بیشتر افراد می خواهند برای خودشان خانه بخرند اما قیمت یک خانه ، صدها هزار دلار است و احتمالا هیچکس اینقدر پول نقد زیر بالش ندارد. باید دهه ها کار و پس انداز کنید تا به چنین پولی برسید. در حالی که به راحتی میتوانید مبلغی بیشتر از بهای خانه را در قالب اجاره پرداخت کنید. پس برای اینکه مردم بتوانند صاحبخانه شوند، قبل از آن که آنقدر پیر شوند که یادشان برود برای چه میخواستند صاحبخانه شوند، سیستم وام مسکن به وجود آمده است. وام مسکن یک نوع وام است، اگر قیمت خانه شما 100 هزار دلار باشد، 10 هزار دلار آن را از پس انداز خود پرداخت میکنید (پیش پرداخت) و باقی 90 هزار دلار را از بانک قرض میگیرید.. پس اگر همه چیز به این سادگی است – یک وام مسکن که در طول زمان آن را پرداخت میکنید – چرا این همه حرف و حدیث دارد؟ دلیل این است که تنوع وام های مسکن از تنوع طعم های آدامس محبوب شما بیشتر است، و همه آن ها هم خوشمزه نیست. وام های آرم و بالون، وام های نرخ ثابت و وام های بهره ای، وام های بریج و رفیس و وام های وارونه.در این ویدئو با هر یک از این وام ها اشنا می شوید.