه بگذارند.
همۀ مدارس بیرون‌بودنِ بیراهن از شلوار را ممنوع نمی‌کنند، اما برخی مدارس این ممنوعیت را دارند. در مدارسی مثل منطقۀ مدرسه‌ایِ بخش سَنت لوئیس (Saint Lucie County School District) باید همۀ دانش‌آموزان در همۀ مقاطع، پایین پیراهن‌های مردانه را از قسمت کمر داخل شلوار بگذارند. این دستورالعمل را دارای نگاهِ حرفه‌ای‌تری می‌دانند و گاهی برای این است که از پنهان‌کردنِ اسلحه در کمر شلوارها و دامن‌ها جلوگیری کند.
این بخش، معمولاً شامل کلاه و روسری و نقابِ آفتاب‌گیر می‌شود اما پوشش‌های سر که به دلایل مذهبی می‌پوشند را دربرنمی‌گیرد. مناطقی مثل منطقۀ مدرسه‌ایِ مارتینِز (Martinez School District) پوشیدن کلاه در داخل ساختمان‌ها را به‌عنوان بخشی از دستورالعملشان برای نوع پوشش ممنوع کرده‌اند اما از نظر قانونی باید به دانش‌آموزان اجازه بدهد که طیِ فعالیت‌های در فضای باز، کلاه بر سر بگذارند تا در برابر نور خورشید محفوظ باشند.
عینک آفتابی ممکن است فرآیند یادگیری را مختل کند زیرا ممکن است وقتی دانش‌آموز در ساختمان است، دیدن را برای او دشوار کند. به‌علاوه، اگر دانش‌آموز در کلاس عینک آفتابی بزند، ممکن است معلم نتواند به‌راحتی مطمئن شود که دانش‌آموز به او و درس توجه می‌کند. دبیرستان وُرهیز (Voorhees High School) به دانش‌آموزان اجازۀ استفاده از عینک آفتابی را نمی‌دهد مگر اینکه پزشک به دلیلی منطقی آن را تجویز کرده باشد.
جدای از اینکه چه حس شخصی‌ای به دستورالعمل‌های نوع پوشش در مدارس دارید، دانش‌آموزانی که به‌تکرار از این قوانین سرپیچی کنند، ممکن است هدف تنبیه‌های انظباطی قرار گیرند. بنابراین، بهتر است پیش از آغاز سال تحصیلی، از دستورالعمل‌های پوشش در مدرسه‌تان آگاه شوید.
در بیشتر مدارس راهنمایی و دبیرستان، دستورالعمل‌هایی برای نوع پوشش وجود دارد که تعیین می‌کند دانش‌آموزان چه چیزهایی را می‌توانند بپوشند و چه چیزهایی را نمی‌توانند. طبق مرکز ملی آمار تحصیلی، حدود 15درصد از مدارس دبیرستان و چندپایه‌ای در آمریکا دستورالعمل‌های سخت‌گیرانه‌ای برای نوع پوشش دارند که پوشیدن یونیفورم را الزامی می‌کند؛ گرچه دیگر مدارس هم همچنان قاعده و قانون‌های بسیاری برای پوششِ مناسب دارند.
بسیاری از دستورالعمل‌های نوع پوشش می‌خواهند که لباس‌هایی که نوجوانان برای مدرسه می‌پوشند که در حد منطقی آراسته باشند؛ یعنی لباس‌ها به‌خوبی و به‌طور مناسب بدن را بپوشانند. راهنماهایی که دربارۀ آراستگی هستند، به‌دنبال کاستنِ علت‌های حواس‌پرتی و بهبودِ امنیت دانش‌آموزان‌اند اما اغلب جا را برای تفسیر بر اساسِ ارزش‌های شخصی، باز گذاشته‌اند.
بسیاری از مدارس، بلندیِ مناسب دامن و شلوارک را طبق «قانونِ نوکِ انگشت» توضیح می‌دهند. برای نمونه، منطقۀ مدرسه‌ایِ مستقلِ سوکورو (Socorro Independent School District) اعلام می‌کند: «بلندی دامن و دامن‌شلوارکی و شلوارک باید به‌اندازه‌ای باشد که وقتی دانش‌آموز دستانش را صاف در دوطرف بدنش می‌گذارد، لبۀ دامن یا دامن‌شلوارکی یا شلوارک پایین‌تر از نوکِ انگشتان دستانش قرار گیرد.» گرچه بسیاری از مدارس بین راهنماهای پوشش دختر و پسر تفاوتی قائل نیستند، راهنماهای برخی مناطق حتماً بخش‌هایی مجزا برای دختران و پسران دارد. البته دستورالعمل‌های شلوارک برای دختران و پسران یکی است: «شلوارک پسران و دختران...باید تا روی زانو بلند باشد و بالای باسن را نیز بپوشاند.»
