نظرسنجی مرکز تحقیقات خشونت با سلاح گرم کالیفرنیا که ماه گذشته منتشر شد، نشان داد که نیمی از آمریکایی ها انتظار دارند در چند سال آینده #جنگ_داخلی در آمریکا آغاز شود.
مطالعه
ترامپ فرمان توقف اعلام تلفات غیرنظامی حملات هوایی آمریکا را صادر کرد
۱۶ اسفند ۱۳۹۷
با واشنگتن، مرکز قدرت آمریکا آشنا شوید
۱۶ اسفند ۱۳۹۷
۵۰۷ سال پیش، آمِریگو وِسپوچی Amerigo Vespucci در سویل اسپانیا درگذشت. تاریخ دقیق تولد و كودكی‌اش معلوم نیست. همین اندازه می‌دانیم كه در فلورانس در شمال ایتالیا زاده شده، در یك خانواده بازرگان رشد كرده و چنان طرف توجه خاندان سرشناس مِدیچی بوده كه او را به عنوان نماینده به شهر سِویل در اسپانیا فرستاده‌اند.
۳۰ ساله بود كه با كریستوف كلمب دریانورد بلندآوازه آشنا شد و ۱۰ سال پس از آن در سال ۱۴۹۲ به قصد رسیدن به هند از راه آبی به سمت غرب حركت كرد و به سرزمینی رسید كه نام آن را به پیشنهاد كریستوف كلمب «هند غربی» گذاشتند.
وِسپوچی پس از آن دو بار دیگر به آن سرزمین سفر كرد و چنان شیفته آنجا شد كه با درآمیختن واقعیت و تخیل یكی از پرخواننده‌ترین سفرنامه‌های آغاز سده ۱۶ «جهان نو» را نوشت:
«درختان آنجا همه بوی خوش می‌دهند و از هر كدامشان می‌شود روغن و ضماد درمان گرفت. اگر بهشتی روی زمین باشد، بی‌گمان از این سرزمین دور نیست. من اما پی بردم كه اینجا جزیره نیست. هند هم نیست، بلكه قاره ناشناخته‌ای است. آدم‌های آنجا ۱۵۰ سال عمر می‌كنند. بیمار نمی‌شوند، اگر هم بشوند با گیاهان محلی خود را درمان می‌كنند. در آنجا پادشاه و حكومتی نیست و همه سرور خود هستند و مشغول تفریح و هم‌آغوشی.»
هرچند تخیل در آن سفرنامه بر واقعیت می‌چربید، اما دو آلمانی را به صرافت انداخت كه نقشه جهان را با ذكر كشفیات وِسپوچی كامل كنند و چون نام قاره‌های شناخته اروپا، آسیا و آفریقا را به شكل مونث می‌نوشتند، قاره تازه را به یاد آمِریگو آمریكا نامگذاری كردند به ویژه كه هیچ كس در آن زمان در واقعیت و دقت وِسپوچی شك نداشت.
هرچند كریستوف كلومب آمریكا را كشف كرد، اما این وِسپوچی بود كه دریافت آنجا هند نیست و قاره تازه‌ای است.
۵۰۰ سال پس از تهیه نقشه جهانی كه آمریكا را در بر داشت، این نقشه در سال ۲۰۰۷ توسط آنگِلا مِركِل صدر اعظم آلمان به دولت آمریكا اهدا شد.
آمِریگو وِسپوچی در حدود ۵۵ سالگی در جنوب اسپانیا درگذشت.
۳۰ ساله بود كه با كریستوف كلمب دریانورد بلندآوازه آشنا شد و ۱۰ سال پس از آن در سال ۱۴۹۲ به قصد رسیدن به هند از راه آبی به سمت غرب حركت كرد و به سرزمینی رسید كه نام آن را به پیشنهاد كریستوف كلمب «هند غربی» گذاشتند.
وِسپوچی پس از آن دو بار دیگر به آن سرزمین سفر كرد و چنان شیفته آنجا شد كه با درآمیختن واقعیت و تخیل یكی از پرخواننده‌ترین سفرنامه‌های آغاز سده ۱۶ «جهان نو» را نوشت:
«درختان آنجا همه بوی خوش می‌دهند و از هر كدامشان می‌شود روغن و ضماد درمان گرفت. اگر بهشتی روی زمین باشد، بی‌گمان از این سرزمین دور نیست. من اما پی بردم كه اینجا جزیره نیست. هند هم نیست، بلكه قاره ناشناخته‌ای است. آدم‌های آنجا ۱۵۰ سال عمر می‌كنند. بیمار نمی‌شوند، اگر هم بشوند با گیاهان محلی خود را درمان می‌كنند. در آنجا پادشاه و حكومتی نیست و همه سرور خود هستند و مشغول تفریح و هم‌آغوشی.»
هرچند تخیل در آن سفرنامه بر واقعیت می‌چربید، اما دو آلمانی را به صرافت انداخت كه نقشه جهان را با ذكر كشفیات وِسپوچی كامل كنند و چون نام قاره‌های شناخته اروپا، آسیا و آفریقا را به شكل مونث می‌نوشتند، قاره تازه را به یاد آمِریگو آمریكا نامگذاری كردند به ویژه كه هیچ كس در آن زمان در واقعیت و دقت وِسپوچی شك نداشت.
هرچند كریستوف كلومب آمریكا را كشف كرد، اما این وِسپوچی بود كه دریافت آنجا هند نیست و قاره تازه‌ای است.
۵۰۰ سال پس از تهیه نقشه جهانی كه آمریكا را در بر داشت، این نقشه در سال ۲۰۰۷ توسط آنگِلا مِركِل صدر اعظم آلمان به دولت آمریكا اهدا شد.
آمِریگو وِسپوچی در حدود ۵۵ سالگی در جنوب اسپانیا درگذشت.
منبع: دویچه وله
