بزرگ ترین تهدیدی که متوجه ماشین های رای گیری در امریکاست، خطر هکرها نیست، بلکه کهنه بودن خود این دستگاه هاست.
در سال 2017 هکرها یکی از ماشین های رای گیری در لاس وگاس را هک کردند. علیرغم اینکه ماشین هک شده بسیار قدیمی بود و اتفاقی که افتاد درمورد شرایط همه ی ماشین های رای گیری اقتضا نمی کرد، اما این اتفاقات توجهات عمومی را به سمت بحران انتخاباتی جلب کرد که از ماجرای فضاحت مربوط به "خرده کاغذها" در انتخابات ریاست جمهوری سال 2000 شروع شد. کیت رابینوویتز؛ یکی از دست اندرکاران پروپابلیکا در مطالعاتش بر امنیت انتخابات در امریکا به این نتیجه رسیده که در بسیاری از ایالات و مناطق این کشور، دست اندرکاران انتخابات حقیقتا از کمبود بودجه رنج می برند. بدون بودجه ی نوسازی تجهیزات الکترونیک مربوط به انتخابات، مقامات مجبور به استفاده از ابزار قدیمی هستند که قدمت آنها به سال 2008 یا قبل تر برمی گردد. در آن زمان، لایحه ی کمک به انتخابات در امریکا که در سال 2002 تصویب شد باعث اختصاص بودجه ای خاص نوسازی و جایگزینی این تجهیزات شد؛ اما از آن تاریخ تا به حال تعداد ابزار نوسازی شده و جایگزین شده بسیار بسیار کم بوده است.
دست اندرکاران می توانند با ایزوله کردن ماشین های انتخاباتی از اتصال به اینترنت و جایگزاری آنها در مناطق حفاظت شده خطر هکرها را دفع کنند، اما مساله اینجاست که این ماشین ها مشکلات فنی بسیار اساسی دارند که ایالات سرعت پایینی در تشخیص آنها و عیب یابی شان داشته اند و این مساله می تواند عواقب بسیار بزرگی برای انتخابات های پیش رو داشته باشد. البته جای خوش بینی است که براساس بودجه ای که در مارس 2018 تصویب شد 380 میلیون دلار پول در اختیار دست اندرکاران قرار خواهد گرفت تا زیرسازهای انتخاباتی را به روز کنند؛ اما باید صبر کنیم و ببینیم که آیا واقعا این بودجه تامین خواهد شد و آیا واقعا در همین راستا صرف خواهد شد یا نه.