مجلس نمایندگان آمریکا طرح کاهش اختیارات جنگی ترامپ را تصویب کرد
۳۰ خرداد ۱۳۹۸
نشریه آمریکایی: ایران به کابوس سیاست خارجی ترامپ بدل شده است
۳۰ خرداد ۱۳۹۸
مجلس نمایندگان آمریکا طرح کاهش اختیارات جنگی ترامپ را تصویب کرد
۳۰ خرداد ۱۳۹۸
نشریه آمریکایی: ایران به کابوس سیاست خارجی ترامپ بدل شده است
۳۰ خرداد ۱۳۹۸
آمریکا 360

با چه میزان درآمد در آمریکا کم درآمد محسوب می شوید؟

میزان درآمد در آمریکا به گونه ایست است که در سان فرانسیسکو، یک خانواده ی چهار نفره با 100000 دلار درآمد «کم‌درآمد» محسوب می شود.

اجاره‌بها در برخی از شهرهای آمریکا آنچنان بالاست که خانواده هایی که بیش از متوسطِ درآمدِ ملی هم درآمد دارند باز به کمکهای دولتِ فدرال برای تأمینِ مسکن نیاز پیدا می کنند.

در سان فرانسیسکو، یک خانواده ی چهار نفره با درآمدی بالغ بر 105000 دلار در سال، به موجبِ بندِ هشتِ قانونِ مسکن، مشمولِ بنهای یارانه ای می شود. در نیویورک، لس آنجلس، بوستون و واشینگتن دی.سی، یک خانواده ی چهارنفره با 70000 دلار یا حتی بالاتر می تواند مشمولِ این بند گردد. با این حال ضمانتی وجود ندارد که خانواده ها از این حمایتها برخوردار گردند.

وزارتِ مسکن و توسعه ی شهری جمعه ی گذشته محدوده های درآمدیِ سالِ 2017 را اعلام کرد، که مشخص می کند چه کسانی واجدِ شرایطِ دریافتِ انواعِ کمکهای مسکن از سوی دولت هستند، اعم از یارانه های انتخابِ مسکنِ بندِ 8 و مسکنِ عمومی برای نیازمندان، سالخوردگان و معلولان و ... .

این محدوده ها بر اساسِ درصدِ متوسطِ درآمد(میزان درآمد در آمریکا)، تعدادِ اعضای خانواده و موقعیتِ مکانی تعیین می گردد و به سه گروه تقسیم می شود: پایین (80 درصدِ درآمدِ متوسط)، خیلی پایین (50 درصد)، و شدیداً پایین (30درصدِ متوسطِ درآمد یا خطِ فقرِ فدرال،‌ هر کدام که بزرگتر باشد).

در برخی شهرها، محدوده های درآمدی بسیار بالاست. اما درآمدِ پایین داشتن الزاماً شما را از مسکنِ عمومیِ دولتی یا طرحهای بن‌محورِ بندِ 8 برخوردار نمی کند.

ائتلافِ ملیِ مسکنِ کم‌درآمدها (NLIHC) با نظرسنجی از آژانسهای مسکنِ عمومی دریافته است که بیش از نیمی از آنها لیستِ انتظارِ طرحهای بن‌محورِ خود را به روی متقاضیانِ جدید بسته اند و 11 درصدشان نیز لیستِ انتظارِ مسکنِ عمومی را مسدود کرده اند.

خانواده ای که در لیستِ انتظار قرار گیرد، ممکن است سالها در صف بماند. مدتِ انتظار در لیستِ مسکنِ عمومی برای یک چهارمِ خانواده ها یک سال و نیم به بالا بوده است. و در لیستِ بنِ مسکن نیز یک چهارمِ خانواده ها سه سال یا بیشتر در صف مانده بودند.

مکانهایی که متوسطِ درآمدِ بالاتری دارند می توانند مرزهای گروههای درآمدی را تغییر دهند. در سان فرانسیسکو، شهری که صنایعِ فنیِ آن با تنگ کردنِ فضای مسکن سببِ اجاره‌مسکن های سرسام‌آور گشته اند، محدوده ی درآمدِ پایین برای یک خانواده ی چهارنفره 105350 دلار است.

دن امانوئل، محقق و تحلیلگرِ ائتلافِ ملیِ مسکنِ کم‌درآمدها، می گوید: «دستِ کم 40 درصدِ همه ی مسکن های عمومی به افرادِ با درآمدِ «شدیداً پایین» اختصاص پیدا می کند.

در طرحِ بن‌محور نیز ، 75درصدِ مردمی که از بن برخوردار می شوند باید درآمدی شدیداً پایین داشته باشند.» این بدان معناست که 60 درصدِ جوازهای مسکنِ عمومی و 25 درصدِ بنهای مسکن می تواند به خانواده هایی اختصاص بیابد که در محدوده ی درآمدِ پایین یا خیلی پایین قرار دارند، و نه آنهایی که درآمدِ شدیداً پایین دارند.

