مستند بحران مرگ و میر نوزادان در آمریکا
۲۷ خرداد ۱۳۹۸
بولتون: ایران از توانمندی‌های آمریکا هراسی ندارد
۲۷ خرداد ۱۳۹۸
مستند بحران مرگ و میر نوزادان در آمریکا
۲۷ خرداد ۱۳۹۸
بولتون: ایران از توانمندی‌های آمریکا هراسی ندارد
۲۷ خرداد ۱۳۹۸
 
 

 

6 نمودار که توضیح می دهد چرا سیاستهای آمریکا اینقدر ناکارآمد است؟


گزارشی از مرکزِ تحقیقاتیِ‌ Pew در شناختِ تیپ‌های سیاسی

 

 

منبع: مرکزِ تحقیقاتیِ‌ Pew
نویسنده:اندرو پروکاپ

سیاستِ آمریکا اخیراً سمت و سوی عجیب و غریبی به خود گرفته است. اما اینک، مرکزِ تحقیقاتیِ‌ پو (Pew Research Center) در گزارشی، تلاش کرده است با استفاده از جدیدترین تحقیقاتی که در شناختِ تیپ‌های سیاسی انجام داده، از افکارِ آمریکایی ها سر در بیاورد، که در ادامه می خوانید.

تحلیلهای مرکزِ Pew یک سر و گردن از نظرسنجی های متعارف بالاتر است. زیرا صرفاً به دسته بندیِ آمریکایی ها بر اساسِ معیارهای جمعیتی مانندِ سن و نژاد و جنسیت اکتفا نمی کند، بلکه به تمایزاتی درونِ احزابِ سیاسی دقت می کند که در تقسیم‌بندی های معمول نادیده گرفته می شود. کمتر دیده می شود که بینِ رأی دهندگان به هیلاری و رأی دهندگان به برنی سندرز، یا بینِ طرفدارانِ ترامپ و جمهوریخواهانِ دولتِ مستقر تمایزی قائل شده باشند. حال آنکه طرزِ تفکرِ مردم فراتر و پیچیده تر از کلیشه های معمول است.

لذا،‌ مرکزِ Pew طیِ نظرسنجی ئی که تابستانِ امسال در بینِ 5000 نفر از مردمِ آمریکا برگزار کرد،‌ از آنان چند سوالِ ایدئولوژیک پرسیده است، و سپس با استفاده از تکنیک های آماری تلاش کرده تا صریح ترین شیوه برای تقسیم‌بندیِ دیدگاههای مردم را برگزیند. پاسخ دهندگان برای پاسخگویی با دو گزینه ی کاملاً متفاوت مواجه بوده اند:

کدامیک از جمله های زیر به دیدگاهِ شما نزدیک تر است

امروزه مهاجران با سخت‌کوشی ها و استعدادهایی که دارند سببِ تقویتِ کشورِ ما می شوند

امروزه مهاجران باری بر دوشِ کشور هستند، زیرا شغلها، خانه ها و خدماتِ‌درمانیِ ما نصیبِ آنها می شود

 
همچنین پاسخ دهندگان مختار بودند که دو گزینه ی «مطمئن نیستم» یا «نمی دانم» را انتخاب کنند. درست است که چنین قالبی حد وسط یا ظرافتهای خاص را شامل نمی شود، اما در سیستمی که دو حزبِ اصلی وجود داشته باشد (و فضای رسانه به گونه ای است که این ظرافتها را از قلم می اندازد)، انتخابِ شما درباره ی جمله ای که بیشترین موافقت یا مخالفت را با آن دارید می تواند بسیار روشن کننده باشد. یافته های این نظرسنجی به شرحِ زیر است:

 
 
 

 

6 نمودار که توضیح می دهد چرا سیاستهای آمریکا اینقدر ناکارآمد است؟


گزارشی از مرکزِ تحقیقاتیِ‌ Pew در شناختِ تیپ‌های سیاسی

 

 

منبع: مرکزِ تحقیقاتیِ‌ Pew
نویسنده:اندرو پروکاپ

سیاستِ آمریکا اخیراً سمت و سوی عجیب و غریبی به خود گرفته است. اما اینک، مرکزِ تحقیقاتیِ‌ پو (Pew Research Center) در گزارشی، تلاش کرده است با استفاده از جدیدترین تحقیقاتی که در شناختِ تیپ‌های سیاسی انجام داده، از افکارِ آمریکایی ها سر در بیاورد، که در ادامه می خوانید.

