یکی از معضلات اصلی برای کیف پول در ایران، وجود انواع و اقسام کارت‌های مختلف است. کارت ملی در یک سایز کاملاً غیر متعارف با ابعادی که معلوم نیست در کیف پول کدوم آقا غوله‌ای قرار بوده جا بشه و تازگی سایز آن استاندارد شده است، گواهینامه‌ی رانندگی (که برای موتور و ماشین تبدیل به یک کارت شده است)، شناسنامه و پاسپورت. مثلاً کارت ملی و شناسنامه یک ترکیب رایج است. برای پرواز هم علی‌القاعده کارت ملی و یا شناسنامه کار می‌کند. چیزی که واضح است این است که سایز شناسنامه اصلاً برای حمل روزانه طراحی نشده است.
و همه‌ی این‌ها در امریکا اغلب فقط به یک کارت گواهینامه خلاصه می‌شود. حالا اگر کسی گواهینامه نداشته باشد می‌تواند یک کارت شناسایی شبیه همان گواهینامه بگیرد. یعنی تا وقتی نیاز به مسافرت بین‌المللی یا موارد معدود دیگر که پاسپورت یا SSN لازم است پیش نیامده باشد، اغلب مدرک دیگری در کارهای روزمره به جز گواهینامه لازم نیست و کار شناسایی بوسیله‌ی Driver's Licence انجام می‌شود. به همین راحتی.
درک این مساله اصلاً سخت نیست ولی اینکه چرا تاکنون پیاده‌سازی نشده، در صندوقچه‌ی سوالات لاینحل (به قول برو و بچ کامپیوتری np-complete) من قرار دارد.