از این رو، یک خانواده ی 4 نفره با درآمدِ 105000 دلار در منطقه ای گران قیمت همچون سان فرانسیسکو صرفاً مشمولِ همان کمک‌مسکن های دولتی ئی می شود که یک خانواده ی 4 نفره با درآمدِ 38000 دلار.

مطالب مرتبط

آمریکا 360

با چه میزان درآمد در آمریکا کم درآمد محسوب می شوید؟

میزان درآمد در آمریکا به گونه ایست است که در سان فرانسیسکو، یک خانواده ی چهار نفره با 100000 دلار درآمد «کم‌درآمد» محسوب می شود.

اجاره‌بها در برخی از شهرهای آمریکا آنچنان بالاست که خانواده هایی که بیش از متوسطِ درآمدِ ملی هم درآمد دارند باز به کمکهای دولتِ فدرال برای تأمینِ مسکن نیاز پیدا می کنند.

در سان فرانسیسکو، یک خانواده ی چهار نفره با درآمدی بالغ بر 105000 دلار در سال، به موجبِ بندِ هشتِ قانونِ مسکن، مشمولِ بنهای یارانه ای می شود. در نیویورک، لس آنجلس، بوستون و واشینگتن دی.سی، یک خانواده ی چهارنفره با 70000 دلار یا حتی بالاتر می تواند مشمولِ این بند گردد. با این حال ضمانتی وجود ندارد که خانواده ها از این حمایتها برخوردار گردند.

وزارتِ مسکن و توسعه ی شهری جمعه ی گذشته محدوده های درآمدیِ سالِ 2017 را اعلام کرد، که مشخص می کند چه کسانی واجدِ شرایطِ دریافتِ انواعِ کمکهای مسکن از سوی دولت هستند، اعم از یارانه های انتخابِ مسکنِ بندِ 8 و مسکنِ عمومی برای نیازمندان، سالخوردگان و معلولان و ... .

این محدوده ها بر اساسِ درصدِ متوسطِ درآمد(میزان درآمد در آمریکا)، تعدادِ اعضای خانواده و موقعیتِ مکانی تعیین می گردد و به سه گروه تقسیم می شود: پایین (80 درصدِ درآمدِ متوسط)، خیلی پایین (50 درصد)، و شدیداً پایین (30درصدِ متوسطِ درآمد یا خطِ فقرِ فدرال،‌ هر کدام که بزرگتر باشد).

در برخی شهرها، محدوده های درآمدی بسیار بالاست. اما درآمدِ پایین داشتن الزاماً شما را از مسکنِ عمومیِ دولتی یا طرحهای بن‌محورِ بندِ 8 برخوردار نمی کند.

ائتلافِ ملیِ مسکنِ کم‌درآمدها (NLIHC) با نظرسنجی از آژانسهای مسکنِ عمومی دریافته است که بیش از نیمی از آنها لیستِ انتظارِ طرحهای بن‌محورِ خود را به روی متقاضیانِ جدید بسته اند و 11 درصدشان نیز لیستِ انتظارِ مسکنِ عمومی را مسدود کرده اند.

خانواده ای که در لیستِ انتظار قرار گیرد، ممکن است سالها در صف بماند. مدتِ انتظار در لیستِ مسکنِ عمومی برای یک چهارمِ خانواده ها یک سال و نیم به بالا بوده است. و در لیستِ بنِ مسکن نیز یک چهارمِ خانواده ها سه سال یا بیشتر در صف مانده بودند.

مکانهایی که متوسطِ درآمدِ بالاتری دارند می توانند مرزهای گروههای درآمدی را تغییر دهند. در سان فرانسیسکو، شهری که صنایعِ فنیِ آن با تنگ کردنِ فضای مسکن سببِ اجاره‌مسکن های سرسام‌آور گشته اند، محدوده ی درآمدِ پایین برای یک خانواده ی چهارنفره 105350 دلار است.

دن امانوئل، محقق و تحلیلگرِ ائتلافِ ملیِ مسکنِ کم‌درآمدها، می گوید: «دستِ کم 40 درصدِ همه ی مسکن های عمومی به افرادِ با درآمدِ «شدیداً پایین» اختصاص پیدا می کند.

در طرحِ بن‌محور نیز ، 75درصدِ مردمی که از بن برخوردار می شوند باید درآمدی شدیداً پایین داشته باشند.» این بدان معناست که 60 درصدِ جوازهای مسکنِ عمومی و 25 درصدِ بنهای مسکن می تواند به خانواده هایی اختصاص بیابد که در محدوده ی درآمدِ پایین یا خیلی پایین قرار دارند، و نه آنهایی که درآمدِ شدیداً پایین دارند.

از این رو، یک خانواده ی 4 نفره با درآمدِ 105000 دلار در منطقه ای گران قیمت همچون سان فرانسیسکو صرفاً مشمولِ همان کمک‌مسکن های دولتی ئی می شود که یک خانواده ی 4 نفره با درآمدِ 38000 دلار.