تحلیلهای مرکزِ Pew یک سر و گردن از نظرسنجی های متعارف بالاتر است. زیرا صرفاً به دسته بندیِ آمریکایی ها بر اساسِ معیارهای جمعیتی مانندِ سن و نژاد و جنسیت اکتفا نمی کند، بلکه به تمایزاتی درونِ احزابِ سیاسی دقت می کند که در تقسیم‌بندی های معمول نادیده گرفته می شود. کمتر دیده می شود که بینِ رأی دهندگان به هیلاری و رأی دهندگان به برنی سندرز، یا بینِ طرفدارانِ ترامپ و جمهوریخواهانِ دولتِ مستقر تمایزی قائل شده باشند. حال آنکه طرزِ تفکرِ مردم فراتر و پیچیده تر از کلیشه های معمول است.

لذا،‌ مرکزِ Pew طیِ نظرسنجی ئی که تابستانِ امسال در بینِ 5000 نفر از مردمِ آمریکا برگزار کرد،‌ از آنان چند سوالِ ایدئولوژیک پرسیده است، و سپس با استفاده از تکنیک های آماری تلاش کرده تا صریح ترین شیوه برای تقسیم‌بندیِ دیدگاههای مردم را برگزیند. پاسخ دهندگان برای پاسخگویی با دو گزینه ی کاملاً متفاوت مواجه بوده اند:

کدامیک از جمله های زیر به دیدگاهِ شما نزدیک تر است

امروزه مهاجران با سخت‌کوشی ها و استعدادهایی که دارند سببِ تقویتِ کشورِ ما می شوند

امروزه مهاجران باری بر دوشِ کشور هستند، زیرا شغلها، خانه ها و خدماتِ‌درمانیِ ما نصیبِ آنها می شود

 
همچنین پاسخ دهندگان مختار بودند که دو گزینه ی «مطمئن نیستم» یا «نمی دانم» را انتخاب کنند. درست است که چنین قالبی حد وسط یا ظرافتهای خاص را شامل نمی شود، اما در سیستمی که دو حزبِ اصلی وجود داشته باشد (و فضای رسانه به گونه ای است که این ظرافتها را از قلم می اندازد)، انتخابِ شما درباره ی جمله ای که بیشترین موافقت یا مخالفت را با آن دارید می تواند بسیار روشن کننده باشد. یافته های این نظرسنجی به شرحِ زیر است:

 
 

مرکزِ Pew مردمِ اهلِ سیاست را به هشت گروه تقسیم کرده است

 

 
 

 
برای تمایزِ پاسخ دهندگان، مرکزِ Pew رأی دهندگانِ فعال در سیاست را به هشت دسته تقسیم کرده است. در بینِ جمهوریخواهان، «محافظه کارانِ اصلی»‌ (یعنی رأی دهندگانِی که جزءِ جمهوریخواهانِ سنتی هستند) بزرگترین و فعال ترین گروه است. «محافظه کارانِ میهن‌پرست» که شاید بتوان آنها را طرفدارانِ ضدِ مهاجرتِ ترامپ دانست، نسبتاً گروهِ کوچکتری را تشکیل می دهند. پس از آن، دو گروهِ متمایل به جمهوریخواهان قرار دارند که معمولاً کارشناسان کمتر به آنها توجه می کنند: جمهوریخواهانِ بدبین به بازار که نگرانی بابتِ سیستمِ اقتصادیِ مطلوبِ قدرتمندان مشخصه ی اصلی شان است، و کارآفرینانِ عصرِ جدید (که نسبت به مسائلِ اجتماعی میانه‌رو اما نسبت به اقتصاد محافظه کارند).