لباس‌های بندی، لباس‌های دکولته، پیراهن‌های جذب، پیراهن‌های یقه‌قایقی و زیرپوش‌های رکابی در بسیاری از راهنماهای پوشش در مدارس ممنوع اعلام شده‌اند، به‌ویژه وقتی تمام شانه‌ها یا بند لباس‌زیر دختران، و سینه‌ها یا نواحی شکم پسران را در معرض دید قرار می‌دهند. مدرسۀ راهنماییِ چهالیس (Chehalis Middle School) در ایالت واشنگتن به هیچ دانش‌آموزی اجازۀ پوشیدن لباس‌هایی را نمی‌دهد که «روی شانه‌ها را به‌پهنای کمتر از دو انگشت می‌پوشانند»؛ در حالی که انجمن صنفی مدارس دولتیِ نیوکاسل (اِن‌سی‌سی‌اِس‌سی) (New Castle Community School Corporation) شرط دیگری را نیز اضافه می‌کند که پسران نباید لباس‌هایی با برش‌های شبیه به «زیرپوش‌های رکابی یا لباس‌های مخصوص ساحل» را بپوشند.
بسیاری از مدارس پوشیدنِ ساپورت‌های کشی (اسپَندکس) یا شلوارهای یوگا را زیر دامن و پیراهن‌های بلند و هر لباسی که پایین بدن و اندام تناسلی را بپوشاند، الزامی می‌دانند. مدرسۀ مرکزیِ وارِن (Warren Central School) در دستورالعمل‌های خود برای پوشش اعلام می‌کند که «جوراب‌شلواری، ساپورت یا هر نوع جوراب‌مانند دیگر باید با لباسی پوشیده شود که بلندیِ آن یا طبق قانون نوکِ انگشت باشد یا بلندتر از آن».
پوشیدنِ پیژامه اغلب برای هفتۀ جشن در مدارس مجاز است اما در مواقع دیگر از آن چندان استقبالی نمی‌شود زیرا با دیگر دستورالعمل‌های نوع پوشش، همچون نپوشیدنِ لباس‌های گشاد یا زیرپوش‌های رکابی، در تناقض است. دبیرستان سادِرن (Southern High School) بین پیژامه و دیگر انواع پوشش‌های پایین‌تنه که به‌علت جنس پارچه‌شان ممکن است بدن‌نما باشند، تفاوتی قائل نمی‌شود و همه را از دستۀ تن‌پوش‌های مجاز حذف می‌کند. دبیرستان ساحل (Coast High School) پیژامه را در فهرست لباس‌های تحریک‌آمیز می‌آورد.
به‌طور کلی، مدارس اجازۀ چاپِ جملات یا طرح‌های گرافیکیِ حاویِ حرف‌های رکیک یا وقیحانه را روی لباس نمی‌دهند. دبیرستان ادیسونِ کالیفرنیا طرح رکیک روی لباس را طرحی می‌داند که «عبارت‌ها یا رفتارهایی را نشان دهد که یادآور موضوعات جنسی، دشنام به مقدسات، وقاحت، موادمخدر، الکل یا دخانیات است یا شرافتِ گروه‌هایی خاص را کم‌ارزش جلوه می‌دهد».
اغلب، ممنوعیتِ برهنگیِ شکم برای پسران در پوشیدنِ لباس‌هایی است که از دو طرف چاک دارند و برای دختران در پوشیدن لباس‌های نیم‌تنه است. دبیرستان سالیناس (Salinas High School) می‌گوید: «همۀ بخش‌های شکم و کمر باید به‌طور کامل پوشانده شوند بدون اینکه نیاز به کشیدن یا کش‌آوردنِ لباس باشد.»
بند لباس‌زیر زنانه زیرِ زیرپوش‌های رکابی، لباس‌زیر زیر شلوارهای گشاد، یا حتی لباس‌زیرهایی که از پارگی‌ها یا سوراخ‌های لباس دیده می‌شوند، ممنوع‌اند. دستورالعمل پوشش دانش‌آموز نمونۀ اورگان نَو (Oregon NOW Model Student Dress Code) با این هدف است که مدرن و جامع باشد؛ لباس‌زیرهای در معرض دید را ممنوع می‌کند، اما با این استثنا که بند کمرِ لباس‌زیر و بندهایی که [به‌طور عادی] دیده می‌شوند، ممنوعیتی ندارند.
