اگر تیراندازی های کور را در طول زمان بررسی کنید دو موضوع نگران کننده در آن کاملا روشن است: این حملات بسیار بیشتر و این حملات مرگبارتر شده اند.
برای پروژه ای که موسسه ملی عدالت، شاخه تحقیقاتی وزارت دادگستری، بودجه آن را تامین کرد از 1966 درباره همه تیراندازی های کور تحقیق کردیم. تحقیقات ما بیش از 50 سال طول کشید اما 20 درصد از 164 مورد در پایگاه داده ما در 5 سال اخیر رخ داده است. بیش از نیمی از تیراندازی ها از سال 2000 به این طرف و 33 درصد از تیراندازی ها از 2010 رخ داده است. مرگبارترین سال ها 2017 و 2018 بودند و به نظر می رسد امسال از سالهای گذشته اوضاع وخیم تر باشد.

تعداد تلفات در هر تیراندازی نیز به شکل قابل توجهی افزایش یافته است. 16 مورد از 20 مورد مرگبارترین تیراندازی کور در تاریخ معاصر در 20 سال گذشته رخ داده است و 8 مورد آن از جمله تیراندازی در لاس وگاس در سال 2017 که بر اثر آن 58 نفر جان خود را از دست دادند، در 5 سال گذشته بوده است.
در دهه های گذشته تعداد تلافات در تیراندازی های کور به شکل پیوسته افزایش یافته است. در دهه 1970 تعداد تلفات هر تیراندازی به طور میانگین 5/7 بود. در دهه 1980 این میانگین به 14 نفر در هر تیراندازی افزایش یافت. در دهه 1990 این میانگین به 21 نفر رسید. در دهه 2000 این رقم به 23.5 نفر رسیده است. میزان تلفات در هر تیراندازی در این دهه افزایش بیشتری داشته است. امروز میانگین تلفات در هر تیراندازی به 51 نفر در هر سال رسیده است.
تیراندازی های کور تنها نیم درصد از 14 هزار قتل ها به وسیله سلاح های گرم در سال در آمریکا را به خود اختصاص داده است اما در شرایطی که تعداد قتل ها در امریکا در سال های گذشته کاهش یافته است اما تعداد تیراندازی های کور همچنان رو به افزایش است.
هنوز هیچ تعریف پذیرفته شده جهانی درباره تیراندازی کور وجود ندارد. اما در تحقیقات ما در پروژه خشونت از تعریف مرکز پژوهشی کنگره استفاده می کنیم . براساس این تعریف هر حادثه ای که در آن چهار یا بیشتر قربانی (فرد تیرانداز مشمول قربانیان نمی شود) در محلی عمومی به ضرب گلوله کشته شوند، تیراندازی کور قلمداد می شود. براساس این استاندارد، تیراندازی کور در شهرهای اودسا و میدلند در ایالت تگزاس در یکشنبه بعدازظهر که بر اثر آن 7 نفر و خود ضارب کشته شدند، ششمین تیراندازی کور در امسال قلمداد می شود.
اگر تعریف دیگری که تعداد کشته های کمتر یا مرگ خود تیرانداز را نیز در امار تلفات قلمداد می کند، در نظر بگیریم تعداد تیراندازی های کور بسیار بیشتر خواهد شد. اما بر اساس این استاندارد ، در سال جاری و تاکنون 6 تیراندازی کور در امریکا رخ داده است که این رقم هم بسیار زیاد است و همین میزان نیز برای نتیجه گیری کردن درباره این موضوع که برخلاف برآوردهای سابق، تیراندازی های کور به شکل پیوسته در حال افزایش است، کافی است.
مطالعات نشان می دهد عاملان تیراندازی های کور بدون پرداخت هیچ هزینه ای پس از حملات از پوشش رسانه ای به ارزش 75 میلیون دلار برخوردار می شوند، که معادل سطح پوشش ورزشکاران حرفه ای و بازیگران هالیوودی است. برای کسانی که خشمگین، منزوی و ناشناخته اند این میزان پوشش خبری انگیزه بسیار خوبی برای ارتکاب به چنین اقدامی است.

هر چه تعداد تلفات این حملات بالاتر باشد، میزان پوشش خبری نیز گسترده تر و بیشتر می شود. یک عامل تیراندازی که به تازگی از اقدامتش جلوگیری شده است در پیامی نوشته بود: "100 کشته، رقم بسیار خوبی است." عامل تیراندازی دیگری هم تصمیم دارد رکورد جهانی را بشکند.
تیراندازی های کور هم از نظر تعداد و هم تاثیرگذاری در حال افزایش اند، اما واقعیتی اجتناب ناپذیر از زندگی آمریکا نیستند. باید برای جلوگیری از آن ها وارد عمل شد. باید هرگونه لفاظی را که بر نفرت و خشونت صحه می گذارد، به چالش بکشیم، آموزش هایی را که به فرزندانمان می دهیم، تغییر دهیم و گام به گام، متن سناریوی خشونت آمریکا را بازنویسی کنیم.