اما درموردِ دموکراتها، هسته ی اصلیِ آنها را «لیبرالهای خالص» تشکیل می دهد. دسته‌های دیگری که Pew قائل شده است عبارت اند از: «دموکراتهای فرصت» هستند (که کمتر دغدغه ی تبعیضِ نژادی دارند و معمولاً دیدگاهِ خوش بینانه تری نسبت به تبدیلِ تلاش به ثروت دارند)، «دموکراتهای ناراضی» (که اعتقاد دارند رؤیای آمریکایی دور از دسترس است و نسبت به نظامِ موجود بدبین اند)، و «صدیقان و سایرین» (که نوعی آشِ شله‌قلمکار متشکل از رأی دهندگانِ متمایل به دموکرات است که نسبت به این یا آن مسأله محافظه کار ترند). دستِ آخر، گروهِ «تماشاچیان» قرار دارد که در فرایندِ سیاسیِ کشور هیچگونه فعالیت یا دخالتی ندارند.

 
 

زیرگروههای ایدئولوژیکی که دارای بیشترین دوقطبی هستند، همانهایی اند که بیش از همه دغدغه و فعالیتِ سیاسی دارند

 

 
 

 
می خواهید بدانید چرا سیاستِ آمریکا اینقدر گرفتارِ دوقطبی است؟ به نمودارِ بالا نگاه کنید. این نمودارها سه معیارِ متفاوت برای میزانِ دغدغه مندی و فعالیتِ سیاسی هستند:‌ چقدر از مردمِ آمریکا اخبار را دنبال می کنند، رأی می دهند، و یا هیأتِ حاکم بر کنگره را مهم می دانند؟

در هر سه مورد، گروههایی که بیشترین دغدغه را دارند لیبرالهای خالص و محافظه کارانِ اصلی هستند، یعنی گروههایی که تندترین اعتقاداتِ ایدئولوژیکی را دارند و دیدگاههایشان بیشترین فاصله را با یکدیگر دارد. بنابراین وقتی پای بردن در انتخاباتِ مقدماتی و حضور در انتخاباتِ عمومی به میان می آید، احزاب بیش از همه در صددِ رفعِ نیاز از همین دو گروه بر می آیند.

 
 

در خصوصِ اهمیتِ تفکیکِ نژادی، دوقطبی های حزبی خیره کننده است. در میانِ خودِ دموکراتها هم نوعی شکاف دیده می شود

 

 
 

 
اختلافی که بینِ گروههای مایل به دموکرات و گروههای مایل به جمهوریخواهی در نحوه ی پاسخ به سؤالاتِ‌ مربوط به نژاد وجود دارد خیلی فاحش است و بیش از همه در بینِ «لیبرالهای خالص» و «محافظه کارانِ اصلی»، یعنی همان دو گروهِ سیاسی‌تر از بقیه، این دوقطبی دیده می شود.

هشتاد و چهار درصدِ لیبرالهای خالص باورشان این است که نژادپرستی مشکلِ بزرگی است، حال آنکه تنها 26درصدِ محافظه کارانِ اصلی یک چنین باوری دارند. نود و یک درصدِ لیبرالهای خالص می گویند از نظرِ آنها تفکیک یا تبعیضِ نژادی «اصلی ترین مانعِ پیشرفتِ سیاهپوستان» است.

البته با دقت در انتهای نمودار درمی‌یابید که دموکراتها در خصوصِ مسأله ی نژاد تماماً با هم متحد نیستند. این مسأله به شکلِ یک سؤالِ دو گزینه ای مطرح شده: «تبعیضِ نژادی اصلی ترین دلیلِ عدمِ پیشرفتِ سیاهپوستان در عصرِ حاضر است» و «سیاهپوستانی که نمی توانند در آمریکا پیشرفت کنند عمدتاً مشکل از خودشان است.»

