به سادگی می توان برخی کلیشه ها را در این نقشه دید: در سواحلِ غربی بیشترین شغلی که مهاجرین به آن مشغولند کارگریِ مزرعه است. در غالبِ ایالتهای جنوبی نیز مشاغلِ ساختمانی رواج دارد. همچنین چهار ایالت هستند که مهاجران غالباً در آنها استادِ دانشگاه هستند. در ایالتِ دلاویر هم شغلِ رایجِ مهاجران ساختِ نرم افزار است.

با این همه، آنچه از لحاظِ اقتصادی و اجتماعی بیش از همه اهمیت دارد شمارِ کثیرِ ایالتهایی است که پر است از مهاجرینی که پرستار، پرستارِ سرخانه یا پرستارِ شخصی هستند. با توجه به روندی پیریِ جمعیت، تقاضا برای این نوع خدمات رو به افزایش است، و جامعه ی ما برای پاسخگویی به این حجم از تقاضا تا حدی متکی به وجودِ مهاجرانی است که در این خدمات مشغول هستند.