یقۀ لباس باید محجوبانه باشد. بسیاری از مدارس، یقه‌هایی را ممنوع می‌کنند که ممکن است شکاف بین دو سینه را در معرض دید قرار دهد یا بخش بسیار زیادی از قفسۀ سینه را نشان دهد. برای نمونه، مدرسۀ کارلایل (Carlisle School) هر نوع بالاپوشی که شکاف بین دو سینه را در هر زمانی در محوطۀ مدرسه در معرض دید قرار دهد، ممنوع می‌کند.
این اقلام ممکن است رنگ‌های خاص، پوشش‌های سر همچون سربندهای دورَگ (do-rag)، زیورآلات، نمادها، یا هر نوع شعارنوشته را شامل شود. دبیرستان جیمز لوگان (James Logan High School) پوشیدنِ هر نوع لباس مرتبط با گروه‌های اراذل و اوباش را در املاک مدرسه یا در رویدادهای تحت حمایتِ مدرسه، ممنوع می‌کند. از آنجایی که هویت گروه‌های اراذل و اوباش منطقه‌به‌منطقه متفاوت است، دستورالعمل‌های خاص، بسته به فعالیتِ گروه‌های اراذل و اوباش در آن منطقه متفاوت خواهد بود.
این موضوع ممکن است شامل کت‌های سنگین، پالتوبارانی‌ها، یا هر نوع لباس گشاد شود و به این هدف است که به مدارس کمک کند که دانش‌آموزان را از پنهان‌کردنِ سلاح بازدارد. مدرسۀ راهنمایی تامسون (Thompson Middle School) می‌گوید دانش‌آموزان نمی‌توانند لباس‌های «فوق‌العاده گشاد» بپوشند و باید در تمامِ ساعات مدرسه همۀ لباس‌های رویی شامل کت و سویشرت‌های زیپ‌دار را در کمدشان در مدرسه بگذارند.
همۀ مدارس بیرون‌بودنِ بیراهن از شلوار را ممنوع نمی‌کنند، اما برخی مدارس این ممنوعیت را دارند. در مدارسی مثل منطقۀ مدرسه‌ایِ بخش سَنت لوئیس (Saint Lucie County School District) باید همۀ دانش‌آموزان در همۀ مقاطع، پایین پیراهن‌های مردانه را از قسمت کمر داخل شلوار بگذارند. این دستورالعمل را دارای نگاهِ حرفه‌ای‌تری می‌دانند و گاهی برای این است که از پنهان‌کردنِ اسلحه در کمر شلوارها و دامن‌ها جلوگیری کند.
این بخش، معمولاً شامل کلاه و روسری و نقابِ آفتاب‌گیر می‌شود اما پوشش‌های سر که به دلایل مذهبی می‌پوشند را دربرنمی‌گیرد. مناطقی مثل منطقۀ مدرسه‌ایِ مارتینِز (Martinez School District) پوشیدن کلاه در داخل ساختمان‌ها را به‌عنوان بخشی از دستورالعملشان برای نوع پوشش ممنوع کرده‌اند اما از نظر قانونی باید به دانش‌آموزان اجازه بدهد که طیِ فعالیت‌های در فضای باز، کلاه بر سر بگذارند تا در برابر نور خورشید محفوظ باشند.
عینک آفتابی ممکن است فرآیند یادگیری را مختل کند زیرا ممکن است وقتی دانش‌آموز در ساختمان است، دیدن را برای او دشوار کند. به‌علاوه، اگر دانش‌آموز در کلاس عینک آفتابی بزند، ممکن است معلم نتواند به‌راحتی مطمئن شود که دانش‌آموز به او و درس توجه می‌کند. دبیرستان وُرهیز (Voorhees High School) به دانش‌آموزان اجازۀ استفاده از عینک آفتابی را نمی‌دهد مگر اینکه پزشک به دلیلی منطقی آن را تجویز کرده باشد.
جدای از اینکه چه حس شخصی‌ای به دستورالعمل‌های نوع پوشش در مدارس دارید، دانش‌آموزانی که به‌تکرار از این قوانین سرپیچی کنند، ممکن است هدف تنبیه‌های انظباطی قرار گیرند. بنابراین، بهتر است پیش از آغاز سال تحصیلی، از دستورالعمل‌های پوشش در مدرسه‌تان آگاه شوید.