اکثریتِ قریب به اتفاقِ لیبرالهای خالص با جمله ی نخستین موافق اند، در حالی که پاسخهای سه زیرگروهِ دیگرِ متمایل به دموکراتها دارای ناهمگونی است. (ضمناً‌ لیبرالهای خالص بیشترین درصدِ سفیدپوستان را شامل می شوند، لذا این اختلاف لزوماً ربطی به سفیدپوست بودنِ دموکراتها ندارد.)

 
 

اکثرِ لیبرالهای خالص می گویند حتی دوستی با کسانی که به ترامپ رأی دادند برایشان دشوار است

 

 
 

 
لیبرالهای خالص جداً و واقعاً از ترامپ بدشان می آید،‌ آنقدر که 55درصدشان گفته اند اگر بدانند یکی از دوستانشان به ترامپ رأی داده است، دوستی شان آسیب خواهد دید. این نتیجه خیلی حیرت انگیز و منحصر به فرد است (در میانِ رأی دهندگانِ متمایل به جمهوریخواهان، یک چنین حسِ شدیدی نسبت به دوستانی که طرفدارِ هیلاری بوده اند وجود ندارد).
 
 

اکثرِ آمریکایی ها (از جمله بخشِ زیادی از جمهوریخواهان) خواهانِ افزایشِ مالیاتِ شرکتهای غول‌پیکر هستند، نه کاهشِ آن

 

 
 

 
حزبِ جمهوریخواه به این باور رسیده است که کاهشِ مالیاتهای شرکتهای بزرگ بهترین برگِ برنده ی او برای موفقیت در انتخاباتِ میاندوره ایِ 2018 است. اما اکثرِ رأی دهندگان از قرارِ معلوم خواهانِ افزایشِ مالیاتِ این شرکتها هستند، نه کاهشِ آن. و از قضا بخشِ قابلِ توجهی از این رأی دهندگان جمهوریخواه هستند.

در کل، اکثریتِ قریب به اتفاقِ «محافظه کارانِ اصلی» حامیِ کاهشِ مالیاتِ شرکتهای بزرگ هستند. اما زیرگروهِ موسوم به «محافظه کارانِ بدبین به بازار» خواهانِ افزایشِ این مالیاتها بوده اند. در دو گروهِ راستگرای دیگر نیز در این باره اختلافِ نظر وجود دارد. لذا محتمل است لایحه ی مالیاتیِ جمهوریخواهان بیش از آنچه انتظار می رود باعثِ تفرقه میانِ ائتلافِ جمهوریخواهان گردد.

 
 

تنها اقلیتِ خاصی از آمریکایی ها ضدِ مهاجرین هستند

 

 
 

 
پرسشِ دیگری که در این نظرسنجی پرسیده شد این بود که آیا «مهاجرین باری بر دوشِ کشورِ ما هستند به این دلیل که شغلها، مسکنها و خدماتِ درمانیِ ما را گرفته اند»؟ یا اینکه اتفاقاً «به دلیلِ سخت‌کوشی و استعدادهایی که دارند، موجبِ تقویتِ کشور می شوند»؟ 65 درصدِ کلِ پاسخ دهندگان گزینه ی دوم را انتخاب کردند و فقط 26 درصد با گزینه ی اول موافق بودند.

با این حال این دیدگاه که مهاجران باری بر دوشِ کشور هستند در میانِ یکی از زیرگروههای متمایل به جمهوریخواهان، یعنی محافظه کارانِ میهن پرست، بسیار شایع است. در میانِ «جمهوریخواهانِ بدبین به بازار» نیز کسانی که مخالفِ کاهشِ مالیاتِ شرکتهای بزرگ هستند، معمولاً با مهاجران مشکل دارند. دو گروهِ دیگرِ جمهوریخواهان یا دارای ناهمگونی و اختلافِ نظر هستند یا حامیِ مهاجرانند. از این رو، باید دانست که عداوت با مهاجران عمدتاً مختصِ اقلیتی خاص از مردمِ آمریکاست، گرچه همین اقلیت در انتخاباتِ مقدماتیِ جمهوریخواهان ذینفوذ است.